కళ్ళలో దాగిన చిన్న కన్నీటి బొట్టు జారిగుండె లోని ఎంత భారాన్ని దించింది...
బారం ఎక్కువై మళ్ళీ వస్తున్న కన్నీళ్ళు ఆగనంటున్నాయి..
ధారగా వస్తున్న కన్నీళ్ళకు దారెటో తెలియడం లేదు..
ఆ కన్నీళ్ళకు కారనం ఎవ్వ్రరో తెల్సినా..మౌనరాగం తప్పదు
ఈ రోజే కన్నీటి బరువు తెలుసుకున్నాను
ఇందరి ప్రియ నేస్తాల సమక్షం కూడాఇవ్వని ఓదార్పు
ఇవ్వడం నీవక్కదానివల్లే సాద్యిం అయింది
ఆ రోజే ఒక ఆత్మీయతను తెలుసుకున్నాను
ఇన్ని తెలిపిన ఈ కష్టం ఇపుడు నాకిష్టమైంది
ఈ రోజు నాకెంతో విలువైనదిగోల పెడుతున్న
మాటల గువ్వలను ఎగరనీయకుండా
భావాల రూపం లోగుండె లోనే బందించేస్తూఇంకా ఎంత కాలమిలా..?
మనసుకి స్నేహం మత్తు నిచ్చి నిద్రపుచ్చుతూ
మాటలకు మౌనం భాషనేర్పినవ్వుకుంటూఇంకా ఎంతకాలమిలా..?
ఆగని కాలంకేసి భారంగా చూస్తూభారమైపోతున్న గుండెకేసి జాలిగా చూస్తూ
చూస్తూ..చూస్తూ..చెలిని దూరం చేసుకుంటూ ఇంకా ఎంత కాలమిలా..?
