Saturday, December 3, 2011
ఎగసి పడే భాధనంత ...కంటనీరుగా..?
ఎగసి పడే భాధనంత
కంటనీరుగా కారకుండా
గుపెడంత గుండెలోన
దాచి వుంచ భద్ర పరిచ
దాగలేనని అది అలల కడలిల
ఉరకలేస్తూ పరుగుతీస్తూ
మది భంధనాలను తేన్చుకుంటూ
వాన చినుకుల...,కనుల నుండి కారుతుంది జలపతమలే
కంటి చూపు మసకబారింది
గుండె బరువుతో క్రుంగిపోయింది
కారి కారి కనీరు ఆవిరై
కనులు ఎండి ఎర్రబారినవి
పోదు గడవదు రేయ్ తలియదు
కలల స్వప్నం చదిరిపోయింది
కంట నీరుగా తరలిపోయింది
జ్ఞాపకాలను వీడిపోయింది
గాలి వానలో నను వదిలిపోయింది
ఒంటరై తాను సాగిపోయింది.......!
ఒట్టులని గట్టుకి చెల్లు
కన్న కలలు కాటికి చెల్లు
జ్ఞాపకాలు మనసుకి మీగులు
నా కంటి పాప.....నీ మరణం పాపం ఎవరికి చెల్లు???
అదుముకున అపుకున అగనన్నవి కనీళ్ళు !!
నీ ప్రేమ కోసం
Labels:
కవితలు