నీ గురించి రాద్డాము అనుకున్నప్పుడల్లా...
"కవిత్వం బదులు కన్నీళ్లే వస్తున్నాయి ఎంచేయను"
సముద్రానివానుకున్నాగా నేస్తం అలలా ఎగిసిపడి వొంటరి తీరాన్ని చేశావ్...
ఆ తీరపుగుండెల బండరాళ్ల పై నీ చెలిమి సంతకాలు సలుపుతున్నాయి...
ఇంకద నేనొక్కాడ్నియయ్యాను...
దారులు నీ వైపే చూపుతున్నాయి...
పాదాలూ ప్రయాణానికి సిద్దమయ్యాయి...
నిన్ను చేరుకునే ఆ జన్మ క్షణం కోసం బతుకుతున్న...
నీ పక్కనే నాకూ ఓ కుర్చీ వేసి ఉంచు...
నీ మరణం నిన్ను నాకు దగ్గర చేసింది పాపం మరణం వోతమి బాధలో కూలిపోయింది...!!!
..• » ηєє «
