ప్రియతమా...
నిన్ను వర్ణించుదామంటే,
పదాలకు అందని భావానివి నువ్వు
నీ ముగ్ధ మనోహర సౌందర్యం...
నీపై నాకు గల ప్రేమతో పోటీ పడుతోంది
నిన్ను పలుకరించలేని నా నిస్సహాయత
నన్ను వెక్కిరిస్తుంది..అదే నాకుపిచ్చెక్కుతోంది
నిన్ను ఎంత పొగిడినా నాకు ఇంకా వెలితిగానె ఉంటుంద
అంతగా నిన్ను ఆరోదిస్తున్నాను ఇప్పటికి ఏప్పటికీ
ఆంత ఇష్టం నీవంటే అది గొంతులో ప్రానం ఉండే వరకు ఉంటుంది..
ఇదంతా మాటల మణిహారంలో కూర్చుదామంటే...
నీ ప్రేమ తపస్సులో మాటలు మౌనంగా మిగిలిపోయాయి
