కదిలే కావ్యానివి నీవు.....
కనిపించని మేఘానివి కనిపించి కనిపించకుండా...
నాఉహాల్లొ నిండిపొయావు ఊరిస్తూ ఉడికిస్తున్నావు.....
నిద్దురలేకుండా చేస్తున్నావు నీకిదిన్యామేనా.....
అకలినికూడా చంపేస్తున్నావు నాఆలోచనకు మార్చెస్తున్నావు ....
ఎందుకిలాచేస్తున్నావు..చెప్పేదైర్యింవుందానీకు..
నీ నవ్వే సెలయేరైతే అందులో కమలమై...
నీ చూపే వెన్నెలైతే ఆ వెన్నెల్లో బాటసారినై...
నీ మనస్సే సంద్రమైతే అందులో ఒక బిందువునై ...
నీ హృదయం వినీలాకాశమైతే అందులో ఓ మేఘాన్నై
ఎప్పటికీ ఉండాలని పరితపిస్తున్నా...అది సాద్యింకాదని తెల్సినా
మనస్సు లయ తప్పిందేమో, హృదయంలో ఈ కలవరం!
ఎందుకో నీ రూపే ప్రతిక్షణం నీ రూపే కదిలాడుతుంది
నా కళ్ళలో కదలాడే!నా మదిలో అలజడితొలగిస్తావని ఆశిస్తూ
మనస్సుని మాటలుగా అందిస్తున్నాకరుణిస్తావో
కడతేరుస్తావో ఈ నా ఆశల అందలాన్నినీదే తుది నిర్ణయం!!!
