నాతో నువ్వున్న క్షణాలను నిర్ధాక్షిణ్యంగా మింగేసిందీ కాలం
ఒంటరిగా నేను వెనక్కి తిరిగి చూసుకుంటే తడిమిందో గాయం
రెక్కలు తొడిగిన వూహలన్నీ వెచ్చని కలలుగా మారి
నీ సహచర్యం కోసం ఎన్నాళ్ళు గానో ఎదురు చూస్తున్నాయి
నిను మెచ్చిన వాళ్ళెందరో కదా
నేను వాళ్ళందరిలో చివరెక్కడో
నీకో నిజం తెలుసా!!
కరిగి పోయిన కాలాన్ని అడుగు,తొక్కిపెట్టిన నీ ఊహలను
మన చేతుల మధ్య జారిపోయిన ఊసులను అడుగు
నీ మనసు చాటున అదిమి ఉంచిన నా తీపిగుర్తులు
అలా తెరలు తెరలుగా నిన్ను ఉప్పెనగా ముంచెత్తుతాయి
క్షనం ఒకయుగంలా గడుపుతున్నా ...ఆ రోజుకోసం వస్తుంది త్వరలో..
ఓ ఉప్పెన నన్ను కబలించి కనిపించని లోకాలకు తీసుకెలుతుంది
