ఆగని కాలంకేసి భారంగా చూస్తూభారమైపోతున్న గుండెకేసి జాలిగా చూస్తూచూస్తూ..చూస్తూ..

మనసుకి స్నేహం మత్తు నిచ్చి నిద్రపుచ్చుతూమాటలకు మౌనం భాషనేర్పినవ్వుకుంటూ
ఇంకా ఎంతకాలమిలా..?
ఆగని కాలంకేసి భారంగా చూస్తూభారమైపోతున్న గుండెకేసి జాలిగా చూస్తూచూస్తూ..చూస్తూ..
చెలిని దూరం చేసుకుంటూఇంకా ఎంత కాలమిలా..?
తొలి పొద్దులో గరిక పూవుపైమంచు తాకి మైమరచింది నేనేనా?
ముంగిట ముగ్గుకి రంగులద్దిమురిసిపోయిన మనిషి నేనేనా?
వాన చినుకుల్లో కలిసి తడిసిఅలిసిపోయిన మనసు నాదేనా?
రేకులు రాలుతున్న పూవును చూసిచెక్కిలి జారిన కన్నీరు నాదేనా?
ఏది అప్పటి సున్నితత్వం?ఏది అప్పటి భావుకత్వం?
ప్రతి రాత్రి నను పలుకరిస్తూ మా ఇంటి కిటికీ లో నవ్వుతూ చంద్రుడు! వెన్నెల ఊసులెన్నో చెపుతూ కన్నెగుండెల్లో ఊహలెన్నొ నింపుతాడు ! ఏతారకతో స్నేహం కుదిరిందో ఇటురానేలేదు
ఈరోజు నిశీధినేలే నెలరాజు! లోకమంతా చీకటి...మనసులోనూ అదే చీకటి...చెప్పలేని ఏదో వెలితి

నీపై ఇసుమంత కూడా లేని అధికారానికి నాకెందుకింత తాపత్రయం.. ?

నాలో పొంగే భావాలే నన్ను వెంటాడి మరీ వేధిస్తున్నాయి.
నాతో సహకరించని నిజాలు ..
ఎప్పటికి నిజం కాని కలల నిప్పుల్లో నేను కాలిపోతుంటే..
నీతో గడిపిన ఆనంద క్షణాల అగ్నికి నే ఆహుతి అవుతుంటే..
నువ్వు మాత్రం నిశ్చింతగా అక్కడ ఎలా నిద్రపోతున్నావు..?
నీ తలపుల వలపు సెగను నాలో ఎందుకు రేపుతున్నావు.. ?
అయినా నా పిచ్చి కాకపోతే .....
నీపై ఇసుమంత కూడా లేని అధికారానికి నాకెందుకింత తాపత్రయం.. ?
ఎప్పటికి నువ్వు దక్కవని తెలిసినా నా వెర్రి మనసుకెందుకింత ఆవేశం..?

ఎందుకో తెలుసా...?
నే ప్రాణంగా ప్రేమించే నీ (నా) కన్నుల కోసం,
నన్ను నేనే మరిచిపోయే నీ చిరునవ్వుకోసం,


కేవలం నిన్ను తప్ప, నీ నుంచి ఇంకేమి ఆశించని నా ఈ ప్రయత్నం..
ఎప్పటికైనా నిన్ను కరిగిస్తుందని ఆశిస్తూ..

నేను ఓడిపోయాను కాదు నీవే ఓడించావు...అది నీకు ఇష్టం కదా..?

ఏంటి ఇలా జరుగుతోంది... నేనేం తప్పుచేశానో అర్దం కావడం లేదు
అంత ప్రేమ చూపించావు ...నీవే ప్రపంచం అనుకున్నాను.. కాని
ఆ సంతోషం కోన్నాళ్ళే అని అనుకోలా అదే శాశ్వితం అనుకున్నా ప్రియా..
ఏవడో వచ్చాడు మన జీవితంలో కి ..నన్న దారుణంగా భాద పెట్టాడు
తట్టుకొలేని భాద పెట్టాడు చూస్తూ ఊరుకున్నావు కాని కనీసం నన్ను ఓదార్చలని పించలే
మానసికంగా నలిగిపోయా.. జీవితాన్ని ప్లాన్ గా నాశనం చేసి మేధావిలా బిల్డప్..
నిజంగా టాలెంట్..చూసి నేనే ఆచ్చర్యి పొయా..నీవు అందుకే నమ్ముతున్నావేమో
అన్నిటినీ మౌనంగా భరించా.. నీవున్నా వన్న ధైర్యంతో...కాని తరువాత..
ఎన్ని జరిగాయో నీకు తెల్సు .. ఏవిషయం లో నాకు సపోర్టు చెయ్యలేకపోయావు
ఎన్నో సార్లు ఎదురు చుశా ... కాని ఒక్క విషయం లో కూడా నన్ను సపోర్టు చెయ్యలేదు..
వాడు తెలివిగా ఎక్కడ ఎలా నటించాలో అలా నటించి..జీవితాన్ని నాశనం చేసి అనుకున్నది సాదించాడు .
అన్నిటినీ మౌనంగా భరించా..ఎక్కడో నీవున్నా వన ధైర్యం....?
ఆ తరువాత నీవన్న ప్రతి మాట గుండేళ్ళొ గునపం అయి గుచ్చుకుంది.
చివరకు చచ్చిపో నాకేంటి .. నీవెవడివి అసలు అన్నప్పుడు ..?
ఎన్నో భాదలు పడ్డాకాని జీవితం లో ఇలాంటి మాటలు పడల్సి వస్తుందని అనుకోలేదు
అప్పుడే నేను చచ్చి పోయాను .. నీవు మారిపోయావు కాని ఇలా మారతావని కలలో కూడా అనుకోలేదు..
నీవంటే ఎంత ఇష్టమో తెల్సి ..ఇలా ఎలా అనగలిగావో తెలీదు
చాలా మందిని చూశాను ఒకరంటే ఒకరు ప్రాణంగా ఉన్నారు..?
ఒకరికి ఏమైనా అయితే విలవిల భాదపడ్డోళ్ళని చూశా బట్ నాకు ఎందుకు ఇలా జరుగుతుందో తెలీదు
అప్పుడు అంత ప్రేమ చూపించి తరువాత జరిగిన ఒక్కో సంఘటన..?
అలోచిస్తుంటేనే పిచ్చెక్కుతోంది.. నీలాంటీ మంచి మనసున్న మనిషి ఇలా ఎలా చేయగలుగుతున్నావనేదే నమ్మలేక పోతున్నా..
కళ్ళ ముందు జరుగుతున్న నిజాల్ని చూసి తట్టుకోలేక పోతున్నా..నేనేంటో నాకు అర్దం కావడంలేదు
నేనేంటో తెల్సు తట్టుకోలేనని తెల్సి ...నీవిలా చేస్తుంటే .. అసలేం జరుగుతోంది..?
నేను ఓడిపోయాను కాదు నీవే ఓడించావు...అది నీకు ఇష్టం కదా..?
నేను భాద పడటం నీకు ఇష్టం అయితే అదే నీకు సంతోషం అయితే..?
ఎంత భాదనైనా బరిస్తా.. అందుకే నివన్నట్టే ఎప్పుడు చచ్చి పోతానా నీకోరిక ఎప్పుడు తీరుతుందాని ఎదురు చూస్తున్నా
ఆరోజు ఎప్పుడో చెప్పను .... ఆ విషయం తెల్సిన నీ కళ్ళలో ఆనంద నేను చూడలేను కదా...?

అన్నీ వున్నా .. ఏదీ లేనట్టుగా.. అంతా శూన్యంలో జీవిస్తున్నాను..

నేను ఎందుకు ఇంతలా నిను ప్రేమిస్తున్నానో...
మాటల్లో చెప్పలేను... నీకు చూపించనూ లేను...

నీవు చిందించిన చిరునవ్వులు, నీవు చూపించిన ఆప్యాయత, అనురాగం..
ఇంకా నను వీడలేదు, అవి నేను మరువనూ లేదు.

మనం కలిసినప్పుడు... ఒక స్నేహబంధం..
భావాలు పంచుకున్నప్పుడు... ఒక ఆత్మీయబంధం.
కలసి బ్రతకాలి అనుకున్నప్పుడు... ఒక అనురాగబంధం.

కానీ, నేనే.. నీవు నాపై వుంచిన నమ్మకాన్ని, ఆసరాగా చేసుకుని,
ఆ బంధాలని, నిన్ను దూరం చేసుకున్నాను, దూరంగా అంటే ... ఎల్లప్పటికీ...
నీవు దూరం అయ్యావు కానీ.. నీ తలపులు ఏ క్షణమూ నను వీడలేదు..

ఒంటరిగా తిరుగుతున్నా అప్పుడపుడూ.. తెలియకుండానే! నిను పిలుస్తూ...వుంటే..
నీ సమాధానం రాక.. ఓ కన్నీటి చుక్క రాలి.. నను ఓదారుస్తుంది...

అందరూ వున్నా.. ఏదో .. ఒంటరి ప్రపంచంలో తిరుగుతున్నట్టుగా..
అన్నీ వున్నా .. ఏదీ లేనట్టుగా.. అంతా శూన్యంలో జీవిస్తున్నాను...

అప్పుడప్పుడూ అనిపిస్తూ వుంటుంది.. నీవు లేని...నీ ప్రేమ లేని
ఇలాంటి నా ఈ జీవితం జీవించే కన్నా......... చనిపొతే బాగుంటుందేమో! అని,

నీ ముందు, నా మోకాళ్ళపై నుంచుని నిన్ను అర్ధిస్థున్నా!!
చెప్పు నేను ఏమి చెయ్యలి.....????
ఆ రోజులు తిరిగి రావటానికి! తిరిగి నీ ప్రేమ గెలవడానికి.

గాయాలు జ్ఞాపకమై సలిపినప్పుడల్లా

ఈ రాత్రి నిశ్శబ్ద౦గా ఉ౦డదు
చెవిని తొలిచే కీచురాళ్ళ ధ్వని
చెప్పుకోలేని భాద ఎందుకో ఇలా
ఆలోచనలకు రెక్కలు తొడగకా మానదు
ఇప్పటికెన్ని ఆలోచనలు
గాజుబొమ్మాల్లా పగిలిపోయాయో..?
టార్చిలైటును ఆర్పివెలిగిస్తూ
రాత్రిని పరిశోధిస్తున్న మిణుగురుకు తెలుసు
పదునెక్కిన ఆలోచనల ముల్లుగర్రలు
మానుతున్న గాయాలను మేల్కొలుపుతు౦టాయి
గాయాలు జ్ఞాపకమై సలిపినప్పుడల్లా
హృదయ౦లోకత్తిదిగిన బాధ.......

అర్ధరాత్రి దాటాక
కునుకుపట్టని కళ్ళు నేరేడు పళ్ళవుతాయి
నరాలు కాలుతున్న కరె౦టు తీగలవుతాయి
గుడ్లగూబ గొ౦తువిని
చ౦ద్రుడు మబ్బుదుప్పటి కప్పుకు౦టాడు
నేనుమాత్ర౦...
జ్ఞాపకాల లోయల్ని తవ్వుకు౦టూ
ఏ మూడో ఝామునో
స్వప్న౦తో నిద్రను వెలిగి౦చుకు౦టాను.

తెల్లారిచూస్తే...
జ్ఞాపకాలు జాడను కోల్పోయినట్టే అనిపిస్తు౦ది
అద్దానికి ముఖాన్ని చూపగానే
చెక్కిలిమీద చారికై నిలిచిన జ్ఞాపక౦
మళ్ళీ ఆలోచనల్నిరేపి
నన్నొక కన్నీటి శిబిరాన్ని చేస్తు౦ది.

ఎంటో పిచ్చి మనసు ఓడిపొతనని తేలిసి కూడా ఎందుకో ఈ ప్రయత్నం ....?

నిన్ను కలుసుకోవాలని నేను చేసే ప్రయత్నంలో
ఓడిపొయిన ప్రతిసారి నా మనస్సు ఒకటే అంటుంది..!

ఇంకొ ప్రయత్నంలో నేను కచ్చితంగా గేలుస్తానని...!

ఎంటో పిచ్చి మనసు ఓడిపొతనని తేలిసి కూడా ఎందుకో ఈ ప్రయత్నం ....?

మనసు నా మాట వింటుందని ఓదార్చను
కాని
అది కొరే ఓదార్పు నేను కానప్పుడు ఎంతకి చేప్పగలను

నేనే కాదు నువ్వు కాక ఇంకెవ్వరు చేప్పిన అది వినగలదా ...?
నిన్ను కలవాలని అలుపెరగని పరుగుతిసా
నేనే ఓడిపోయనో లేక నువ్వే ఓడించావో తెలియదు
కానీ నువ్వు నాకు అందలేదు ... !

ఎం చెయ్యలేక నాతో ఉన్న నా నీడనే నువ్వేననుకుంటూ కాలం గడిపేస్తున్నా..

గెలిచానో ఓడానో తెలియని అయోమయంలో

నీ నవ్వులో ఏమి దాచావో చెప్పవా
అలానే చూస్తూ ఉండాలని పిస్తుంది రెప్ప వాల్చక


నీ నడకలో ఏమి వయ్యారము దాగుందో కదా
తడబడినా అడుగులు పడుతున్నై నీ వెనకే


నీ మాటలో ఏమి మంత్రము వేసావో కదా
మత్తెక్కిన మనసు వింటున్నది నీ మాటే


నన్ను నన్నుగా నిలవనియక నన్ను
పూర్తిగా అసహయుడిని చేసావు చిరునవ్వులతో

గెలిచానో ఓడానో తెలియని అయోమయంలో
మళ్ళి ఓడిస్తున్నావు నీ వొడిలో సేద దీర్చి

నన్ను నేను పూర్తిగా కోల్పోఇనా
ఇంత ఆనందం ఉంటుందా నీతో ఓటమిలో ??

తల లేని మొండెం ..ఆత్రంగా తడుముకుంటోంది

గుట్టలు గుట్టలుగా
శవాల కుప్పలు

తల లేని మొండెం
ఆత్రంగా తడుముకుంటోంది

ఆగిపోయిన శ్వాస
నిశ్శబ్ధంగా ఆవిరవుతోంది

మూతబడిన కనులు
రెప్పల్లోంచి చూస్తున్నాయి

తెరుచుకున్న నోరు
కొత్త వేదం పలుకుతోంది

తెగిపడిన చేయి
గుండె కోసం వెదుకుతోంది

రాబందుల రెక్కలతో
కాళ్లు ఎగురుతున్నాయి

చుట్టూవాలిన ఈగలు
మౌనగీతం పాడుతున్నాయి

దూరంగా నేను
మౌనంగా చూస్తున్నాను

ఆత్మను చంపి
అంత్యక్రియలు చేస్తున్నాను

దూరంగా చూస్తున్న రెంటు కళ్ళు..
నాకు ఎంతో నాకిష్టమైన ఆ రెండు కళ్ళు
ఎప్పుడు దూకుదామాని అంటున్న కంటి నిండా నీరు..

నేను తన నుంచి దూరం అయినందుకు...
వస్తున్న కన్నీళ్ళా..?

పీడా విరగడైంది ..?
అంటూ వస్తున్న ఆనంద భాష్పాలా..?

ప్రేమా నీకిది న్యాయమా...?

ఓ నలిగిన జ్ఞాపకం

ఓ నలిగిన జ్ఞాపకం
ఓ నలిగిన కాగితం
అప్రయత్నంగా జారి పడింది....
వీలైనంత చదును చేసి చదువుదామంటే
కన్నీళ్ళ కొలనులైన కళ్ళు
మసగబారిపోయాయి.....
ఒక చేత్తో కళ్ళు నలుపుకుంటూ
మరో చేతి చూపుడు వేలుతో
అలుక్కుపోయిన అక్షరాలు విడదీస్తుంటే
చెమ్మగిల్లిన కాగితం
మరి కాస్త చిరిగి
మనసుని చిత్తడి చేసింది...

దీని జవాబు ఎమిటి ??? నీకు తెలుసా ???

దీని జవాబు ఎమిటి ??? నీకు తెలుసా ???
మోడులా మారిన చెట్లతో
ఎండిపొయిన పిల్ల యేరుతో
రాబందుల చూపులతో
ఎడారి వేడిగాలులతో
ఎలసిపొయిన రంగు గోడలతో
పాలిపొయిన తాటాకు కప్పుతో
శూన్యచూపుల సహచరులతో
భగ్న ప్రేమికుల బడిలో
నిలచి ఆలోచిస్తున్నాను
నీ ఒడిలో ఉన్నదేమిటి?
ఇప్పుడు లేనిదేమిటి?
పోగొట్టుకున్నదేమిటి?
పొయినదేమిటి?

...శ్రీ...

ఇంకాసేపట్లో చితిమంటల అభిషేకానికి సన్నద్దమవుతూ

ఇదిగో వినిపిస్తున్నా చివరి సందేశం
శ్మశానం నుంచి నా ఆకరు స్థానం నుంచి
శవాన్నై మృత కలేబరాన్నై
దివంగతునై దిగంబరునై
నిచ్చేస్టునై నిత్తేజునై
నిచ్వాస ఉచ్వాస లకు అతీతునై
నిగామార్థ మోక్షానికి అనర్హునై
ఏది నా శైశవము ఏది నా యవ్వనము
ఏది నా కౌమారము ఏది నా వృద్దాప్యము
దేనిని తనివితీరా తాకనేలేదు
ఏది నా భోగము ఏది నా సౌక్యము
ఏవి నా సంపదలు ఏరి నా బందువులు
ఒక్కరైన నావెంట నడవనేలేదు
ఏది నా స్వార్థము ఏది నా మోహము
ఏది నా లోభము ఏది నా శోకము
ఇంకిప్పుడు కనుచూపు మేరనైన కానరానేలేదు
పట్టెడు మెతుకుల వెతుకులాట కై సాగిన బ్రతుకు సమరమున
గెలుపోటములింకా తేలనేలేదు
ఆశల మడుగులో అణువణువునా మునిగి విసిగి వేసారిన
నాకింకా ఓదార్పు అందనేలేదు
ఆశయాల కొలిమిలో నిలువునా రగిలిన నాకోసం
ఒక్క ఆసృవైనా నేలరాలనేలేదు
నిరాశతో నిసృహతో సాగిన ప్రయాణం శ్మశానందాకా
నడిదారిన ఆడంబరాలు మోసి మోసి అలసి సొలసి
చితి పాన్పుపై పవలించినాకా
ఇంకెందుకు ఆక్రందన ఇంకెందుకు ఆవేదన
ఇంకెందుకు గతస్మృతులు ఇంకెందుకు నా అన్నవారి వ్యధలు
ఇంకాసేపట్లో చితిమంటల అభిషేకానికి సన్నద్దమవుతూ
చిత్రంగా వినిపిస్తున్నానెందుకు చివరి సందేశం

మన్మదున్ని నిద్రలేపుతున్నాయి..గుండెళ్ళో గుచ్చిన ఆచూపులు.

దూరంగా ఉన్న బంగారు బొమ్మ ..ఏంచేస్తున్నావు చిలకమ్మా
నీ కళ్ళళ్ళో కాంతులు..నీ చూపులు తురకత్తుల్లా మనసులో దూసుకెళ్ళాయి...
నీ నడుము నాట్యిమాడుతుంటే ..ఎదలో రేగింది గుబులు..
గలగలా నవ్వే ఆనవ్వులు నా సొంతం కాదని తెల్సినా..ఎక్కడో చిన్న ఆందోళన..
గుండెళ్ళో గుచ్చిన ఆచూపులు..మన్మదున్ని నిద్రలేపుతున్నాయి..
నీ జ్జాపకాలు నిద్రలో కలరింతలు పెట్టిస్తున్నాయి ప్రియా..
ఎర్రని దొండ పండులాంటి మెరిసే నీ ఎర్రని పెదాలు.. రమ్మని పిలుస్తున్నా..
తెళ్ళగా మెరిసే నీ పలువరుస..నన్నాగొద్దని రెచ్చగొడుతున్నాయి..
మెడవొంపుప వయ్యాయం నన్నాగొద్దని.నమ్మకంగా కవ్విస్తుంది ప్రియా
కైపెక్కించే ఆ కళ్ళు నావైపు అదోలా చూస్తే ..ఆజ్ఞాపకం ఎలా మరువను ప్రియా..
నీ ఎదపొంగులు ఎదురుపడి ఏంచేయలేవాని ఎదురు ప్రశ్నిస్తుంటే ఏం చెప్పను..
నడువు వయ్యారాలు ..వెర్రివాడినంటూ..వెరైటీ లుకె వేస్తే..?
నీ నడుము మడతలు నన్ను..కాల్చేస్తున్నాయి ప్రియతమా..?
నీ బుగ్గల ఎరుపు...నాకు రెడ్ సిగ్నల్ ఇచ్చి దైర్యెం లేదాని రెచ్చగొడుతున్నాయి..?
నీవే అంటావు మంచివాడివని ..ఇలా ఆలోచిస్తున్నా అంటే ..అమ్మో ఏంచేస్తావో ..
మనసులోని మన్మధబానాలు దాచుకొని...ఈ విరహభాద..వరమో శాపమో తెలీక..
గజిబిది గందరగోళంలో కొట్టుకుంటున్నా..తిడతావని తెల్సు కాని తప్పదు
చిన్నగా నవ్వుతూ ఓరకంట..చూసేచూపులు నావికాదా..చూసేది నన్నుకాదా..?
నాకు మంత్రాలు మాయలు తెల్సిస్తే బాగుండు...
ఎవ్వరికీ తెలియకుండా నేను నీ యదపొంగుల మద్యి సేద తీరుతా..?
నీ మెదలో వేలాడుతున్న నీగొలుసు కు బిళ్ళనై..అలా నీ యదలోని బావాలు డైరెక్టుగా చదివేస్తా...?
నీ చెవికి రింగునై..ప్రతిక్షనం నీతోటే ఉంటూ ఊసుకబుర్లు చెబుతా...?
నీ కాలి గజ్జనై..నీ వస్తున్నావని అందరికి తప్పుకోమని హెచ్చరిస్తా ప్రియా..
ఘళ్ళు ఘళ్ళమంటూ మ్రోగే అ గజ్జనైనా బాగుండని పిస్తోంది మరి..
ప్రియా నేను తప్పుగా ఆలోచిస్తున్నానా విరహభాదలొ భావాలు బందించలేక పోతున్నా..?
వేర్రివాడిని వేదిస్తున్న ఈ భాద అర్దం చేసుకుంటావా ..అపార్దం చేసుకుంటావో..
వందేళ్ళ నీజీవితంలో ఒక్కరోజు అయినా దగ్గరకాలేనా..దక్కించుకోలేనా..?
మనసులో భావాలు తప్పని వేదిస్తున్నా....దూరంగానిన్ను దగ్గరగా చూడలేనని తెల్సినా..?
విరహ వేదనలో వర్నలు మాత్రమే ఇవి నిజాలా కానేరవని తెల్సు అయినా..?
ఆపుకోలేని విరహాగ్ని మంటల సెగలు...ఇలా బైటికి పొగలు గ్రక్కుతూ వస్తున్నాయి మరి

ఎదురు చూపుల నిరీక్షణలో నెమరు వేసుకొంటూ క్షణ క్షణం భారం గా

అందంగా తిరిగే జంటలను చూస్తుంటే ..
మనసూ మెత్తగా .. అడుగుతుంది ..
దురాన వున్న నీ కోసం ..

ఎందుకో ఆక్షణం గుండె అరలలో మీ రూపం ..
చప్పుడు చేయకుండా కదులుతుంది ..
కళ్ళు మత్తుగా ముసుకొంటై..
నాప్రాణం లో కలసిన వున్నా మీ మనసుని వెతకడం కోసం ..

మనం కలిసాం విడీపోయాం ఇంక ఎప్పటికీ కలిసే అవకాశంలేదు
కలయిక లో వున్నా తీపి జ్ఞాపకాలను ..
ఎదురు చూపుల నిరీక్షణలో నెమరు వేసుకొంటూ క్షణ క్షణం భారం గా ..
అనుక్షణం మీద్యాసలో గడిపేస్తూ ..
నీవు రావని తెల్సి నాకిక లేవని తెల్సి కూడా..
వేచిచుస్తున్నాను నేస్తం మీ రాక కోసం ..

దేవుడిచ్చిన స్నేహితురాలు .. రియల్ Story ( నాలో నేను)

కాలం కలికాలం కలిసివస్తే మంచి రోజులు .. కల్సిరాకపోతే కలికాలం తిట్టుకుంటాం .. భాద పడతాం అన్నీ మనకే ఎందుకు జరుగుతున్నాయో అంటూ ఏడుస్తాం...కొన్ని బందాలు భాదను మిగులుస్తాయి.. బ్రతుకు భారంగా అనిపిస్తుది...ఎంతో ప్రేమగా మాట్లాడిన మనుషులు కటువుగా మాట్లాడటం తట్టుకోలేం...నేనున్నా అంటూ పలుకరించిన స్నేహం నీవెవరూ అని ప్రశ్నిస్తే..మనసులోని మనిషి దారూనంగా భదపతాం..కొన్ని పరిచయాలు అలా భాదపెడతాయి.... అది వాళ్ళ తప్పూ కాదు ..పరిస్థితులు వాళ్ళని అలా అనిపిస్తున్నాయి..నేనున్నా అని సుతి మధురంగా పలుకరించిన స్నేహం నీవెవరూ అని అయిష్టంగా పలుకరిస్తే..ప్రతిక్షనం ఆమాటలు గుర్తుకు వచ్చి మనసుకు అళ్ళ కళ్ళోలం చేస్తాయి...

ఏప్పుడో పరిచయం అయింది ఈ మద్యి మళ్ళీ అన్ లైలోకి వచ్చి షడన్ గా పలుకరించింది ఓ అందాల బొమ్మ బాపు బొమ్మ...మాటల్లో తీయ్యదయం..మైమరపించే మంచితనం.స్నేహం అంటే ఇలా ఉండాలి అనిపిస్తుంది..ఊరిస్తుంది..లాలిస్తుంది..కవ్విస్తుంది..కన్నెర్ర చేస్తుంది......అందమైన పరిచయం...నాకు పెద్ద ఫేన్ అని చెబితే నమ్మలా నాబ్లాగ్ ... నన్ను ఎప్పుడూ గమనిస్తున్నాను అని చెప్పింది మొదట నమ్మలా కాని కొన్ని నిజాలు నమ్మేలా చేశాయి మరి..నేనెక్కడ తనెక్కడ...చిన్నగా మొదలైన స్నేహం..కన్నెర్ర చేసేంత గా పరిచయం పెరిగి..మనసులో దూరి జ్ఞ్జాపకాలతో కాసేపు చలగాట మాడి ఆరిందిలా సలహాలు ఇవ్వడమేకాదు..నీవు సంతోషంగా ఉండాలి అని రిక్వెష్టుగా చెప్పి...నీవేంటీలా అని బెదిరించే కాడికి వచ్చింది మరి..అమె మాట్లాడుతుంటే మైమరచి..అలా వింటూ ఉండాల్సిందే... మనిషి కనిపిస్తూ.. ఎదురుగా ఉండి కల్సి మాట్లాడుకోవల్సిన పనిలేదేమో ఇలా కూడా భాదలు షేర్ చేసుకొంటూ పెద్ద అరిందిలా జీవితాన్ని చదివిన మనిషిలా చెబుతుంటే బలే అనిపిస్తుంది..ఇలా సాగుతున్న మాస్నేహం కలకాలం ఉండాలనిపిస్తుంది...నాకు ఇష్టమైన ఆమెగురించి చెబితే .. నన్నే తిడుతుంది.. అమె మంచిది నీదే తప్పు అంటూ నన్నే తప్పు పడుతోంటే ఆచ్చర్యం వేసింది..నీవు నెగిటివ్ గా ఆలో చిస్తున్నావు .. అమె అలా ఎందుకు అందో నీకేం తెల్సు నన్నే నిలదీసింది..మేం ఎప్పుడూ కలవాలనుకోవడంలేదు ఇలాగే స్నేహంగా ఉండాలనుకుంటున్నాం..స్నేహానికి పెద్దా చిన్నా తేడా ఏమీ లేదేమో అనిపించింది..అందులో నేనంటే నా ఫ్రొఫిషన్ అంటే ఇష్టపడే స్నేహితురాలు .. పరిచయం గమ్మత్తుగా అయినా అప్పుడు అలగా వచ్చి కలగా మారినా నా స్నేహితురాలు లాగానే తను మిగిలిపోతుందా...? దేవుడిచ్చిన ఈమె మాటలు వింటుంటే.. ఏదో మాయ చేస్తొందా అనిపిస్తుంది..నేను ఎప్పుడూ నవ్వుతూ ఉండాలంట ... సంతోషంగా ఉంటే అన్ని భాదలు తీరతాయంట.. నా మనసులో ఉన్న స్నేహితురాలు సంతోషంగా ఉండాలని నేనూ ఎప్పుడూ కోరుకోవాలంట..ఇలా నాతో ఎన్నో చెప్పించి... దేవుడిచ్చిన స్నేహితురాలు బుక్స్ బాగా చదుతుంది..ఇంట్లో తల్లిదండ్రులకు ఇచ్చే గౌరవం చూస్తుంటే ముచ్చటేస్తుంది..నిజంగా ఆమె మాటల్లో ఎదో మాయ ఉంది ఎదుటి వాళ్ళను మాట్లాడనీయదు.. తను చెప్పింది వినాలి అంతే అలా వినేలా చేస్తుంది......( చెప్పటానికి ఇంకా చాలా ఉంది తర్వాత చెబుతాను )

ఆ గులాబి నవ్వుని చూసి పావురం ఎంతో సంతోషించేది...

అనగనగా... ఒక అందమైన ఉధ్యానవనం ....
అందులో .. ఎప్పుడూ చిరునవ్వులు చిందించే
అందమైన గులాబి పువ్వు ....
అనుకోని విధంగా ఆ తోటలోని పావురంతో స్నేహం కుదిరింది ...
ఆ గులాబి నవ్వుని చూసి పావురం ఎంతో సంతోషించేది...
అలా స్నేహలోకంలో విహరిస్తూ ఆనందంగా రోజులు గడచిపోతుండగా....
రోజులన్నే ఒకలా ఉండవ్ కదా....
ఒకసారి పావురం తనమాటలతో గులాభీని బాధ పెట్టింది...
గులాబి చాలా బాధపడింది ... తన నవ్వు వాడిపోయింది...
తన తప్పు తెలుసుకుని క్షమించమని గులాబిని బ్రతిమాలింది...
స్నేహితులమధ్య చిన్నపాటి మనస్పర్ధలు వచ్చినా...
మన్నించి తన స్నేహ హస్తంని అందించి ...
ఎప్పటిలా వారు ఇరువురు చాలా సంతోషం గా మంచిమిత్రులుగా
కలిసిమెలసి జీవించసాగారు.....

నీవన్నది నిజమే కదా " నీవెవడివి అన్నావు " అవును కదా..?

నీవన్నది నిజమే కదా " నీవెవడివి అన్నావు " అవును కదా..?
ఎవడో వచ్చి.. నా జీవితాన్ని నాశనం చేస్తున్నా నీమీద నమ్మకంతో బరించా
నీ సంతోషం కోసం వాడేమన్నా ..వాడు సంతోషంగా ఉండాలని గుండెళ్ళో భాద దిగమింగుకొని భరించా..
అయినా నీవు హేపీగా ఉండాలనే నన్ను నేను తగ్గించుకొని నన్ను నేను తగ్గించుకొని
ఏది చేసినా ఏది భరించిన నీకోసమే అని నీకు తెల్సు కాని నీవెందుకు నన్ను అర్దం చేసుకోవు..
వాడెవడో జీవితం నాశనం చేస్తున్నా నీమీద ఉన్న నమ్మకంతో అలా చేశాను..
నా జీవితాన్ని కోల్పోవడానికి సిద్ద పడ్డాను ...
చివరికి నీవే చనిపో ... అసలు ఎవరు నీవు అన్నావు నిజమే కదా...?

నీతో గడిపిన ఆనంద క్షణాల అగ్నికి నే ఆహుతి అవుతుంటే..

నాలో పొంగే భావాలే నన్ను వెంటాడి మరీ వేధిస్తున్నాయి.
నాతో సహకరించని నిజాలు ..
ఎప్పటికి నిజం కాని కలల నిప్పుల్లో నేను కాలిపోతుంటే..
నీతో గడిపిన ఆనంద క్షణాల అగ్నికి నే ఆహుతి అవుతుంటే..
నువ్వు మాత్రం నిశ్చింతగా అక్కడ ఎలా నిద్రపోతున్నావు..?
నీ తలపుల వలపు సెగను నాలో ఎందుకు రేపుతున్నావు.. ?
అయినా నా పిచ్చి కాకపోతే .....
నీపై ఇసుమంత కూడా లేని అధికారానికి నాకెందుకింత తాపత్రయం.. ?
ఎప్పటికి నువ్వు దక్కవని తెలిసినా నా వెర్రి మనసుకెందుకింత ఆవేశం..?

ఎందుకో తెలుసా...?
నే ప్రాణంగా ప్రేమించే నా కన్నుల కోసం,
నన్ను నేనే మరిచిపోయే నీ చిరునవ్వుకోసం,


కేవలం నిన్ను తప్ప, నీ నుంచి ఇంకేమి ఆశించని నా ఈ ప్రయత్నం..

తప్పేదో ఒప్పేదో నాకసలు తెలియదులే ...తెలిసింది ప్రాణంగా ప్రాణంగా ప్రేమించడమే....

కన్నుల్లో నీ రూపం.... గుండెల్లో నీ ధ్యానం
అనుదినం నీ కోసం నిరీక్షణ..
నిన్నే ప్రేమించానే.. నను నేనే మరిచానే
క్షణ క్షణము నాలో ఓ సంఘర్షణ...
ఆనాటి నీ పరిచయం చేసింది ఓ అద్భుతం
నీ రాకతో జీవితం అయింది పువ్వులవనం..

చిరునవ్వు విసిరావే.... నా మదినే దోచావే
మత్తేదో చల్లావే.... గమ్మత్తుగా
నాకే తెలియని నన్ను కొత్తగా చూపించావే..
మాయేదో చేశావే .... మైమరిపించావే
నా వెంటే నువ్వుంటే యుగమొక క్షణము
నువు దూరమైతే క్షణమొక యుగము...
నను వీడి వెళ్లొద్దే చెలియా.. చెలియా
ఒంటరిని చేయ్యోద్దే సఖియా సఖియా

తప్పేదో ఒప్పేదో నాకసలు తెలియదులే
తెలిసింది ప్రాణంగా ప్రాణంగా ప్రేమించడమే....
కలలోనూ మరువనులే .. ఇలలోనూ విడువనులే..
నేనున్నా లేకున్నా ...... నీ నీడనే
పసిపాపకు మల్లే నిను..... ప్రేమిస్తానే
నీ కనురెప్పను నేనై ..... జీవిస్తానే
సరిరారు లోకంలో..... నాకెవ్వరూ
నను మించి నిన్నెవ్వరు ప్రేమించరు..

తల వంచాను ఓడిపోయాను.. నీవిషయంలో..? దారుణంగా ఓడిపోయాను

తల వంచాను ఓడిపోయాను.. నీవిషయంలో..?
ఒకప్పుడు నేనంటే నమ్మకం ఇష్టం ఇప్పుడు చిరాకు కాలం ఇంతగా మారుస్తుందా..?
నిజం నిప్పు అంటారు కాని మనవిషయం లో బూడిద అయిందేమిటి..?
ఇప్పుడు తలవంచాను గెలవలేను అని తెల్సు కొని.. ఓడిపోయానుకదా..?
గెలవాలని ఉన్నా నీకు నన్ను ఓడించడమే ఇష్టం..కదా..?
ఇద్దరిలో ఒకరిని పక్కన పెట్టిన నాడే... నా విలువ తెల్సుకోలేకపోయా...

ఎందుకు చెంతకు వస్తావో...?
ఎందుకు చేయి వదిలేస్తావో.... ?
స్నేహమా.... ? చెలగాటమా...... ?
ఎప్పుడెలా నీ ముడి వేస్తావో..... ?.
ఎప్పుడెలా విడదీస్తావో... ?.
ప్రణయమా ... ? పరిహాసమా... ?
కన్పించావు..... కవ్వించావు .
మురిపించావు... మైమరిపించావు .
వెళ్లిపోయావు సరే...... ?
నీతో తీసుకెళ్లిన నా మనసు మాటేమిటి...... ?

కనిపిస్తావేమో అని చూస్తున్నా...ఇక నేను నీకు ఎప్పటికీ కనిపీంచను..
ఇలాంటి విషయం తెల్సిస్తే ఇంకొకరైతే భాదపడతారు కాను నీవు .?
నేను గుర్తు ఉన్నానా.. నాజ్ఞాపకం ఒక్కటైనా నీకు గుర్తుకుందా..?
అయినా నా పిచ్చిగాని నన్ను గుర్తు పెట్టుకోవాల్సిన అవసరం నీకేంటి..

నా ఆలోచనలు గూడులేని గువ్వల్లాగా అనంతమైన ఆకాశంలోకి

నా ఆలోచనలు గూడులేని గువ్వల్లాగా అనంతమైన ఆకాశంలోకి అంగలార్చినప్పుడు... పనీపాటా లేని దివారాత్రాలు చీకటిలో, వెలుతురులో కొట్టుకుపోయినప్పుడు...
నేను కిటికీలోంచి దూరంగా నీ ముఖాన్ని చూశాను. ఆ వెలుగులో నా హృదయం లోగొంతుక పాటలగా బద్దలయ్యింది. ఈ వేకువ జామున సూర్యుడి లేత కిరణాలు పూలపైని చెమ్మపై పడగానే అవి మరకతాల్లా మెరిసాయి. సముద్రాలపై ఒంటరిగా తిరిగే పక్షి ఆ పాట అందుకుంది.
.....
నా గొంతు బిగించి ఒక పాట ఎత్తుకోవాలని ఉంది. నిన్ను కలిసిన క్షణాన నాలో కలిగిన ఈ మమైకాన్ని ఒడిసిపట్టుకుని... నా గాత్ర మాధుర్యాన్ని గుక్కతిప్పుకోకుండా చేస్తాను.
కిటికీ తెరిచి బయటికి నీకోసం తొంగి చూశాను. దారిపొడవునా నిర్మానుష్యంగా ఉంది. చక్రాల జాడలు వీధి దాటి వెళ్లాయి. అలసిన సూరీడు లేత పసుపు కిరణాల కుబుసాన్ని విడుచుకుంటూ నీలి సాగరంలోకి తనని తాను ఒంపేసుకున్నాడు. ఇంతలోనే పెద్ద నల్లని మేఘమొకటి సూరీడుని కమ్మేసింది. మెల్లగా నేను సముద్రంలాగా సద్దుమణిగి చీకటిలోకి కుంగిపోయాను.
.....
నా లోలోపలి అంచుల్లో ఎక్కడో మిణుకుమిణుకుమంటున్న దివ్వెలా నీ జ్ఞాపకాన్ని చూశాను. అది ముమ్మాటికీ నీ జ్ఞాపకమే. కాలం పాదాలకింద పడి అదికూడా నలిగిపోతుందేమోనని భయపడ్డాను. పగలు అయిపోతుందంటే నా జీవితమే ముగిసిపోతుందేమోనన్నంత భయమేస్తుంది. సాయంత్రం సముద్రం పక్కన కూర్చున్న గుంపులో ప్రతి ముఖంలో నిన్నే వెదుకుతాను. లోకమంతా కునుకు తీస్తున్న ఘడియల్లో నేను మెలకువను వింటుంటాను. ఇలాంటిదే ఒకరాత్రి ఈ తోటలో మనమిద్దరం కూర్చున్నప్పుడు ఈ తెలియని ముగింపును ఊహించి ఏడ్చాను.
_ Basheer ‘ఏకాంత తీరం’

భగ్న హృదయం మరణానికి దారితీస్తుంది...?

లోతుగా ప్రేమించమని హృదయానికి ఎందుకు చెప్పావు....

మనసుని ని బొమ్మగా చేసి మనిషిని ఆడించడానికా..?
అందమైన కలలు కనమని కళ్ళకు ఎందుకు చెప్పావు....
కన్నీరు కరిగించాడానిక....!
ఆశల వలలు విసరమని గుండెకు ఎందుకు చెప్పావు....
అడియాసలను బందించాడనికా...!
లోతుగా ప్రేమించమని హృదయానికి ఎందుకు చెప్పావు....
తరువాత తనని తానూ బాధతో చీల్చుకోవడానిక....!

భగవంతుడా!!! అసలు మనిషికి మనసుని ఎందుకు ఇచ్చావు?
మనసుని ని బొమ్మగా చేసి మనిషిని ఆడించడానికా..

తుదిశ్వాసతోపాటూ వదిలి వెళ్ళిపోయిన, చివరికి ప్రేమ ముందు కూడా ఓడిపోయాను

మొదటి చూపులోనే కనులలో నిండిన రూపాన్ని మదిలో చేర్చద్దని,
వారిద్దామనుకున్నాను కాని నా ఆలోచనల ముందు ఓడిపోయాను.

గుండెలో రాసుకున్న మాటలన్ని గుట్టుగా దాచుకోకుండా,నీమనసుకి చేరవేద్దమనుకున్నాను,,,
కాని బయటపడనివ్వని నా పెదవి ముందు ఓడిపోయాను.

క్షణానికి ఒకసారన్నా నిన్ను చూడాలని నీ దరిచేరాలని నా మనసు తహతహలాడినా,
రవికాంతిని నింపుకున్న నీ ముఖతేజస్సు చూసే శక్తి నా గుండెకి లేక నీ అందం ముందు ఓడిపోయాను.

నీ మనసులో నేను లేనని తెలిసి, నా మనసులో దాచుకున్న ప్రేమని సమాది చేద్దమనుకున్నా,
గుండెపగిలి చిందుతున్న కన్నీటిని ఆపుకోలేని నా కనుల ముందు ఓడిపోయాను.

మనసుకి తగిలినా గాయాలన్ని తట్టుకుంటూ, తిరిగి నీ ప్రేమకోసం ప్రయత్నిస్తున్నా,
నా ప్రేమను కన్నీరుగా మార్చిన, నీ మనసు ముందు ఓడిపోయాను.

నా ప్రేమను పంచలేక, నీ ప్రేమను పొందలేక, మనసు నిండా నింపుకున్న ప్రేమ,
తుదిశ్వాసతోపాటూ వదిలి వెళ్ళిపోయిన, చివరికి ప్రేమ ముందు కూడా ఓడిపోయాను.
Posted By హను

నిన్ను విడిచి దూరంగా వెళ్ళగలను కాని నీ ఊహలను వీడలేను.

నిన్ను విడిచి దూరంగా వెళ్ళగలను కాని నీ ఊహలను వీడలేను.

నీకోసం కన్నులు చెమర్చేను కాని కన్నీరుగా అయిన నిన్ను జారనివ్వలెను.

నీకై అలుపెరుగక నిరిక్షించగలను కాని నీ నిర్ణయాన్ని కాదనలేను.

నా ఊహలను బందించగలను కాని నీకై పరితపించే నా గుండె లయను ఆపలేను.

ప్రపంచాన్ని తృణప్రాయంగా వదులుకోగాలను కాని నీ జ్ఞాపకాల్ని తుడిచేయ్యలేను.

నిన్ను తలచుకుంటే చాలు ముళ్ళు కూడా పూలవుతాయి..

ముందుగ మనసుకు ఎందుకు తెలియదో ..........
ప్రేమ యింత మాయా .........
ఏదో కాస్త సరదాగా మొదలైన ఆటా.....
తుదిలేని శ్వాసై గాలిలో తేలుతూ మైమరచి పోయా ...

న్యాయమో నేరమో మన్నించుమా ప్రియా.............

నిన్ను తలచుకుంటే చాలు ముళ్ళు కూడా పూలవుతాయి..
నిన్ను చూడకుంటే కళ్ళు పులుచూసి ముల్లంటాయి ....
మనసుకి పరిచయమైనది కనివిని ఎరుగని హాయి...
నిమిషము నిలబదనన్నది వయసుకి మతి చెడిపోయి..
ప్రేమ పిచ్చి అంటే ఏదో తెలిసింది నేడే ...
ఒడికి వొచ్చి వోదార్చందే ఈ పిచ్చిపోదే...........ఈ పిచ్చిపోదే .....

న్యాయమో నేరమో మన్నించుమా ప్రియా.............

ఎరుపురంగు సాయంత్రాలు ...
ఎడురుచుపులవుతుండాలి ...
మరపురాని ఏకాంతాలు కరిగిపోని కలలవ్వాలి ...
మనజత తెలిసిన తారలే పరుగున దిగిరావాలి ...
పరుపున నలిగిన పువ్వులే పులకలు చిగురించాలి ...
నుదుటిమీద తిలకం కానీ నీ వేడి ఊపిరి ...
కదలలేని కాలం కానీ ఈ నిండు కౌగిలి ............ఈ నిండు కౌగిలి .
న్యాయమో నేరమో మన్నించుమా ప్రియా..........
- Pradeep Muddu The hero..

కవిత్వం బదులు కన్నీళ్లే వస్తున్నాయి ఎంచేయను

నీ గురించి రాద్డాము అనుకున్నప్పుడల్లా...
"కవిత్వం బదులు కన్నీళ్లే వస్తున్నాయి ఎంచేయను"
సముద్రానివానుకున్నాగా నేస్తం అలలా ఎగిసిపడి వొంటరి తీరాన్ని చేశావ్...
ఆ తీరపుగుండెల బండరాళ్ల పై నీ చెలిమి సంతకాలు సలుపుతున్నాయి...
ఇంకద నేనొక్కాడ్నియయ్యాను...
దారులు నీ వైపే చూపుతున్నాయి...
పాదాలూ ప్రయాణానికి సిద్దమయ్యాయి...
నిన్ను చేరుకునే ఆ జన్మ క్షణం కోసం బతుకుతున్న...
నీ పక్కనే నాకూ ఓ కుర్చీ వేసి ఉంచు...
నీ మరణం నిన్ను నాకు దగ్గర చేసింది పాపం మరణం వోతమి బాధలో కూలిపోయింది...!!!
..• » ηєє «

అదే జ్ఞాపకం..పదే పదే..మనస్సుని తడుముకుంటూ

అదే జ్ఞాపకం
పదే పదే
మనస్సుని తడుముకుంటూ

ఇన్నేళ్లైనా
క్షణం క్రితమే
జరిగిన౦త కొత్తగా

మరిచిపోవటం అనేది
అన్నింటికీ కాదేమో
నీ జ్ఞాపకాలకు అస్సలే కాదు

గతం ప్రతీ రోజు తరుముతూనే ఉంది
నువ్వు ఎక్కడ ఉన్నావో వెతకమని
ప్రస్తుతం ఆపుతోంది.. ప్రతి అడుగుని
నిన్ను జ్ఞాపకం గానే ఉంచమని

వేసే ప్రతి అడుగులో
తీసే ప్రతి శ్వాసలో
నీ జ్ఞాపకం

ఎక్కడో... ఎప్పుడో
నువ్వు ఎదురుపడితే
ఇదీ...అని చెప్పుకోడానికే
ఈ మాత్రం అయినా గెలిచింది

నాకు... ఎంత దూరంలో
నువ్వున్నావో... తెలియదు
మనస్సుకి.. ఎంత దగ్గరగా ఉన్నావో మాత్రమే తెలుసు

కళ్ళు మూసుకొని ఎప్పూడూ... నిన్ను చూస్తూనే ఉన్నా
ఊపిరి ఆగేలోపు.. ఒక్కసారి
కళ్ళు తెరిచి చూడాలని... ఎదురుచూస్తున్నా...
పదే పదే
మనస్సుని తడుముకుంటూ

ఇన్నేళ్లైనా
క్షణం క్రితమే
జరిగిన౦త కొత్తగా

మరిచిపోవటం అనేది
అన్నింటికీ కాదేమో
నీ జ్ఞాపకాలకు అస్సలే కాదు

గతం ప్రతీ రోజు తరుముతూనే ఉంది
నువ్వు ఎక్కడ ఉన్నావో వెతకమని
ప్రస్తుతం ఆపుతోంది.. ప్రతి అడుగుని
నిన్ను జ్ఞాపకం గానే ఉంచమని

వేసే ప్రతి అడుగులో
తీసే ప్రతి శ్వాసలో
నీ జ్ఞాపకం

ఎక్కడో... ఎప్పుడో
నువ్వు ఎదురుపడితే
ఇదీ...అని చెప్పుకోడానికే
ఈ మాత్రం అయినా గెలిచింది

నాకు... ఎంత దూరంలో
నువ్వున్నావో... తెలియదు
మనస్సుకి.. ఎంత దగ్గరగా ఉన్నావో మాత్రమే తెలుసు

కళ్ళు మూసుకొని ఎప్పూడూ... నిన్ను చూస్తూనే ఉన్నా
ఊపిరి ఆగేలోపు.. ఒక్కసారి
కళ్ళు తెరిచి చూడాలని... ఎదురుచూస్తున్నా...

ప్లిజ్ తమ్ముళ్ళూ ఆత్మ హత్యలు చేసుకోవద్దు

Friend Plese Dot SUCIDE ... ఉద్యమం తీవ్రరూపం అవుతున్న వేళ రాజకీయ నాయకులు అడే గేంలో ప్రత్యేక తెలంగానా కోసం విద్యార్దులు ఆత్మహత్యలుచేసుకోవడం నన్ను కలచివేసింది ఉస్మానియా యూనివర్సిటి వద్ద యాదయ్య అనే విద్యార్ది అత్మహత్య చేసుకుంటున్నప్పుడు దానికి నేను ప్రత్యెక్ష సాక్షిని..ఉద్యమాలు చేయాల అది మన హక్కు కాని ఆత్మహత్యలువద్దు...నా మిత్రు ల సహకారంతో ఆత్మహత్యలు వద్దన్న ఈపాటద్వారా..ఒక్కరి లో అయినా మార్పువచ్చినా సంతోషం నేను కోరుకునేది అదే..ఈ రోజు మరో ఆత్మ హత్య జరగటం తో మనసును కలచి వేసింది ప్లీజ్ ఆత్మహత్యలు చేసుకోవద్దు...ఇలాంటీ ఆత్మ హత్యలను ఎలా గుర్తించ వచ్చో ..మీరు ఈ ష్టోరి చూస్తే అర్దం అవుతుంది కొంత మంది నిపునుల తో మాట్లాడి జీ 24 గంటల కోసం చేసిన ష్టోరీలో నేను రాసిన పాటతో ప్లిజ్ తమ్ముళ్ళూ ఆత్మ హత్యలు చేసుకోవద్దు..మీకు ఎంతో విలువైనా జీవితం ఉంది బ్రతికి తెలంగానా సాదించుకుందా... స్వార్దరాజకీయ నాయకుల నుంచి తెలంగాణా సాదించుకొవాలంటే బ్రతకాలి మీలాంటి యువత తెలంగానాకు అవసరం అని గుర్తించండీ ప్లీజ్..ఈ ష్టోరీ చూసి ఒక్కరిలో మార్పు వచ్చినా నేను సక్సెస్ అయినట్టే ప్రేండ్స్ ప్లీజ్ అర్దం చేసుకొండి మీరు దేశానికి ఎంత అవసరమో

అందరూ చావుకు ఎందుకు భయపడతారు..?

అందరూ చావుకు ఎందుకు భయపడతారు..?అసలు మనం ఎందుకు పుట్టాం..చావంటే ఎంటి..ఎందుకు పుడతాం...ఎప్పుడు చనిపోతాం..చావు పుట్టుకుల మద్యి కాలంలో ఈ అనుబందాలేంటి ..పుట్టినప్పుడు మనతో లేని అనుబందాలు చనిపోయాక కూడా మనతోరావు...దీనికోసం అందరూ ఎమోషనల్ గా ఎందుకు ఫీల్ అవుతారు అని ఆలోచిస్తుంటే ఏ ప్రశ్నకు సరైనా సమాదానం దొరకదు...ఒక్కొసారి అనిపిస్తుంది అంతా ట్రాష్ అని..ఎవరు ఎవరికి ఎమౌతారు...ఎందుకు ఎర్పడతాయి బదాలు కారనం ఎంత వెతికినా దొరకదు ఒక్కోసారి అనిపిస్తుంది...కొన్ని బందాలు గమ్మత్తుగా ఏర్పడతాయి...ఎంత అంద మైన అమ్మాయిలను చూసినా అబ్బా అందంగా ఉంది అనిపిస్తుంది కాని ఎలాంటి ఫీలింగ్ రాదు..ఎందుకో కొందరి పరిచయం ఏర్పడిన బందాలు భాదను మిగులిస్తాయి తనెవరు నేనెవరు..ఎందుకు అంతగా గుర్తుకు వస్తుంది అంతే సమాదానం ఉడదు...అంతకన్నా అందమైనా అమ్మాయిలు పలుకరించినా ఏమి అనిపించదు కాని ఆమెను తలచుకుంటేనే ఏదో ఫిలింగ్ కారాణం తెలిదు...ఉప్పెనలా జీవితంలో ప్రవేశించి ఉప్పెనలా వెళ్ళిపోయినా అమెతాలూకా గుర్తులు ఎందుకు ప్రతిక్షనం వెంటాడతాయి అని ప్రశ్నించుకుంటే ప్రశ్నలేకాని సమాదానం దొరకదు ఎందుకు అంటే ఎమో...మనం ఇక్కడ ఫీల్ అవుతున్నాం అమెకు అస్సలు గుర్తుకు వస్తామా అని ఆలోచిస్తేఈ ప్రశ్నకు సమాదానం దొరకదు ...తను నాగురించి ఎందుకు ఆలోచించాలి ఎప్పుడూ నాగురించి ఆలొచించడానిని నేనెవరిని తనకు ఏమౌతాను అని ప్రశ్నించుకుంటే కూడా నాదగ్గర సమాదానం లేదు చావంటే ఎందుకు బయపడాలి..ఎప్పుడైనా రావచ్చు ఏరూపంలో అయినా రావచ్చు మనం ఆపగలమా లేదుకదా అలాటప్పుడు ఎందుకు బయపడాలి ఒకవేల పోతే ఓ నెలరోజులు మహాఅయితే ఆరు నెలలు అనుకుంటారు ఆతరువాత ఎవరి బిజీళ్ళొవారు బిజీగా ఉండి మర్చిపోతారు అవును నిజమే కదా..?...అసలు వాళ్ళు మనల్నిఎందుకు గుర్తుకు పెట్టుకోవాలి నాకనిపిస్తుంది మరపు దేవుడిచ్చిన వరం కదా..?అందరూ నావాళ్ళు నాకందరు ఇష్టం అని నేను అనుకుంటే సరిపోతుందా వాళ్ళు అనుకోవాలి కదా..అలా అనుకుంతే బందాలు మద్యిలో ఎందుకు తెగిపోతాయి ఎందుకు విడిపోతారు కదా..?విడిపోయిన వాళ్ళు మళ్ళి కలుస్తారా..కలిస్తే ఎలా కలుస్తారు..అంతకు ముందులా ఒకరంటే ఒకరు ప్రేమగా ఉంటారా ఒక్కప్పటి ప్రేమలు... స్నేహాలు ఎందుకిలా మద్యిలో పోతాయి తప్పు చేయకున్నా ఆ బందాలు మనల్ని తప్పించుకొని పోయి మనల్ని ఒంటరిని ఎందుకు చేస్తాయి..ఏంటి ఇదంతా అనుకుంటున్నారా..ఒకే బోర్ కొట్టించినట్టున్నా కదా.......అవును మద్యిలో ఎందుకు విరోదులు ఎర్పడతారు విరోదంపెంచుకొని ఎం సాదిస్తారు...అంటే కూడా ఎమీ అర్దంకాదు...కొందరు కొందరి జివితాలు నాశనం చేసేదాకా ఎంటాడుతారు...అనుమానం వాళ్ళని ఇలా చేయిస్తుంది...ఎందుకు అలా ప్రవర్తిస్తారో తెలీదు అవతలి వ్యక్తిని భాదపెట్టి సాదించేదేమిటి...భాదపేట్టామని తెల్సి వారిని ఇంకా కసి తీరదు ఇంకా ఇంకా వెంటాడుతూనే ఉంటారు.. కారనం ఏంటి........పైకి మంచిగా ఉండి ఎదుటి వ్యక్తిని కసిదీరా వెంటాడి వేదించి సాదించేదేమిటి..ఇలా ఆలోచించుకుంటూపోతే ఏమీ అర్దంకాదు...కదా..?

నాగుండెలపై వాలి... శూన్యంలోకి మగతగా చూసే నిన్ను.... నాతో పెదాలు కలిపి మూసిన కళ్ళ వెనుక

" ఇవన్నీ ఒకప్పుడు జరిగిన వాస్తవాలు ..వాడు ప్రేమగా రాసుకున్న పదాలు.."
అందుకేనేమో వాడు నిజం అయ్యాడు నేను అబద్దం అయ్యి అదృస్యిం అవుతున్నానేమోకదా..?

" వెన్నెల ప్రవాహం...... పగటి వెలుగులో ముడుచుకుని. రాత్రి నిశ్శబ్దంలో విచ్చుకున్న మల్లెల నవ్వు... "
" మలుపులు తిరుగుతూ సాగుతున్న దారులు రెండు. యూసఫ్ గూడ కేఫ్ లో. కలుసుకున్న సాయంత్రం. మెరిసే కళ్ళు , నవ్వే "
" కొన్నిటిలో మూర్ఖుణ్ణయి... ఎదో చూసి..ఏదో విని... ఏదో అనుభూతించి... ఒక్క క్షణం అసలెక్కడా అని ఆగి , వెనక్కి చూసుకుంటే ... "
"అందమయిన అక్షరాలు..... అందమయిన అక్షరాలు మాట్లాడే అక్షరాలు రాగం తీసే అక్షరాలు అరకులోయలో ఒంటరి ప్రేయసిలా ."
" ఈ దేహాన్ని, చైతన్యాన్ని పట్టి ఉంచిన దేనినో అన్వేషిస్తూ... ఈ సంతోషానికి ,దిగులుకు మూలం ఎక్కడా అని యోచిస్తూ ..."
" ఙ్ఞాపకాలు వెంటాడుతాయి......కొన్ని చూపులు వెంటాడుతాయి.అలాగే కొన్ని అక్షరాలు కూడా.చదివేపుడు అవి కలిగించిన ."
" ఎవరు ....??ఎవరామె..??అంత స్వేచ్చగా రెండు రెక్కలు సాచి విహరిస్తోంది.....?నచ్చిన చోటికల్లా....,విరగబూసిన పూదోటల్లో... "
" జీవితం ఎందుకో, ఎటుపోతున్నాననే సందేహం,అలోచన నిరంతరం వెంటాడుతోంది.అర్థం లేని వెదకులాట. కాలం అలా సెకన్లు ."
" నీకూ నేనొక రహస్యంలాగే కనిపిస్తానా? నా మీసాలు,గడ్డాలూ, చేతుల్లో బలం....అన్నీ.. నాకయితే నువ్వెపుడూ నిలువెత్తు "
" నీ మౌనంలో........ నిదురించిన నా ఙ్ఞాపకాలు మేల్కొంటాయి... నీ నవ్వు నా చెవుల్లో మ్రోగేంతవరకూ... నీ ఙ్ఞాపకాల అలల్లో "
" సృష్టి పలికిస్తోంది...అనాదిగా.... నాదాన్ని ...ప్రణయ గీతాన్ని ...... ఒక్కొక్కరినుంచి..... ఒకప్పుడు నీనుంచి.......తీయగా."
" 1 సెప్టెం 2008 – మలుపులు తిరుగుతూ సాగుతున్న దారులు రెండు. యూసఫ్ గూడ కేఫ్ లో. కలుసుకున్న సాయంత్రం. మెరిసే ..."
" ఎన్ని స్పర్శలు. నీ శ్వాసతో నులివెచ్చని స్పర్శ. నన్ను కాల్చేసే గోర్వెచ్చని సుగంధపు స్పర్శ. నీ కంటి చూపు తాకగానే ..."
" నాగుండెలపై వాలి... శూన్యంలోకి మగతగా చూసే నిన్ను.... నాతో పెదాలు కలిపి మూసిన కళ్ళ వెనుక. ఙ్ఞాపకాలు నేనెలా పట్టను ..."

ఆగిపోయిన శ్వాస ..నిశ్శబ్ధంగా ఆవిరవుతోంది

గుట్టలు గుట్టలుగా
శవాల కుప్పలు

తల లేని మొండెం
ఆత్రంగా తడుముకుంటోంది

ఆగిపోయిన శ్వాస
నిశ్శబ్ధంగా ఆవిరవుతోంది

మూతబడిన కనులు
రెప్పల్లోంచి చూస్తున్నాయి

తెరుచుకున్న నోరు
కొత్త వేదం పలుకుతోంది

తెగిపడిన చేయి
గుండె కోసం వెదుకుతోంది

రాబందుల రెక్కలతో
కాళ్లు ఎగురుతున్నాయి

చుట్టూవాలిన ఈగలు
మౌనగీతం పాడుతున్నాయి

దూరంగా నేను
మౌనంగా చూస్తున్నాను

ఆత్మను చంపి
అంత్యక్రియలు చేస్తున్నాను

దూరంగా చూస్తున్న రెంటు కళ్ళు..
నాకు ఎంతో నాకిష్టమైన ఆ రెండు కళ్ళు
ఎప్పుడు దూకుదామాని అంటున్న కంటి నిండా నీరు..

నేను తన నుంచి దూరం అయినందుకు...
వస్తున్న కన్నీళ్ళా..?

పీడా విరగడైంది ..?
అంటూ వస్తున్న ఆనంద భాష్పాలా..?

నీతో గడిపిన ఆనంద క్షణాల అగ్నికి నే ఆహుతి అవుతుంటే..

నాలో పొంగే భావాలే నన్ను వెంటాడి మరీ వేధిస్తున్నాయి.
నాతో సహకరించని నిజాలు ..
ఎప్పటికి నిజం కాని కలల నిప్పుల్లో నేను కాలిపోతుంటే..
నీతో గడిపిన ఆనంద క్షణాల అగ్నికి నే ఆహుతి అవుతుంటే..
నువ్వు మాత్రం నిశ్చింతగా అక్కడ ఎలా నిద్రపోతున్నావు..?
నీ తలపుల వలపు సెగను నాలో ఎందుకు రేపుతున్నావు.. ?
అయినా నా పిచ్చి కాకపోతే .....
నీపై ఇసుమంత కూడా లేని అధికారానికి నాకెందుకింత తాపత్రయం.. ?
ఎప్పటికి నువ్వు దక్కవని తెలిసినా నా వెర్రి మనసుకెందుకింత ఆవేశం..?

ఎందుకో తెలుసా...?
నే ప్రాణంగా ప్రేమించే నీ (నా) కన్నుల కోసం,
నన్ను నేనే మరిచిపోయే నీ చిరునవ్వుకోసం,


కేవలం నిన్ను తప్ప, నీ నుంచి ఇంకేమి ఆశించని నా ఈ ప్రయత్నం..
ఎప్పటికైనా నిన్ను కరిగిస్తుందని ఆశిస్తూ..

నిజమే నీవిషయంలో నేనెవరిని..ఏమౌతానో అని ప్రశ్నించుకుంటే సమాదానం దొరకలేదు...?

చెరిగిపోయిన జ్ఞపకంలా మిగిలిపోతానని..చిరిగిన కాగితంలా మారుతానని..
కలలో కూడా ఊహించలా ..గుండెళ్ళో బాంబులు పేలిన క్షనంలో ఓ నమ్మకం..
ఆ నమ్మకం ఎన్నోభాదల్ని తట్టుకున్నా కాని.. ఆతర్వాత ఒక్కొక్కటిగా జరిగిన ఘటనలు
నీనోటినుంచి వచ్చిన ఒక్కో మాట తూటాల్లా..గుండేళ్ళో గుచ్చుకొనే ఉన్నాయి
ఎలా అనగలిగావో ఎందుకన్నావో తెలీదు..కాని పదునైన కత్తుల్లా గుండెళ్ళో గుచ్చుకున్నాయి
ప్రతిక్షనం నీజ్ఞాపకాల కదలాడినపుడల్లా ఆ కత్తుల తాలూకా గాయం నన్ను వేదిస్తుంది
ఎలా అనగలిగావో ఎలా అన్నావో తెలీదు...చచ్చిపో అని ఏలా అనగలిగావు..
చిరవరికి నీవెవరివి అనేదాకా వెళ్ళావంటే...నీ మనస్సులోనేనేమిటో అర్దం అయింది..
అందుకే మౌనంగా శాశ్వ్తంగా దూరం కావలనుకున్నా అయినా నీకేంటే ..నన్ను ఎవరు నీవు అన్నావుగా..
నిజమే నీవిషయంలో నేనెవరిని..ఏమౌతానో అని ప్రశ్నించుకుంటే సమాదానం దొరకలేదు...?
నీవేం చెబితే అదే నిజం నీవేం అంటే అదేవాస్తం అదే నమ్ముతా ఎప్పుడూ ..?
ఎందుకంటే నీవంటే ఎంత ఇష్టమో నీకు తెల్సో లేదో తెలీదు.. నీకు ఎలా చెప్పాలో కూడా తెలీదు..
నీవు అన్న ప్రతి అక్షరం అప్పుడన్నవి..ఇప్పుడన్నవి గుండెళ్ళొ పదిలంగా పెట్టుకొని వెలుతున్నా..
ఎప్పుడో చెప్పను ఎక్కడికో చెప్పను ...ఎందుకంటే ఎవరు నీవు అన్నావుకద...?
ఇలా ప్రతిక్షనం నాలో నేను రగిలి పోతూ..అగ్నికి ఆహూతి అవ్వాలని చూస్తున్నా..
ఎమీ చేయలేక ... ఎమనాలో అర్దంకాక ..జరిగింది జరుగుతోంది ఎంటో అర్దం కాక కఫ్యూజన్ లో కాలిపోతున్నా..

నీ మౌనంలో........ నిదురించిన నా ఙ్ఞాపకాలు మేల్కొంటాయి

ఏం జరుగుతోందో అర్దం కాండాఉంది..ఏమౌతున్నానో తెలియకున్నది.
అసలు నాకెందుకు పరిచాయం అయ్యావు..అయినా మనసుకు అంత దగ్గర అయ్యావు
నాకు తెల్సు నా అనుకున్నది నాదరి ఉండదని నీవు అలాగే అయ్యావు..నేనిలా ఇప్పుడు
నీవెలా ఉంటున్నావో నీకు అలవాటో తెలీదు నాకు మాత్రం ప్రతినిమిషం నరకమే
చెప్పుకోలేనతం చెప్పటానికి చేతకానతగా ..నేను ఇప్పుడు భాదపడుతున్నా..?
జ్ఞాపకాలు గుండేళ్ళో బందించాలని నేను చేస్తున్న విఫల ప్రయత్నం నన్ను ఇంకా పిచ్చి వాణ్ణి చేస్తుంది
ఏది నాకు దగ్గరగా రాదు నీవొచ్చినప్పుడు నన్ను నేను నమ్మలేదు..కాని
నేను తేరుకునేలోపు..నిజం అని నమ్మేలోపు నీవు దూరంకావటం అదో పీడకల
నేను చాలాసార్లు ఓడిపోయాను..నిబ్బరంగా బ్రతకాలని ట్రైచేస్తున్న క్షనాన నీపరిచయం
ఆకలిగొన్న వానికి కావాల్సినవన్నీ ఇచ్చి చచ్చేంత తినమన్నట్టు ఉంది..
అలా తినబోతున్న నాకు షాక్..
అలా ఒకటేమిటి ప్రతిది చివరకు నేనేమౌతున్నానో తెలీనంతగా..?
నీ గతంతాలూక కొన్ని పేజీలు తరచి చూసే ప్రయత్నం చేసినప్పుడు.
గతం భాదను మిగిల్చినా..ప్రస్తుతం మరణం శాసనం పై కూర్చోపెట్టిన క్షనం..?
ఇకనాకు మిగిలింది కొద్ది రోజులే అని తేలింది..ఇకనీవు నన్ను చూడలేవు..

నీకా అవకాశం నేనివ్వను ఇవ్వదలుచుకోలేదు.. అప్పుడు తెల్సుస్తుంది జీవితంలో నేవేం తప్పు చేశావో..
" ఇవన్నీ ఒకప్పుడు జరిగిన వాస్తవాలు ..వాడు ప్రేమగా రాసుకున్న పదాలు.."
అందుకేనేమో వాడు నిజం అయ్యాడు నేను అబద్దం అయ్యి అదృస్యిం అవుతున్నానేమోకదా..?

" వెన్నెల ప్రవాహం...... పగటి వెలుగులో ముడుచుకుని. రాత్రి నిశ్శబ్దంలో విచ్చుకున్న మల్లెల నవ్వు... "
" మలుపులు తిరుగుతూ సాగుతున్న దారులు రెండు. యూసఫ్ గూడ కేఫ్ లో. కలుసుకున్న సాయంత్రం. మెరిసే కళ్ళు , నవ్వే "
" కొన్నిటిలో మూర్ఖుణ్ణయి... ఎదో చూసి..ఏదో విని... ఏదో అనుభూతించి... ఒక్క క్షణం అసలెక్కడా అని ఆగి , వెనక్కి చూసుకుంటే ... "
"అందమయిన అక్షరాలు..... అందమయిన అక్షరాలు మాట్లాడే అక్షరాలు రాగం తీసే అక్షరాలు అరకులోయలో ఒంటరి ప్రేయసిలా ."
" ఈ దేహాన్ని, చైతన్యాన్ని పట్టి ఉంచిన దేనినో అన్వేషిస్తూ... ఈ సంతోషానికి ,దిగులుకు మూలం ఎక్కడా అని యోచిస్తూ ..."
" ఙ్ఞాపకాలు వెంటాడుతాయి......కొన్ని చూపులు వెంటాడుతాయి.అలాగే కొన్ని అక్షరాలు కూడా.చదివేపుడు అవి కలిగించిన ."
" ఎవరు ....??ఎవరామె..??అంత స్వేచ్చగా రెండు రెక్కలు సాచి విహరిస్తోంది.....?నచ్చిన చోటికల్లా....,విరగబూసిన పూదోటల్లో... "
" జీవితం ఎందుకో, ఎటుపోతున్నాననే సందేహం,అలోచన నిరంతరం వెంటాడుతోంది.అర్థం లేని వెదకులాట. కాలం అలా సెకన్లు ."
" నీకూ నేనొక రహస్యంలాగే కనిపిస్తానా? నా మీసాలు,గడ్డాలూ, చేతుల్లో బలం....అన్నీ.. నాకయితే నువ్వెపుడూ నిలువెత్తు "
" నీ మౌనంలో........ నిదురించిన నా ఙ్ఞాపకాలు మేల్కొంటాయి... నీ నవ్వు నా చెవుల్లో మ్రోగేంతవరకూ... నీ ఙ్ఞాపకాల అలల్లో "
" సృష్టి పలికిస్తోంది...అనాదిగా.... నాదాన్ని ...ప్రణయ గీతాన్ని ...... ఒక్కొక్కరినుంచి..... ఒకప్పుడు నీనుంచి.......తీయగా."
" 1 సెప్టెం 2008 – మలుపులు తిరుగుతూ సాగుతున్న దారులు రెండు. యూసఫ్ గూడ కేఫ్ లో. కలుసుకున్న సాయంత్రం. మెరిసే ..."
" ఎన్ని స్పర్శలు. నీ శ్వాసతో నులివెచ్చని స్పర్శ. నన్ను కాల్చేసే గోర్వెచ్చని సుగంధపు స్పర్శ. నీ కంటి చూపు తాకగానే ..."
" నాగుండెలపై వాలి... శూన్యంలోకి మగతగా చూసే నిన్ను.... నాతో పెదాలు కలిపి మూసిన కళ్ళ వెనుక. ఙ్ఞాపకాలు నేనెలా పట్టను ..."

మిత్రులకు ..బ్లాగ్ చూసే ప్రతివారికి ఉగాది సుభాకాంక్షలు

మిత్రులకు ..బ్లాగ్ చూసే ప్రతివారికి ఉగాది సుభాకాంక్షలు

నీతి నిజాయితీ,చచ్చిపోయేంత ప్రేమ,ఉండి ఎమిలాబం ఎవ్వరికి అక్కరలేదివన్నీ..

ప్లీజ్ వదిలేయండి నామీద నాకే అసహ్యిం వేస్తుంది..
నేను ఎంచేస్తున్నాను... ఏంజరుగుతోంది..
ఒక్క సంఘటన అనుకుంటే పొరపాతే అన్నీ అంతే ప్రతి ఘటన ఎదురు తిరుగుతోంది..
వద్దు నాకీ ప్రపంచం వద్దు ఈ మనుష్యులు వద్దు..ప్లీజ్ వంటరిగా వదిలేయండి..
నాకు మనుషుల మీద నమ్మకం పోతోంది ఎక్కకా మంచితనానికి విలువ లేదు..
జీవితం లో అందరికీ కాకుండా నాకే ఇలా ఎందుకు జరుగుతోంది కారణం..?..
నాకు ఇష్టపడటమే తెల్సు..ప్రేమిండమే తెల్సు..నా ప్రానంకంటే ఎక్కువగా
మనుష్యులు వారిమద్యి ప్రేమ ,నమ్మకం ,అభిమానం ఇవన్నీ వట్టి మాటలే ..
నీతి నిజాయితీ,చచ్చిపోయేంత ప్రేమ,ఉండి ఎమిలాబం ఎవ్వరికి అక్కరలేదివన్నీ..
అందుకే నామీద నాకు ఎందుకో చాలా.. చాలా అసహ్యిం వేస్తుంది...ఎందుకో తెలీదు..
పాత ,కొత్త జ్ఞాపకాలు జరుగుతున్న వన్నీ తలచుకుంటే ..నా మీద నాకు అసహ్యిం వేస్తుంది
ఇప్పుడు నాలో నేను లేను...చీకట్లు కమ్ముకున్నాయి అవి నన్ను కబలించి వేస్తున్నాయి..
వద్దు అస్సలే వద్దు ఈరాత్రి ఇలాగే ఉండిపోనీ...నాకు ఈ చీకటే బాగుంది ఇదే శాశ్వితం కావాలి..
నిద్రలేని రాత్రుల్లో చీకటి అలా గే ఉండిపోతే ఎంత బాగుండు..శాశ్వితంగా తెల్లవారు జామును చూడకుండా..
శాశ్వితంగా శ్వాస ఆగిపోతే ఎంత బాగుండోకదా...విలువలేని ఊపిరి ఉంటే ఎంత పోతే ఎంత
ఈ రోజెందుకో గుండెళ్ళో కసిగా గునపాలతో పొడిచినట్టు అనిపిస్తుంది చెప్పలేనంత భాద..
ఆ పొడిచేవాళ్ళు కసిగా ఇంకా పొడుస్తూనే ఉన్నారు ...ఇంకా ఊపిరిపోలేదా అన్నట్టు..
అయిపొయింది అంతా అయిపోయింది ఆకాశంలో ఓ చుక్క నేల రాలింది..ఈ బాద బరించలేను..
అన్నీ ఒక్కొక్కటిగా గుర్తుకొస్తున్నాయి..కంట కన్నీరు ఉబికి వస్తోంది ఆఖరి గడియ దగ్గర పడ్డది..
ఎవ్వరికీ ఏమీకాని నేనులా ఒంటరిగా ఆఖరి శ్వాశ విడిచాను ...ఈఘడియా ఎప్పుడాని ఎదురు చూస్తున్నాను..

నేడు నా చెంత లేవు అనేది ఒక కల ఐతే మంచిది ,

కమ్మని కలవై నను చేరిన నేస్తమా
పొమ్మని అనకు నన్ను ఈసారికి క్షమించుమా
నన్ను దాచుకున్న నీ మనసుని నొప్పించాను
నిన్ను దాచుకున్న నా మనసుని ద్వేశించాను
నీ ప్రతి కల నా కోసమని
నీ ప్రతి అడుగు నాతొ అని గుర్తించలేని గుడ్డివాడినయ్యాను
నీ కున్న ఆశ నేనేనని
నా ప్రతి శ్వాస నువ్వేనని తెలిసి తెన్చుకోవాలనుకున్నాను
కాని నేడు తెలిసింది నువ్వు లేని లోటు ,,,
కమ్మని కలవై నిదురించిన నీవు చెంత లేక
నిదురన్నదే కల అయినది ,
ప్రతి కలలో నను లాలించే నీవు
నేడు నా చెంత లేవు అనేది ఒక కల ఐతే మంచిది ,
అడుగున అడుగై నను నడిపించిన నీవు లేక
ప్రతి అడుగు తడబడుతుంది
ఇక నీవు లేక నేను జీవించలేను
ఈసారికి క్షమించుమా

భగవంతుడా!!! అసలు మనిషికి మనసుని ఎందుకు ఇచ్చావు?

అందమైన కలలు కనమని కళ్ళకు ఎందుకు చెప్పావు....
కన్నీరు కరిగించాడానిక....!
ఆశల వలలు విసరమని గుండెకు ఎందుకు చెప్పావు....
అడియాసలను బందించాడనికా...!
లోతుగా ప్రేమించమని హృదయానికి ఎందుకు చెప్పావు....
తరువాత తనని తానూ బాధతో చీల్చుకోవడానిక....!

భగవంతుడా!!! అసలు మనిషికి మనసుని ఎందుకు ఇచ్చావు?
మనసుని ని బొమ్మగా చేసి మనిషిని ఆడించడానికా..?

ప్రతీక్షణం పుడుతూ చచ్చే..వేల కణాల సమూహాన్ని నేను

ఇప్పుడిప్పుడే మళ్ళీ పుడుతున్నా
ఇప్పుడిప్పుడే కళ్ళు తెరుస్తున్నా

ప్రతీక్షణం పుడుతూ చచ్చే
వేల కణాల సమూహాన్ని నేను
ప్రతీనిమిషం పడుతూ లేచే
కోట్ల కలల సమాహారం నేను

కలలు...
చాలా చిత్రంగా ఉంటాయవి
ఎలా వస్తాయో కొన్ని! -
మన అంతరాంతరాలను ఊపేస్తాయి

అనంతమైన విశ్వాలన్నీ కలిసి
చూపుడువేలితో తాకినట్టుంటాయి
నిద్రపోతున్న జాగ్రదావస్థను
సున్నితంగా లేపినట్టుంటాయి
మూసుకుపోయిన మూడోకన్ను
మెల్లగా తెరిచినట్టుంటాయి
అర్ధంకాని వేదనకు
తపనకు తపస్సుకు
సమాధానంలా ఉంటాయి

ఒకరికో ఇద్దరికో
పరిమితమై గిరిగీసిన ప్రేమను
ప్రపంచానికి పంచమంటాయి
పరిధిని పెంచమంటాయి
పసిపాప పెదవిమీద పాలనురగలా
స్వఛ్ఛంగా ఉండమంటాయి
అదుపాజ్ఞలు లేని గాలిలా
అంతమే ఎరుగని నింగిలా
పక్షపాతం తెలియని వానలా
ఉత్సాహమే తెలిసిన వాగులా
మారమంటాయి
ఆర్తికి అర్ధానికి మధ్య
వారధి కమ్మంటాయి

ఇప్పుడిప్పుడే కలలు కంటున్నా
ఇప్పుడిప్పుడే అడుగులు వేస్తున్నా

కరెక్టే నాకు మెంటలేమో కదా.. అయివుండ వచ్చు..నాకూ అలాగే అనిపిస్తుంది

ఎందుకో నాకు కంగారు..నీకేదో జరుగుతోందని..పిచ్చిగా ఆలోచిస్తున్నానా..?
ఎందుకో ఈ మద్యి నాకీ ఆలోచనలొస్తున్నాయి...నిద్రులో ఉలిక్కి పడి లేస్తున్నా
కారణం ఏంటో తెలీదు కంగారు ఎక్కువ అవుతోంది...తడబడుతున్నా..
కరెక్టే నాకు మెంటలేమో కదా.. అయివుండ వచ్చు..నాకూ అలాగే అనిపిస్తుంది
అలా ప్రతి క్షనం నీగురించి ఆలోచించి ఇలా అయిపోతున్నానా అనిపిస్తుంది
అందుకే బ్లాగ్ బ్లాక్ చేశాను... మనసు బాగోక..చెప్పుకోవడానికి నీవు అందుబాటులో ఉండవుకదా..?
ఇలా నాలో నేను మాట్లాడుకుంటున్నా.. నామనసే నన్ను తిడుతోంది ఏంటిది అని కాని....?
నా అలోచనలు నీవు మర్చిపోయావేమో ..నేన్ను ఇప్పటికి ప్రతిక్షానం తల్చుకుంటూనే ఉన్నా..?
ఒక్కోసారి మనిషిగా మరణించి ఆత్మాగా మారానా అని కూడా కాని మనిషినేనా నేను..
అప్పుడెప్పుడో నీవన్నావు చూశావు మెంటల్ అని అవును నిజమే నాకు మెంటలేమో..?
నీకేదో జరిగిపోతుంది నిన్ను ఎవరో దారుణంగా మోసం చేస్తున్నంటూ నాకెందుకు కంగారుగా ఉంది
ఎందుకిలా ఆచో చిస్తున్నానో తెలీదు... నిజంగా అనిపిస్తుంది..కారనం నీవు దూరం అవడమేమో..?
నాకేదో జరుగుతోంది ...నీవు క్షేమంగా ఉంటే చాలు కాని నాకు తెల్సేదెలా..?
అవకాశం లేదా..నీవెక్కడ నేనెక్కడ..అందనంతదూరంగా మనసుల్లో
నీవు ఎప్పుడూ నవ్వుతూ ఉండాలంటే నేనేం చేయాలి..?
నీవు ఎప్పుడు సంతోషంగా ఉండాలంటే నేనేం చేయాలి..చెప్పవా...?
నాకెందుకీ కంగారు నిజంగా నీవు క్షేమంగా ఉన్నావా...ఎవ్వరైనా నిన్ను మోసం చేస్తున్నారా..?

కోటి మాటలు ఇవ్వలేని ఆనందం ..ఒక్క నీ చేతి స్పర్శతో కలిగింది

కోటి మాటలు ఇవ్వలేని ఆనందం
అనుభూతి ..ఒక్క నీ చేతి స్పర్శతో కలిగింది
చీకటి కమ్ముకున్న నా బతుకులో
నువ్వు ద్రువతారవై ప్రవేశించావు
నా హృదయం లేగదూడలా పరుగులు తీసింది
వాసంత సమీరంలా వెన్నెల్లో స్నానం చేసింది
నువ్వు రానంత దాకా నాదో లోకం
అక్కడ నేను ఒక్కడినే కన్నీళ్ళతో సహవాసం చేశా
గుండె గోదావరిగా మారింది ..
దుఖపు సముద్రమై నన్ను ముంచెత్తింది
అవును తోడు లేని జీవితం ఎంత విషాదం కదూ
నువ్వు నా పక్కనుంటే చాలు
అప్పుడు ...నేను పరుగులు తీస్తూ ..
నాలో నేనే నవ్వుకుంటూ ..
పొలాల్లో వాన చినుకులను చేతుల్లోకి తీసుకుంటూ
అలాగే ఉండిపోతా ...
నీ పెదవుల మీద మెరిసే ముత్యాల మెరుపులు
నా కళ్ళల్లోని కనుపాపలను ఆత్మీయంగా ముద్దాడుతుంటే
నేను పసిపిల్లాడిలాగా మారిపోతాను
ప్రేమంటే పంచు కోవటమా కానే కాదు
గుండెల్లో దాచుకోవటం
అందమైన అనుభవాలను కలబోసుకోవటం ..
అందుకే ..ఈ నిత్య సమరంలో..సేద దీరే ఒకే ఒక్క స్థలం
చెలి ఆలింగనం ..ఓ నులి వెచ్చని స్పర్శ..."

నా కలలో, కళ్ళలో . కన్నీళ్ళలో ను నువ్వే

నా కలలో, కళ్ళలో . కన్నీళ్ళలో ను నువ్వే
నా కలలో నువ్వే. నా కళ్ళలో నువ్వే. నా కన్నీళ్ళలో నువ్వే.. నా కవిత లోను నువ్వే
నా శ్వాసనిస్వసలలో నువ్వే నా ఆశ లో నువ్వే నా ఆయువు లో నువ్వే నా ఆత్మ లోను నువ్వే..
నా నిన్న నువ్వే నా నేడు నువ్వే నా రేపు నువ్వే
నా వేదన నువ్వే..నా వేదం నువ్వే.. నా ఆది నువ్వే.. నా అంతం నువ్వే ..
నువ్వే.. నువ్వే.. నువ్వే ..నేను అనేది మరిచినా నాకు ..సమస్తం నువ్వే ..
నా ప్రాణం నీ పాదాలకే అంకితం ..
నా ఆయువు దీపం నాకు నేను గాఅర్పుకోవటానికి.. నీ చివరి చూపుకై నా ఈ ఎదురు చూపు..
ఓ సారి కనిపిస్తే నీ రూపాన్ని కళ్ళ నిండా నింపుకొని, మరు జన్మకు కరునిస్తవనే కాంక్ష తో కళ్ళు మూస్తాను..

ఎందుకో నాకు కంగారు..నీకేదో జరుగుతోందని..పిచ్చిగా ఆలోచిస్తున్నానా..?

ఎందుకో నాకు కంగారు..నీకేదో జరుగుతోందని..పిచ్చిగా ఆలోచిస్తున్నానా..?
ఎందుకో ఈ మద్యి నాకీ ఆలోచనలొస్తున్నాయి...నిద్రులో ఉలిక్కి పడి లేస్తున్నా
కారణం ఏంటో తెలీదు కంగారు ఎక్కువ అవుతోంది...తడబడుతున్నా..
కరెక్టే మెంటలేమో కదా.. అయివుండ వచ్చు..నాకూ అలాగే అనిపిస్తుంది
అలా ప్రతి క్షనం నీగురించి ఆలోచించి ఇలా అయిపోతున్నానా అనిపిస్తుంది
అందుకే బ్లాగ్ బ్లాక్ చేశాను... మనసు బాగోక..చెప్పుకోవడానికి నీవు అందుబాటులో ఉండవుకదా..?
ఇలా నాలో నేను మాట్లాడుకుంటున్నా.. నామనసే నన్ను తిడుతోంది ఏంటిది అని కాని....?
నా అలోచనలు నీవు మర్చిపోయావేమో ..నేన్ను ఇప్పటికి ప్రతిక్షానం తల్చుకుంటూనే ఉన్నా..?
ఒక్కోసారి మనిషిగా మరణించి ఆత్మాగా మారానా అని కూడా కాని మనిషినేనా నేను..
అప్పుడెప్పుడో నీవన్నావు చూశావు మెంటల్ అని అవును నిజమే నాకు మెంటలేమో..?
నీకేదో జరిగిపోతుంది నిన్ను ఎవరో దారుణంగా మోసం చేస్తున్నంటూ నాకెందుకు కంగారుగా ఉంది
ఎందుకిలా ఆచో చిస్తున్నానో తెలీదు... నిజంగా అనిపిస్తుంది..కారనం నీవు దూరం అవడమేమో..?
నాకేదో జరుగుతోంది ...నీవు క్షేమంగా ఉంటే చాలు కాని నాకు తెల్సేదెలా..?
అవకాశం లేదా..నీవెక్కడ నేనెక్కడ..అందనంతదూరంగా మనసుల్లో
నీవు ఎప్పుడూ నవ్వుతూ ఉండాలంటే నేనేం చేయాలి..?
నీవు ఎప్పుడు సంతోషంగా ఉండాలంటే నేనేం చేయాలి..చెప్పవా...?
నాకెందుకీ కంగారు నిజంగా నీవు క్షేమంగా ఉన్నావా...ఎవ్వరైనా నిన్ను మోసం చేస్తున్నారా..?

జ్ఞాపకాలు జాడను కోల్పోయినట్టే అనిపిస్తు౦ది

ఈ రాత్రి నిశ్శబ్ద౦గా ఉ౦డదు
చెవిని తొలిచే కీచురాళ్ళ ధ్వని
చెప్పుకోలేని భాద ఎందుకో ఇలా
ఆలోచనలకు రెక్కలు తొడగకా మానదు
ఇప్పటికెన్ని ఆలోచనలు
గాజుబొమ్మాల్లా పగిలిపోయాయో..?
టార్చిలైటును ఆర్పివెలిగిస్తూ
రాత్రిని పరిశోధిస్తున్న మిణుగురుకు తెలుసు
పదునెక్కిన ఆలోచనల ముల్లుగర్రలు
మానుతున్న గాయాలను మేల్కొలుపుతు౦టాయి
గాయాలు జ్ఞాపకమై సలిపినప్పుడల్లా
హృదయ౦లోకత్తిదిగిన బాధ.......

అర్ధరాత్రి దాటాక
కునుకుపట్టని కళ్ళు నేరేడు పళ్ళవుతాయి
నరాలు కాలుతున్న కరె౦టు తీగలవుతాయి
గుడ్లగూబ గొ౦తువిని
చ౦ద్రుడు మబ్బుదుప్పటి కప్పుకు౦టాడు
నేనుమాత్ర౦...
జ్ఞాపకాల లోయల్ని తవ్వుకు౦టూ
ఏ మూడో ఝామునో
స్వప్న౦తో నిద్రను వెలిగి౦చుకు౦టాను.

తెల్లారిచూస్తే...
జ్ఞాపకాలు జాడను కోల్పోయినట్టే అనిపిస్తు౦ది
అద్దానికి ముఖాన్ని చూపగానే
చెక్కిలిమీద చారికై నిలిచిన జ్ఞాపక౦
మళ్ళీ ఆలోచనల్నిరేపి
నన్నొక కన్నీటి శిబిరాన్ని చేస్తు౦ది.

నాలో పొంగే భావాలే నన్ను వెంటాడి మరీ వేధిస్తున్నాయి.

నాలో పొంగే భావాలే నన్ను వెంటాడి మరీ వేధిస్తున్నాయి.
నాతో సహకరించని నిజాలు ..
ఎప్పటికి నిజం కాని కలల నిప్పుల్లో నేను కాలిపోతుంటే..
నీతో గడిపిన ఆనంద క్షణాల అగ్నికి నే ఆహుతి అవుతుంటే..
నువ్వు మాత్రం నిశ్చింతగా అక్కడ ఎలా నిద్రపోతున్నావు..?
నీ తలపుల వలపు సెగను నాలో ఎందుకు రేపుతున్నావు.. ?
అయినా నా పిచ్చి కాకపోతే .....
నీపై ఇసుమంత కూడా లేని అధికారానికి నాకెందుకింత తాపత్రయం.. ?
ఎప్పటికి నువ్వు దక్కవని తెలిసినా నా వెర్రి మనసుకెందుకింత ఆవేశం..?

ఎందుకో తెలుసా...?
నే ప్రాణంగా ప్రేమించే నీ (నా) కన్నుల కోసం,
నన్ను నేనే మరిచిపోయే నీ చిరునవ్వుకోసం,


కేవలం నిన్ను తప్ప, నీ నుంచి ఇంకేమి ఆశించని నా ఈ ప్రయత్నం..
ఎప్పటికైనా నిన్ను కరిగిస్తుందని ఆశిస్తూ..

నాలో పొంగే భావాలే నన్ను వెంటాడి మరీ వేధిస్తున్నాయి.

నాలో పొంగే భావాలే నన్ను వెంటాడి మరీ వేధిస్తున్నాయి.
నాతో సహకరించని నిజాలు ..
ఎప్పటికి నిజం కాని కలల నిప్పుల్లో నేను కాలిపోతుంటే..
నీతో గడిపిన ఆనంద క్షణాల అగ్నికి నే ఆహుతి అవుతుంటే..
నువ్వు మాత్రం నిశ్చింతగా అక్కడ ఎలా నిద్రపోతున్నావు..?
నీ తలపుల వలపు సెగను నాలో ఎందుకు రేపుతున్నావు.. ?
అయినా నా పిచ్చి కాకపోతే .....
నీపై ఇసుమంత కూడా లేని అధికారానికి నాకెందుకింత తాపత్రయం.. ?
ఎప్పటికి నువ్వు దక్కవని తెలిసినా నా వెర్రి మనసుకెందుకింత ఆవేశం..?

ఎందుకో తెలుసా...?
నే ప్రాణంగా ప్రేమించే నీ (నా) కన్నుల కోసం,
నన్ను నేనే మరిచిపోయే నీ చిరునవ్వుకోసం,


కేవలం నిన్ను తప్ప, నీ నుంచి ఇంకేమి ఆశించని నా ఈ ప్రయత్నం..
ఎప్పటికైనా నిన్ను కరిగిస్తుందని ఆశిస్తూ..

ఆ క్షణం నీవు తీసుకున్న నిర్నయం ఓ ప్రాణం విలువ ఐతే

ఆ క్షణం నీవు తీసుకున్న నిర్నయం ఓ ప్రాణం విలువ ఐతే...అసలు ప్రాణం తీసేవాడే హంతకుడు కాదు మరో మనిషి ప్రాణాలు కాపాడ లేక పోయిన వాడూ ప్రత్యెక్షంగా కాని పరోక్షంగా కాని ఓ నిండు ప్రాణం పోవడానికి కారనం అయిన వాడు హంతకుడే..మీకు తెలియకుండా మీని ర్లక్ష్యిం వల్ల ఓ ప్రాణం పోవడానికి కారణం అయితే అప్పుడు మీరూ హంతకులే మా ఈ ఫిల్మ్ లో ఇద్దరు హంతకులను పరిచయం చేస్తున్నాం..ఒకరు తాము చేసిన తప్పుకు వాళ్ళే బలైతే..మరొకరు తప్పని తెల్సీ మరొకరి ప్రాణాలు పోవడానికి కారణం అయి హంతకు లైయ్యారు..ఇలా మీరూ అనుకోకుండా మీరు హంతకులైతే ..ఆ పాపం జీవితకాలం వెంటాడుతుంది..వీళ్ళిద్దరు ఎందుకు హంతకులయ్యారు.. మీరూ హంతకులుగా మారకుండా ఉండాలంటే ఏంచేయాలో తెల్సుకోవాలంటే .,.ఏం చేయాలో తెల్సుకోవాలని ఉందా...?అయితే మా షార్ట్ ఫిల్మ్ చూడాల్సిందే ..మరి మా షార్ట్ ఫిల్మ్ వచ్చేదాకా ఆగాలి మరి ..ఆ నిజం ఏంటో తెల్సుకోవాలంటే ..మీరు గెస్ చేయండి ఎమై ఉంటుంది ఆనిజం ..ప్లీజ్ అలాంటి తప్పు చేయనని చేయడం లేదని గుండెమీద చేయి వేసుకొని చెప్పగలరా ...మీరు తెలుసుకోవాల్సిన ఆనిజం ఏంటి..Commin Soon " ఆక్షణం" Short Film

కునుకుపట్టని కళ్ళు నేరేడు పళ్ళవుతాయి..నరాలు కాలుతున్న కరె౦టు తీగలవుతాయి

ఈ రాత్రి నిశ్శబ్ద౦గా ఉ౦డదు
చెవిని తొలిచే కీచురాళ్ళ ధ్వని
చెప్పుకోలేని భాద ఎందుకో ఇలా
ఆలోచనలకు రెక్కలు తొడగకా మానదు
ఇప్పటికెన్ని ఆలోచనలు
గాజుబొమ్మాల్లా పగిలిపోయాయో..?
టార్చిలైటును ఆర్పివెలిగిస్తూ
రాత్రిని పరిశోధిస్తున్న మిణుగురుకు తెలుసు
పదునెక్కిన ఆలోచనల ముల్లుగర్రలు
మానుతున్న గాయాలను మేల్కొలుపుతు౦టాయి
గాయాలు జ్ఞాపకమై సలిపినప్పుడల్లా
హృదయ౦లోకత్తిదిగిన బాధ.......

అర్ధరాత్రి దాటాక
కునుకుపట్టని కళ్ళు నేరేడు పళ్ళవుతాయి
నరాలు కాలుతున్న కరె౦టు తీగలవుతాయి
గుడ్లగూబ గొ౦తువిని
చ౦ద్రుడు మబ్బుదుప్పటి కప్పుకు౦టాడు
నేనుమాత్ర౦...
జ్ఞాపకాల లోయల్ని తవ్వుకు౦టూ
ఏ మూడో ఝామునో
స్వప్న౦తో నిద్రను వెలిగి౦చుకు౦టాను.

తెల్లారిచూస్తే...
జ్ఞాపకాలు జాడను కోల్పోయినట్టే అనిపిస్తు౦ది
అద్దానికి ముఖాన్ని చూపగానే
చెక్కిలిమీద చారికై నిలిచిన జ్ఞాపక౦
మళ్ళీ ఆలోచనల్నిరేపి
నన్నొక కన్నీటి శిబిరాన్ని చేస్తు౦ది.

అడగలేకా... అడుగుతున్నా... నేను నీకేమి కానా..

నా మనసులో నీ సంతకాలు...
గురుతుకొచ్చే జ్ఞాపకాలు...
దాచలేనే మొయ్యలేనే తీసుకెళిపోవే...

మార్చుకున్నా పుస్తకాలు...
రాసుకున్నా ఉత్తరాలు...
కట్టగట్టీ మంటలోన వేసిపోవే...

నే అటువైపో... ఇటువైపో... ఎటుఎటు అడుగులు వెయ్యాలో
తెలియని ఈ తికమకలో తోసేశావేంటే ప్రేమా...
నువు అంటే... నాలాంటి... ఇంకో నేనని అనుకున్నా
నాలాగా... ఏనాడూ... నువ్వనుకోలేదా ప్రేమా...?

ఆశలెన్నో పెట్టుకున్నాను
కన్నకలలన్ని కాలిపోతుంటె ప్రాణం వుంటదా?

చెలి చిటికెడంతైన జాలి లేదా...
తట్టుకోలేను ఇంత బాధా...
అడగలేకా... అడుగుతున్నా... నేను నీకేమి కానా..!?

ఆ తలపుల్లో... తడిపేసే... చినుకనుకున్నా వలపంటే
కన్నుల్లో... కన్నీటి... వరదైపోయావే ప్రేమా...
మనసెపుడూ... ఇంతేలే... ఇచ్చేదాకా ఆగదులే
ఇచ్చాకా... ఇదిగిదిగో... శూన్యం మిగిలిందే ప్రేమా...

చరణం:2

వేయి జన్మాల తోడు దొరికింది
అన్నమాటే మరచిపోలేను
ఒప్పుకో లేను... తప్పుకోలేను... ప్రేమా ఏంటిలా..?

కనుపాపలో వున్న కాంతిరేఖా...
చీకటయ్యిందె నువ్వులేకా...
వెలుతురేదీ... దరికిరాదే... వెలితిగావుంది చాలా...

నా.. జతనువ్వే... గతినువ్వే... అనుకోడం నా పొరపాటా ?
చెలినువ్వై... చిరునవ్వే... మాయంచేశావే ప్రేమా...
అటునువ్వూ... ఇటునేనూ... కంచికి చేరని కధలాగా
అయిపోతే... అదిచూస్తూ... ఇంకా బతకాలా ప్రేమా...?

ఎందుకు నాకే ఇలా జరుగుతుంది అంత ఇష్టంగా ఎలా ఉంటారో కదా..?

ఎందుకు నాకే ఇలా జరుగుతుంది అంత ఇష్టంగా ఎలా ఉంటారో కదా..?
ఏది తట్టుకోలేనో అదె జరుగుద్ది ఎందుకో కారణం తెలీదు
ఇష్ట పడ్డవారే .మనసు కష్టపెడుతున్న ఘటనలు నిద్ర పట్ట నీయడం లేదు
ఓడిపోతున్నానో ..ఓడిస్తున్నావో నాకు తెలీదు..కుమిలిపోతున్నా జరిగినవి తల్సుకొని.
నాకు స్వార్దం ఏక్కువ నా అనుకున్నది నాకే దక్కాలని..కాని రివర్స్ అవుతున్నాయి
తప్పుచేయకపోయినా తప్పించుకోలేకపోతున్నా... ఆలా జరుగుతున్నాయి
కొంత మంది అంత ఇష్టంగా ఎలా ఉంటారో..అలాంటిని నా ఎదురుగా ఎందుకు జరుగుతాయో మరి
ఈ రోజు మద్యాన్న 2 గంటలకు అక్కడ నీవు లంచ్ చేస్తున్నావు ఇక్కడ నేను చేస్తున్నా...అని
మాటలు గుండెళ్ళో బాంబుళ్ళా పేలుతున్నాయి..తల తిరిగిపోతోంది
అంత ఇష్టంగా క్షనం క్షనం వాడు ఫోన్లో మాట్లాడుతూ నేను వినేలా ఎలా ఆంత ఇష్టంగా ఉంటారో తెలీదు.?
వాడు తన అదృష్టాన్ని నేను వినేలా చేయడాన్ని తట్టుకోలేక పోతున్నా
వాడు మాట్లాడే ప్రతి మాట నేను వినాలని చేస్తున్నాడు.. అంటే నేను భాద పడాలనేమో
నా గతం వాడికి తెల్సు అందుకే నేను వినేలా ..ప్రతిక్షనం భాదపడేలా చేస్తున్నాడు
నిజంగా అంత ఇష్టంగా ఉంటారా.. అది నిజామేనా వాడు నిజంగా అదృష్ట వంతుడనిపించుకోవాలని వాడి ప్రయత్నం.
వాడు నాఎదురుగా ఎందుకు చేస్తున్నాడో నా దురదృష్టాన్ని గుర్తు చేస్తున్నాడేమో..?
అప్పుడలా ఒకడు నా జీవితాన్ని నాశనం చేశాడు నీవిషయం లో మరొకడు ఇలా
తాను ఎంతలక్కో నీవో వేష్టుగాడివని ప్రతిక్షనం గుర్తుకు తెచ్చేలా ఎవరితోనో పెద్దగా మాట్లాడుతున్నాడు..
అప్పుడు వాడివల్ల గుండేలు పగిలేలా ఏడ్చాను ఇప్పుడు వీడివల్ల గతం గుర్తుకు వచ్చి ఇలా...?
చచ్చిపోవాలని పిస్తుంది ఎదురుగా జరిగే ఘటనలు చూసి తట్టుకోలేక...?
వాడు అటుపక్కా వారు నాతో ఎంత ప్రేమగా మాట్లాడుతున్నాడో చూడు అనే వెటకారపు చూపులు..?
అప్పుడలా ఇప్పుడిలా నాకే ఎందుకు జరుతున్నాయో..వేష్టుగాళ్ళాకు ఇంతేనేమో..?
దారుణంగా ఓడిపోయిన నేను ఓడిస్తున్న ఘటనలు దూరంగా నీవు..మరి నా నిర్నయం కరెక్టేకదా..?
అప్పుడు వాడు ఇప్పుడు వీడు కోరుకునేది ఒక్కటే నా చావు ..నీవు అదేకదాకోరుకుంటున్నావు
వాడికోరిక, వీడికోరిక.. నీకోరిక నెరవేరే రోజు చాలా చాలా చాలా దగ్గరలోనే వుందిలే ప్రియా

ఆత్మను చంపి ...అంత్యక్రియలు చేస్తున్నాను

గుట్టలు గుట్టలుగా
శవాల కుప్పలు

తల లేని మొండెం
ఆత్రంగా తడుముకుంటోంది

ఆగిపోయిన శ్వాస
నిశ్శబ్ధంగా ఆవిరవుతోంది

మూతబడిన కనులు
రెప్పల్లోంచి చూస్తున్నాయి

తెరుచుకున్న నోరు
కొత్త వేదం పలుకుతోంది

తెగిపడిన చేయి
గుండె కోసం వెదుకుతోంది

రాబందుల రెక్కలతో
కాళ్లు ఎగురుతున్నాయి

చుట్టూవాలిన ఈగలు
మౌనగీతం పాడుతున్నాయి

దూరంగా నేను
మౌనంగా చూస్తున్నాను

ఆత్మను చంపి
అంత్యక్రియలు చేస్తున్నాను

దూరంగా చూస్తున్న రెంటు కళ్ళు..
నాకు ఎంతో నాకిష్టమైన ఆ రెండు కళ్ళు
ఎప్పుడు దూకుదామాని అంటున్న కంటి నిండా నీరు..

నేను తన నుంచి దూరం అయినందుకు...
వస్తున్న కన్నీళ్ళా..?

పీడా విరగడైంది ..?
అంటూ వస్తున్న ఆనంద భాష్పాలా..?

గదిలో గది వెలుపల స్థబ్ధత ఉన్నా...హృదయాంతరాలలో మాత్రం విస్ఫోటనాల ప్రకంపనలు

నే నొక్కడినే ఒంటరిగా
ఒంటరిగా నేనొక్కడినే
నా మూల గదిలో
గదిలోని మూలలో

జీవితపు తెల్ల డైరీలోని
నల్ల పేజీల చేదు నిజాలు
నన్ను ముద్దాయిని చేసి
నిలదీసి సంజాయిషీ అడుగుటున్తె

అపరాధ భావాలన అంతర్మధ నుంతో
కన్నీళ్ళతో తలగడను తడుపుతూ
మౌనంగా రోధిస్తూ
నాలోని నన్ను శోధిస్తూ
ఒంటరిగా నేనొక్కడినే
నేనొక్కడినే ఒంటరిగా

గదిలో గది వెలుపల స్థబ్ధత ఉన్నా
హృదయాంతరాలలో మాత్రం విస్ఫోటనాల ప్రకంపనలు
ముగింపు లేని ఈ జీవిత సమస్యల పరంపరలో
శాశ్వత విజయం కోసం పరితపిస్తూ
నిరీక్షిస్తున్న క్షతగాత్రడిని

స్వార్దం కోసం కొందరాడిని నాటాకానికి సమిదనైనా..
గెలుపు దరి చేరని ఓటరినైనా..

అక్షరాలు కావివి, నా గుండె గాయపు రక్తాశ్రువులు ...

కన్నీరు కడలయి చెక్కిలి తీరం చేరగా,

మూగబోయిన స్వరం మౌన రాగం ఆలపించగా,

ఆ రాగపు వేదనలో గుండెలోని నీ జ్ఞాపకాలన్నీ గువ్వలై ఎగిరిపోగా,

నా హృదయారణ్యంలో నీ ప్రేమ సమాధిపై రాస్తున్నా ఈ అక్షరాలు,

అక్షరాలు కావివి, నా గుండె గాయపు రక్తాశ్రువులు ....

చావుని ఈ రకంగా ఇలా జరగాలని నిర్నయించావన్నమాట..?

చావుని ఈ రకంగా ఇలా జరగాలని నిర్నయించావన్నమాట..?

.
.
.
.చెప్పటానికి మాటల్లేవు..గొంతు పూడకపోయింది..?

.చివరి ఘడియలు ఇంత దారుణంగా ఉంటాయని తెలీక మోసపోయాను..

.జరిగేది చూస్తూ ఉండు ..జరిగాక తెలుసుంది ఎంత తప్పు చేశానో అని..
.నీవు జరిగింది విని తేరుకునేలోను ..నేను అదృస్యిం అవుతాను
. నీవు మనసులో మదన పడ్డా మళ్ళీ ఇక తిరిగి రాలేను..రాకూడాదనే నీవు కోరుకునేది
. నలిగిపోయిన మనసులో..నన్నోడించిన జ్జాపకాలు నిర్నయించిన ఘటన
. ఇక ప్రతిక్షనం ఓడిపోయే ఓపికలేదు..గుండెనీరసించింది..?
. అనంత విశ్వంలో కలువనున్న ఈ దేహాన్ని చూస్తే చీ అనిపిస్తోందెందుకో..?
. మిత్రమా సెలవు మరి..నిన్ను మిత్రమా అనాలో..ఏమనాలో కూడా చెప్పుకోలేని పరిస్థ్తితిలో..సుదూర తీరాలకు వెలుతున్నా..

ఏం జరుగుతోందో అర్దం కాండాఉంది..ఏమౌతున్నానో తెలియకున్నది.

ఏం జరుగుతోందో అర్దం కాండాఉంది..ఏమౌతున్నానో తెలియకున్నది.
అసలు నాకెందుకు పరిచాయం అయ్యావు..అయినా మనసుకు అంత దగ్గర అయ్యావు
నాకు తెల్సు నా అనుకున్నది నాదరి ఉండదని నీవు అలాగే అయ్యావు..నేనిలా ఇప్పుడు
నీవెలా ఉంటున్నావో నీకు అలవాటో తెలీదు నాకు మాత్రం ప్రతినిమిషం నరకమే
చెప్పుకోలేనతం చెప్పటానికి చేతకానతగా ..నేను ఇప్పుడు భాదపడుతున్నా..?
జ్ఞాపకాలు గుండేళ్ళో బందించాలని నేను చేస్తున్న విఫల ప్రయత్నం నన్ను ఇంకా పిచ్చి వాణ్ణి చేస్తుంది
ఏది నాకు దగ్గరగా రాదు నీవొచ్చినప్పుడు నన్ను నేను నమ్మలేదు..కాని
నేను తేరుకునేలోపు..నిజం అని నమ్మేలోపు నీవు దూరంకావటం అదో పీడకల
నేను చాలాసార్లు ఓడిపోయాను..నిబ్బరంగా బ్రతకాలని ట్రైచేస్తున్న క్షనాన నీపరిచయం
ఆకలిగొన్న వానికి కావాల్సినవన్నీ ఇచ్చి చచ్చేంత తినమన్నట్టు ఉంది..
అలా తినబోతున్న నాకు షాక్..
అలా ఒకటేమిటి ప్రతిది చివరకు నేనేమౌతున్నానో తెలీనంతగా..?
నీ గతంతాలూక కొన్ని పేజీలు తరచి చూసే ప్రయత్నం చేసినప్పుడు.
గతం భాదను మిగిల్చినా..ప్రస్తుతం మరణం శాసనం పై కూర్చోపెట్టిన క్షనం..?
ఇకనాకు మిగిలింది కొద్ది రోజులే అని తేలింది..ఇకనీవు నన్ను చూడలేవు..

నీకా అవకాశం నేనివ్వను ఇవ్వదలుచుకోలేదు.. అప్పుడు తెల్సుస్తుంది జీవితంలో నేవేం తప్పు చేశావో..
" ఇవన్నీ ఒకప్పుడు జరిగిన వాస్తవాలు ..వాడు ప్రేమగా రాసుకున్న పదాలు.."

" వెన్నెల ప్రవాహం...... పగటి వెలుగులో ముడుచుకుని. రాత్రి నిశ్శబ్దంలో విచ్చుకున్న మల్లెల నవ్వు... "
" మలుపులు తిరుగుతూ సాగుతున్న దారులు రెండు. యూసఫ్ గూడ కేఫ్ లో. కలుసుకున్న సాయంత్రం. మెరిసే కళ్ళు , నవ్వే "
" కొన్నిటిలో మూర్ఖుణ్ణయి... ఎదో చూసి..ఏదో విని... ఏదో అనుభూతించి... ఒక్క క్షణం అసలెక్కడా అని ఆగి , వెనక్కి చూసుకుంటే ... "
"అందమయిన అక్షరాలు..... అందమయిన అక్షరాలు మాట్లాడే అక్షరాలు రాగం తీసే అక్షరాలు అరకులోయలో ఒంటరి ప్రేయసిలా ."
" ఈ దేహాన్ని, చైతన్యాన్ని పట్టి ఉంచిన దేనినో అన్వేషిస్తూ... ఈ సంతోషానికి ,దిగులుకు మూలం ఎక్కడా అని యోచిస్తూ ..."
" ఙ్ఞాపకాలు వెంటాడుతాయి......కొన్ని చూపులు వెంటాడుతాయి.అలాగే కొన్ని అక్షరాలు కూడా.చదివేపుడు అవి కలిగించిన ."
" ఎవరు ....??ఎవరామె..??అంత స్వేచ్చగా రెండు రెక్కలు సాచి విహరిస్తోంది.....?నచ్చిన చోటికల్లా....,విరగబూసిన పూదోటల్లో... "
" జీవితం ఎందుకో, ఎటుపోతున్నాననే సందేహం,అలోచన నిరంతరం వెంటాడుతోంది.అర్థం లేని వెదకులాట. కాలం అలా సెకన్లు ."
" నీకూ నేనొక రహస్యంలాగే కనిపిస్తానా? నా మీసాలు,గడ్డాలూ, చేతుల్లో బలం....అన్నీ.. నాకయితే నువ్వెపుడూ నిలువెత్తు "
" నీ మౌనంలో........ నిదురించిన నా ఙ్ఞాపకాలు మేల్కొంటాయి... నీ నవ్వు నా చెవుల్లో మ్రోగేంతవరకూ... నీ ఙ్ఞాపకాల అలల్లో "
" సృష్టి పలికిస్తోంది...అనాదిగా.... నాదాన్ని ...ప్రణయ గీతాన్ని ...... ఒక్కొక్కరినుంచి..... ఒకప్పుడు నీనుంచి.......తీయగా."
" 1 సెప్టెం 2008 – మలుపులు తిరుగుతూ సాగుతున్న దారులు రెండు. యూసఫ్ గూడ కేఫ్ లో. కలుసుకున్న సాయంత్రం. మెరిసే ..."
" ఎన్ని స్పర్శలు. నీ శ్వాసతో నులివెచ్చని స్పర్శ. నన్ను కాల్చేసే గోర్వెచ్చని సుగంధపు స్పర్శ. నీ కంటి చూపు తాకగానే ..."
" నాగుండెలపై వాలి... శూన్యంలోకి మగతగా చూసే నిన్ను.... నాతో పెదాలు కలిపి మూసిన కళ్ళ వెనుక. ఙ్ఞాపకాలు నేనెలా పట్టను ..."

నిదురించిన కలతను నిదుర లేపకు నేస్తం

నిదురించిన కలతను నిదుర లేపకు నేస్తం
నిదురలేస్తే నీకేమీ కాకుండా నిష్క్రమిస్తాను
ఎదురీతలో ఎడబాటు కాకూడదు నేస్తం
ఎడబాటైతే అగాధాలలోకి అద్రుశ్యమైపోతాను
పలకరింపులో కరుణ కరుగనీయి నేస్తం
కనుమరుగైతే కన్నీటి పర్యంతమవుతాను
భవబంధాలు ఏవైనా మోసే భాధ్యత నీదే నేస్తం
బరువు నాకొదిలితే బ్రతుకు భారమవుతు౦ది
వెంటాడే నా చింతలు విని చిన్నబోకు నేస్తం
చిన్నబోతే నా చిగురుటాశ ...

ఎవరు నువ్వు?

నా తోడూ కావాలంటూనే
నా నీడ పడకుండా నడుస్తావు
నా జంటవు నీవంటూనే
నా కలల పంటై పండనంటావు
నా యద కోరుకుంటూనే
నా సొదలేవి నిననంటావు
నా సొగసు నీ సొత్తంటూనే
నా వయసు గోడు వద్దంటావు
నా ఊపిరిలో ఊపిరినంటూనే
నా బిగికౌగిలికే రానంటావు
నా కష్టం నీ కష్టమంటూనే
నా సుఖంలో సగం కానంటావు
నా ముంగిట్లో ముగ్గునంటూనే
నా రంగేళివి నువ్వు కాదంటావు
నా తూరుపులో ఉదయమంటూనే
నా వెలుగులేవి నీకొద్దంటావు
నా అందాలు నీకు విందంటూనే
నా చందాలు నీకు చెందవంటావు
నా గానం మురిపిస్తుదంటూనే
నా రాగం నువ్వు కాదంటావు
నా కోరిక కెరటం నువ్వంటూనే
నా ఆశల తీరం చేరనంటావు
నా చరణాలలో సవ్వడినంటూనే
నా పల్లవిలో పదం కానంటావు
నాపయనంలో పదనిసనంటూనే
నా సరిగమలకు సరికానంటావు
నా కవితకు శైలివి నీవంటూనే
నా కలం కదలికలలో లేనంటావు
నా నిన్నును మరి నేనేమనుకోవాలి?
నాకు నువ్వు ఎవరనుకోవాలి ??

- Ramakrishna

బాధలకే నిలయం అయిన నా హృదయ అలజడిలో

బాధలకే నిలయం అయిన నా హృదయ అలజడిలో
ప్రేమ సవ్వడిని నింపావు నా ప్రాణమా...!!!

బంధమే దూరం అయిన నా జీవితం లో


అంతులేని ఆప్యాయతను పంచావు ఓ ప్రియతమా..!!!
బరువే అని నా గుండెను నిట్టుర్పులో వుంచాను
నీ ప్రేమ లో కొత్త హృదయాన్ని పరిచయం చేసి నన్ను నీవుగా మార్చావు …..

కారనాలెన్నైనా ఉండొచ్చు షడన్ గా మారావు నాకు దూర అయ్యావు..
అప్పుడు మొదలైన అలజడి గుండేల్లో తీరని ఆవేదని మిగిల్చింది..
ఎందుకిలా అని అడుగలేను అడిగే అర్హతలేదేమో అని..

ఎమౌతుందో తెలీదు...మొత్తానికి ఏదో జరుగుతుంది..
నీవు దూరం అయినప్పటినుంచి ...నా జీవితకాలం తగ్గిపోతుంది..

అమ్మాయిల మీద యాసిడ్ దాడి ఎందుకు జరుగుతోంది రియల్ ష్టోరి

అమ్మాయిల మీద యాసిడ్ దాడి ఎందుకు జరుగుతోంది రియల్ ష్టోరి..అమ్మాయిల మీద యాసిడ్ దాడి ఎందుకు జరుగుతోంది అనె విషయం పై ఎప్పటినుంచో నేను నిజాన్ని కనుక్కునే ప్రయత్నంలో ఉన్నాను అనుకోకుండా ఆ యాసిడి దాడి చేసిన ఓ నేరస్తుడు బైల్ మీద బయటకు వచ్చాడని తెల్సి కష్టపడి అతన్ని కలిసే ప్రయత్నం చేశాను..నేను కెమేరాలు తీసుక రాలేదు అని నమ్మిన తరువాత అతను నన్ను తన ఉండే ప్రదేశానికి రమ్మన్నాడు..ఇతను అమ్మాయి మీద యాసిడ్ దాడి చేయడం నేరమే అంత దారుణానికి దారితీసిన పరిస్థ్తితులు ఏంటా అని కనుక్కునే ప్రయత్నంలో బాగంగానే అతన్ని కవలవడం జరిగింది..ఎప్పుడు ఎక్కడ జరిగిందో ష్టోరీ చెప్పలేను కాని ... ఎవ్వరి మీద అయితే యాసిడ్ దాడి చేశాడు ఆ అమ్మాయి ఫోటో ఇప్పటికి అతని పర్సులోనే ఉంది మరి ఇంత ప్రేమ పెట్టుకొని ఎందుకు దాడి చేశావని అడిగితే ...సార్ ఆమ్మాయికోసం ప్రాణం తీసుకుందామనుకున్నా కాని..ఎందుకు ఓ బలహీహ క్షణాన. యాసిడ్ దాడి చేశానని చెప్పాడు తను నన్ను మోసం చేసి ఉండకపోతే మేమిద్దరం హేపీగా ఉండే వాళ్ళం కదా అందం చూసుకొని మురిసి పోయింది ...అప్పుడు వెంటపడ్డ వాళ్లని ఇప్పుడు పలుకరించమని చెప్పండి పారిపోతున్నారని తెల్సింది..అందం శాశ్వితంకాదు కదా ఇద్దరం జివితాలను కోల్పోయాం..తను కూడా..అందంచూసుకొని మురిసిపోయింది మరి ఇప్పుడు మరి ఆ అందం గురించి ప్రాకులాడే మనిషి అయితే నన్నెందుకు ఇష్టపడాలి ..ఆతర్వాత మరొకరు దొరగ్గానే నన్ను దారుణంగా మోసం సేసి పోయింది తనే ప్రాణం గా బ్రతుకున్న నేనేమౌతానో ఆలోచించకుండా.. నాతో పరిచయం పెంచుకునప్పుడు , ప్రేమ అని చెప్పినప్పుడు , కల్సి తిరిగినప్పుడు గుర్తురానివి షడన్ గా మరో అందమైన ..నాకంటే పై స్థాయిలో ఉన్నవాడు దొరగ్గానే నన్ను నాప్రేమను మర్చిపోతుందా..అప్పుడు కబుర్లు చెప్పిన వాళ్ళను ఇప్పుడు తనదగ్గరికి కూడా రాకుండా పారిపోయారు..అందం అవయవ్ సౌష్టవం సాశ్వితం అనుకొంది మరి ఇప్పుడు పారిపోయిన జీవితాన్ని తిరిగి తెచ్చుకుంటుందా..ఇప్పటికైనా తనను ప్రేమిస్తున్నా..శారీరకంగా తను ఫిట్ కాకపోయినా తనను ప్రేమించా .ఆమెలోని అందాన్ని కాదు అంటూ ఏడుస్తూ చెప్పుకొచ్చాడు
..ఇద్దరం ప్రాణం కంటే ఎక్కువగా ప్రేమించుకున్నాం.... ప్రపంచంలో మేమిద్దరమే ఉన్నామా అనేంతగా..ఎందుకు ప్రపంచంలో ఎవ్వరు మాకు గుర్తుకు రారు..అంత ప్రేమను పంచుకున్నా ఆప్రేమను ఇద్దరం పెంచుకున్నాం..ఇలా రోజులు క్షనాళ్ళా గడచి పోతున్నాయి..తను చాలా అదంగా ఉటుంది..తనే చెబుతుంది చాలా మంది అబ్బాయిలు తనతో మాట్లాడేందు కు ట్రై చేస్తున్నారని చెప్పి ఏడిపించేది అని అలా ఇద్దరు హేపీగా ఉన్నప్పుడే ..ఆ అమ్మాయి మరొకరి తో పరిచయం ఏర్పడింది...తను నాకంటే అందంగా ఉంటాడు..అదిగితే జెష్టు ప్రెండ్ అనిమాత్రమే చెప్పీంది ఈ అందాన్ని చూసేగా మురిసి పోతుంది తనను వేరే ఎవ్వరు చూడకుండా ఉండాలంటే యాసిడి తో మొహాన్ని చింద్రం చేసి ఎవ్వరూ చూడకుండా చేస్తా అని నవ్వుతూ అనే వాడిని... తన మీద ప్రేమ అలా అనిపీంచేలా చేసింది ( మిగిలిన ష్టోరీ మళ్ళీ చెబుతా )

ఎంటో పిచ్చి మనసు ఓడిపొతనని తేలిసి కూడా ఎందుకో ఈ ప్రయత్నం ....?

నిన్ను కలుసుకోవాలని నేను చేసే ప్రయత్నంలో
ఓడిపొయిన ప్రతిసారి నా మనస్సు ఒకటే అంటుంది..!

ఇంకొ ప్రయత్నంలో నేను కచ్చితంగా గేలుస్తానని...!

ఎంటో పిచ్చి మనసు ఓడిపొతనని తేలిసి కూడా ఎందుకో ఈ ప్రయత్నం ....?

మనసు నా మాట వింటుందని ఓదార్చను
కాని
అది కొరే ఓదార్పు నేను కానప్పుడు ఎంతకి చేప్పగలను

నేనే కాదు నువ్వు కాక ఇంకెవ్వరు చేప్పిన అది వినగలదా ...?
నిన్ను కలవాలని అలుపెరగని పరుగుతిసా
నేనే ఓడిపోయనో లేక నువ్వే ఓడించావో తెలియదు
కానీ నువ్వు నాకు అందలేదు ... !

ఎం చెయ్యలేక నాతో ఉన్న నా నీడనే నువ్వేననుకుంటూ కాలం గడిపేస్తున్నా..

మరణిస్తున్న నా మనసుకు నీ కలలే జీవితం !!

కలల ఒడిలో సరికొత్తగా అనిపించావ్!
వెచ్చనైన నెచ్చెలిగా,
స్వచ్చమైన చిరునవ్వుతో,
మల్లెలాంటి మనసుతో,
గులాబితనపు సోయగాలతో......
కలలే కొత్తగా అనిపించాయ్ నీ రాకతో
కలలే కలకాలమైతే బాగుండనిపించేంతగా

అంతలోనే నిదురలేచా
ఊరంతా వెతికిచూసా
కానరాలేదు నీవు
కనుమరుగైన కలలాగే

నిరాశతో గృహము చేరా
నిలచివున్నది నీ రూపం
చిరునవ్వులొలుకుతు చిత్రపటంలో
నా రాకకై ఎదురుచూస్తూ

గత స్మృతుల ఒడిలో కాసేపు సేద తీరా,
ఆస్వాదించా నీ ప్రేమ మాధుర్యాన్ని!
ఆమోదిస్తున్నా కలల సౌందర్యాన్ని,
కలలోని నిన్ను తరచిచూస్తూ !!

గతించిన కాలం గుండె నలిపేస్తున్నా,
నీవు లేని ప్రతిక్షణం ఓ పిడిబాకవుతున్నా,
లక్ష్య సాధన కోసం వడివడిగా అడుగులేస్తూ,
చిరునవ్వుతో శాశ్వత నిదురకోసం వేచి చూస్తున్నా!

కలతనొందిన కనులకు ఈ కలలే స్వాంతన !
మరణిస్తున్న నా మనసుకు నీ కలలే జీవితం !!

మనస్సు పొరల్లో జ్ఞాపకాల అలలు..

గుండె గదిలో పదిల పరిచా నీ జ్ఞాపకం..ప్రియా
పసిడి రేకులో మడిచి నీ జ్ఞాపకం..ప్రియా
మడత విప్పి చూసుకుంటే…వ్యాపించెను పరిమళం…ప్రియా
హ్రిదయంతో తడిమి చూసా వికసించిన యవ్వనాన్ని..
మదిని మురిపించీ కవ్వించే నీ జ్ఞాపకం…ప్రియా
వడలలేని కుసుమమల్లే నీ జ్ఞాపకం…ప్రియా

గుండె గదిలో పదిల పరిచా నీ జ్ఞాపకం..ప్రియా
వడలలేని కుసుమమల్లే నీ జ్ఞాపకం…ప్రియా
మనస్సు పొరల్లో జ్ఞాపకాల అలలు..ప్రియా
ఎగసి పడి రకరకాల తీరాలను తాకాయి..ప్రియా
తీర తీరానికో తీపి గుర్తు..ప్రియా
ఈ జీవన సంద్రం లో ప్రియా
కడలి లో కరిగిపోయిన కలలెన్నో..ప్రియా
అయిన అలసి పోని అలలు కదులుతూనే ఉన్నయి..ప్రియా
మనస్సు పొరల్లో జ్ఞాపకాల అలలు..ప్రియా
ఎగసి పడి రకరకాల తీరాలను తాకాయి..ప్రియా
తీర తీరానికో తీపి గుర్తు..ప్రియా
ఈ జీవన సంద్రం లో ప్రియా
కడలి లో కరిగిపోయిన కలలెన్నో..ప్రియా
అయిన అలసి పోని అలలు కదులుతూనే ఉన్నయి..ప్రియా

కనీసం నీ చూపులతో చూపులు కలపలేకపోతోంది..

కనుల ముందు కొత్త కాంతి..
వేయి దీపాలు ఒక్కసారి వెలిగినట్టు..
కోటి నక్షత్ర మాల ఎదురైనట్టు..
ఈ వెలుగు కోసం చూసిన రోజులు ఏమయ్యాయి..?
ఇప్పుడిలా సిగ్గుతో పక్క చూపులు ప్రవేశించాయేం..!?
ఇన్నాళ్లూ గుంభనంగా గుండె గదిలో దాచుకున్న.......,
చెప్పలేను..
ఏమని చెప్పగలను..?
ఎన్నని చెప్పగలను..?
పదిలంగా దాచుకున్న మనసుని..
అరలు.. తెరలు.. దాటుకుని హృది కవాటాల్ని తెరిచి.. నీ ముందుంచాలని..
ఎన్నెన్ని కలలు కన్నాను.?
మరేంటి..? ఇప్పుడిలా..!!
చిగురించిన వాసంతం నీకు స్వాగతం పలుకుతున్నా..
తలపుల తలుపులు వాటంతటే తెరుచుకున్నా..
ఈ పిచ్చి మనసు..
మౌన ముద్ర దాల్చి..
కనీసం నీ చూపులతో చూపులు కలపలేకపోతోంది..

మనిషి మాటల్లో మాధుర్యిం కరకుగా మారటం వెనుకు కచ్చితంగా ఎవ్వరో ఉన్నారు

దేనికైనా కారణం ఉంటుంది కాని నా కన్నీళ్లకు కారణం ఉండదు..
కొన్ని పరిచయాలు కన్నీటిని ప్రతిక్షనం గుర్తుచేయడాని కే పరిచయం అవుతారేమో
పరిచయం ఉన్న కొత్తలో..తర్వాత ఉన్న ..మనస్సు ఎందుకు షడనన్ గా మారుతుంది
ఇక్కడ నీతి నిజాయితీ ....అక్కరలేదు.. బ్లఫ్ చేయాలి మాయచేయాలి అప్పుడే అవే నమ్ముతారేమో..?
ఒక్కసారికి ఎలా మారతారు..ఎదుటి మనిషి గుండెళ్ళో దిగేలా దారుణంగా ఎలా మాట్లాడుతారు..
ఎదుటి మనిషి ఫీలింగ్స్ అక్కరలేదు ..భాదపడతారని తెల్సీ ..గ్రేట్ కదా..?
మనిషి మాటల్లో మాధుర్యిం కరకుగా మారటం వెనుకు కచ్చితంగా ఎవ్వరో ఉన్నారు
వాళ్ళు కావాలని అనిపిస్తున్నారు నీవు అంటున్నావు.నేనేంటో తెల్సి కూడా
అందుకే నాగొంతు నొక్కేసావు..ఇక నాకు మాటలు రావు.. మౌనం రోదించడం తప్ప
రాగాలు పలకాల్సిన గొంతులో రక్తం పెల్లుబుకుతోంది.. తప్పు నాదే..
నేరస్తున్ని చేసి ఓ శాడిష్టు నన్ను బలిపసువును చేస్తే నీవు నమ్మావు
మనిషిగా ఎప్పుడో చచ్చిపోయాను..నీ మాటల తూటాలకు పూర్తిగా శవంగా మారాను

త్వరలో మధురమైన పాటలకు 24 గంటలు On Line రేడియో..www.radioraaga.com

హైదరాబాద్ లో షార్ట్ ఫిల్మ్ మేకర్స్ క్లబ్

1) ఈ క్లబ్ లో మెంబర్లకు ప్రతి ఆదివారం..ఫిల్మ్ మేకింగ్ లో మెలుకువలు

2) షార్ట్ ఫిల్మ్ షూట్ చేయడానికి అవసరమైన కెమేరా , ఎడిటింగ్,స్క్రిప్ట్ ల సహకారం ఈ క్లబ్ లో ఉంటుంది

3) మీరు షార్ట్ ఫిల్మ్ తీయాలనుకుంటే కాన్సెప్ట్ తో వస్తే మిగిలిన సహకారం ఈ క్లబ్ చూసుకుంటుంది

4) మీ టీంను ఎప్పటీ కప్పుడు ప్రపంచ వ్యాప్తంగా జరిగే కాంపిటేషన్ కు ప్రిపేర్ చేయిస్తుంది.

5) సినిమా రంగంలో అనుభవజ్ఞులైనా వారితో క్లబ్ మెంబర్లకు ప్రతి ఆదివారం ట్రైనింగ్ క్లాసులు.

6) యాక్టింగ్ లో కూడా ప్రతి ఆదివారం క్లాసులు ఉంటాయి..మీ ఫిల్మ్ ఇంకా క్వాలిటీగా రావడానికి

7 ) ఈ క్లబ్ మెంబర్లకు ప్రతి సంత్సరం ఇంటర్నల్ కాంపిటేషన్స్ పెట్టడం జరుగుతుంది

8) కొత్తసినిమా డైరెక్టర్లు కాని నిర్మాతలకు మా క్లబ్ మెంబర్ల టాలంట్ విచరించే ప్రయత్నం చేస్తాం

9) మీరు మీ రెగ్యులర్ ఫ్రొఫిషన్ కాని చదువుతూనే మీలో టాలెంట్ ను పెంచుకోవడానికి సహకారం

10) ఈ క్లబ్ లో టీంగా మాత్రమే జాయిన్ అవ్వాల్సి ఉంటుంది..టింలకే ఆహ్వానం .( 4 to 8 Members )

నేనే లేనప్పుడు.. అది అంతమయినట్టే కదా..

గుండెకి ఏ భాషా తెలీదు..
కానీ అది మాట్లాడుతూనే వుంటుంది.
మనసు లోతుల్లోకి ఏదీ చేరనే చేరదు..
కానీ అది కోరుకోవడం మానదు.. .

కాలం గుప్పెట్లో దాచుకున్న ఇసుక, జీవితం అయితే..
దాన్ని నా ఆశల అంచనాలతో ఇంకా బంధించకపోతేనేం ?
వదులుకున్నది.. దాచుకున్నది.. చివరకు రెండూ ఒక్కటే అయినప్పుడు..
ఆ చేతిని మాత్రం మూసి ఉంచడమెందుకు .. ?

ఈ అనంతం లో అంతమెక్కడని వెతకను..?

నేనే లేనప్పుడు.. అది అంతమయినట్టే కదా..
అప్పుడది అనంతం ఎలా అవుతుంది ?

ఎన్నో నిద్రలేని రాత్రులు,..ఎన్నో ఉలికిపాటు మెలుకువలు

నీ పరిచయమొక గతం,
నీ స్నేహమొక శఖం,
నీ ఊహలొక నరకం,
నీ జ్ఞాపకాలోక శాపం.
తలచుకున్నాను ప్రతి క్షణం

నీ తీయ్యని మాటలు,
నీ చిరు నవ్వులను,
నీ అందమైన మోమును,
నీ అంతులేని మాటల ప్రవాహాన్ని,


ఎన్నో నిద్రలేని రాత్రులు,
ఎన్నో ఉలికిపాటు మెలుకువలు
ఎందుకింత ప్రేమంటూ నాలో నేనే నవ్వులు,
అంతలోనే నీ ఒడి చేరాలనే కన్నీళ్ళు..
సాద్యిం కాని ఆశలు..ఎన్నాళ్ళిలా..

రెప్పపాటులో జరిగిన ఘటనలు..
ఊహకందని వాస్తవాలు...
ఎందుకిలా మౌనంతో నరకం చూపిస్తున్నావో..?
అర్దకాని అర్దం చేసుకోలేని పరిస్థితులు.

సాద్యింకాదని ఈమద్యే తెలిసింది...కాని ఎందుకిలా అని అడుగలేను

మనసు ఇంకా తడిగానే ఉంది..పొడి బారలేదింకా
కాని ఆచెమ్మ కళ్ళను చేరడం లేదెందుకో మరి

నీ చెంత చేరాలని..ఏవేవో చెప్పాలని
హృదయ బారాన్ని దింపుకోవాలని ఉంది

కాని నీ సన్నిది చేరాలంటే..ఏం చేయాలంటూ
నాలోని చేతకాని తనం వెక్కిరిస్తుంది ఎన్నాళ్ళకెన్నాళ్ళ కని

ఎక్కడ నే తడబడ్డానో తెలియక...ఏం చేస్తున్నానో అర్దంకాక
తెలిసినట్లే అనిపించినా దిద్దుబాటులో అడుగులు జారిపోతున్నాయెందుకో?

క్షణ క్షణం నీకు దగ్గరవుతున్నానుకొని..ఇంత దూరం అయ్యానెందుకో
నాకు తెలియకుండానే నీనుండి దూరంగా వెళ్లిపోతున్నాను కదూ ?

అసలేం జరుగుతోంది...ఎవరు తప్పు చేస్తున్నారు కారణం
దాచడానికేమి లేని నేను అయినా మనమధ్య తెలియని అగాధం

తెలిసిన ఒక శూన్యం మనసంతా..తెలియని అవేదన జీవితంలో
తెలియనిదల్లా అధిగమించాలన్న కోరికనెలా ఆచరించాలన్నదే?

నన్ను కాదనవని తెలుసు...ఎందుకు దూరంగా ఉంటున్నావో అర్దంకాదు
క్షమించే నీ మనసు తెలుసు అయినా తెలియని భయం ఆందోళన

చూసావా! నేను చెప్పాలనుకొన్న..ఏం చెబుతున్నానో
విషయాన్ని కూడా నీకర్దమయ్యెలా చెప్పలేకపోతున్నాను కదూ?

ఇకపై ప్రతి క్షణం ఒకే మంత్రం,...నీగురించే ఆలోచనల్
నీవైపు చూస్తూ, నీ మాటలే మదిలో మననం చేస్తూ

నీతోనే నేనని నీలోనే సాగాలని..ఓ తీరని కోరిక
నీ ఒడిని మళ్ళీ చేరాలని ఓ పిచ్చి ఆలోచన

అందుకోసం నన్ను నేను..పూర్తిగా మర్చిపోయాను
సంసిద్ధ పరచుకోవాలని ఆశతో చేస్తున్నా మరోపోరాటం

సాద్యింకాదని ఈమద్యే తెలిసింది...కాని ఎందుకిలా అని అడుగలేను
ఇప్పటికీ ఓ నిర్నయం తీసుకున్నా ..అటువైపు వడివడిగా అడుగులు వేస్తున్నా

ఎప్పటికైనా నిజం తెల్సుకుంటావు..నన్ను చేరాలనుకుంటావు
అప్పటికి సమయం మించి పోతుంది..కాలం కరిగి పోతుంది

ఎప్పటి నుండో నిన్నో ప్రశ్న అడగాలని ఉంది....

ఎవ్వరు లేని అదును చూసి ఒంటరితనం
తనలోకి లాక్కుంటుంది ...
ఎంత వద్దన్నా నీ ఆలోచనలతో
మనసంతా ఇరుకుచేస్తుంది ..
ఉక్కిరిబిక్కిరిగా
నన్ను ఏడిపిస్తుంది..
దాన్ని వెళ్ళగొట్టాలని చూస్తానా
ముందు వెళ్ళేది "నువ్వు" అని వెక్కిరిస్తుంది
ఎప్పటి నుండో నిన్నో ప్రశ్న అడగాలని ఉంది....
నీ మాటలు పండించే పువ్వులు నా మనసు నింపి , హాయి గంధాలు చిలుకుతుంది.
నిన్ను కలవలేని మన మధ్య ఉన్న మైళ్ళ దూరాన్ని ప్రతి రోజు కొలుచుకుంటూ ...
తెలీయకుండానే నీ సమీపానికి చేరుకుంటున్నా. !
ఆకాశం లో నాకోసం మెరిసే ఏ తారవో అని వెతుకుతున్నా .. నిన్ను చందమామ లో పోల్చుకోలేక పోయా.!!
వేల నిముషాల వృధా ప్రయాసలో , నీకు నాకు మధ్య చిగురువేసిన బంధానికి నేనెప్పుడు తోడుగా ఉంటాను. మరి నువ్వు?

నేనే ఓడిపోయనో లేక నువ్వే ఓడించావో తెలియదు

నిన్ను కలుసుకోవాలని నేను చేసే ప్రయత్నంలో
ఓడిపొయిన ప్రతిసారి నా మనస్సు ఒకటే అంటుంది..!

ఇంకొ ప్రయత్నంలో నేను కచ్చితంగా గేలుస్తానని...!

ఎంటో పిచ్చి మనసు ఓడిపొతనని తేలిసి కూడా ఎందుకో ఈ ప్రయత్నం ....?

మనసు నా మాట వింటుందని ఓదార్చను
కాని
అది కొరే ఓదార్పు నేను కానప్పుడు ఎంతకి చేప్పగలను

నేనే కాదు నువ్వు కాక ఇంకెవ్వరు చేప్పిన అది వినగలదా ...?
నిన్ను కలవాలని అలుపెరగని పరుగుతిసా
నేనే ఓడిపోయనో లేక నువ్వే ఓడించావో తెలియదు
కానీ నువ్వు నాకు అందలేదు ... !

ఎం చెయ్యలేక నాతో ఉన్న నా నీడనే నువ్వేననుకుంటూ కాలం గడిపేస్తున్నా..

మరు జన్మకు కరునిస్తవనే కాంక్ష తో కళ్ళు మూస్తాను..

నా కలలో, కళ్ళలో . కన్నీళ్ళలో ను నువ్వే
నా కలలో నువ్వే. నా కళ్ళలో నువ్వే. నా కన్నీళ్ళలో నువ్వే.. నా కవిత లోను నువ్వే
నా శ్వాసనిస్వసలలో నువ్వే నా ఆశ లో నువ్వే నా ఆయువు లో నువ్వే నా ఆత్మ లోను నువ్వే..
నా నిన్న నువ్వే నా నేడు నువ్వే నా రేపు నువ్వే
నా వేదన నువ్వే..నా వేదం నువ్వే.. నా ఆది నువ్వే.. నా అంతం నువ్వే ..
నువ్వే.. నువ్వే.. నువ్వే ..నేను అనేది మరిచినా నాకు ..సమస్తం నువ్వే ..
నా ప్రాణం నీ పాదాలకే అంకితం ..
నా ఆయువు దీపం నాకు నేను గాఅర్పుకోవటానికి.. నీ చివరి చూపుకై నా ఈ ఎదురు చూపు..
ఓ సారి కనిపిస్తే నీ రూపాన్ని కళ్ళ నిండా నింపుకొని, మరు జన్మకు కరునిస్తవనే కాంక్ష తో కళ్ళు మూస్తాను..

ఊహల్లోనే బయంకరంగా ఉండే ఈ నిజాలు నిజ జీవితంలో జరిగితే..?

సుడిగుండం లో చిక్కుకున్నా..బైట పడలేక విలవిల లాడుతున్నా..
ఎప్పుడు మొదలైందో ఎలా మొదలైందో తెలీదు ..ఈ అలజడి
ఈ అలజడి మొదలైనప్పుడు అప్పుడు ఇద్దరం ..కాని నన్ను ఒంటర్ని చేశావు
కారణం లేకుండానే నాకు తట్టుకోలేనంత భాద ఏడ్వలేనంత కన్నీరు మిగిల్చావు
నీ పరిచయం అప్పుడే నాకు నామీద నాకు అను మానం నీవేంటి నాకు పరిచయం ఏంటి అని..?
ఆ తరువాత ఏన్నో సార్లు నిజామా అని నాలో నేను అనుకున్నా..?
అప్పుడు నీవన్న ప్రతి మాట గుండెళ్ళో పదిలంగా దాచుకున్నా ఆనమ్మకం..?
ప్రేమ , రెస్పెక్టు, ఇష్టం,నీవంటే నామీదనమ్మకం లాంటీ మాటలు..?
అన్నీ నిజం అనే నమ్మా..నమ్మలేని పరిస్థితుల్లో..ఇలా జరుగుతే అని కూడా భయపడ్డా
ఓ నిజం నాకు తెల్సిన క్షనాన ఎంద భాదపడ్డానీ నీకేం తెల్సు తెల్సుకోవల్సిన అవసరం నీకేంటి
అప్పుడే నాకు దూరం అయిపోతున్నావని భయపడ్డా...మదన పడ్డా.?
అప్పుడు నీవో నిజం సారి అబద్దం చెప్పావు ..నీవంటే నన్ను నేను నమ్మటం అని
అప్పుడే..ఇది నిజమా ఇలాగే మనం ఉంటామా ..మద్యిలో ఎవ్వరు వచ్చినా అని
అప్పుడు నీవిచ్చిన దైర్యం ...ఆ మాటలకు అడ్డు వేసింది ..నన్ను మాయచేసింది
నీవు అందరికంటే డిఫరెంట్.. ఎవ్వరిమాట వినవు... ఫ్రాంక్ గా ఉంటావు..
ఎవ్వరు చెప్పినా అనవసరపు మాటలు నమ్మవు అని..
ఆ తర్వాత అవన్నీ అబద్దాలు అని తేల్చావు.. నమ్మలేనివిదంగా
ఒకడు నాగుండేల మీద నా జీవితం మీద దెబ్బు కొట్టి విల విల లాడుతుంటే మౌనంగా వున్నావు
ఆమౌనంమే వాడి ఆయుదంగా చేసుకొని ...
రెగ్యులర్ జీవితాన్ని మానసికంగా ఎంత క్రుంగదీయాలో అలా చేశాడు శాడిష్టు కదా..?
ఓడి పోతారు అని తెల్సు కాని నాలా ఇలా గెలవలేనంతగా ఓర్చుకోలేనంతగా ఓటిపోతారని తెలీదు..
ఏవైతే చూడకూడాదో అదే చూశాను ..ఏవైతే వినకూడదో అదేవిన్నా..?
అటు దెబ్బ ఇటు దెబ్బ దెబ్బమీద దెబ్బ తగిలి నామనస్సు చచ్చిపోయింది
ఎంతో జాగ్రత్తగా చూసుకున్న నన్నే .. చచ్చిపో..నీవు చస్తే ఎంటీ అన్నావు
నేనేంటో తెల్సి కూడా నా క్యారెక్టర్ నే అవమానించి .. ఎంతో దారుణంగా మాట్లాడావు..
నీవు ఎవరు చెప్పినా నమ్మవు అది నీ క్యారెక్టర్ కాదు మరి నావిషయం లో ఏంటి
ఏ ఎదవ లంజా కొడుకు చెప్పినా నమ్మేశావు..నేను ఎలాంటి వాడినో తెల్సి
ఎదుటి వాడు మరొకరి గురించి చెబుతుంటే ఏదో ఆశించి చెబుతాడని కూడా తెల్సుకోలేకపోయావా
మొత్తానికి అందరి ఎదురుగా నన్ను ఓ వేష్టుగాడిని చేశావు.. నీవు అలాగే ఆలోచిస్తున్నావు నాగురించి..?
ఇలాంటి రోజులు వస్తాయని కలలో కూడా అనుకోలేదు..
ఊహల్లోనే బయంకరంగా ఉండే ఈ నిజాలు నిజ జీవితంలో జరిగితే..?
ఒకప్పుడు నీ పరిచయం నా జీవితానికి పూల వనం అనుకున్నా
కాని ఇలా ప్రతిక్షనం ప్రతినిమిషం భాదను వేదనను మిగులుస్తుది అనుకోలే
ఎందుకో నాకు ఏదైనా భాదైనా సంతోషం అయినా నీకు చెప్పుకోవాలని పిస్తుంది..?
ఆ భాదకు కారణం నీవే అయితే ఎవ్వరికి చెప్పుకోను ఏమని చెప్పుకోను..?

ప్రేమంటే మన హృదయాంతరాళం లో ఏదో అలజడి..

మనం ఎవ్వరినైన ప్రేమించాలని నిర్ణహించుకుంటే ప్రేమ పుట్టదు...

ప్రేమంటే ఎవ్వరినో మనసులో ఊహించుకుని ప్రేమించటం కాదు...
అలాగని ఎదుటి వారు మనల్ని మనం ప్రేమిస్తున్నారని మనమ ప్రేమించటం కాదు..
ప్రేమంటే మనకు తెలియకుండానే మనం తన ధ్యానంలో లీనం అవ్వటం...
మనకు తెలియకుండానే మనలో మార్పు
ప్రేమంటే మన హృదయాంతరాళం లో ఏదో అలజడి....
మనసుకు మాత్రమే అర్థం అయ్యి అర్థం కాని స్పందనలు......
మాటన్నది మార్చి పోయి కళ్ళతోనే కోటి భావాలు ప్రకటించే కొత్త రకపు భాష మొదలవుతుంది...
అదే ప్రేమంటే....
ఆకలన్నది మార్చిపోయి నీకోసం ఆరాటపడుతుంది.
నీ నుండి నీ నడకను వేరు చేసి తను వెళ్ళే దారినే వెంబడిస్తుంది...
ప్రేమంటే తన గురించి పూర్తిగా మర్చిపోయి తనలో ఇక్యం అయి నీకోసం ఆరాటపడేది
అనుక్షణం నీగురించే ఆలోచించేది....
ఇవే ప్రేమ పుట్టుకకి ఆనవాళ్ళు...
చివరికి తను తనిపోయిన తన మది నిండా బ్రతికున్నవి నీ గురించిన ఆలోచనలే....

నీతో మాట్లాడాలంటే మాట తడబడుతుంది !

ఎవరిని చూసినా గుండె కొట్టుకుంటుంది కానీ
నిన్ను చూస్తేనే గుండె ఆగిపోతున్దనిపిస్తుంది !
ఎవరితో ఎన్నైనా మాట్లాడగలను కానీ
నీతో మాట్లాడాలంటే మాట తడబడుతుంది !
ఎవరినైనా కన్నులలో కన్నులుంచి చూడగలను
నీ కళ్ళలో కళ్ళు పెట్టి చూడలేను ఎందుకో !
ఎవరి వెనక నడవాలన్నా ఇష్టం వుండదు కానీ
నీ అడుగులలో అడుగువేస్తే ఎంతో ఇష్టం నాకు !
ఎవరితోనైనా కొంత సమయమే ఉండాలనిపిస్తుంది
నీతో మాత్రమే జీవితాంతం ఉండాలనిపిస్తుంది
కాని ఆరోజులు పోయాయి..నీవు పూర్తిగా మారిపోయావు
చెప్పుకోలేనంతగా...తట్టుకోలేనంతగా ఎందుకు మారావో తెలీదు
చేయని అన్ని తప్పులకు నన్నే బలి చేస్తూ..నన్నిలా
చేస్తావని ఇంత దారుణంగా మాట్లాడతావని కలలో కూడా ఊహించలేదు
మనసు ఎప్పుడో గాయం అయింది.. చేసింది నీవే..?
ఆ గాయాన్ని తగ్గంచలేనంత దూరంగా నీవు .. నీ ఆలోచనలతో ప్రతిక్షనం నేను ఇలా ఎన్నాళ్ళో

పువ్వులో లేని అందాన్ని..నీ నవ్వులో చూసాను

పువ్వులో లేని అందాన్ని
నీ నవ్వులో చూసాను....!!
:
ఆ క్షణమే నిన్ను ఆరాధించాను
ఈ ఆరాధన ప్రేమని అనలేను
అలా అని కాదని అనుకోలేను
:
..ఇది ప్రేమే అయితే...,
నా ప్రేమ నువ్వే ప్రియా...

కలల అలల మధ్య తేలుతూ ..
కమ్మని ఊహల్లో విహరిస్తూ…
కష్టాల సుడిగుండాలను దాటుతూ..
ఆనందపు ఉప్పెనలను అనుభవిస్తూ..
ఏ తీరాన్ని చేరుతుందో ఈ జీవిత నావ

ప్రేమను నమ్మకండి అది చాలా డేంజర్

ప్రేమను నమ్మకండి అది చాలా డేంజర్
ప్రేమ రెస్పెక్ట్ అంటారు ఆతరువాత ఎవరో ఏమో చెబుతారు
అంతే మనుషుల మనసులు మారతాయి..షడన్ గా
నేనలా అనలేదే ఇష్టం అంటే ప్రేమా అంటారు
ఒక్కప్పుడు చిన్న విషయానికి బాదపడతాడని కంగారు పడ్డ మనిషి
నీవు బ్రతికి ఉంటే నాకేంటి చస్తే నాకేంటి అని కూడా అంటారు ..సో
ఎవరు చెప్పినా నమ్మడం..ఇదేనా ప్రేమంటే ఇష్టం అంటే..?
సో బీ కేర్ ఫుల్ లవ్ అండ్ లైక్

ఏదో సంఘటన "నువ్వు మారాలి.." అన్నది మన మనసుకి సూచిస్తుంది

ఈ క్షణం నుండి నువ్వు అలా కాదు.. ఇలాగే ఉండాలి" అని మనకు మనం చాలాసార్లు చాలా సందర్భాల్లో పంతాల కొద్దీనో, జీవన శైలిని మార్చుకోవడం కోసమో నిశ్చయించేసుకుంటూ ఉంటాం. కానీ ఆ నిర్ణయాలు మరుసటిరోజుకి మరుగునపడిపోతాయి. యధాతధంగా మన comfort zoneలో రొటీన్ గా బ్రతికేస్తాం.

ఏదో సంఘటన "నువ్వు మారాలి.." అన్నది మన మనసుకి సూచిస్తుంది. మన మనసు అప్పటికే సర్ధుబాటైన మనుషులతోనూ, పరిస్థితులతోనూ, మనస్థత్వాలతోనూ ఓ harmonyలో సౌఖ్యంగా ఓలలాడుతుంటుంది. ఆకస్మిక మార్పు ఆ సౌఖ్యాన్ని కొంత భంగపరుస్తుందనే చెప్పాలి. అందుకే మనసులో సంఘర్షణ మొదలవుతుంది.

"ఎందుకు ఇలాగే జరగాలి.. నా మానాన నన్ను ప్రశాంతంగా ఉండనీయొచ్చు కదా పరిస్థితులు.. అస్సలు మనుషులు ఎందుకిలా ప్రవర్తిస్తారు.." అనే విముఖత దగ్గర్నుండీ మొదలై.. "సరే చూద్దాం.. నేనూ ఇకపై ఇలాగే ఉంటాను.. పరిస్థితులో, మనుషులో, నేనో అటో ఇటో తేలిపోవాలి" అనే మొండితనం దగ్గర పెదవులు బిగిస్తాం.

ఇలా అది ఏదైనా కావచ్చు.. మన ఆలోచనాపరిధి, పరిమితికి, జీవన శైలికి సంబంధించి ఓ సంఘటన కొద్దిపాటి అల్లకల్లోలం సృష్టిస్తుంది. ఆ అల్లకల్లోలంలో మానసికంగా ప్రేరేపితమయ్యే వివిధ రసాయనాలు తమ తీవ్రతని చూపించేసి మెల్లగా చల్లారిపోతాయి. వాటి తీవ్రత గాఢంగా ఉన్నప్పుడు.. సౌకర్యవంతంగా ఉన్న స్థితి నుండి అసౌక్యరంగా ఉన్న మానసిక స్థితిలోకి నెట్టబడిన పరిస్థితుల్ని, మనుషుల్ని క్షమించరాని శత్రువులుగా చూస్తాం. తీరా ఆ తీవ్రత చల్లారాక.. మనం ఇంతకుమునుపు సౌకర్యవంతపు స్థితిలోనే కొనసాగే వెసులుబాటు ఉంటే నిశ్చబ్ధంగా మనసు దానిలోనే కొనసాగిపోతుంది. కాదూ.. పరిస్థితులకు తగ్గట్లు మారక తప్పదూ అనుకుంటే సణుక్కుంటూ మెల్లగా కొత్త ఆలోచనా విధానంలోకి మారడానికి సిద్ధమవుతుంది.

అందుకే ఏ మార్పూ మనకు వెంటనే సమ్మతం కాదు.. దాన్ని జీర్ణించుకోలేం. మారక తప్పదనుకుంటేనే మారడానికి ముందుకు వస్తాం. అలా మారాల్సి వస్తే మాత్రం మనసులో ఎంత సంఘర్షణ చెలరేగుతుందో ఆ వ్యక్తికే తెలుస్తుంది తప్ప వేరెవరం ఊహించలేం. మార్పుకి సిద్ధపడేటప్పుడు క్షణక్షణం అభద్రత తొంగిచూస్తుంది. "అలా కొత్తగా మారిపోతే ఇప్పటి సౌకర్యవంతమైన జీవితం ఏమైపోతుందో" అన్న భయమూ.. లేదా "ఇకపై అలా కొత్తగా ప్రవర్తించదలుచుకుంటే ఇప్పటికే ఉన్న బంధాలన్నీ ఒదిలివెళ్లిపోతాయేమో" అన్న ఒంటరితనమూ.. ఎన్నో ఆలోచనలు ముప్పిరిగొని పరోక్షంగా నరకాన్నే చూపిస్తాయి. ఆ నరకం చూశాకే మారిన మనిషి బయటి ప్రపంచానికి కన్పిస్తాడు.

గతాన్ని నీవు మర్చిపోయి ఉండ వచ్చు నేను కాదు

ఎంటో పిచ్చి మనసు ఓడిపొతనని తేలిసి కూడా ఎందుకో ఈ ప్రయత్నం ....?

నిన్ను కలుసుకోవాలని నేను చేసే ప్రయత్నంలో
ఓడిపొయిన ప్రతిసారి నా మనస్సు ఒకటే అంటుంది..!

ఇంకొ ప్రయత్నంలో నేను కచ్చితంగా గేలుస్తానని...!

ఎంటో పిచ్చి మనసు ఓడిపొతనని తేలిసి కూడా ఎందుకో ఈ ప్రయత్నం ....?

మనసు నా మాట వింటుందని ఓదార్చను
కాని
అది కొరే ఓదార్పు నేను కానప్పుడు ఎంతకి చేప్పగలను

నేనే కాదు నువ్వు కాక ఇంకెవ్వరు చేప్పిన అది వినగలదా ...?
నిన్ను కలవాలని అలుపెరగని పరుగుతిసా
నేనే ఓడిపోయనో లేక నువ్వే ఓడించావో తెలియదు
కానీ నువ్వు నాకు అందలేదు ... !

ఎం చెయ్యలేక నాతో ఉన్న నా నీడనే నువ్వేననుకుంటూ కాలం గడిపేస్తున్నా..

పారిపోయిన కాలాన్ని పట్టలేనని తెలుసుకున్నాను

దురుచూపులో ఎన్ని ఋతువులు కరిగిపోయాయో
నా కన్నీళ్ళలో ఎన్ని కలలు జారిపోయాయో

మనసు మెదడుతో యుధ్ధ౦ చేస్తో౦ది
ఫలితమే ఈ నిదురలేని రాత్రి

అయితేనేమిలే...
పారిపోయిన కాలాన్ని పట్టలేనని తెలుసుకున్నాను

ఓ నిరాశా...
ఈ రాత్రి మాత్రమే నీది
ప్రతిరాత్రి నిరాశనాదే..

కొత్త రెక్కల మొజులొ .తన స్వార్ధని వెతుక్కుం ఏగిరిపొయింది నా ప్రెమ

నా ప్రేమకు రెక్కలొచ్చాయి
ఏగిరిపొయింది దూరంగా
నా పిలుపు వినిపించనంత గా,
నా చేతిలొ తన చేతిని విదిలించుకుని,
నా ప్రేమను కాదని,
కొత్త రెక్కల మొజులొ ....
నన్ను మరిచిపొయి ..
కలిసి కన్న కలలు అన్ని కలలు గా మిగిల్చి,
ఒంటరి గా నడక సాగించమని ఒంటర్ని చెసి,
ప్రేమ లేదని బంధం తెంచుకొని ,
నాకు తొడుగ నా కన్నిరుని నాకు పరిచయం చేసి,
గ్నాపకాల మూటను ఒడిలొ విడిచి ,
వాటిని ఉపిరి గా మలిచి భ్రతకమని ...
నా గుండె కు ఏడబాటు చూపుతూ..
నా మనసుకు గాయం చేస్తూ...
గడిచిన కాలం మరువమని,
కొత్త జీవితం అందుకొ మంటూ .
తన రెక్కలతొ విసిరికొడుతూ ..
నా హ్రుదయం గదిలొంచి రక్తం చిమ్ముతూ...
నా హ్రుదయం పడ్డ గాయాన్ని కూడ లెక్క చేయక ...
తన స్వార్ధని వెతుక్కుంటూ ...
కొత్త రెక్కల మొజులొ .......
ఏగిరిపొయింది నా ప్రెమ.....నన్నొదిలి దూరంగా

ఎంటో పిచ్చి మనసు ఓడిపొతనని తేలిసి కూడా ఎందుకో ఈ ప్రయత్నం ....?

నిన్ను కలుసుకోవాలని నేను చేసే ప్రయత్నంలో
ఓడిపొయిన ప్రతిసారి నా మనస్సు ఒకటే అంటుంది..!

ఇంకొ ప్రయత్నంలో నేను కచ్చితంగా గేలుస్తానని...!

ఎంటో పిచ్చి మనసు ఓడిపొతనని తేలిసి కూడా ఎందుకో ఈ ప్రయత్నం ....?

మనసు నా మాట వింటుందని ఓదార్చను
కాని
అది కొరే ఓదార్పు నేను కానప్పుడు ఎంతకి చేప్పగలను

నేనే కాదు నువ్వు కాక ఇంకెవ్వరు చేప్పిన అది వినగలదా ...?
నిన్ను కలవాలని అలుపెరగని పరుగుతిసా
నేనే ఓడిపోయనో లేక నువ్వే ఓడించావో తెలియదు
కానీ నువ్వు నాకు అందలేదు ... !

ఎం చెయ్యలేక నాతో ఉన్న నా నీడనే నువ్వేననుకుంటూ కాలం గడిపేస్తున్నా..

- http://kruthikalalu.blogspot.in/

రాయిలా మారలేని నా అసహాయతను గుర్తుచేస్తున్న

నువ్వు

నీ ఒక్కో కన్నీటి చుక్క
వేల వేల ప్రళయాలై నన్ను ముంచెత్తుతున్నాయి

నీ జ్ఞాపకాల సడిలో
ఓ విషాదగీతం నా గొంతును నులిపేస్తుంది

నా నిశబ్దపు గోడలను తడుముతున్న నీ ప్రతిధ్వని
చీకటి రాత్రుళ్ళు పై కప్పుపై కదలాడే నీ ఛాయా చిత్రాలు
కదలాడుతూ కదలాడుతూ ఆగిపోయే కాలం

హమ్...ఎన్నని చెప్పను?

రాయిలా మారలేని నా అసహాయతను గుర్తుచేస్తున్న
ఈ గుళకరాళ్ళను
నా నిశ్చల తటాకంలో గుమ్మరిస్తున్నది ఎవరు?
నువ్వా? నేనా? నువ్వు

నిన్ను ఏమీ అనలేక మౌనంగా ఉండిపోయా..

మోడుబారిపోయిన హృదయం మీద
నీ చూపు పన్నీటి జల్లులు కురిపించింది
గుండె కవాటాలు మూసుకుపోయిన చోట
నీ స్వచ్చమైన నవ్వు రక్తమై నాలోకి చేరిపోయింది
చావు బతుకుల మధ్య ప్రాణం పోలేక కొట్టుకుపోతుంటే
నీ స్పర్శతో అడ్డుకున్నావు ..నా నుదుటి మీద గాలై వాలిపోయావు
ఏకాంతపు వనంలో పెదవుల కదలికలతో
నాలో చచ్చిపోయిన ప్రేమను బతికించావు ..
కానీ కాలం ఎప్పుడూ ఎవరినీ ఒకచోట నిలువనీయదు
కలిసిన మనసులను విడదీస్తుంది
గుండెల్లో రేగిన ఆరాతాలకు అడ్డుకట్ట వేస్తుంది
అన్నీ ఉన్నా మనం ఇంకా సంచారంలోనే ఉన్నాం
అంతులేని ప్రపంచంలో దేనికోసమో ఇంకా వెతుకుతూనే ఉన్నాం ..
ఇలా ..ఎంతకాలం ప్రయాణం చేయాలో తెలియక నా గుండె మండుతోంది
నిన్ను ఏమీ అనలేక మౌనంగా ఉండిపోయా..
నీ కోసమే ..నేనై ఉండిపోయా ..
కలల కౌగిట్లో వాలిపోదామనుకుని పడిపోయా ..
నువ్వు వస్తావని ..వేచి చూస్తూనే ఉన్నా
చెలీ నన్ను క్షమిస్తావు కదూ .."

నేను ఆలోచనల సంతకాలు చేసి వెళ్ళిపోతున్నా

ఆమె నవ్వితే
అచ్చం పాలపిట్టలా ఉండేది
ఎక్కడో పోగొట్టుకున్న దుఖంలా నన్ను చుట్టూ ముట్టేది
ఆమెతో పరిచయం గొప్పనైన అనుభవంగా మిగిలింది
అప్పుడప్పుడు కాలం నదిలాగా సాగిపోయేది
శరీరం దూది పింజె లాగా మారిపోయేది
ఆకాశమైన నీ హృదయం మీద
నేను ఆలోచనల సంతకాలు చేసి వెళ్ళిపోతున్నా
గతం ఊట బావిలాగా నన్ను తోడేస్తోంది
నన్ను నేను సముదాయించుకునే లోపే
జీవితం గడిచిపోయింది ...
ఇప్పుడు కలలా నువ్వు ..కన్నీళ్ళలో నేను
ఇద్దరి దారులు వేరయ్యాయి
ఇద్దరి మనసులు ఒక్కటయ్యాయి
కానీ ..మన మధ్య ప్రేమ మాత్రం
పొద్దు పొడుపై వాలిపోతోంది ...
నువ్వు నేను ఒకటేనని చెబుతోంది .."
- Basker

గుండేళ్ళో ఎంతో భాదను పెట్టుకొని పైకి నవ్వాలంటే చాలా కష్టంగా ఉంది

చేయని నేరానికి నేనే ఎందుకు బలి అవుతున్నానో తెలీదు ..
మనసుకు దగ్గర అయిన వాళ్ళు ఇష్టం వచ్చినట్టు మాట్లాడితే..
నిజాన్ని చెప్పలేక నేను ఆనిజాన్ని తెల్సుకోలేక నీవు ఎన్నాళ్ళిలా..
అవును నిజమే నాకిలా జరగాల్సిందే..కదా..?
నీ పరిచయం రోజే అనుకున్న నీవేంటి నాకు పరిచయం కావడం ఏంటీ అని
ఆ తర్వాత నీవు చెప్పిన వన్నీ ..నిజాలని నిజంగా నమ్మా..
ప్రేమ , రెస్పెక్టు, ఎంటేంటో చెప్పావు..కాని ఆ తర్వాత తెల్సింది అన్నీ అబద్దాలని
ఆ తర్వాత తెల్సింది జీవితంలో అందర్నీ నమ్ముతావు నన్ను తప్ప ..?
ఆ తర్వాత ఒక్కోనిజం నా ఎదురుగా జరగటం..నోట అనరాని మాటలు వినాల్సి రావడం
ఇష్టం వచ్చినట్టు మాట్లాడటం చివరకు చచ్చిపోతే నాకేంటి అనటం అది నీనోట..
నేను ఇక లేను అన్న నిజం తెల్సిన రోజు నీఫీలింగ్ చూడాలాని ఉంది రా..?
ఆ రోజు నీవు చాలా చాలా ఆనందగా నీ ..తో ఎంజాయ్ చేస్తావేమో కదా..?
ఆ రోజు త్వరలోనే వస్తుంది ... నీ సంతోషమే నాకు కావాలి దానికోసం ఏమైనా చేస్తా..?
ఆ నిజం తెల్సిన రోజు నీ కళ్ళలో ఆనందం చూడాలని ఉంది రా..?
నిజంగా ఇవి వినటాని కే ఇంకా బ్రతికి ఉన్నానా అనిపిస్తుంది..?
గుండెళ్ళొ గూడు కట్టుకున్న బావాలు బైట పెట్టలేని నిజాలు నీకు చెప్పలేక
మనిషిగా ఏప్పుడో చచ్చిపోయిన నాకు ఎన్నో నిజాలు తెల్సినా మౌనంగా రోదిస్తున్నా..?
ఎవ్వరికి చెప్పుకోలేక..గుండేళ్ళో భాదను తట్టుకోలేక..ఏన్నాళ్ళో ఇలా
ప్రపంచానికి దూరంగా పారిపోవాలని ఉంది ఎవ్వరికి అందనంత దూరంగా..
గుండేళ్ళో ఎంతో భాదను పెట్టుకొని పైకి నవ్వాలంటే చాలా కష్టంగా ఉంది..
ప్రపంచంలో నాలా ఎవ్వరికి జరుగదు జరుగకూడదు.. ఎందుకంటే నాలా ఎవ్వరు భాద పడకూడదు
ఎన్నీ ఓటములు చూసాను ..విజయం సాదించాను కాని ఇలా నీతో ఓపోతూ..
కదా... నీవు చాలా గ్రేట్ ఎందుకో చెప్పలేను చెప్పుకోలేను ..గుడ్ లక్

నా కన్నీళ్ళలో ఎన్ని కలలు జారిపోయాయో

దురుచూపులో ఎన్ని ఋతువులు కరిగిపోయాయో
నా కన్నీళ్ళలో ఎన్ని కలలు జారిపోయాయో

మనసు మెదడుతో యుధ్ధ౦ చేస్తో౦ది
ఫలితమే ఈ నిదురలేని రాత్రి

అయితేనేమిలే...
పారిపోయిన కాలాన్ని పట్టలేనని తెలుసుకున్నాను

ఓ నిరాశా...
ఈ రాత్రి మాత్రమే నీది
ప్రతిరాత్రి నిరాశనాదే..

నన్ను వీడిపోకు నేస్తం ... వీడిన ఆగిపోవును ఈ జీవితం !

ఓ ! నేస్తం !
నీ స్నేహం నా అదృష్టం !
నీ సహవాసం నా జీవితం లో ఒక అద్భుతం !
ఎందరో వచ్చారు నేస్తమ్ అంటూ నా జీవితం లో
లేరుఎవ్వరు నీలా స్వచ్చం గా
నిన్ను తలస్తే వస్తాయీ ఆనంద ఆశువులు
కావవి శోక బిందువులు .. అవి నా ఆనందాశ్రువులు !
అందుకే నేస్తమ్ నీ స్నేహం నా అదృష్టం !
నన్ను వీడిపోకు నేస్తం ... వీడిన ఆగిపోవును ఈ జీవితం !
ఈ జీవితం నీ స్నేహాని కే అంకితం !
మన స్నేహం నిలవాలి కల కాలం ... మరు జన్మ లో నూ నువ్వే నా నేస్తం !
నీ పలుకులు నాకు అమృత వాక్కులు .. నీ చిరునవ్వు చల్లని వెలుగు
నీతో గడపిన ప్రతి క్షణం ఒక మధుర జ్ఞాపకం
నిను వీడిన క్షణం నా మనసు ఒక శోక సాగరం !
నన్ను వీడిపోకు నా నేస్తం ... వీడిన ఆగిపోవును ఈ జీవితం.... !

.ఎంతకాలం ప్రయాణం చేయాలో తెలియక నా గుండె మండుతోంది

మోడుబారిపోయిన హృదయం మీద
నీ చూపు పన్నీటి జల్లులు కురిపించింది
గుండె కవాటాలు మూసుకుపోయిన చోట
నీ స్వచ్చమైన నవ్వు రక్తమై నాలోకి చేరిపోయింది
చావు బతుకుల మధ్య ప్రాణం పోలేక కొట్టుకుపోతుంటే
నీ స్పర్శతో అడ్డుకున్నావు ..నా నుదుటి మీద గాలై వాలిపోయావు
ఏకాంతపు వనంలో పెదవుల కదలికలతో
నాలో చచ్చిపోయిన ప్రేమను బతికించావు ..
కానీ కాలం ఎప్పుడూ ఎవరినీ ఒకచోట నిలువనీయదు
కలిసిన మనసులను విడదీస్తుంది
గుండెల్లో రేగిన ఆరాతాలకు అడ్డుకట్ట వేస్తుంది
అన్నీ ఉన్నా మనం ఇంకా సంచారంలోనే ఉన్నాం
అంతులేని ప్రపంచంలో దేనికోసమో ఇంకా వెతుకుతూనే ఉన్నాం ..
ఇలా ..ఎంతకాలం ప్రయాణం చేయాలో తెలియక నా గుండె మండుతోంది
ఎవరో వచ్చారు మనల్ని దూరం చేశారు..?
నామీదా ఎవరు ఏమి చెప్పినా ఎందుకు నమ్ముతావో తెలీదు..
వాళ్ళందరూ గెలవాలి నేనూ మాత్రమే ఓడిపోవాలి..కదా..?
నేను నీ విషయంలో ప్రతిక్షనం ఓడిపోతుంటే నవ్వుతున్నావు
నేను గుండెలు పగిలేలా ఏడుస్తాను అని తెల్సి కావాలని ఎన్ని మాటలన్నావు
ఎందుకిలా చేస్తున్నావో..తల బద్దలుకొట్టుకున్నా అర్దం కావడం లేదు
నిన్ను ఏమీ అనలేక మౌనంగా ఉండిపోయా..
నీ కోసమే ..నేనై ఉండిపోయా ..
కలల కౌగిట్లో వాలిపోదామనుకుని పడిపోయా ..
నువ్వు వస్తావని ..వేచి చూస్తూనే ఉన్నా
అప్పటిదాక నాప్రాణం ఉంటుందో తెలీదు ప్రియా"

అందాల చిలకమ్మా....

అందాల చిలకమ్మా.......!!
చిగురాకుల మొలకమ్మ...
చిన్న మాట అంటే చిన్నబోయే బొమ్మ.....

చిరుగాలితకిన కందిపోయే బొమ్మ....
వోరకంటితో గుండెనే దోచుకుపోయేనమ్మ....
ఆ గుమ్మ నా జీవితానికే ఇచ్చెను మరో జన్మ....!

ఇప్పుడిప్పుడే కలలు కంటున్నా

ఇప్పుడిప్పుడే మళ్ళీ పుడుతున్నా
ఇప్పుడిప్పుడే కళ్ళు తెరుస్తున్నా

ప్రతీక్షణం పుడుతూ చచ్చే
వేల కణాల సమూహాన్ని నేను
ప్రతీనిమిషం పడుతూ లేచే
కోట్ల కలల సమాహారం నేను

కలలు...
చాలా చిత్రంగా ఉంటాయవి
ఎలా వస్తాయో కొన్ని! -
మన అంతరాంతరాలను ఊపేస్తాయి

అనంతమైన విశ్వాలన్నీ కలిసి
చూపుడువేలితో తాకినట్టుంటాయి
నిద్రపోతున్న జాగ్రదావస్థను
సున్నితంగా లేపినట్టుంటాయి
మూసుకుపోయిన మూడోకన్ను
మెల్లగా తెరిచినట్టుంటాయి
అర్ధంకాని వేదనకు
తపనకు తపస్సుకు
సమాధానంలా ఉంటాయి

ఒకరికో ఇద్దరికో
పరిమితమై గిరిగీసిన ప్రేమను
ప్రపంచానికి పంచమంటాయి
పరిధిని పెంచమంటాయి
పసిపాప పెదవిమీద పాలనురగలా
స్వఛ్ఛంగా ఉండమంటాయి
అదుపాజ్ఞలు లేని గాలిలా
అంతమే ఎరుగని నింగిలా
పక్షపాతం తెలియని వానలా
ఉత్సాహమే తెలిసిన వాగులా
మారమంటాయి
ఆర్తికి అర్ధానికి మధ్య
వారధి కమ్మంటాయి

ఇప్పుడిప్పుడే కలలు కంటున్నా
ఇప్పుడిప్పుడే అడుగులు వేస్తున్నా

నా కలలో నువ్వే. నా కళ్ళలో ను

నా కలలో నువ్వే. నా కళ్ళలో నువ్వే. నా కన్నీళ్ళలో నువ్వే.. నా కవిత లోను నువ్వే
నా శ్వాసనిస్వసలలో నువ్వే నా ఆశ లో నువ్వే నా ఆయువు లో నువ్వే నా ఆత్మ లోను నువ్వే..
నా నిన్న నువ్వే నా నేడు నువ్వే నా రేపు నువ్వే
నా వేదన నువ్వే..నా వేదం నువ్వే.. నా ఆది నువ్వే.. నా అంతం నువ్వే ..
నువ్వే.. నువ్వే.. నువ్వే ..నేను అనేది మరిచినా నాకు ..సమస్తం నువ్వే ..
నా ప్రాణం నీ పాదాలకే అంకితం ..
నా ఆయువు దీపం నాకు నేను గ అర్పుకోవటానికి.. నీ చివరి చూపుకై నా ఈ ఎదురు చూపు..
ఓ సారి కనిపిస్తే నీ రూపాన్ని కళ్ళ నిండా నింపుకొని, మరు జన్మకు కరునిస్తవనే కాంక్ష తో కళ్ళు మూస్తాను..

నువ్వు లేక ఇది ఎలా సాద్యమంటా

కాలంతో పోటి పడమన్నావు !
నీలో టేలెంట్ వుంది అన్నావు !
నా లక్షాన్ని చేరుకోనెల చేశావు !
చివరవరకు నాతోనే ఉంటానన్నావు!
చిమ్మ చీకటి చేసి దూర మయ్యావు !
నా జీవితం లో సాగిపోమ్మన్నావు !
నువ్వు లేక ఇది ఎలా సాద్యమంటావు !

ఇలా చీరలో నా ఇష్టసఖి ని చూస్తే మాత్ర్రం నా మనసు మాటవినదు మరి

ఇప్పుడు కాదు ఎప్పుడు నీవు చీరకట్టినప్పుడు చూసినా సేం ఫీలింగ్...ఎందుకీలా పుట్టీంచాడురా బ్రహ్మ అని ఎన్ని సార్లు తిట్టుకున్నా పుట్టిస్తే పుట్టీంచావు నాకోసమే అన్నట్టు ఊరించి నాకు నా సఖిని ఎందుకు దూరం చేశావు నీకు నేనేం ద్రోహం చేశాను...నా సఖిని ఎప్పుడు ఇలా చీరెకట్టులో నాదగ్గరకు చేస్తావాని తప్పస్సు చేస్తున్నా.. బ్రమ్మా నీవు ప్రత్యెక్షం అవ్వొద్దు... నిన్ను నేనూ కోరుకొనే ది ఒక్కటే ... నా సఖిని చీరకట్టులో నా దగ్గరకు పంపు చాలు తనను అలా చూస్తూ నే ఉంటా బ్రతికినన్నాళ్ళూ..నా చెలిని ఎప్పుడూ అలా అందమైన చీరకట్టుకొని నాదగ్గర శాశ్వితంగా ఉండేలా చేయి స్వామి ..చచ్చి నీ కడుపున పుడతాను..?..చెంగావి చీరకట్టిన చెలి, చెంతచేరి మాటాడుతుంటే చెలికాని కనురెప్పలు కొట్టుకుంటాయా? కొంగుమాటున దోబూచులాడే శృంగారం, కనిపించనట్టే కనిపించే సింగారం.. గుబులు రేపకపోతే ఆ చీరకే సిగ్గుచేటు కాదా? ఆ కట్టు... ఆ బొట్టు.. చెంగుమని ఎగిసిపడే ఆ చెంగులు... అందానికి కొమ్ముకాసే కొంగు, సౌందర్యానికే సౌందర్యం కాదా..వన్నెల రాణికి సిరిజోతలను ఏరికూర్చి పెట్టే అందాల పూబోణి చీర.. చీరకట్టిన చిన్నారి వయ్యారంగా నడుస్తుంటే వినిపించే రసధ్వనికి రాయైనా చలించకుండా ఉండేదెలా? చీర కట్టు పవర్ అలాంటిది మరి..కనిపించి కనిపించని అందాలు చూపి చుపనట్టుగా ఊరిస్తుంటే అలాగే కన్నార్పకుండా చూడాలనిపిస్తుంది మరి అది ఆ చీరకట్టులో అందం..ఊరించే అందాలు ఊరకనే ఉంటాయా మరి మనసులు అల్లాడిస్తాయి మరి.ఇలా చీరలో నా ఇష్టసఖి ని చూస్తే మాత్ర్రం నా మనసు మాటవినదు మరి.. ఆ అందాల ఆరబోతలో చెలిని చీర కట్టుకోనే చూడాలి మరి..ఓ మాట అనకూడాదుకాని ఎదురొచ్చు యుద్దానికి సిద్దమా అన్నట్టు ఉండే ఎదపొంగును తన చాటున దాచే పైట గాలిలి అలా ఎగురుతుంటే ..ఇక చెప్పెదెముంది లేమరి కొందరికి సన్నని నడుము అందాలయితే మరికొందరిని నడుమున కనిపించీ కనిపించని మడతల వయ్యారాలు ఆ చీరకట్టులోనే ఉరిస్తూ కనిపించి కనిపించకా ఊపేస్తాయిమరి....మనసు సఖి ఇలాంటి చీరకట్టులో దగ్గరుకు వస్తే చేతులు ఊరకుంటాయా...ఆగండి ఊహల్లోకి వెళ్ళకండి ఆ చీరకట్టు గురించి ఆ అందాల గురించి డీటైల్ గా తెల్సుకోవాలని ఉందా అయితే ఈ ష్టోరి ఒసారి చుడాల్సిందే మరి

నమ్మకం లేని చోట స్వేచ్ఛ వుండదు

నమ్మకం లేని చోట స్వేచ్ఛ వుండదు.ఎందుకంటే ఎవ్వరైనా మనమీద నమ్మకం లేనిదే స్వేచ్ఛనివ్వరు కాబట్టి! స్వేచ్ఛ, నమ్మకం లేని చోట ప్రేమా వుండదు. ఎందుకంటే ప్రేమంటే నమ్మకం, స్వేచ్ఛే కాబట్టి! ప్రేమంటే నమ్మకం... నమ్మించటం కాదు...!!!

మాటల యుద్ధం లో నీతో గెలిచెంతంటి తెలివి నాకు లేక పోవచ్చు.

మాటల యుద్ధం లో నీతో గెలిచెంతంటి తెలివి నాకు లేక పోవచ్చు.

నీ మీద నాకున్న ప్రేమతో ధైర్యంగా చెబుతున్న.
"మన మనసుల యుద్ధంలో గెలుపెప్పుడు నాదే.
ఆ గెలుపు వెనకాల నిన్ను గెలిపిస్తున్నననే ఆనందం దాగుంది కాబట్టి."

పొగిడిన నోళ్లే అందవికారమైనప్పుడు వెటకారంగా చూస్తాయి

అందచందాలు చూసుకుని విర్రవీగేవారు కొందరు, ఆ అందాల చుట్టూ అర్రులు చాచే వారు మరికొందరు! అందాలూ, ఆర్భాటాలూ, వయస్సు వేడిలో పైకెగదన్నే అహంభావాలూ అన్నీ చల్లారాక వెనక్కి తిరిగి చూసుకుంటే మిగిలే శూన్యత పూడ్చలేనిది.

అందం వ్యక్తిత్వానికి అలంకారమే తప్ప ఆ అందాన్ని అర్హతగా చేసుకుని జీవితకాలం నెట్టుకు రావాలనుకోవడం.. జీవితంలో ఎన్నో చేసే అవకాశమున్నా, సమాజానికి కాస్తంత సాయపడే వీలున్నా నిర్లక్ష్యంగా జీవించడం అంతిమ దశలో తీరని మనోవేదననే మిగులుస్తుంది.

అందాన్ని నమ్ముకుంటే మనుషులు వెంటరారు, నిన్న పొగిడిన నోళ్లే అందవికారమైనప్పుడు వెటకారంగా చూస్తాయి. అలాగే అందాల కోసం వెంపర్లాడడం తప్ప పనేం లేకపోతే కొరగాని జీవితమే అవుతుంది

రాయినని తెలిసినా..మదిలో గూడు కట్టి పూజిస్తున్నావు

రాయి గా నన్ను మార్చింది ..ఒక్క ఆడది..
రాయి ని మనిషి గా మార్చాలను కుంటున్నది...
రాయి లో ప్రేమ ను పుట్టించుట ..
రాయి నుండి నీరు కారుతుందని ఆశించుటము కాదా..?

రాయినని తెలిసినా..మదిలో గూడు కట్టి పూజిస్తున్నావు..
గర్బ గుడి దాటలేనని తెలిసినా..అనునిత్యం నన్ను ఆరదిస్తున్నావు..
పూజ చేచి ఫలహారమందిస్తున్నావు..పచ్చని కాపురము ఆశిస్తున్నావు..
రాయినైనా నాలో ప్రేమ పుట్టించాలని తపిస్తున్నావు..
ఇది సాధ్యమా..?
ఆలోచించుమా..!
నా నేస్తమా..
మిత్రునైన నేను ..నీ చేయి అందుకోలేను ..నన్ను క్షమించు మా.. ఈ జన్మకి.

నిన్న అన్న పధం ..నేనేన్నాడో మరిచాను..

నిన్న అన్న పధం ..నేనేన్నాడో మరిచాను..
రేపు అన్న పధం .. నాకెంతో దూరం..
నేడు అన్న పధం ..నాకెంతో ప్రియం..
ఈ క్షణం అంటే .. మరీ ఇష్టం ..
ఈ క్షణాన నిన్ను ఆలపిస్తూ..
ఆస్వధిస్తూ....
ఆరధిస్తూ....
ఆనంధిస్తూ....
కాల చక్ర మనే వడిలో తల వాల్చి..
ని కోసం ఎదు చుస్తూ..
నిదుర లోకి జారు కుంటున్న చెలి..