Sunday, July 17, 2011
మనసు మౌనం కరిగేవేళ వడగాలివై ఉక్కిరిబిక్కిరి చేసేస్తావు
మంచు తెరల్లో ముత్యంలా కనిపిస్తావు
మనసు లోతుల్లో ముల్లువై గుచ్చేస్తావు
నా మనసు రాజ్యానికి రాణిలా అనిపిస్తావు
పరిపాలించ రమ్మంటే కాదని గెంటేస్తావు
ముద్దబంతి పువ్వులా ముద్దొస్తావు
ఓరకంట చూస్తేనే మందారంలా కొపగించుకుంటావు
మౌనంగా ఉందామంటే రాగమై వినిపిస్తావు
సందడి చేద్దామంటే సమయం లేదంటావు
వద్దనుకుందామంటే వలపులు పంచే దేవతలా కనిపిస్తావు
కోరి వద్దకు వస్తే కోపంగా చూచి పొమ్మంటావు
సాయం సంధ్యవేళ వీచే గాలి తెమ్మెరలా నా మది దోచేస్తావు
మనసు మౌనం కరిగేవేళ వడగాలివై ఉక్కిరిబిక్కిరి చేసేస్తావు
ఇప్పుడు మనసు చచ్చిన మనసు లేని మనిషివినీవు..
ఎందుకిలా అయ్యావో తెలీదు అవుతున్నావో తెలీదు కారనం చెప్పలేను..
నీలో ఇంత మార్పు నేనూహించలేదు...నీ క్యారెక్టర్ కు విరుద్దం ఇప్పుడున్న నీవు..
ఇంకా మిగిలి ఉన్న నీ జీవితమజి లీలో ఎన్ని వింతలు చూపిస్తావో నాకు దూరం అయినా
Labels:
కవితలు