మనుషులు ఎందుకిలా మారుతున్నారు..మనసనేది లేకుండా...
మనిషిలోని మనసును చంపుకిని ఎందుకిలా బ్రతుకుతున్నరో అర్దం కావడంలేదు..
ఎదుటి మనిషి భాద పడుతున్నాడని తెల్సి....స్వార్దం చూసుకుంటోంది స్నేహం..
నీతి నిజాయితీ ఇక్కడ పనికి రాదు...నటననే నమ్ముతుంది లోకం అదేనిజం అని..
స్నేహాన్ని రుజువు చేయాలంటే నటించాలా.....?
స్వచ్చమైన నిజమైన ప్రేమను రుజువు చేసుకోవలంటే కూడా నటించాలా..?
అలా నటించక పోతే ప్రేమ నిజంకాదంటున్నారు..దూరం అవుతున్నారెందుకో..
నేనున్నానంటూ పలుకరించి దైర్యం చెప్పిన స్నేహంలో కూడా ఇన్ని మార్పులా..
నటించడం చేతకాక పోతే ....నా ప్రేమలో స్నేహం లో నిజాయితీ లేనట్టా...?
నీకోసం ఎంత వేదనను మౌనంగా భరించానో తెలుసా..ఎంతగా పరితపిస్తున్నానో తెలుసా..
ఇప్పుడు నేను బ్రతికున్న శవాన్ని అలా మార్చావు నన్ను..
ఒకప్పుడు ఎప్పటికైనా నిజం తెల్సుకుంటావన్న నమ్మకం ఉండేది.. ?
ఇప్పుడా నమ్మకం పోయింది నిన్ను కాదు నన్ను నేను కూడా నమ్మే స్థితిలో లేను..
నీకోసం నాకు నేను ఎన్నోసార్లు ఓడిపోయాను ..తరువాత నీవే ఓడిస్తూ వస్తున్నావు..
చివరకు ఓ మనిషికోసం గెలుపనేది నాజీవితంలో లేకుండా చేసి హాయిగా ఉన్నావు...
నీకిది న్యాయమా అని నిన్ను నిలదీసి అడుగలేను ...ఎందుకంటే నీవు భాద పడకూడదు..
ఎక్కడ ఉన్నా నీవు హాయిగా సంతోషంగా ఉండాలనే చిన్న స్వార్దం నన్ను నేను కాల్చుకునేలా చేస్తుంది..
మనిద్దరం ఇష్ట పడ్డప్పుకు రీజన్స్ గుర్తుకు రాలేదా..అప్పుడు లేనివి ఇప్పుడెలా వచ్చాయి..
ఎన్ని రీజన్స్ అయినా పెట్టుకో కాని నేనిక నీకు దక్కే అవకాశం లేదు..అని మాత్రం తేలింది..
నా మనస్సులో నీకున్న స్థానం నీవు తెల్సుకోలేక పోతున్నావు..
నీవు హేపీగా ఉండాలన్నది నిజం ...నేన్నది గతం...మర్చిపోయావు నన్ను పూర్తిగా..
భాదపడటం అలవాటుచేశావు ..బరిస్తున్నా భారంగా తట్టుకోలేక పోతున్నా..
అన్నీ నీకు తెల్సు కాని నీలో కించిత్ భాదలేదు నీకు కావల్సింది నీ సుఖం నేను కోరుకునేది అదే కదా...?
