జడివానలు జీవిత కాలం ప్రయత్నించి అలసి ఆవిరిపోయాయి ..............
మలయమారుతాలు స్వభావం మారిపోతుందనే భయం తో మద్య లోనే వెను దిరిగాయి .........
సముద్రాలు దాని తీవ్రత తెలియక తమ గర్భం లో దాచుకున్నాయ్ .................
జీవమా , నిర్జీవమా,దేవుడా ,దెయ్యమా......ఎవరైతేనేం ...........
తన ఉచ్వాస , నిశ్వాస ల ఉనికి కూడా భరించలేరు ..........
కొన్ని వేదనలకి జోల పాటలుండవు...ఆవేదనకు అంతుడదు
కొన్ని గుండెలు పగిలేలా అరిచిన అరుపులు ఎవరు వినలేరు ..
దాన్ని మండనివ్వండి ......ఆమంటల్లో కాలుతున్నా ఓ శవం ఆర్తనాదాలు ఎవ్వరు వినాలి
తన శరీరం చితిలా కాలి పోయేవరకు .......
ఆ జాడలు తనకో కొత్త రూపాన్ని ఇచ్చేవరకు .....
మనం అనుభవించలేని ఆవేదనలో సౌందర్యాన్ని వెతుక్కొనే వరుకు .....
అక్కడో అగ్ని పర్వతం మండుతుంది దాన్ని మండనివ్వండి .........
ఎంత అగ్ని జ్వాల లైనా చివరికి కాలి బూడిదగా మిగల వల్సిందేగా......
అమె అన్నీనిజాలు తెల్సుకొని వచ్చేవరకు కనీసం బుడిదైనా మిగులుతుంది..
అప్పటికీ ఆలస్యిం అయితే వర్షపు నీళ్ళలో కల్సిపోయి అదికూడా మిగలదు ప్రియా
