కాలాన్నితిట్టుకున్న
కలిసిరాని విధిని చూస్తూ
సంద్రం ఆటుపోటులను విన్న
అవి నాలొ ఆవేదనల రూపమన్నాయి
కంటిలోని కన్నీరు
ముందర ప్రపంచాన్ని తడిపేసిందినా
కాని అవి నా బాధల బావుటపై భారాన్ని
తీర్చలేకున్నాయి
ముందు ప్రపంచాన్ని ఊహించుకున్నా
వర్తమానం అగాధంగా తొచింది
అనందం ఎక్కడ అనిపిచింది
అవి గడిచిపోయినా మధుర
జ్ణ్జాపకాల సంద్రం లో
భవిష్యత్ నావలొ
నిరంతర సారధి నైనప్పుడు అని తెలియవచ్చింది........
