Wednesday, June 22, 2011
గతం మిగిల్చిన గాయాల్ని తడుము కొంటూ..దీనంగా వేదనగా..
నిండి పొయింది నా మనసు నీ రూపంతో ఒకనాడు,
అదే నా మనసు నిండి పొయింది బాధలో నీ లేమితొ ఈనాడు,
కలలన్ని కధలయ్యయి, కన్నిళ్లే వరమయ్యయి,
వెన్నెల సైతం కాల్చెస్తుంది నీ విరహ వేదన తొ,
మనిషిని వేదిస్తున్న మనసు..దరిచేరవా అంటూ..
నేను ఒకప్పటి మిత్రుడిని కాదు..శత్రువుని అన్నా వినదు
కన్నీటి సుడిగుండంలో కారనాలు వెతకాలని చూసాను..
మేం విడిపోవడానికి కారణం దొరకలేదు.. ఆవేదన్ తప్ప..
ఆగదు నా హ్రుదయం ఈ క్షణం నీవు లేవని,
ఎదురు చూస్తుంది నీవు వచ్చె క్షణం కొసం............
కదిలే కాలాన్ని ఆపలేను..మదిలోంచి నిన్ను దూరం చేయలేను..
నన్ను మర్చి నీవు హేపీగా ఉన్నావు ..ఎలా అని అడుగలేని నిస్సహాయున్ని..
ఒకప్పటి నిజాలు అన్ని షడన్ గా అబద్దాలు గా మాయాయేమో..
ఎందుకిలా ఎమైందలా అంటూ పిచ్చి పిచ్చి ఆలోచనలు వెంటాడూతున్నాయి..
గతం మిగిల్చిన గాయాల్ని తడుము కొంటూ..దీనంగా వేదనగా..
తిరిగిరాని గతం కంటే ..వేదన మిగిలిచిన ప్రస్తుతం కంటే ..
ఈ ప్రాణం ఉంటే ఎంత పోతే ఎంత కదా...?
జరిగే ఘోరాన్ని అడ్డుకోలేవు ...పోయే ప్రాణాన్ని ఆపలేవు
Labels:
కవితలు