కనులు మూసే లేదని నిజం
మనసు నిండా మరిగే జలం
కనులు దాటని ఓ వరం
ఏ దేవుని శాపం మూలమో
నా దేవుని మరిచిన పాపమో
గగనాన చంద్రుడు ఒంటరిలే
ఏ చుక్కల దరికి చేరడులే,
అర్థం తెలియని ప్రశ్నలు ఎన్నో
జీవం పోసి పెంచెను బ్రహ్మ
అంతం ఏదని అడిగిన కొంచెం
దూరమని కొనసాగించెను మర్మం
వెలుతురు కై వేచే చీకటి తను పోనిదే రానిదని
తెలిసిన గతి ఏమని ,ఎవరిని అడగనీ.
