Monday, June 20, 2011
ఎవ్వరన్నా ఆప్యాయంగా మాట్లాడుతుంటే వింతగా అనిపిస్తోందెందుకో..
నాది అనుకున్నది ఎవ్వరికి దక్కకూడదనే స్వార్దం..నాకు ఎప్పుడూ
నా వాళ్ళు అనుకున్నప్పుడు వారికోసం ఎమైనా చేయటానికి సిద్దం నేను..
అలాంటి నాకు ఓ స్నేహం ప్రాణవాయువులిచ్చాయి ..ఇప్పుడే అదే ప్రాణం పోయేలా చేస్తుంది..
మనుష్యుల్ని నమ్మాలనిపించడంలేదు..వెలుతురు అస్సలు నచ్చడంలేదు
చీకట్లో ఒంటారిగా ఉండాలనిపిస్తోంది..ఏకాంత హాయిగా ఉంటోంది..
ఎవ్వరన్నా ఆప్యాయంగా మాట్లాడుతుంటే వింతగా అనిపిస్తోందెందుకో..
ఎవ్వరన్నా ఇష్టంగా మాట్లాడుతుంటే...కష్టంగా అనిపిస్తుంది
అవును ఒకరికోసం ఒకరు అని ఎలా ఉంటారు అవన్ని నిజాలేనా..
ప్రాణం ఇచ్చేంత స్నేహం ఉంటుందా అస్సలు ..అన్నీ అబద్దాలుకదా..
ఒకరంటే ఒకరు ప్రాణంగా ఒకరికొకరుగా ఎలా ఉంటారు..విడిపోకుండా..
విషపురుగులు కూడా స్నేహితులైతే చచ్చేవరకు కల్సే ఉటాయంట
మరి మనుష్యులు ఎందుకలా ఉండరు ...వారికి మనస్సుంటుందా..
ఆలా లేని వాళ్ళకు మనస్సు చచ్చిపోతుందా..ఎలా ఉంటారు అలా..
Labels:
కవితలు