అరచేతుల నిండా వెన్నెలను పట్టుకున్నాను
సముద్రాన్ని ఆశిస్తూ ఒక చల్లటి వర్షాన్ని వెదుకుతూ
వచ్చాను నీ వద్దకి వంచిన నీ తలని ఎత్తగా
మెరిసాయి అక్కడ తెల్లటి వెలుతురులో
అందాలు చిందుతూనీవు మెరిసే తారకలా
అది కల కళ్ళు తెరచి చూస్తే నీవు లేవు
అది అబద్దం అని తెల్సి నిదురలేని రాత్రుల్లు గడిపా
ఏంటో ఏది నిజం కాకూడదనుకుంటాను
అవే నిజాలవుతున్నాయి
అందుకే ఒక్కోసారి నామీద నాకే జాలి వేస్తుంది..
అప్పూడూ అనిపిస్తుంది నామీదనాకే చిరాకు..
ఎందుకంటే..నీవు రెండూ చూపించవు కాబట్టి..
ఆ రెండూ ఫీలింగ్స్ నాకే కలుగుతాయి చండాలంగా..
నీవు లేని నేను లేని నేను లేనేది వాస్తం..
ప్రతిక్షనం నీ జ్ఞాపకాను నన్ను వేదిస్తున్నాయి అన్నది వాస్తవం
