నిజంలా బ్రమింఛి బళ్ళున పగిలి నా గుండేల్లో జ్ఞాపకాలై గుచ్చుకున్నాయి

నిజం చెప్పు ప్రియా
నేను నీకేమవుతానని!!
నాకు తెలుసు నీకు తెలియక పోయినా
నీకేం కానని నీవు చెప్పినా
నీకు తెలియని నీ నీడను
నేకెప్పుడూ తోడుండే మది గీతాన్ని
నీ మనస్సు ఎప్పుడు కలుక్కు మన్నా
ఎప్పుడో గుర్తొచ్చే కాలం ఇచ్చిన
నీ మదిని మరిపించిన గుర్తుని
నేను నాకూ నీకూ తెలియని ఒక మాయని
మరపురాని మరువలేని ఓ గాయాన్నంతే ప్రియా

నిరుడు నీవెక్కడ.... నేనెక్కడ.....
కలలో అయీనా అనుకోలేదే ఎదురొస్తావని
విధి కాలంతో కలిసి ఒక్కటై మునుపెన్నడూ
ఎరుగని సంతోషాన్నీ భాధనీ నవ్వులనీ
ముప్పేటగా చేసి నన్ను ఊపిరాడనివ్వక
అనుక్షణం నీగూర్చి నా మదిని మెలిపెడుతూ
నిద్రని దూరం చేసి కళ్ళని కలవరపెడుతున్నది
నిజానికి ... అబద్ధానికి మధ్య ఉన్నది గోడలాంటి కల  
నిజంలా బ్రమింఛి బళ్ళున పగిలి
నా గుండేల్లో జ్ఞాపకాలై గుచ్చుకున్నాయి
తట్టుకోలేక ఇక తేరుకోలేక
విధికి తలవంచి...విగత జీవున్నైయ్యానీరోజు ప్రియా