నాకు కన్నీల్లొస్తున్నాయి నీవు గుర్తుకు వచ్చికాదు
ఎందుకో ఈ మద్యి నామీదనాకే చిరాకేస్తుంది..
నామీద నాకే అసహహ్యింవేస్తుంది..
నాకు జీవితం మీద విరక్తి పుడుతోంది..
నిన్ను తలచుకునే అర్హత నాకు లేదు..
నీ గురిచించే ఆలోచించే అర్హతా నాకు లేదు..
ఎప్పుడూ చూశావో నన్ను నీవు నీకదే నా ఆకరి చూపు..
నాకేందుకో అనిపిస్తుంది నీకిక అస్సలు కంపించకూడదని..
...నా గొంతు కూడా నీకు వినిపించ్ కూడదని...
....అయిపోయింది అంతా అయిపోయింది..
ఎంటో పిచ్చి పిచ్చి ఆలోచనలు..వస్తున్నాయి..
ఎవరు నీవు నీకేందుకు చెప్పాలి.. నీవెందుకు వినాలి.. నీకు నేను ఏమౌతా
ఏంటి లోకం అంతా నీళ్ళతో నిండి ఉన్నట్టుగా ఉంది
ఇంతే దు:ఖం అయి ఉంటుంది....
ఇవే కన్నీళ్ళయి ఉంటాయి...
ఇదే నిస్పృహ ఆవరించి ఉంటుంది ఇప్పుడు ఎందుకో...
పగిలి ముక్కలైన మనసుని నీది కాదు నాది
ఉదాసీనమైన మోములో నవ్వు చిందించాలనే వెర్రిప్రయత్నం
వెంట వస్తున్న నిరాశనే నాకు సరైన దేమో
మంచితనాన్ని వాడుకున్న స్నేహపు వంచనలు దాటాను
వదలనంటూనే చేయి వీడిన నేస్తాలను వదిలాను
మాటల బాణాలతో మనసు తూట్లుచేసినా భరించాను
ఎందికిలా చేశానో తెలియడం లేదు
ఈనాడిలా ఓడిపోయను...
కన్నీటిలో కరిగిపోయాను...
నిట్టూర్పులో ఆవిరయ్యాను...
అనంత వాయువుల్లోకి కల్సి పోతున్నా...
నీ మనస్సాక్షికి లోకువయ్యాను...
నేను చెయ్యని నేరానికి దోషినయ్యాను...
కావాలని నీకోసం ఈనాడిలా ఓడిపోయను...
ఎందికిలా చేశానో తెలియడం లేదు
