నేనెందుకు న్యూఇయర్ వేడుక జరుపుకోవాలి

నేనెందుకు న్యూఇయర్ వేడుక జరుపుకోవాలి...

ఏమి సాదించానని...మనల్నిమనం ప్రతిక్షనం ప్రశ్నించుకుంటే అన్నీ ప్రశ్నలే..?

ప్రొఫిషన్ లో బాగంగా కొంతమందికి సహాయంగా ఉండి ఉండవచ్చు .. అది భాద్యత..

మనకిష్టమైన వారికి ప్రత్యెక్షంగా కాని పరోక్షంగా కాని సహాయం చేయక పోగా ఇబ్బంది పెట్టామా..?..

ఒక వేళ అలా ఇష్టమైన వారిని మనసు కష్ట పెట్టి ఉంటే న్యూఇయర్ వేడుక చేసుకునే అర్హత లేదు..

అటు నీ స్నేహితులని భాదపెట్టిన విషయం ప్రతిక్షణం గుర్తుకు వస్తుంటే..

అన్నీ మర్చిపోయి ఏదో సాదించినట్టు న్యూఇయర్ వేడుక జరుపుకోవాలా...?

అందుకే నాకు వచ్చిన న్యూఇయర్ వేడుకల ఈ వెంట్స్ టిక్కెట్లు తెప్పించుకొని మరీ చించి వేశాను

నేనెందుకు న్యూఇయర్ వేడుక జరుపుకోవాలి...ఏమి సాదించానని...

“ప్రియతమా” అని మనసారా పిలవాలనిపిస్తుంది.

“నువ్వంటే నాకు చాలా ఇష్టం” – ఆడా మగా ఇద్దరి మధ్య చోటుచేసుకునే ఈ సంభాషణని చదవగానే ఎవరు ఎవరితో ఏ సందర్భంలో ఇలా అన్నారో ప్రస్తావించకపోతే ఇదేదో ప్రేమ వ్యవహారం అనే సందేహమే అధికశాతం మందికి సహజంగా కలుగుతుంది. ఒకే భావాలున్న ఇద్దరు వ్యక్తులు తమ ఆలోచనలను ఒకరిలో మరొకరు చూసుకుంటూ ఉబ్బితబ్బిబ్బయ్యే వేళ ఇలా ఇష్టాన్ని వ్యక్తపరుచుకోపోతే మనసు నిరాశ చెందుతుంది. ఆ ఇద్దరు వ్యక్తులు ప్రేమికులే కానవసరం లేదు.. స్నేహితులూ ఒకరినొకరు ఇష్టపడొచ్చు. కానీ ఆ ఇష్టాన్ని మనసారా మాటల్లో చెప్పాలన్నా “ఇష్టం” అనే పదం అపార్థాలకు తావిస్తుందేమోనని గుంజాటంలో చిక్కుకునే దుస్థితి మనది. నేస్తం తన స్నేహహస్తంతో హృదయాన్ని తడిమినప్పుడు “నువ్వంటే ప్రాణం మిత్రమా” అని మనసు ఒద్దికగా ఒదిగిపోతూ మూలగకపోతే మనలో స్పందనలు ఏమున్నట్లు? నిష్కల్మషమైన ఆ ప్రేమకు కూడా ఆద్యంతాలు,

“నిన్ను ప్రేమిస్తున్నాను, ఇష్టపడుతున్నాను, మిస్ అవుతున్నాను...” వాక్యాలు వేరైనా భావం ఒక్కటే... హృదయాన్ని మరో హృదయం ముందు పరచడం! “హృదయం” అనేది ఇప్పటి రోజుల్లో మనసుతోపాటు శరీరాన్నీ ప్రేమించే “సంపూర్ణ ప్రేమికుల”కు కట్టబెట్టబడిన పేటెంట్ వస్తువు. ఒకరి హృదయాన్ని మరొకరు తరచి చూడడం ప్రేమికులే చేయాలి. అపోజిట్ సెక్స్ కి చెందిన ఇద్దరు స్నేహితులు భావాలు కలిసి హృదయసావాసం చేసుకోవడం భౌతిక ప్రపంచానికి మింగుడుపడదు. హృదయాన్ని ప్రేమించడం అంటే శారీరక వ్యామోహమూ అందులో అంతర్లీనంగా ఉండి ఎన్నో హృదయాలకు మధ్య అగాధాలు పెంచేస్తున్నాయి.

నా నేస్తం తన ఆప్యాయతతో మనసుని నిమిరినప్పుడు “ప్రియతమా” అని మనసారా పిలవాలనిపిస్తుంది. కానీ గొంతులోనే సమాధి అయిపోతుంది ఆ పిలుపు. అలాంటి పదాలు వాడాలంటే మనసులో లేశమాత్రమైనా నటన లేకున్నా “నాటకీయత” ధ్వనిస్తూ అద్భుతమైన అనుభూతి అతి సాధారణం అయిపోతుందేమోనన్న భయం ఆవరిస్తుంది. భావవ్యక్తీకరణకు, ఇరువురు వ్యక్తుల మధ్య అనుబంధాన్ని పటిష్టం చెయ్యడానికి ఆలంబనగా నిలిచే ఆణిముత్యాల్లాంటి.. “ఇష్టం, ప్రేమ, ప్రియతమా, నేస్తమా... ప్రేమతో” వంటి పదాల్ని సినిమాల్లో యువహృదయాల్ని ఆకట్టుకుని కనకవర్షం కురిపించుకోవడానికి విచ్చలవిడిగా వాడేసి ఎంత చులకన చేశారో తలుచుకుంటే హృదయం తరుక్కుపోతుంది. యంత్రాల మధ్య భౌతికంగా మనమూ యంత్రాలమైపోయాం. గాఢమైన అనుభూతులను చులకనైపోయిన అమూల్యమైన పదాలతో పలకలేక మనసునూ యాంత్రికం చేసుకుంటూ సాగుతున్నాం...ఒకప్పుడు అలాపలికిన పెదాలే..ఇప్పుడు ఘోరమైన పదాలు పలికేందుకు సైతం వెనుకాడటంలేదు..కారనం ఎదైనకావచ్చు కనీసం అర్దం చేసుకోలేని మనస్సు లేనప్పుడు ఆ పదాలు పలికే అర్ష కోల్పోతారు మనం నుంచి నేను అనే స్వార్దం..నీలో ప్రవేశించినప్పుడు...మనస్సు గాయపరస్తున్నాను అనీ అయినా నీవు ఆలోచించగలిగావా..?...నీ మనస్సాక్షిని ఒప్పించే చేస్తున్నావా.].? తెలీక చేస్తున్నావా తెలిసి చేస్తున్నావా ఎంత తలలు పగుల కొట్టుకున్నా అర్దకావడంలేదు మిత్రమా అంత తీరిక నీకెక్కడిదిలే..నీవరకు నీవు హేపీగా ఉంటే చాలుకదా అనే నీవు అలోచిస్తావు..నా చిన్నిమనస్సు కూడా నీవు హేపీగా ఉండాలనే కోరుకుంటుంది అని ఎప్పటికీ గుర్తుపెట్టుకుంటే చాలు అదెలాగూ నీవు చేయవులే...

నేనెందుకు న్యూఇయర్ వేడుక జరుపుకోవాలి

నేనెందుకు న్యూఇయర్ వేడుక జరుపుకోవాలి...

ఏమి సాదించానని...మనల్నిమనం ప్రతిక్షనం ప్రశ్నించుకుంటే అన్నీ ప్రశ్నలే..?

ప్రొఫిషన్ లో బాగంగా కొంతమందికి సహాయంగా ఉండి ఉండవచ్చు .. అది భాద్యత..

మనకిష్టమైన వారికి ప్రత్యెక్షంగా కాని పరోక్షంగా కాని సహాయం చేయక పోగా ఇబ్బంది పెట్టామా..?..

ఒక వేళ అలా ఇష్టమైన వారిని మనసు కష్ట పెట్టి ఉంటే న్యూఇయర్ వేడుక చేసుకునే అర్హత లేదు..

అటు నీ స్నేహితులని భాదపెట్టిన విషయం ప్రతిక్షణం గుర్తుకు వస్తుంటే..

అన్నీ మర్చిపోయి ఏదో సాదించినట్టు న్యూఇయర్ వేడుక జరుపుకోవాలా...?

అందుకే నాకు వచ్చిన న్యూఇయర్ వేడుకల ఈ వెంట్స్ టిక్కెట్లు తెప్పించుకొని మరీ చించి వేశాను

నేనెందుకు న్యూఇయర్ వేడుక జరుపుకోవాలి...ఏమి సాదించానని...

ఇద్దరిదీ తప్పు లేదు కాలం అలా నిర్నయించింది..

ఎంతో ఆత్మీయంగా ఉండే ఇద్దరు మిత్రుల మధ్య ఏ పనుల వత్తిడో, చిన్నపాటి అభిప్రాయబేధమో తలెత్తితే అది క్రమేపీ పూడ్చలేనంత అగాధమవడానికి ఏతావాతా ఎన్నో కారణాలుండొచ్చు. కానీ అన్నింటి కన్నా పెద్ద కారణం మాత్రం అపసవ్యమైన వారిద్దరి ఆలోచనాధోరణే! ఈ ప్రపంచంలో ఒక మనిషి మనకు దగ్గరవ్వాలంటే ఎన్నో మనస్తత్వ విశ్లేషణలు, నిజనిర్థారణలూ అవసరం అవుతున్నాయి. అదే కొద్దిగా తేడా వస్తే చాలు.. ఎలాంటి సంజాయిషీలూ, క్షమించడాలూ లేకుండా క్షణకాలంలో వారికి దూరమైపోతున్నాం. ఓ మనస్పర్థ వస్తే చాలు.. తప్పయినా ఒప్పయినా మనం అనుసరించే పద్ధతే కరెక్ట్‌ అని ఫిక్స్‌ అయిపోతున్నాం. అందుకే మనసుల మధ్య ఏర్పడే అగాధాన్ని పూడ్చుకోవాల్సింది పోయి మొండిపట్టుదలతో బింకంగా హఠమేస్తున్నాం.. ‘మనకేం అవసరం.. వస్తే వాళ్లే వస్తారులే’ అన్న అహం కమ్ముకుపోతుంది. అంతా సక్రమంగా ఉన్నప్పుడు ఆ ఇద్దరూ ఒకరికొకరు ఎంతో సాయం చేసుకుని ఉంటారు. ఓ చిన్న అపార్థం బుర్రని తొలవడం మొదలు.. ‘వాళ్లు మనకు చేసిందానికన్నా మనం వాళ్లకు ఎంతో సాయం చేశామని.. మనం లేనిదే వాళ్లకు జరుగుబాటు కాదని’ గత జ్ఞాపకాలను ప్రేమతో మానేసి ద్వేషంతో గుర్తుకుతెచ్చుకుంటాం. గతంలో అవతలి వారి చిరునవ్వులకు పులకించిపోయిన మనసు కాస్తా ద్వేషంతో ఆ జ్ఞాపకాలు గుర్తుకువచ్చినప్పుడు ఆ నవ్వులనే గుర్తు చేసుకుని మరీ చిటపటలాడుతుంది.


హ్యూమన్‌ సైకాలజీ, బాడీ లాంగ్వేజ్‌లు, కమ్యూనికేషన్‌ స్కిల్స్‌తో మనుషుల మనసుల్ని త్వరగా గెలవగలిగే మెళుకువలు అలవర్చుకుంటున్నాం. కానీ అందులో ఎక్కడా చిక్కదనం లేదు. ఫైవ్‌స్టార్‌ హోటల్‌లో రిసెప్షనిస్ట్‌ నవ్వుకీ మన నవ్వుకీ తేడానే లేదు. రెండు నవ్వులూ అరక్షణమే విచ్చుకుంటాయి. అంతలోనే మూసుకుపోతాయి. కృత్రిమ హావభావాలతో కూడిన అచ్ఛమైన ప్రొఫెషలిజం! ఇంత సులభంగా మనుషులకు దగ్గరవగలిగే మనం, ఇంత సులభంగా మనల్ని మనం మార్కెట్‌ చేసుకోగలిగే మనం.. గాఢమైన అనుబంధాలను ఎందుకు పెనవేసుకోలేకపోతున్నాం? అందమైన చిరునవ్వులు, పొందికైన మాటలూ, ముచ్చటగొలిపే ముఖకవళికలు, ఆకర్షణీయమైన ఆహార్యం.. అన్నీ స్పెషల్‌ ట్రైనింగ్‌ తీసుకుని మరీ నేర్చుకుంటున్నాం. ఎందరినో పరిచయం చేసుకుంటున్నాం, సాన్నిహిత్యం పెంచుకుంటున్నాం, అనుబంధపు మాయమాటలతో ఒకరినొకరు మోసపుచ్చుకుంటూ అవసరాలు తీర్చుకుంటున్నాం.. రైలు ప్రయాణంలో స్టేషన్‌ వస్తే దిగిపోయే ప్రయాణీకుల్లా అంతే అవలీలగా తప్పుకుపోతున్నాం. మరో రైలు, మరో మజిలీ, మరికొన్ని స్నేహాలూ.. జీవితం సాగిపోతూనే ఉంటుంది. కొత్త మనుషులు కలుస్తూనే ఉంటారు. ఇంతకుముందు ఎందరో కలిసారు...ఇప్పుడూ ఎందరో కలుస్తున్నారు..అందరూ మనసుల్ని గెలవలేరు అది కోదరికేసాద్యిం......ఇక్కడ ఇచ్చిపుచ్చుకోవడాలు సహాయం చేసుకోవడాలు ఉండవు..నిస్వార్దపు స్నేహం తప్ప..ఎందుకు ఏలా అంటే కారణం ఉండదు...అది మనసుకు మాత్రమే తెలిసే నిజం అలా దగ్గరయిన స్నేహం...మరీ దగ్గర అయ్యేకొద్దీ దూరం అవుతుందేమో అనే భయం..బయలుదేరుతుంది ఎందుకో తెలీదు..అదే నిజమయి ఆస్నేహం దూరం అవుతుందేమొ అనే అనుమానం కొన్నిసార్లు నిద్దురను దూరం చేస్తుంది...కారణం తెలీదు ....అనుకోని పరిస్థితుల్లో అదే నిజం అయితే..?ఏం చేయాలి..?..మీరే చెప్పండి...ఇద్దరిదీ తప్పు లేదు కాలం అలా నిర్నయించింది..కాలన్ని నిందిస్తూ ఉండటం తప్ప ఏమీచేయలేని ని నిస్సహాయస్థితి.

ఇలా ఎందుకని..జరుగుతోంది..?

ఇలా ఎందుకని..జరుగుతోంది..?

నీవిక కలువను అనేమాటను ఎందుకని ఇప్పటికీ నమ్మలేకపోతున్నా..?

అది నిజంకాదు కాదు నిజంకాకూడదని అనిపిస్తున్నా ఎక్కడో చిన్నభయం..

ఈ మాట గతంలో కన్నీరే ఎరుగని కనుపాప కు తెల్సి అల్లాడింది..

అసలు నీకు ..నాకు ఉన్న బందమేమిటని ప్రశ్నించింది..?

నీవు నావద్ద ఉన్నప్పుడు మాత్రమే నావదనంలో ఉండే ధీమా ఇప్పుడు మాయం అయింది..

రేపటి నీవు నాతొ లేవు అని ఎప్పటికి మాట్లాడవనే నిజం నిజంకాదనే మాట గుండెను ఇంకా భారం చేస్తోంది..

అసలు నీవు నాకు ఎందుకు దూరం అవ్వాలి అని ప్రశ్నించుకంటే అస్సలు సమాదనమే దొరకడం లేదు..

నా మది కోరుకుంటోంది..నీనీడలో నీచిరునవ్వుల జల్లులోతడవాలని ..

మూడీగా ఉండేవాళ్ళూ మీస్నేహితులా తస్నాత్ జాగ్రత్త

మూడీగా ఉండేవాళ్ళూ మీస్నేహితులా తస్నాత్ జాగ్రత్త...వాళ్ళు మీకు స్నేహితులైనప్పటికీ మీకు అసలు విషయం తెలియకుండా దాస్తారు...మీరే ప్రాణం మీరు లేకపోతే చనిపోతాను అంటూ బెదిరిస్తున్నారా..సో బీకేర్ ఫుల్ అలాంటివారు ఎవ్వరిని నమ్మరు...నమ్మినట్టు నటించి మీ జీవితంలో ప్రశతత అనేది లేకుండా చేస్తారు..మొదట కొన్ని సంత్సరాలు బాగానే ఉంటారు...తనేదో తనలోకంగా ఉంటారు..ఎవ్వరీతో సరిగ్గా మాట్లాడరు..ఎప్పుడూ మూడీగా ఉంటారు..పుస్తకాలు ఎక్కువ చదువుతూ... తాను చాలా తెల్సుకున్నా జీవితం ఇంతే అని..ఉచ్చనీచాలు అనేవి వారికి చాలా లైట్..ఫ్యామిలి వాల్యూస్ అనే వాటి పై నమ్మకం ఉండదు..చివరికి తల్లిని...చెల్లినీ కూడా వీరు అనుమానిస్తు ఉంటారు....ఎవ్వరినీ నమ్మరు....తనవల్ల ఎదుటి వాని ఫ్యామిలీ లైఫ్ ఇబ్బంది పడుతుందన్నా వాడికి లైట్..తన అనుమానమే వాడికి ముఖ్యిం..దానికోసం ఎవ్వరిని ఎలాంటి ఇబ్బందులు పెట్టడానికైనా వెనుకాడరు..ఎప్పుడూ చస్తాను చస్తను అంటూ బెదిరిస్తుంటారు ..అదే వాని అయుదంగా చేసుకోని తన వారిని బెదిరిస్తూఉంటాడు..ఇదో రకం మానసిక వ్యాధి..మెదడులో కెమికల్ ఇంబేలెన్స్ వల్ల వీరి ప్రవర్తన ఇలాఉంటుంది..గత జీవితంలో ఘోరంగా దెబ్బతినడంతో ఇలాంటి మెంటాలిటి ఉంటుంది..పదే పదే అదే గుర్తుకు తెచ్చుకొంటూ...తాను చేస్తున్నదే కరెక్ట్ అంటూ వింతగా ప్రవర్తిస్తుంటారు...తనవల్ల ఎదుటివారిని ఇబ్బందులు పెడుతున్నామని తెల్సినా తానే కరెక్ట్ ..అంటూ తన స్నేహితులను ఘోరంగా మానసికంగా ఇబ్బందులు పెడుతుంటారు..ఇలాంటి వారివల్ల్ మీరు ఇబ్బందులు పడుతుంటే మీరు వారికి దూరంగా ఉంటే మంచిది...చస్తాను అంటారుకాని అంతదైర్యం వారికి ఉండదు..అందరికీ భయపడుతూనే...తనతో క్లోజ్ గా ఉండే స్నేహితులను ఇబ్బది పెడుతుంటారు...చస్తాను చస్తాను అంటారుగాని చావు అంటే వీరికి చాలా భయం..సో ప్రెండ్స్ మీకు ఇలాంటి స్నేహితులు ఉంటే...మీరు ఇలాంటి ఇబ్బందులు పడుతుంటే దూరంగా ఉండండి.... ఆ అనుమానపు పిచ్చి పెరిగితే మీ పై దాడులు సైతం చేస్తారు బీకేర్ ఫుల్

“నువ్వంటే నాకు చాలా ఇష్టం” –?..

“నువ్వంటే నాకు చాలా ఇష్టం” – ఆడా మగా ఇద్దరి మధ్య చోటుచేసుకునే ఈ సంభాషణని చదవగానే ఎవరు ఎవరితో ఏ సందర్భంలో ఇలా అన్నారో ప్రస్తావించకపోతే ఇదేదో ప్రేమ వ్యవహారం అనే సందేహమే అధికశాతం మందికి సహజంగా కలుగుతుంది. ఒకే భావాలున్న ఇద్దరు వ్యక్తులు తమ ఆలోచనలను ఒకరిలో మరొకరు చూసుకుంటూ ఉబ్బితబ్బిబ్బయ్యే వేళ ఇలా ఇష్టాన్ని వ్యక్తపరుచుకోపోతే మనసు నిరాశ చెందుతుంది. ఆ ఇద్దరు వ్యక్తులు ప్రేమికులే కానవసరం లేదు.. స్నేహితులూ ఒకరినొకరు ఇష్టపడొచ్చు. కానీ ఆ ఇష్టాన్ని మనసారా మాటల్లో చెప్పాలన్నా “ఇష్టం” అనే పదం అపార్థాలకు తావిస్తుందేమోనని గుంజాటంలో చిక్కుకునే దుస్థితి మనది. నేస్తం తన స్నేహహస్తంతో హృదయాన్ని తడిమినప్పుడు “నువ్వంటే ప్రాణం మిత్రమా” అని మనసు ఒద్దికగా ఒదిగిపోతూ మూలగకపోతే మనలో స్పందనలు ఏమున్నట్లు? నిష్కల్మషమైన ఆ ప్రేమకు కూడా ఆద్యంతాలు, తర్కాలు అన్వేషించనారంభిస్తే మనలో మానవత ఎంత అడుగంటిపోయినట్లు..?

“నిన్ను ప్రేమిస్తున్నాను, ఇష్టపడుతున్నాను, మిస్ అవుతున్నాను...” వాక్యాలు వేరైనా భావం ఒక్కటే... హృదయాన్ని మరో హృదయం ముందు పరచడం! “హృదయం” అనేది ఇప్పటి రోజుల్లో మనసుతోపాటు శరీరాన్నీ ప్రేమించే “సంపూర్ణ ప్రేమికుల”కు కట్టబెట్టబడిన పేటెంట్ వస్తువు. ఒకరి హృదయాన్ని మరొకరు తరచి చూడడం ప్రేమికులే చేయాలి. అపోజిట్ సెక్స్ కి చెందిన ఇద్దరు స్నేహితులు భావాలు కలిసి హృదయసావాసం చేసుకోవడం భౌతిక ప్రపంచానికి మింగుడుపడదు. హృదయాన్ని ప్రేమించడం అంటే శారీరక వ్యామోహమూ అందులో అంతర్లీనంగా ఉండి ఎన్నో హృదయాలకు మధ్య అగాధాలు పెంచేస్తున్నాయి.

నా నేస్తం తన ఆప్యాయతతో మనసుని నిమిరినప్పుడు “ప్రియతమా” అని మనసారా పిలవాలనిపిస్తుంది. కానీ గొంతులోనే సమాధి అయిపోతుంది ఆ పిలుపు. అలాంటి పదాలు వాడాలంటే మనసులో లేశమాత్రమైనా నటన లేకున్నా “నాటకీయత” ధ్వనిస్తూ అద్భుతమైన అనుభూతి అతి సాధారణం అయిపోతుందేమోనన్న భయం ఆవరిస్తుంది. భావవ్యక్తీకరణకు, ఇరువురు వ్యక్తుల మధ్య అనుబంధాన్ని పటిష్టం చెయ్యడానికి ఆలంబనగా నిలిచే ఆణిముత్యాల్లాంటి.. “ఇష్టం, ప్రేమ, ప్రియతమా, నేస్తమా... ప్రేమతో” వంటి పదాల్ని సినిమాల్లో యువహృదయాల్ని ఆకట్టుకుని కనకవర్షం కురిపించుకోవడానికి విచ్చలవిడిగా వాడేసి ఎంత చులకన చేశారో తలుచుకుంటే హృదయం తరుక్కుపోతుంది. యంత్రాల మధ్య భౌతికంగా మనమూ యంత్రాలమైపోయాం. గాఢమైన అనుభూతులను చులకనైపోయిన అమూల్యమైన పదాలతో పలకలేక మనసునూ యాంత్రికం చేసుకుంటూ సాగుతున్నాం...ఒకప్పుడు అలాపలికిన పెదాలే..ఇప్పుడు ఘోరమైన పదాలు పలికేందుకు సైతం వెనుకాడటంలేదు..కారనం ఎదైనకావచ్చు కనీసం అర్దం చేసుకోలేని మనస్సు లేనప్పుడు ఆ పదాలు పలికే అర్ష కోల్పోతారు మనం నుంచి నేను అనే స్వార్దం..నీలో ప్రవేశించినప్పుడు...ఎదుటి వాడు భాదపడతాడు అని తెల్సినప్పుడు కూడా స్వార్దంతో నీవు పలికే ప్రతీక్షరం ఎదుటి వాని .( ఒకప్పుడు నీకు ప్రత్యేక మైన స్నేహం ఇప్పుడు కాదన్న నీపెదాల్లో నిజాయితీ ఎప్పుడు పలుకుతావు )మనస్సు గాయపరస్తున్నాను అనీ అయినా నీవు ఆలోచించగలిగావా..?...నీ మనస్సాక్షిని ఒప్పించే చేస్తున్నావా.].? తెలీక చేస్తున్నావా తెలిసి చేస్తున్నావా ఎంత తలలు పగుల కొట్టుకున్నా అర్దకావడంలేదు మిత్రమా అంత తీరిక నీకెక్కడిదిలే..నీవరకు నీవు హేపీగా ఉంటే చాలుకదా అనే నీవు అలోచిస్తావు..నా చిన్నిమనస్సు కూడా నీవు హేపీగా ఉండాలనే కోరుకుంటుంది అని ఎప్పటికీ గుర్తుపెట్టుకుంటే చాలు అదెలాగూ నీవు చేయవులే...

ముంబై ముష్కరుల దాడిలో వీదినపడ్డ అనేక కుటుంబాలు

ముంబై ముష్కరుల దాడిలో వీదినపడ్డ అనేక కుటుంబాలు హాస్పిటల్ లో పని చేస్తున్న బార్గవ్ కుటుంబం వీదిన పడింది...కసబ్ ను ఉరితీయాలని లేదంటే మరెన్నొ కుటుంబాలు వీధిన పడతాయని తమలాగా ఎవ్వరు భాదపడ కూడదని భాదిత కుటుంబాలు కోరుకుంటున్నాయి....ముంబైలో ఇలా ముష్క రుల దాడిలో చనిపోయిన వారి కుటుంభాలను నేను పర్సనల్ గా వెళ్ళి వారిని పలుకరించడం జరిగింది ...అప్పు ఆయాకుటుంబాలతో నేను చేసిన ఇంటర్వూ విషేషాలు వీడియో మీరు చూడండి ...

నివురుగప్పిన అసంతృప్తులు చల్లార్చడానికి

సహజంగా ప్రతీ మనిషిలోనూ నివురుగప్పిన అసంతృప్తులు చల్లార్చడానికి, వాటిని ప్రకటితం చెయ్యడానికి కొన్ని అంశాలు కావాలి. ఇతరత్రా ఎన్నో అసంఘటిత అసంతృప్తులు మనసులో ఇమడలేక ఏదో రూపేణా, ఏదో ఒక బలీయమైన అంశం ఆసరాగా సమాజంపై, వ్యవస్థపై వెళ్లగక్కబడుతుంటాయి. అలాంటి అసంతృప్తులు విమర్శల జడివానలా పెల్లుబికేటప్పుడు మనం విమర్శించడానికి ఎంచుకున్న అంశం ఒక్కటే బయటి ప్రపంచానికి ప్రదర్శితం అవుతుంది తప్ప ఆ అంశానికి మూలాధారాలైన అస్పష్ట అసంతృప్తులు నిగూఢంగానే ఉండిపోతాయి. అందుకే ఏ విమర్శకైనా నిర్థిష్టమైన ఆధారం ఉండదు. తిట్టాలనిపిస్తోంది కాబట్టి తిడుతుంటాం. ఎందుకు తిట్టాలి అని ఎదురు ప్రశ్నించుకుంటే ఆ అంశంపై మనకున్న వ్యతిరేకత కన్నా మనలో గూడుకట్టుకున్న ఇతర అసంతృప్తులదే కీలకభూమిక అని తేలుతుంది. అకారణంగా ప్రతీ దాన్నీ విమర్శిస్తూ ఓ రకమైన అసంతృప్తివాదులుగా చలామణి అయ్యే వారు ఎక్కువగా ఈ కోవకు చెందుతుంటారు. జీవితంలో మూటగట్టుకున్న చేదు అనుభవాలు ప్రతీ దానిలోనూ లోపాలు ఎత్తిచూపే తత్వాన్ని మిగల్చడం వల్ల... బలీయమైన కారణం లేకపోయినా అన్ని అంశాల పట్లా నిరసన గళమే వీరిలో ప్రస్ఫుటంగా కన్పిస్తుంటుంది.

ఇదిలా ఉంటే అందరికీ బాగా కన్పించే దానిలో లోపం వెదికిపట్టి మరీ అందరి దృష్టినీ ఆకర్షించాలన్న తపన కొందరిలో కన్పిస్తుంది. ఆయా అంశాలతో వాస్తవానికి వీరికి ఎలాంటి సమస్యా ఉండదు. ఆ అంశం లోతుపాతులు తెలిసి ఉండవలసిన అవసరం కూడా వీరికి లేదు. ఆ అంశంపై అనుభవం, అవగాహన లేకపోయినా భౌతికంగా ఆ సమస్య ఎలా కన్పిస్తుందో ఆ నిర్మాణాన్ని స్థూలంగా మనసులోకి తీసుకుని విశ్లేషించి యధేచ్ఛగా విమర్శకు దిగుతుంటారు. ఇక్కడ వారి లక్ష్యం తమ తార్కికత పదిమంది గుర్తించాలన్నది. సమస్యపై గతానుభవం వల్ల వచ్చే గాఢత లేకపోతే ఇప్పటికప్పుడు అల్లుకున్న తర్కం నిష్ర్పయోజనం అన్నది వారు గుర్తించలేరు.

అసంతృప్తుల వల్లనైతేనేమి, గుర్తింపు యావతోనైతేనేమి ఏ అంశంలో అయినా మొదట మనం చెడునే చూడగలుగుతున్నాం అంటే మన మనస్సు విమర్శలు, వివాదాలకు మాత్రమే ఆనందం పొందేలా లంగరు వేయబడిందన్నమాట. సమాజంలో అక్కడక్కడ మంచి జరుగుతోందంటే నమ్మలేనంత, నమ్మినా దాన్ని జీర్ణించుకోలేనంత, ఆ మంచిని లేనిపోని సందేహాలతో నిరుత్సాహపరిచేటంత మైకంలో కూరుకుపోయినట్లు లెక్క.. చివరిగా ఇది ఓ ఒక్కరినో గాయపరచడానికి చేసిన విశ్లేషణ కాదు. విమర్శించడంలోనే ఎక్కువ ఆనందం చూస్తూ మంచిని గ్రహించలేకపోతున్న మనలోని ఓ పార్శ్యాన్ని వెలికి తీసే ప్రయత్నమే ఇది.

“నువ్వంటే నాకు చాలా ఇష్టం” –?..

“నువ్వంటే నాకు చాలా ఇష్టం” – ఆడా మగా ఇద్దరి మధ్య చోటుచేసుకునే ఈ సంభాషణని చదవగానే ఎవరు ఎవరితో ఏ సందర్భంలో ఇలా అన్నారో ప్రస్తావించకపోతే ఇదేదో ప్రేమ వ్యవహారం అనే సందేహమే అధికశాతం మందికి సహజంగా కలుగుతుంది. ఒకే భావాలున్న ఇద్దరు వ్యక్తులు తమ ఆలోచనలను ఒకరిలో మరొకరు చూసుకుంటూ ఉబ్బితబ్బిబ్బయ్యే వేళ ఇలా ఇష్టాన్ని వ్యక్తపరుచుకోపోతే మనసు నిరాశ చెందుతుంది. ఆ ఇద్దరు వ్యక్తులు ప్రేమికులే కానవసరం లేదు.. స్నేహితులూ ఒకరినొకరు ఇష్టపడొచ్చు. కానీ ఆ ఇష్టాన్ని మనసారా మాటల్లో చెప్పాలన్నా “ఇష్టం” అనే పదం అపార్థాలకు తావిస్తుందేమోనని గుంజాటంలో చిక్కుకునే దుస్థితి మనది. నేస్తం తన స్నేహహస్తంతో హృదయాన్ని తడిమినప్పుడు “నువ్వంటే ప్రాణం మిత్రమా” అని మనసు ఒద్దికగా ఒదిగిపోతూ మూలగకపోతే మనలో స్పందనలు ఏమున్నట్లు? నిష్కల్మషమైన ఆ ప్రేమకు కూడా ఆద్యంతాలు, తర్కాలు అన్వేషించనారంభిస్తే మనలో మానవత ఎంత అడుగంటిపోయినట్లు..?

“నిన్ను ప్రేమిస్తున్నాను, ఇష్టపడుతున్నాను, మిస్ అవుతున్నాను...” వాక్యాలు వేరైనా భావం ఒక్కటే... హృదయాన్ని మరో హృదయం ముందు పరచడం! “హృదయం” అనేది ఇప్పటి రోజుల్లో మనసుతోపాటు శరీరాన్నీ ప్రేమించే “సంపూర్ణ ప్రేమికుల”కు కట్టబెట్టబడిన పేటెంట్ వస్తువు. ఒకరి హృదయాన్ని మరొకరు తరచి చూడడం ప్రేమికులే చేయాలి. అపోజిట్ సెక్స్ కి చెందిన ఇద్దరు స్నేహితులు భావాలు కలిసి హృదయసావాసం చేసుకోవడం భౌతిక ప్రపంచానికి మింగుడుపడదు. హృదయాన్ని ప్రేమించడం అంటే శారీరక వ్యామోహమూ అందులో అంతర్లీనంగా ఉండి ఎన్నో హృదయాలకు మధ్య అగాధాలు పెంచేస్తున్నాయి.

నా నేస్తం తన ఆప్యాయతతో మనసుని నిమిరినప్పుడు “ప్రియతమా” అని మనసారా పిలవాలనిపిస్తుంది. కానీ గొంతులోనే సమాధి అయిపోతుంది ఆ పిలుపు. అలాంటి పదాలు వాడాలంటే మనసులో లేశమాత్రమైనా నటన లేకున్నా “నాటకీయత” ధ్వనిస్తూ అద్భుతమైన అనుభూతి అతి సాధారణం అయిపోతుందేమోనన్న భయం ఆవరిస్తుంది. భావవ్యక్తీకరణకు, ఇరువురు వ్యక్తుల మధ్య అనుబంధాన్ని పటిష్టం చెయ్యడానికి ఆలంబనగా నిలిచే ఆణిముత్యాల్లాంటి.. “ఇష్టం, ప్రేమ, ప్రియతమా, నేస్తమా... ప్రేమతో” వంటి పదాల్ని సినిమాల్లో యువహృదయాల్ని ఆకట్టుకుని కనకవర్షం కురిపించుకోవడానికి విచ్చలవిడిగా వాడేసి ఎంత చులకన చేశారో తలుచుకుంటే హృదయం తరుక్కుపోతుంది. యంత్రాల మధ్య భౌతికంగా మనమూ యంత్రాలమైపోయాం. గాఢమైన అనుభూతులను చులకనైపోయిన అమూల్యమైన పదాలతో పలకలేక మనసునూ యాంత్రికం చేసుకుంటూ సాగుతున్నాం...ఒకప్పుడు అలాపలికిన పెదాలే..ఇప్పుడు ఘోరమైన పదాలు పలికేందుకు సైతం వెనుకాడటంలేదు..కారనం ఎదైనకావచ్చు కనీసం అర్దం చేసుకోలేని మనస్సు లేనప్పుడు ఆ పదాలు పలికే అర్ష కోల్పోతారు మనం నుంచి నేను అనే స్వార్దం..నీలో ప్రవేశించినప్పుడు...ఎదుటి వాడు భాదపడతాడు అని తెల్సినప్పుడు కూడా స్వార్దంతో నీవు పలికే ప్రతీక్షరం ఎదుటి వాని .( ఒకప్పుడు నీకు ప్రత్యేక మైన స్నేహం ఇప్పుడు కాదన్న నీపెదాల్లో నిజాయితీ ఎప్పుడు పలుకుతావు )మనస్సు గాయపరస్తున్నాను అనీ అయినా నీవు ఆలోచించగలిగావా..?...నీ మనస్సాక్షిని ఒప్పించే చేస్తున్నావా.].? తెలీక చేస్తున్నావా తెలిసి చేస్తున్నావా ఎంత తలలు పగుల కొట్టుకున్నా అర్దకావడంలేదు మిత్రమా అంత తీరిక నీకెక్కడిదిలే..నీవరకు నీవు హేపీగా ఉంటే చాలుకదా అనే నీవు అలోచిస్తావు..నా చిన్నిమనస్సు కూడా నీవు హేపీగా ఉండాలనే కోరుకుంటుంది అని ఎప్పటికీ గుర్తుపెట్టుకుంటే చాలు అదెలాగూ నీవు చేయవులే...

మధురమయిన క్షణాలను,...మరపురాని జ్ఞాపకాలుగా,

కమనీయమైన నీ రూపాన్ని,
నా కనుపాపలలో దాచి,
కలకాలం కొలువుంచాలనుకున్నాను
కానీ కనిపించని కలయేదో వచ్చి,
నా కన్నీటితో దానిని తీసుకుపోయింది

మధురమయిన క్షణాలను
మరపురాని జ్ఞాపకాలుగా
నా మనసులో ముద్రించాలనుకున్నాను
కానీ మూగబోయిన మది భావం ,
మాటలురాక మౌనంతో వాటిని మోసుకుపోయింది

సరదాసరాగాల నీ స్నేహాన్ని,
సంతోషంతో సాగించాలనుకున్నాను
కానీ కరిగిపోతున్న కాలం ,
ఆ బంధాన్ని గతంగా తుడిచిపెట్టింది

వెక్కిరిస్తుంది ఈ వింతకాలం
నేను ఒంటరినని
తనకు తెలీదేమో మరి…
నీ ప్రాణం నా చెంతనుండగా
నేనెలా ఒంటరినౌతానని
తెలుసుకుంటుందా ఆ విషయం
మనమిద్దరమైనా మన ‘ప్రాణ’స్నేహం ఒకటేనని

క్రిష్టమస్ శుభాకాంక్షల మెస్సేజ్ వస్తుందని ఎదురుచూశా...

ఎందరో విష్ చేశారు..సెల్ కు ఎన్నో మెస్సేలు వచ్చాయి వాటిలో నీవు ఓ చిన్న మెస్సేజ్ పంపిస్తావని ఎదురు చూశా మెస్సేజ్ వచ్చిన ప్రతిసారి అది నీవు పంపిన క్రిష్టమస్ శుభాకాంక్షల మెస్సేజ్ ఏమో అని చూశా ..నిరాసే ఎదురైంది... అవును నీకు పంపించాల్సిన అవసరం లేదు ...నీవు నాకు పంపటానికి నేను ఎవరిని కదా..? నా లెవల్ మర్చిపోయా సారి మిత్రమా.. BE HAPPY

(ఇది అగ్నిజ్వాల బ్లాగ్ స్పాట్ లోనిది ...బాగుందని పోష్టుచేశా..? )

http://agnijwaala.blogspot.com/

మీరు బ్లాగ్ స్పాట్ లకు అశ్లీల కామెంట్స్ పంపిస్తున్నారా..?

మీరు బ్లాగ్ స్పాట్ లకు అశ్లీల కామెంట్స్ పంపిస్తున్నారా..? కాస్త జాగ్రత్త బ్రదరూ..మీ ప్రొఫైల్ హైడ్ చేశాంకదాని మురిసిపోకండి..మన సైబర్ క్రైం పోలీసుల వద్ద లేటెష్టు టెక్నాల జీ అందుబాటులోఉంది..మీ ఐపి అడ్రస్ లు రికార్డు అవుతున్నాయి మీరు కామెంట్ పంపిన టైం ఎలాగూ వస్తుంది కాబట్టీ ఆ టైంలో వచ్చే కామెంట్ ఏ ఐపి అడ్ర్రస్ నుంచి వచ్చిందో ఇట్టే పసిగట్టవచ్చు... నాకు ఇలాగే ఈరోజు ఓ కామెంట్ వచ్చింది..kish పేరుతో 1:56 AM కు వచ్చింది ..ఆ విషయమై నేను సైబర్ క్రైం పోలీసులను అడిగినప్పుడు ఈ విషయం తెల్సింది..మీకు ఆబ్లాగ్ లో విషయాలు నచ్చకపోతే వదిలేయండి..లేదా ఆవిషయాన్ని బ్లాగర్ కు చెప్పండి అంతేకాని అసభ్యికరంగా మీరు కామెంట్స్ పంపారో జాగ్రత్త..మహిళా బ్లాగర్లు ఇలా మిమ్మల్ని ఎవరైనా ఇబ్బంది పెడుతుంటే నాకు సమాచారం ఇవ్వండి
...ఇలాంటి ఇబ్బందులు వచ్చినప్పుడు తీసుకోవలసిన జాగ్రత్తలు కోసం ఓ హెల్ప్ లైన్ బ్లాగ్ మొదలుపెడతాను అది సైబర్ క్రైం పోలీసుల సహాయంతో...

నా ఆశలన్నీ నీరుగారిపోతున్నపుడు ,

నా ఆశలన్నీ నీరుగారిపోతున్నపుడు ,
ఆదరిస్తే అక్కున చేర్చుకుంటావనుకున్నా..
కాని,నన్ను అధఃపాతాళానికి అణచివేశావు ...!

నా నీడకు జోడుగా మెలగుతుంటే,
జీవితాంతం నా తోడుగా నిలుస్తావనుకున్నా..
కానీ, నడిమధ్యలోనే వీడ్కోలు పలికావు...!

నా ఒంటరి ప్రాణానికి నీ చేయినందిస్తే,
చేయూతతో చిరకాలం చెంత ఉంటావనుకున్నా..
కానీ, ఆ చిగురాశను నీ చిన్నచూపుతో చెరిపేశావు...!

నేను మౌనం నింగిన విహరిస్తున్నపుడు,
మాటల గాలిపటాలు ఎగురవేస్తావనుకున్నా..
కానీ,ఆ నింగికి మేఘాలను ఉసిగొల్పావు ...!

నీ పంచామృత పలుకులతో పలకరిస్తే,
ఎల్లప్పుడూ ఆనందసాగరంలో ఓలలాడిస్తావనుకున్నా..
కానీ,కన్నీటి సంద్రంలో నన్ను ముంచేశావు ...!

నీ మోముపై చిరునవ్వును చిందిస్తుంటే,
చిరుదివ్వెల చెలిమిని చిగురింపజేస్తావనుకున్నా..
కానీ, చితిమంటలను నాకు మిగిల్చావు..

కసబ్ జడ్జిమెంట్ కోసం .... ముంబై నుంచి లైవ్ రిపోర్టింగ్

ముంబైలో దారుణ మారణ్ కాండ స్రుష్టించిన ఉగ్రవాదులు...ఎదుటి వాళ్ళ ప్రానాలు తీసివాళ్ళు సాదించిందేమిటో నాకు అర్దం కాలేదు..ఆ సంఘటన తల్చుకున్నప్పుడల్లా కోపం తారాస్తాయికి చేరుతోంది..అయినా మనం ఏంచేయగలం స్వార్దరాజకీయాలు చేసే మన నాయకుల పరిపాలనలో మన కర్మ అంటూ అనుభవించాల్సిందే..ప్రపంచ దేశాలతో పాటు దూసుకెలుతున్నాం అన్ని రంగల్లో అని అంటున్నాం కాని పక్కదేశం నుంచి ముష్కరులు మనదేశ వాణిజ్యనగరం పై దాడి చేసి మారణకాండ స్రుష్టించారు..ముంబై నగరంలో ఎన్నో కుటుంబాళ్ళో నా అన్నవాళ్ళను పోగొట్టుకొని అంతులేని విషాదం వాళ్ళ్జజీవితాళ్ళో నెలకొంది కారణం ఉగ్రవాదుల మారణ కాండ ఆ ఉగ్రవాదుల్లో ఒకడైన కసబ్ ప్రానాలతో దొరికాడు..వీడివల్ల అసలు ఈ మారణ కాండకు కారణం ఎవరు అని తెల్సుకొని మన చట్టాలతో వాణ్ణీ శిక్షించ వచ్చు అనుకొన్నాం..

ఓ రోజు అఫీసులో ఉండగా మాసార్ పిలిచి ముంబై పోవాలి అన్నారు..నాకు ఒక్క నిమిషం అర్దంకాలేదు...అప్పుడు చెప్పారు కసబ్ పైజడ్జిమెంట్ సందర్బంగా..హైదరాబాద్ నుంచి లైవ్ (ఓ.బి) వెహికిల్ లో పోవాలి అన్నారు...సరే అని బయలు దేరాం 18 గంటల జర్ని అదీ వాహనంలో..డ్రైవర్, టెక్నీషియన్స్ ఇద్దరు మంచి మిత్రులు కావడంతో జర్ని హేపీగా జరిగింది..మొత్తానికి ముంబై లోని మా జీ న్యూస్ హెడ్ ఆఫీస్ కు చేరుకున్నాం..అక్కడ నాకోసం హైదరాబాద్ వాసి అయి ముంబై బ్రాంచ్ లో పని చేస్తున్న శ్రీనివాస్ ను ఎటాచ్ చేస్తున్నామని చెప్పారు..మరుసటి రోజుఉదయం 8 కి ఆఫీసుకు రమ్మని డ్యూటి వేశారు...వెంటనే హాటల్ కు వెళ్ళీ వెళ్ళగానే ప్రయాణ బడలికతో నిద్దుర పట్టింది .. కెమేరామెన్ శ్రీనివాస్ ను పరిచయం చేసుకొని ఇద్దరం కలిసి కొర్టు ప్రాంగనాణికి వెళ్ళాం అప్పటికే అక్కడ మీడియా హడావిడి ప్రారంబం అయింది..హైదరబాద్ నుంచి టివి9,ఈటివి. మా జీ 24 గంటలు మాత్రమే అక్కడి నుంచి ప్రత్యెక్ష ప్రసారం ముంబైనుంచి ఏర్పాటు చేశారు..హడావిడి మొదలైంది మా పిసీర్ నుంచి ఎప్పటికప్పుడు ఫోన్లు ఏంజరుగుతోందని అక్కడి నుంచి లైవ్ లోకి రమ్మనగానే అప్పటిదాగ సేకరించిన వివరలతో మొదటి మూంబైనుంచి మొదట ఫోన్ ఇన్ తరువాత ముంబైనుంచి లైవ్ రిపొర్టింగ్ ఇచ్చాను




న్యుస్ ఎక్స్ చానల్ వారు ప్రసారం చేసిన కసబ్ Confession ష్టేట్ మెంట్ చూడండి


( మిగిలిన వివరాలు మళ్ళీ చెబుతాను )

నిషా రాత్రిలో నిద్దుర మాని...నీకై వెతికిన రోజులు ఎన్నో......

నిషా రాత్రిలో నిద్దుర మాని
నీకై వెతికిన రోజులు ఎన్నో......
నీలో కలలకు రంగుల కోసం
తప్పక చేసిన తప్పులు ఎన్నో......
నీ పెదవుల చివరన నవ్వుల కోసం
నా మౌనం దాచిన మాటలు ఎన్నో......
నువు తెలియక చేసిన చేస్టల కోసం
నా సమయం చేసిన సవరనలెన్నో......
నువ్వుంటే నా కలల ప్రయాణం ,,
తప్పక చేరును నిజాల తీరం......
నీ నవ్వుంటే నా జీవితకాలం,,
బాదలు లేని విజయం ఖాయం......
అది నిజంకాదని తెల్సినా నావెదుకులాట ఆగదు..

మరువలేని నీజ్ఞాపకాలు...మత్తుని అలవాటుచేశాయి

ఎంటో జీవితం ఎప్పుడు ఎటుమలుపులు తిరుగుతుందో తెలియదు...ఆల్ హేఫీస్ అని త్రుప్తిగా నిదురించింది లేదు..ఓకప్పుడు ప్రతిక్షనం నీజ్ఞా పకాల దోంతరలో ఏంటో బయంకరమైన బయాలు దూరం అవుతున్నట్టు కలలు ఎవ్వరీ బలవంతంగా నానుంచి లాక్కెలుతున్నట్టు ..నీకు చెబితే నవ్వుతావని నీనుంచి ఉదయకాలపు పలుకరింపు వచ్చేదాక నిద్దుర రాదు..ఏం జరిగిందో ఎందుకు జరిగిందో ఎలా జరిగిందో అంతా కళలా బయపడినంతా జరిగింది..కలలో వచ్చినదానికంటే జరిగిండే బరించలేనిది గా ఉంది నిజము కాదు అని ఎన్ని సార్లు అనుకున్ననో కాని జరిగింది తలుచుకుంటే ప్రతిక్షనం నరకంలా ఉంది..మరి జరిగిన ఘటనలు మర్చిపోటానికి ....మత్తు మనసుని గమ్మత్తు లోకాలకు తీసుకెలుతుంది..పొగ గుండేల్నీ చీలుస్తూంటే.. మందు గుండేళ్ళో భాదను కరిగిస్తుందని...ఆశ నిన్ను మర్చి పోటానికి ఆరెండే నాకిప్పుడు నేస్తాలు..అవి నాతీడుగా ఉన్నయంటే నామదిలో నీ తలపులు గాయం రేగుతోందని అర్దం కనీసం చిన్ని ఆశను సైతం పోగొట్టుకొని ..జివిస్తున్నానిలా..ఒక్కోసారి అనిపిస్తుంది కనీసం ఒక్కసారి అయిన గుర్తుకు వస్తనా అని కనీసం తిట్టుకోవడానికి అయిన అని ఎందుకు గుర్తుకు రావలి నేను..కదా నిజమే ఆ అవసరమే లేదు నీకు అందుకే ఈ రెండు నాకు దగ్గరయ్యాయి..ఎప్పటిదాకా తోడుంటాయో తెలీదు..నీకంత సిన్ లేదు అని నవ్వుకుంటున్నావుకదూ...ఎస్ అలగైనా నవ్వుతున్నవుకదా నాకదే చాలు
http://agnijwaala.blogspot.com/ బ్లాగ్ స్పాట్ లోనిది

ఇన్నిన్ని భావనలు నీకై పొందు పరుస్తున్నా...

ఇన్నిన్ని అక్షరాలతో నిన్ను కీర్తిస్తున్నా...
ఇన్నిన్ని పదాలతో నిన్ను పూజిస్తున్నా...
ఇన్నిన్ని కవితలతో నా మనోబావలను తెలుపుతున్న..
ఇన్ని చేసిన నాకు, నీవేమి చేయగలవు...?
ఒక్క పదమై పలుకలేవా భావనలుపెదవిపైన...
ఒక్క క్షణమైనా చూడలేవా కలమపైన...
ఒక్క గడిఅయినా ఒప్పుకోలేవా నాది ఉహ కాదు నిజమని...
ఒక్క మాటైన చెప్ప్పలేవా నా ఉహకి మొదట ప్రాణం పోసింది నువ్వేనని...
ఇంతకన్నా నిన్నేమి అడగను...
ఇంతకు మించి నిదగ్గర ఏమి ఆశించాను...
నేను కోరేది ఒక్కటే...
ఈ అలజడి..
నాది కల్పనన కాదని, నీవు కలిస్తే అన్నీ నిజాలేనని
నిజం నీవు ఒప్పుకోవాలని...
నా ఆలోచన తప్పుకాదని చిన్న ఆశ...
ఆశపడటంలో తప్పు లేదు ....ఆశ నిజం అవ్వాలనుకోవడమే నా పిచ్చి కదా..?

నీ జ్ఞాపకాల కొలిమిలో...కాలుతున్నది నేనే!!

అవును !!
నీ జ్ఞాపకాల కొలిమిలో
కాలుతున్నది నేనే!!
ఎన్నాళ్ళీ నిరీక్షణ ??
...............
రాలేవా?
అలసిన నా మనస్సనే ఆకాశంలో కి
అరవిరియిన ఇంద్రధనుస్సువై
అక్షరం లాంటి నన్ను కావ్యం గా మార్చిన వాగ్దేవి వై..
నువ్వెపుడూ ఇంతే !!

ఇప్పుడు నీ కోసం ఈ నిట్టూర్పులు..
ఎన్నో నిశ్శబ్దాల గుస గుసలు
నేను చూసింది నీకళ్ళ లోని మెరుపులనే..
నీకళ్ళల్లోకి ఎన్ని సార్లు చూసినా చూడాలనిపించే మెరుపులు..
నాకు నీ మోములో మళ్ళీ మళ్ళీ చూడాపనిపించేది నీ కళ్ళే నేస్తం
ఇంకెన్నో మాట్లాడే చూపులు
ఎన్నో చూపుల రాతలు...
అవును....నిన్ను చూడగానే
నా కళ్ళు ప్రేమాక్షరాలని అచ్చు వేస్తూ ఉంటాయి
ఎదురు చూపులే
ఉచ్చ్వాస నిశ్వాసాలుగా
నీ ముందు ఎదను పరిచిన
నీ నేను!!
ఆ మెరుపులు ఎప్పటి కైనా చూడగలనో లేదో..

ఆడపిల్లల్ని అమ్మేస్తున్న...కన్నతల్లులు

మనం తప్పులు చేస్తూ ఎదుటివారిని తప్పుడు వారిగా అందరికీ చెప్పి మానసిన ఆనందం పొదేవారు నిజంగా మానసిన వికలాంగులే ..ఇలా ఎదుటి వారిని ద్రోహులుగా చేసి మీరు గొప్పవారు అనే విజయంలో మీది మాత్రం నిజ మైన విజయంకాదు.. అది తాత్కాలికవిజయం అని గుర్తిస్తే మంచిది జీవితం లో బాగుపడతావు..నీవు చేసే ప్రతితప్పు నీ మన స్సాక్షి ప్రశ్నిస్తునే ఉంటుందికదా మరి అప్పుడైనా నీ మనస్సాక్షికి సమాదానం చెప్పుకుంటావా మనస్సాక్షిని కూడా మాయ చేయాలని చూస్తావా........ఎంతప్పటి కీ ఎదుటి వానిదే తప్పు అంటూ నిన్ను నీవు ఎందుకు మోసం చేసుకుంటావు ...మారు నీలో వచ్చే ఆ మార్పే నిన్ను ఉన్నత స్తానానికి తీసుకెలుతుంది అని గుర్తుంచుకో... అలా నీ మాటల వల్ల చేతల వల్ల ఎదుటి వారు భాద పడుతునారన్ని ఆలోచ నికు కనీసం వస్తుందా ఆ లోచన వచ్చినప్పుడు బాదపడతావా ఎదుటి వాన్నీ ఎదోవిదంగా భాద పెట్టగలిగాను అని ఆనంద పడతావా ..ఏమో నాకైతే అనుమానమే మీకు కావల్సింది మీస్వార్దం మీరు సంతోషంగా ఉండటానికి ఏమైనాచేస్తారు..తప్పులు చేయడం మానవ సహజం ఆతప్పులను సరిదిద్దుకునే అవకాశం వస్తే వదులు కోకు తప్పు సరిదిద్దుకునే ప్రయత్నంచేయి లేదంటే నీ జన్మలోఆతప్పు వెంటాడు తూనే ఉంటుంది అని గుర్తుంచుకో


అసలు విషయానికి వద్దాం బొడ్డూడని చిన్నారులు...కన్నతల్లి ఎవరు అనిగుర్తించలేరు...తొమ్మిది నెలలు మోసి కన్న తల్లే కూతురు పుట్టించని అమ్మకానికి పెడితే .... ఆచిన్నారి తనకు అన్యాయం జరిగిందని ఎవరిని అడగాలి పెంచలేకపోతున్నాం .....ఆర్దిక పరిస్థితులు బాగాలేకనే అమ్ముతున్నామని అంటున్న తల్లిదండ్రులదా ...ఆడపిల్ల లంటే గుండేల మీద కుంపటి అని ప్రజల్లో భావాన్ని ఎర్పరచిన సమాజానిదా... కన్నతల్లే పిల్లలను అమ్మకానికి పెడితే.. ఆనేరం ఎవరిది..తాను ఆదదాన్నేకద తన తల్లీ కుడా అలాగే అనుకొని ఉంటే ఈరోజు ఇలా ఉండగలిగేదా అని కించిత్తు కూడా ఆలోచించలేని ఆ తల్లి అమాతకత్వానిదా.ఆ వాస్తవ పరిస్థితుల ద్రుశ్యాలు చుడండి..దీని కి చట్టాలు ఎన్ని శిక్షలున్నా మనిషిలో మార్పు రానంతవరకు సమాజంలో ..మనుషుల మైండ్ సేట్ లో మార్పురాదు...సమాజంలో ఇలాంటి దారుణాలు ఇంకా ఎన్ని చూడాల్సి వస్తంద్ అనేది వాస్తవం

( నోట్:- ఈ క్రింది వీడియోలో ఆడియో వీడియో సరిగా సింక్ అవ్వలేదు అని గమలించగలరు )


.

నీ జ్ఞాపకం...కలలాంటి జ్ఞాపకం

కల ఒక జ్ఞాపకం
గుర్తుకొచ్చి రాక తికమక పెడుతుంది
జ్ఞాపకం ఒక కల
నిజమో భ్రమో తెలియని అయోమయంలోకి నెడుతుంది
కలలాంటి జ్ఞాపకం
జ్ఞాపకం లాంటి కల
నువ్వే....

నువ్వెవరో...
అనుక్షణం వెంటాడుతుంటే నా నీడవనుకున్నాకున్నా
కానీ నీదయిన రూపం నీకుంది..నీకు దయలేదు..
నీ హ్రుదయం బండరాయి..
నీ ఒక అందమైన రాక్షశివి
ప్రతిక్షణం నీ ఆలోచనలే చుట్టుముడుతుంటే
కించిత్ ఆలోచనలేని నీవు
నువ్వే నా మనసనుకున్నా
కానీ నీకేన్నో జీవితాలున్నాయి
నా నీడవు కాక నేను కాక ..నీకెన్నో

వేకువఝామున నిద్దుర లేపే పిల్ల తెమ్మెర నువ్వే
నా ముంగిలి తాకే తొలి సూర్యకిరణం నువ్వే
నా కిటికిలోంచి తొంగిచూసే మల్లె పరిమళం నువ్వే
రాత్రంతా నన్నల్లరి పెట్టే వెన్నెల నువ్వే
కానీ నేనే
నీకేమీ కాను....అంటున్నది నువ్వే

మరణిస్తున్నాను మన్నించు నేస్తం ...

మరణిస్తున్నాను మన్నించు నేస్తం
శరీరంతో ప్రతీ సారి
మనసుతో ప్రతిక్షణం
నేడు రేపుల మధ్య నలుగుతున్న
నీలి ఘటనా దృశ్యాల మధ్య
ఒంటరిగా
అచేతనంగా.. నవ్వుకుంటూ
మరణిస్తున్నాను మన్నించు నేస్తం..!!

స్వప్నాలు ఆగిపొతున్నా
కెరటాలు కదలనంటున్నా
ఆదర్శం అణగనంటున్నా
నాకంటూ ఎవ్వరు మిగలనంటున్నా
ఈ మానసిక ప్రయాణం
శబ్ద సమూహాల వద్ద చేరి
ఆత్మసంఘర్షణల మధ్య .. కన్నీటితో
మరణిస్తున్నాను మన్నించు నేస్తం..!!

ఆనందం కోసమో ..
అనురాగం కోసమో..
సాగుతున్న ఈ జీవన ప్రయాణంలో
మధ్య మధ్య మండుతున్న ఈ విశ్రాంతి భరించలేక
ఒక్కోసారి తగలబడుతున్న వెలుగు కంటే
కళ్ళు కనిపించనంత చీకటే నాయమనిపిస్తుంటే...
తట్టుకోలేక
మరణిస్తున్నాను మన్నించు నేస్తం..!!

జననానికి మరణానికి నడుమ మిగిలేది
ఒకే ఒక కన్నీటి పంక్తి మాత్రమే..
నలుదిక్కులనుండి చేయి చాస్తున్నది
ఎపుడో ఒక నాటి నవ్వు మాత్రమే..
అందుకే.. దేన్నీ ఆహ్వానించలేక
అలాగని త్యజించలేక
నాలో ఉన్నా నీతో బతికే ధైర్యం లేక
మరణిస్తున్నాను మన్నించు నేస్తం..!!

(Sailaja Mithra) http://telugupoetry.com ...లోనిది

ఇలా ఎలా చేయగలిగావు...కొంచేంకూడా ఆలోచించలేకపోయావు

నీవిలా చేస్తావని కలలోకుడా అనుకోలేదు..
పరిచయం ఉన్నన్నాళ్ళు నేను నీతో ఎలాఉన్నాను..
ఏరోజైనా ఏక్షనానైనా ..నిన్ను ఇబ్బంది పెట్టానా
ఒక్కసారిగా ఇలా ఎందుకు జరుగుతోంది ఆలోచించలేకపోయావా..?
కొన్ని పరిణామాలకు నేను ప్రత్యెక్షకారణం కాదు..నా అనుకున్నవాళ్ళు చేయించారు..
నివెందుకు కాపని చేశావో నీఉద్ద్యేశ్యం ఏమిటో తెలీయదు..
నీవు పెట్టిన చిచ్చు రగులుతూనే ఉంది..ఆరని అగ్ని గోళంలా
నిజాయితీ గా స్నేహం చేసినందుకు మర్చిపోలేని గిష్ట్ ఇచ్చావు..
నీకు తెల్సి చేసావు తేలికచేశావో జీవితంలో మర్చిపోలేని గిప్ట్ ఇచ్చావు..
ఆరని అగ్నిరగిల్చి హాయిగా లైఫ్ ఎంజాయి చేస్తున్నావు
నిన్ను అనేంత ష్టేజి కాదు నాది ...అనుకునేంత స్వతంత్రంలేదు ఇప్పుడు మనమద్యి
మనిషిలోని మనస్సుకు మేధస్సుకు మద్యి వైరం రగిల్చావు..
ఒకప్పుడు కొంచెమే ఉండేది ...నివురుగప్పిన నిప్పులా దానికి అగ్నిని రాజేశావు..
రాజీ పడలేని ఘర్షన..రేపు ఏదైనా జరగొచ్చు అదేగా నీకు కావల్సింది
మనసు గాజుగుండెలో బందించి ఒక్కసారిగా బద్దలు చేసినట్టుంది..

ఇది http://agnijwaala.blogspot.com/ బ్లాగ్ స్పాట్ లోనిది

గుర్తుకొస్తున్నాయి..... ఎదలోతులో ఏ మూలనో

గుర్తుకొస్తున్నాయి
ఎదలోతులో ఏ మూలనో
నిదురించు జ్ఞాపకాలు నిద్రలేస్తున్నాయి
గుర్తుకొస్తున్నాయి .. గుర్తుకొస్తున్నాయి
ఈ గాలిలో ఏ మమతలో
మా అమ్మ మాటలాగ పలకరిస్తున్నాయి
గుర్తుకొస్తున్నాయి.. గుర్తుకొస్తున్నాయి...

మొదట చూసిన టూరింగ్ సినిమా
మొదట మొక్కిన దేవుని ప్రతిమ
రేగు పళ్ళకై పట్టిన కుస్తీ
రాగి చెంబుతో చేసిన ఇస్త్రీ
కోతి కొమ్మలో బెణికిన కాలు
మేక పొదుగులో తాగిన పాలు
దొంగచాటుగా కాల్చిన బీడి
సుబ్బుగాడిపై చెప్పిన చాడీ
మోట బావిలో మిత్రుని మరణం
ఏకధాటిగా ఏడ్చిన తరుణం
గుర్తుకొస్తున్నాయి.. గుర్తుకొస్తున్నాయి

మొదటిసారిగా గీసిన మీసం
మెదట వేసిన ద్రౌపది వేషం
నెలపరీక్షలో వచ్చిన సున్న
గోడ కుర్చీ వేయించిన నాన్న
పంచుకున్న ఆ పిప్పరమెంటు
పీరు సాయిబు పూసిన సెంటు
చెడుగుడాటలో గెలిచిన కప్పు
షావుకారుకెగవేసిన అప్పు
మొదటి ముద్దులో తెలియనితనము
మొదటి ప్రేమలో తియ్యందనము

చిత్రం : నా ఆటోగ్రాఫ్
గానం : కె. కె.
రచన : చంద్రబోస్
సంగీతం : ఎం.ఎం.కీరవాణి

నీ కై వెదుకులాటలో..నన్ను నేను పారేసుకున్నాను

నీ కై తపనలో వెదుకులాటలో
ఎక్కడో నన్ను నేను పారేసుకున్నాను
జీవితాన్ని చే జార్చుకున్నాను
ఇప్పుడు అంత శూన్యం
ఒక్క నీ కోసం చాల పోగుట్టుకున్న
నాకు ఎందుకింత ఆశ....?
నీ కన్నుల వెలుగులతో నా జీవితాన్ని నింపుకోవాలని
నీ కోసం ఎదిరి చూస్తూ ఉంటాను ...
నువ్వు రావని తెలిసిన....
నిన్ను చూస్తూనే ఉంటాను ..
నువ్వు నా ఎదుట లేకున్నా ..
నీ గురించి ఆలోచిస్తూనే ఉంటాను ..
నీకు నేను గుర్తుకురాకున్న ...
నిన్ను నా మనసులో కొలువు0చుతాను..
నా హ్రూధయాన్ని నివు గాయపరిచినా ....
నిన్ను ప్రేమిస్తూనే ఉంటాను....
నీవు నన్ను విడిపోయిన ......
నీ అనుకునే నేను

ముద్దు పెట్టాడంటూ పెట్టిన కేసు... ఇద్దరినీ ఒక్కటి చేసింది

ఇప్పుడున్న ప్రేమల్లో నిజాయితీలేదు..స్నేహల్లో కూడా అదే పరిస్థితి...అలాంటప్పుడు ఒకరిని ప్రేమించానంటూనో..స్నేహం చేశానంటూనో చెప్పి నిజాయితీలేకుండా చేయడం ఎంతవరకు మంచిదీ మీరే నిర్నయించుకోవాలి..పరిస్థితులకు తలొగ్గి మోసాలు చేసుకోవడం ఎందుకో మనసులోని భావాలు ధైర్యింగా చెప్పలేనప్పుడు...ఇలా ప్రేమించాను అంటూ మోసం చేయడం ఎందుకో..ఎదైనా సమస్యివచ్చినప్పుడు అసలు ఎందుకు జరిగింది జరిగిందా లేదా అని ఇద్దరూ కూర్చొని మాట్లాడు కుంటేసమస్యిలు పెద్దవికావు..ఎవరో చెప్పుడు మాటలు విని నమ్మిన వారిని భాదపెట్టడం ఎంతవరకు సబబు..నిజంగాం నీవు ఆవిషయాన్ని నమ్మిఉంటే ఒంటరిగా కలిసి నిలదీసి అడిగే హక్కు నీకున్నప్పుడు..అలా ఎందుకు చేయరు..జరిగిన అసలు వాస్తవాలు తెల్సుకోకుండా దారుణంగ ప్రవర్తించడం ...నీజాయితీలేని స్నేహాలుచేయడం లోఅర్దంలేదు..కాని ఒక్కటి మాత్రం నిజం ఇద్దరి మద్యి గొడవలు ఉన్నప్పుడు ఎదుటివాన్ని ఏదోవిదంగా ఎదుటి వానిదే తప్పు తాను నిజాయితి పరున్ని అని చెప్పుకోవడం మానవసహజం..మూడో వ్యక్తిగా అసలు వాస్తవం తెల్సుకోవడంలోనే నీ నిజాయితీ...నీస్నేహంలో నిజాయితీ తెలుస్తోంది..లేదంటే అక్కడ స్వార్దం పనిచేసింది...

వాళ్ళిద్దరూ ఇష్టపడ్డారు..మనసులు కలిసాయి...కాని ఎదురు పడి చెప్పుకునే దైర్యిం లేదు...పండుగకదా శుభాకాంక్షలు చెబుదాని..ఇంటి ఆరుబైట ముగ్గులు వేస్తున్న ప్రియురాలికి పండుగ శుభాకాంక్షలు చెప్పడాన్ని చూసిన అమె బందువు...ప్రియురాలిపై ముద్దుపెట్టాడంటూ కేసుపెట్టీంచి..ఐదేళ్ళు జైలు శిక్షపడేలా చేయించారు..మొదట తన ఇంట్లో వాళ్ళ బలవంతం మీద కేసుపెట్టిన ఆప్రియురాలు....అందరిని ఎదురించి దైర్యింగా పెళ్ళిచేసుకొంది ప్రేమలో నిజంగా నిజయితి చూపించిన ఆ ప్రియురాలి రియల్ ష్టోరీ మీరు చూడండి( ఇది నేను టివి5 లో ఉండగా చేసింది )

ఓ జీవిత కాలపు పయనం...నిన్ను నువ్వు నమ్మటం

యుగాల రహదారిలో
సెకెనుల సకలాలపై
ఓ జీవిత కాలపు పయనం
నేను లేవలెను అన్న బలవంతంగా నా కాళ్ళు సాగదీసి నిలబెడుతుంది
నేను రాను అంటున్న కర్కశంగా తన వెంట లాక్కు లాక్కుపోతుంది
నేను నడవనన్న తానే ఎదురొచ్చి గతమై గడిచి పోతుంది
ఈ పయనంలో ...
తనను దాటి నన్ను పొనీదు
నన్ను దాటి తాను పోలేదు
నన్ను గెలవనీదు ....ఓడనీదు
చచ్చేదాక చావనీదు .
కలిసి రాని కాలం నాతో కలిసి నడుస్తుంటే
కలవలేని కలల తీరాన్ని కంటిపాప కలవరిస్తొంది
చిత్రంగా లేదు ....?
ఈ కాలం చేసే గలాటానికి గులాము చేసే నవాబు నేను .
నా రేపటిని నేటిగా నాకిచ్చిన ఈ నిమిషాన్ని..
నిన్నటి తిమిరానికి తిరిగిఇవ్వలేను
అలా అని నా కాళ్ళ కింద నలుగుతున్న ఈ నేటిని
అలానే అదిమివుంచనూ లేను
అందుకే నీరు కారుతున్న ఈ నిమిషాలను బొట్టు బొట్టుగా పోగేసి
నాకంటి పాప కొలనులొ స్వప్న సౌధాలు నిర్మించుకుంటున్న..

ఈ గతుకుల బతుకులొ భారమైన క్షణాలను
బాద్యతగా బద్రపరుస్తూ,వాటిని అనుభవాలుగా
అనువదించి నా రేపటి తరానికి దారి చూపే దీపాలుగా వదిలి వెలుతున్నా...
చెరువవుతున్న కొద్దే దూరమవుతున్న ఈ ఆనదాల ఎండమావిలో
ఎక్కిళ్ళు అయ్యి ఉపక్రమించే నా దుఃఖానికి దప్పిక తీర్చె కన్నీటి చెలమల్ని తవ్వుకుంటున్నా...

నిన్న నాకొక జ్ఞాపకం

నేడు నాకొక వ్యాపకం

రేపన్నది ఎప్పుడూ ఓ ప్రశ్నే

జ్ఞాపకాల వ్యాపకంలో రేపటి ప్రశ్న
సవాలు కావచ్చు
సమాధి కావచ్చు

నా ప్రతి నేటిలో రేపటి నన్ను ప్రశ్నించే ఈ ప్రవళికకు జాబు వెతికే బతుకు బాటసారిని నేను

వాస్తవం దూరం అయింది...గుర్తులే మిగిలిపోయాయి

అది సముద్ర తీరం...ఎందుకో ఒంటరితనం హాయి అనిపించి సముద్రతీరానికి వచ్చా ..

సముద్రంలో ఆటుపొట్లను చూస్తుంటే... జీవితాలే గుర్తుకు వస్తాయి....

ప్రక్రుతి జీవితాన్ని గుర్తుకు తెస్తాయి అనటాని ఈ ఎగిసిపడే అలలే నిదర్శనం..

వచ్చిపోయే అలల్లా జీవితం లో వచ్చే కష్టాలు శాశ్వితంకాదు..

ఒంటరిగ సముద్రతీరంలో ఇసుకతిన్నెపై కూర్చొని పిచ్చిగీస్తున్నా మనసులోని భావాలు ప్రతిబింబిచేలా..

ఒక్కసారిగా వచ్చిన అలలు అన్నిటినీ చెరిపివేసి వచ్చినంత ఆవేశంగా సముద్రంలోకి వెళ్ళి పోయింది..

మరి మనుష్యుల హ్రుదయాల్లో పాతుకపోయిన మరువలేని అనుభవాలు

చేదు జ్ఞాపకాల్ని ఎవరు వచ్చి రూపు మాపుతారాఅని ఎదురు చూస్తున్నా

ఆనవ్వులేవి...ఎంతవెతికినా కానరావు

గతించినకాలం లో నామదిలో గుచ్చుకున్న ఆనవ్వు..ఇంకా నామదిలో మెదలుతూనే ఉంది

నా మదిలో గుచ్చుకున్న ఆనవ్వుకోసం వెదికి వెదికీ... నాకు ఇప్పుడు మిగిలింది ఏమీలేదు అన్వేషనతప్ప

నిదురలోనూ...ఉదయాన లేచాకా అటూ ఇటూ వెర్రి చూపులు చూసినా..సూన్యింతప్ప ఏమికనిపించడం లేదు

ఆ నవ్వులు ఇప్పటికీ గుచ్చి గుచ్చి వెంటాడుతుంటాయి.....

ఓ వర్షం కురిసిన రోజు ఏ మేఘాల మాటునో...స్వచ్చంగారాల్చిన ముత్యపు చినుకంటి చిరునవ్వుని
రోజూ వెతుక్కుంటూ ఎదురు చూస్తున్నా

ఆ నవ్వు నీదోకాదోని నవ్వేప్రతి చూస్తుంటే " ఏడిశాడు వెధవ అన్నట్టో పెద్దగొప్పలే అనో..

తిక్కకురిదిందా అనో..సంకేతాల్నిచ్చే వ్యంగపు వెటకారపు నవ్వులే కనిపిస్తున్నాయి ..

నీ అందమైన స్వచ్చమైన ఆహ్లాదపు ఆ చిరునవ్వు ఏక్కడికి పోయింది..తిరిగి రానిలోకాలకా

ఇంక ఆ నవ్వులు చూడలేనని తెల్సినా ఎక్కడొ చిన్ని ఆశ మదిలో మెదలుతూనే ఉంది మనిషి ఆశాజీవి కదా ఆ ఆశతో జీవిస్తున్నా..

ఎదురు చూస్తా ఎన్నాళ్ళైనా

చివుక్కు మంటున్న మనస్సు..?

ఇక సెలవు మిత్రమా..?

ఇక సెలవు మిత్రమా..?

.. ప్రతి పరాజయం విజయానికి నాంది

..ప్రతి చిరునవ్వు దుక్కానికి నాంది

..ప్రతి వెలుగు చీకటి

..ప్రతి కలయిక ఎడబాటుకి

నాంది పలుకుతాయి

నిజాంగా మన ఎడబాటు నీకు సంతోషాన్ని కలిగిస్తుంది అంటే.... అంతకంటే నేనుకోరుకునేది ఏమిలేదు మిత్రమా..

ఇక సెలవు మిత్రమా ..

అమె కధ....రియల్ ష్టోరి ( ప్రేమ పేరుతో దారుణ మోసం )-2

దీంతొ బిత్తర పోయిన సుజాత తల్లిదండ్రులు ఉన్న ప్రాబ్లంసుకు తోడు మరో ప్రాబ్లం వచ్చిందని ఎంతో భాద పడ్డారు...చివరిని సుధీర్ తో మాట్లాడించి నామీద కేసులు పెట్టవద్దని రాజీ ఫార్మలా మద్యివర్తుల ద్వారా వ్ వర్తమానం పంపాడు ..ఎంతైనా ఆడపిల్లను కన్న తల్లిదండ్రులు కాబట్టి కామ్ర మైజ్ అయ్యారు...అసలు కేసుపెట్టే ఉద్ద్యేస్యమేలేదు...ఎలాగైనా సుజాత కాపురం బాగుండాలని వారు ఆందోళనలో ఉన్నారు...జరుతున్న పరిస్థితులను చూస్తున్న సుజాతకు ..ఏంజరుగుతుందో అర్దం కాలేదు గతంలో అందరితో జోవియల్ గా ఉండా సుజాత ఇప్పుడు వంటరి తనానికే ప్రాముఖ్యిత ఇవ్వడం మొదలు పెట్టింది...ఏదో ఆలోచనలతో ఒంటరీగా ఉండటానికే ఇష్టపడుతోంది...ఈ లోగా సుజాతకు ఎప్పటినుంచో స్నేహితుడుగా ఉన్న సంపత్ జరుగుతున్న పరిస్థితులను తెల్సుకొని తాను సుజాతను పెళ్ళి చేసుకుంటానని ప్రపోజల్ తిసుక వచ్చాడు...గతంలో జరిగిన పెళ్ళి పెళ్ళికాదని ఇప్పుడైనా సుజాత కాపురం చేసుకొంటూ హేపీగా ఉంటుందని సుజాతను ఒప్పించే ప్రయత్నం చేశారు...సుదీర్ ప్రేమంటూ వెంటపడి జీవితాన్ని అగమ్యిగోచరంగా చేసిన ఘటన తాలూకా గాయం మనసునుంచి వీడిపోకుండా మరోవ్యక్తితీ వివాహం ఎందుకో ఆ మాటలు కుడా కష్టం అనిపించాయి ఆమెకు...ఒంటరితనమే తనకు బాగుందని ....ఏకాంతంగా ఏడుస్తూ కాలాన్ని వెల్లదిస్తుంది సుజాత.. అమె తల్లి దండ్రులు కూడా ఏమి చెప్పాలో తెలీకా ఏమి అనలేక మిన్నకుండి పోయారు..సుజాత ఇలా భారంగా రోజులు వెల్లదీస్తుండగా అనుకోకుండా సుధీర్ సుజాత ఇంటికి వచ్చాడు... అప్పుడే ఇంటి ముందు ముగ్గులు వేస్తూ ఉన్నసుజాతకు సిధీర్ ను చూడాలంటే నే అసహ్యం వేసింది..హడావిడిగా ఇంట్లోకి పరుగు తీసించి ..సుజాత ఒక్కసారిగా అలా ఇంట్లోకి పరుగెత్తి రావడంతో ఆందోళన చెందిన వాళ్ళు చూస్తె ఇంటి బైట్ లాంజ్ లో సుధీర్ కనిపించాడు... ఏదోపొగొట్టుకున్న వాడిలా...సరేతప్పదు అన్నట్టుగా సుధీర్ తో మాట్లాడేందుకు వచ్చారు సుజాత నాన్న ఉక్రోషం ఆపుకోలేని సుజాత నాన్న చేసిందంతా చేసి ఏం మొహంపెట్టుకొని వచ్చావు సుజాత ఇంకా బ్రతికే ఉందా అని చూద్దామని వచ్చావాని అన్నాడు..అమ్మ చనిపోతుందని అలా చేయాల్సి వచ్చిందని సుజాతంటే ప్రాణం అంతూ ఏడుస్తూ చెప్పుకొస్తూనాడు( ఏడ్చే మొగవాన్ని నమ్మకండి ఎప్పటి కైనా డేంజరే ) సుధీర్ కంట కన్నీరు చూసిన సుజాత తల్లి దండ్రులు కరిగిపోయారు..బైట జరిగే ప్రతి మాటను మౌనంగా రొదిస్తూ వింటుంది సుజాత..ఇంత జరిగినా ఎందుకో సుధీర్ మీద ఒక్కసారిగా జాలి పుట్టుకొచ్చింది సుజతకు..కన్న తల్లి కోసం అలా నాటకం ఆడాల్సి వచ్చిందేమో అని కొద్దిగా మెత్తబడింది..( మిగిలిన అమె రియల్ ష్టోరి-3
రేపు పోష్టు చేస్తాను )

నిశ్శబ్దం..యుద్దం నడుస్తోంది..ఎన్నాలిలా..?

యుద్దం నడుస్తోంది..ఎన్నాలిలా..?
నాకు తెల్సు ఈ సమయం జీవిత కాలమని..అయినా..?

నిశ్శబ్దం కూడ
ఒక భాష
మౌన సముద్రపు ఘోష ..
అంతరంగం లో ఉప్పొంగే..ఆందోళ అలల నిశ్శబ్దపు ఘొష

నిశ్శబ్దం
నమ్మకమయిన నా నేస్తం
నిస్సబ్డమే
నా నిజమైన బలం
నిశ్శబ్దం
నా ఆత్మ విశ్వాసం దెబ్బతీసి వేసిన కంచే
నిశ్శబ్దం
నా దుఖ్హం హరించే ధ్యానం
నిశ్శబ్దం
కాలమంత శాస్వితం


నిశ్శబ్దాన్ని అక్షరీకరించలేను
అదో అక్షరం కు అందని భావం
అన్ని పాటల కన్న అతీతం
సత్యానికి అమ్మ నిశ్శబ్దం
సంగీతానికే సంగీతం నిశ్శబ్దం
ఆకలితో,ఆర్తితో ఆలకిన్చేవారికి
నిశ్శబ్దం సర్వ శబ్ద మయం
సకల రాగ రంజితం...

సత్య శోధనకు
ఆధ్యాత్మిక నిత్య సాధనకు
అసలైన మార్గం
నిశ్శబ్దం
ఆందోళనకు,ఆవేశానికి
కోపతాపాలకు
సిసలైన సమాధానం
నిశ్శబ్దం

జీవితంలో
ఎన్నో సందర్భాల్లో
అసలు గొంత్తెత్తి అరిచేది
నిశ్శబ్దం మే
శబ్ద సమూహాల్ని
చెల్లా చెదురు చేసేది
నిశ్శబ్దం మే..


పవిత్రతకు
దారి తెల్పే పరమ రహస్యం నిశ్శబ్దం
నీ మాటల తూటాలు
నీవు మిగిల్చిన గాయాల తాలూక మచ్చలకు
నిశ్శబ్దం
లేపనంగా మారి మాయం చేస్తుంది
అనే ఆశతో నిశ్శబ్దంగా జరిగేది చూస్తున్నా..
మళ్ళీ తిరిగి వచ్చే వసంతం కోసం కాదు..
ఆ ఆశ ఎప్పుడో చచ్చిపోయింది..
జరిగిన నిజం తెల్సుకునే రోజుకోసం..అ సలు నిజం తెల్సినరోజు ..
కార్చే కన్నీటీ బొట్టులో అబద్దం కొట్టుక పోతుందని ఎదురు చూస్తున్నా నిశ్శబ్దంగా..
కానీ ఆనిజం ఎప్పటికీ తెల్సు కోలేవని..తెల్సుకునే ప్రయత్నం చేయవనేది గట్టినమ్మకం..అదీ గమనిస్తున్నా నిశ్శబ్దంగా

నమ్మకాల పై సమాదులు..?

నమ్మకాల పై సమాదులు..?

నమ్మించి మోసాలు చేయడం వాళ్ళనైజం....

ఎదుటి వాని నమ్మకంతో పర్నశాల నిర్మించుకునే ప్రయత్నం..

ఏడుస్తూ ఎదుటి వాని నమ్మకాన్ని క్యాష్ చేసుకునే నైజం..

నమ్మకం లేనప్పుడు ..ఎదుటి వాని నమ్మకాన్ని అడ్డుగా పెట్టి నాటకం..

అమె కధ....రియల్ ష్టోరి ( ప్రేమ పేరుతో దారుణ మోసం )

ఈ బ్లాగ్ ప్రారంబించినతరువాత చాలా మంది స్నేహితులైయ్యారు...కొందరు ఫ్యాన్స్ కూడా అయ్యారు...అలా ఓ అమ్మయి తానెలా మోసపోయింది చెప్పుకొచ్చింది...తన లాగ మరొకరికి జరగ కూడదని...చెప్పింది..బ్లాగ్ లో పెట్టమని కాదు పేరు మర్చి అమె రియల్ ష్టోరి చదవండి సమాజంలో మోసాలు ఏవిదంగా జరుగుతున్నాయో తెల్సుకోవాలన్నదే నా ఈ ప్రయత్నం హాయిగా కాలేజ్ లైఫ్ ఎంజయి చేస్తుంది ఒ అందమైన బంగారు బొమ్మ అమె పేరు సుజాత...నవ్వుతు నవ్విస్తు ఉండే సుజాత అంటే అందరికీ చాలా ఇష్టం...చదువులోకూడా..ముందంజలో ఉండటంతో అందరూ సుజాత అంటే ఇష్టపడతారు..సుజాతను ఎప్పటీనుంచో గమనిస్తున్నడు..సుధీర్..సుజాత అంటే పిచ్చిప్రేమించాను అని చాలాసార్ల్లు చెప్పాడు కాని సుజాత లైట్ గా తీసుకుంది..అదే అమె చేసిన తప్పేమో...అలా హేపీగా కాలేజ్ డేస్ అయిపోయాయి..అప్పటికీ సుధీర్ తన ప్రేమవిషయం చెబుతూనే ఉన్నా పెద్దగా పట్టించుకోలేదు..ఈ లోగ సుజాత తల్లిదండ్రులు పెళ్ళి సంబందం కుదిర్చారు... వరుడు వదువును చూసిన అందరూ మేడ్ ఫర్ ఈచ్ అదర్ అని అంటుంటే ఎంతో మురిసిపోయింది సుజాత..మరో రెండు రోజుల్లో సుజాత పెళ్ళి అనగా షడన్ గా షాకింగ్ న్యూస్...తన కోసం సుదీర్ ఆత్మహత్యాయతం చేసుకున్నాడనే వార్త..సుజాతకు ఏంచేయాలో తెలియలేదు...స్నెహితులు సుజాతను భయపెట్టి హాప్సిటల్ కు సుజాత వెళ్ళేల చేసారు..సుజాత లేకపోతే చనిపోతాననడం తో భయపడి స్నేహిత్తుల సహాయంతొ సుజాత తల్లిదండ్రులను ఒప్పించి సుధీర్ ను పెళ్ళి చేసుకుంది సుజాత కానీ ఈ పెళ్ళి సుధీర్ తల్లిదండ్రులకు ఇష్టంలేదు.. పెళ్ళీ విషయం తెల్సుకున్న సుధీర్ తల్లి ఆత్మహత్యయత్నం చేసుకోవడం తో వాళ్ళని ఎలాగైన ఒప్పిస్తను అని వెల్లిన సుధీర్ మల్లీ తిరిగి రాలేదు..ఏంటని అడిగితే నాకు సుజాత అంటే ఇష్టంలేదు అన్నాడు..విషయం తెల్సుకున్న సుజాత షాక్ ...సుజాత తల్లిదండ్రులు మరింత షాక్ గురైయ్యారు..ఏలా గోలా సుధీర్ ను ఒప్పించాలనుకొని సుజాత తండ్రి చూస్తుంటే మరోషాక్..సుజాత తండ్రి తనను చంపేస్తను అని బెదిరిస్తున్నడు అని సుధీర్ తండ్రి కేసుపెట్టడం ..( మిగిలిన అమె రియల్ ష్టోరి
రేపు పోష్టు చేస్తాను )

కాలేజి అమ్మాయిలను ట్రాప్ చేస్తున్న క్లబ్ల్ లు

ప్రపంచం ఎంతో ముందుకు పోతోంది..దానిలో భాగంగా కుగ్రామంగా మారింది...పాచ్చాత్య పోకడలు..నరనరాని జీర్నించుకుంటున్నారు నగర జీవులు..మనదేశపు కట్టుబట్లు ఆచారలు చూసి విదేశీయులు ఆ ఆచారలను పాటించాలని చూస్తుంటే...మన వాళ్ళు డేటింగ్ లు పబ్బుల్లు..తిరుగుతూ..అదే జీవితం అన్నట్టు ప్రవర్తిస్తున్నారు..ఒక్కసారి మీరు హైదరాబాద్ పార్కుల్లో చూడండి యువత చేస్తున్న పనులు విదేశీయులే ఆచ్చర్యపోతున్నారు..నగరంలోని యువతే కాదు పల్లేటూల్ల నుంచి వచ్చిన వారు అదేవిదంగా ప్రవర్తిస్తున్నరు..ఇక్కడ జల్సలకు డబ్బులు కావలి...ఇంటిదగ్గర తల్లిదండ్రులు ఇచ్చేస్థితిలో లేరు కాబట్టి..ఉచ్చ నీచాలు మరచి...కాలేజి చదుకునే అమ్మాయిలు..కొందరు మోసగళ్ళబారిబ పడి జీవితాన్ని నాశనం చేసుకుంటున్నారు..వ్యభిఆరులకన్నా దారుణంగా మారుతున్నారు...ప్రెండ్ షిప్ క్లబ్ లు పేరుతో కాలేజి అమ్మాయిలను ట్రాప్ చేస్తున్నరని మాకు సమచారం రావడం తో నిఘా పెట్టాం అప్పుడు నేను "టివి5" లో పని చేస్తున్నాను అలా నిఘాపెట్టిన నేను అసలు ఈ దందా ఎలజరుగుతుందో నని ఆరా తీసాను..నా నిఘా లో బయట పడ్డ నిజాలు మీరు చూడండి...డైరెక్టుగా ఓ మహిళ మావద్దకు ఓ కాలేజి అమ్మాయ్హి తీసుక వచ్చింది

గుచ్చుకుంటున్న గులాబీ ముళ్ళు...

గుచ్చుకుంటున్న గులాబీ ముళ్ళు...

ఈ గులాబి ముళ్ళు గుచ్చుకుంటాయని తెల్సి పట్టుకున్నా..

ఓకప్పుడు ఇదే గులాబి ముళ్ళు గుచ్చుకుంటున్నా నెప్పి అనిపించలేదు..

అప్పుడు గుచ్చుకున్న గులాబి ముళ్ళతాలూకా గాయం..ఇప్పుడు నెప్పి లేస్తుంది..

ఇప్పుడు ఆగాయాలతలూక ముళ్ళభాద ఇప్పుడు తెలుస్తొంది..

ఆ గులబీ కి ముళ్ళుంటాయి అని తెల్సీ పట్టుకున్నా ఆ గులాబి అందం అలాంటిది...

దయలేనీ ఆగులాబికి అంత అందం ఇచ్చిన దేవుగు ముళ్ళు ఎందుకు ఇచ్చాడోకదా..?

అందం వెనుక ఉన్న ముళ్ళ రహస్యిం ఇప్పుడిప్పుడే తెలుస్తోంది..

గులాబి ముళ్ళ భాద తెలుస్తున్నా ఇప్పటీకీ అంతగా నెప్పి అనిపించడంలేదు..

గులాబీకి తెల్సు తన ముళ్ళు గుచ్చుకొని తక్తంకారుతోందని..అయినా అగులాబీకి దయలేదు..

ఆ అందమైన గులాబీ..తన ముళ్ళ్తతో తక్తం కళ్ళ చూడటం దాని నేచుర్ ఏమో..

తన ముళ్ళు గుచ్చుకొని భాద పడుతుంటే హాయిగా నవుకొని ఎంజాయి చేస్తుంది..

అది గులాబి తప్పు కాదు ముళ్ళుంటాయని తెల్సి పట్టుకోవడం మనతఫ్ఫేమో కదా?

దూరం అవుతున్న జ్ఞాపకాలు

దూరం అవుతున్న జ్ఞాపకాలు..

మనసులోంచి జారిపోతున్నాయి..దూరం అవుతున్నాయి

ఆత్రంగా పట్టు కోబోతే మళ్ళీ జారిపోతున్నాయి..ఇంకా దూరం ఔతున్నాయి

జారి పోయిన జ్ఞపకాలను పట్టుకోలేని..తిరిరాలేవని తెల్సినా..

అప్పుడప్పుడు చేస్తున్న పిచ్చి ప్రయత్నాలతో ఉన్న కొన్ని జ్ఞాపకాలు జారిపోతున్నాయి

కాని ఇప్పుడు అర్దం అయింది గడచి పోయిన జ్ఞాపకాలు తిరిగిరావు

రాబోయిన ఆక్షనాల్ని పోగొట్టుకున్ననని అలస్యింగా తెల్సుకున్నాను

మనసు మాట్లాడుతుంది

గొంతు మౌనంగా వున్నప్పుడు

మనసు మాట్లాడుతుంది

మనసు మౌనంగా వున్నప్పుడు

హృదయం మాట్లాడుతుంది

హృదయం మౌన ముద్రలో ఉన్నప్పుడు

అంతరాత్మ అనుభూతిని ఇస్తుంది ..

నా కోయిల స్వరం మూగబోయింది..

వేకువజామున ఎమయ్యాయి నీ పలకరింపులు..

వేకువ జామున నీపలకరింపు కోసం ఎదురు చూస్తుంటే పలుకరించి...పడుకో బుజ్జీ అన్న నీపలుకు ఏవి..?

ఎంత గొడవపడిన చివరకు నివు చెప్పే సారీలు ఏవి..?

నేను మాట్లాడకపోతే మౌనవ్రతం చేస్తానన్ని నీ మాటలు ఏవి..?

నలుగురిలో నేను ప్రత్యేకం అన్న నీ మాటలు అబద్దాలేనా

తన అడుగుల సవ్వడిని నా నడకతో లయకలిపేది అంతా బూటకమేనా...

తను విడిచిన శ్వాసతో నాకు ఊపిరిపోసేది...

తన కొంటేతనంతో నన్ను కవ్వించేది... ఏంకావలి అని ప్రశ్నించేది...

కలలోకూడ నాతో కలసిబ్రతకాలి అన్న ప్రేయసి ... ఓ బందానికి తలొంచి ప్రేమను వదిలేసింది...

ఆ క్షణాన కలిగిన భావానికి ఎదిరించే ధైర్యం ఉన్నా... స్వాగతించే ఓపిక తనకిలేదు...

అర్ధం చేసుకునే వయసున్నా ...తెలుసుకునే మనసు తనకిలేదు...

ఎదేమైన తనవల్ల జీవితంలో ..ఓ మంచి స్నేహాన్ని కోల్ఫోయాను

ఇప్పుడిప్పుడే అనిపిస్తుంది మంచి చేశాననుకొంటూ తప్పులు చేశానేమో అని

ఒక్కటి మాత్రం నిజం నీకు కీడు చేయాలని కలలో కూడా అనుకోలేదు

భయపడిందంతా జరిగింది కాని నేనాసించిన నీ సపోర్టు ఇసుమంతాలేకపోవటం

ఇప్పటికీ నాకర్దంకాని జవాబులేని ప్రశ్న గానే మిగిలిపోయింది?

ఇప్పటికీ నాతో మాట్లాడుతున్నట్టే..నాతో కల్సి నడుస్తున్నట్టు.

నాపక్కనే ఉండి నవ్వుతున్నట్టు బ్రమలు ఇంకావీడిపోలేదు


ఓకప్పుడు మనం విడిపోతా మేమో అనుకున్నఫ్ఫుడు నీమీద నమ్మకం అలా ఎట్టి పరిస్థితుల్లో జరగదని

అప్పట్లో నాకు నిద్రలేని రాత్రుల్లకు కారణంకూడా అదే...చివరికి అదే నిజం చేశావు..

కొన్ని పరిస్థితులు ఎందుకు అలా క్రియేట్ అవుతున్నాయో అర్దంకాకుండా ఉన్నాయి

గతించిన ఓ పేజీని వర్తమానం చెరిపేస్తున్న యదలో ఓమూల తనప్రేమ ప్రవాహంలా పొంగుతునే ఉంది

నోట్ :- కవిత http://agnijwaala.blogspot.com/ బ్లాగ్ స్పట్ లొనీది బాగుందా నాకు ఈ కవితలో ఫీల్ నాకు అర్దం కాలేదు

మానవ సంబందాల పై ఓ అమ్మాయితో చేసిన ఇంటర్వూ part-2

నేను:-> నీ లవర్ కు నీ ...( నీకేరెక్టర్ మీద )బాయి ప్రెండ్ మీద అనుమానం ఉంటే..ఇద్దరిని ఒకే సారి నిలబెట్టి నీ కేరెక్టర్ గురించి అడగాలనుకున్నాడనుకో అప్పుడు ఏమి చేస్తావు

అమె:-> (చాలా కోపంగా ) వాడు ఎవడైనా కావచ్చు ఎన్ని సంత్సరాల పరిచయం కావచ్చు "చెప్పు తెగుద్ది అంటాను" కొట్టి చూపిస్తాను వాడెవడు నాప్రెండ్స్ ఎదురు నాకేరెక్టర్ అడగటానికి

నేను:-> నీ బాయి ప్రెండ్ నీప్రెండ్స్ నీగురించి చెడ్డగా అసభ్యింగా మాట్లాడుతున్నారు అని లవర్ చెబితే నమ్ముతారా

ఆమె:-> నమ్మను నమ్మకం లేనప్పుడు స్నేహం ఎందుకు చేస్తాను ...అలా చెప్పింది లవర్ అయినా నమ్మను.నీ పని నీవుచూసుకో నాపర్సనల్ విషయాల్లో తలదూర్చకు అని వార్నింగ్ ఇస్తాను.నా ప్రెండ్స్ పైన నాకానమ్మకం ఉంది లేకపోతే ఎందుకు స్నేహం చేస్తాను

( ఈ మాట చెప్పినప్పుడు నాకు ఇలాంటి స్నేహితురాలు ఉంటే ఎంత బా
గుండో కదా అనిపించింది...నేను చేశాను నమ్మకం లేని మషితో స్నేహం..అది గతం లెండి )

నేను :-> ఈ కాలం అమ్మాయిల డేటింగ్ లు పబ్బుల చుట్టూ తిరగడం..కరెక్టేనా
ఆమె :-> అది వారి ఇష్టం బట్టి ఉంటుంది డేటింగ్ అనేది మాత్రం ఒళ్ళు బలిసి చేసేది ( ఇలా హార్డుగా మాట్లాడినందుకు ఏమనుకోవద్దు నా ఒపీనియన్ అంది ఆమె) పబ్బులకు తిరగడం ఫాష్టు కల్చర్ చెడిపోతాను అంటే ఎవ్వరు ఏమి చేస్తారు ...వీరి ఇలా చెడిపోవడానికి తల్లిదండ్రులదే తప్పు..వాళ్ళు పట్టీంచుకోకపోబట్టే వీరు ఇలా బరెతిగిస్తున్నారు

...( మిగిలిన ఇంటర్వూ తరువాత పోష్టు చేస్తాను )

మానవ సంబందాల పై ఓ అమ్మాయితో చేసిన ఇంటర్వూ

అబ్బాయిలు,అబ్బాయిలు ప్రస్తుత పరిస్థితుల్లో వీరిమద్య రిలేషన్స్...ప్రేమ,స్నేహాల పేరుతో అవసరానికి ఆడుతున్న డ్రామాలు..మనస్సులో ఒకటిపెట్టుకోని బయటీకి ఒకటి నటించడం..స్నేహాల్లో నిజాయితీ ఇప్పటి ప్రేమల్లో వాస్తవాలు...అనే విషయం పై ముందుతరానికి ఇప్పుడు జరుగుతున్న వాస్తవ పరిస్థితులు తెలిపేందుకు ఓష్టోరి ప్లాన్ చేసుకొని..కొంత మంది యువతీ యువకులతో ఇంటర్వూ చేశాను...ఇప్పుడు యువతీ యువకులు కోరేదేమిటి..స్నేహానికి ప్రేమకు వాళ్ళు చెబుతున్న అర్దాన్నివెతకాలనే చిన్నిప్రయత్నం..ఇలా కల్సిని ఓ అమ్మాయితో చేసిన ఇంటర్వూ నన్ను నేను ప్రశ్నించుకునేలా చేసింది ఆమెలోని నిజాయితీ...అందరూ ఈ అమ్మాయిలా లేరు కాని అమెలోని నిజాయితీ జరిగిన జరుగుతున్న పరిస్థితులను చూస్తుంటే ఎందుకో ఎక్కడో తెలియని ఆందోళన...అందుకే అమె ఇంటర్వూను బ్లాగ్ లో పోష్టు చేస్తున్నా......( అమె పేరు మార్చాను..మరి అమె చెప్పిన నిజాలు అలాంటివి )అమె ను ఓ స్నేహితుని ద్వారా కల్సాను విషయం చెప్పాను..అప్పటికే నేను చేసిన ష్టోరీలు అమె చూసింది..నేను ష్టోరీల కోసం తీసుకునే లీడ్ తనకి ఇష్టం అని ఓ రకంగ నాఫ్యాన్ అంటూ చెప్పుకొచ్చింది..సరే ఆవిషయాన్ని పక్కన పెట్టి అసలు విషయానికి వద్దాం..ఓ చల్లని సాయం సమయాన అమె నుంచి నాకు ఫొన్ కాల్ వచ్చింది (5-12-2010 ) సార్ మిమ్మల్నికలుద్దాం అనుకుంటున్నాను అని...నేను చెప్పాను నీ ఇంటర్వ్యూకావాలి అని మొదట కల్సి మాటలాడదాం అని చెప్పింది..తనకి ఆరొజు సెలవు కావడం తో అసలు అమె ఒపీనియన్స్ ఎలా ఉంటాయో తెల్సు కోవచ్చుగాఅని కెమేరాలేకుండా ఆఫీసులో పర్మిషన్ తీసుకోని వెల్లాను..ఆ..ఇంటర్వూ విషేషాలు అమె నిజయితీగా చెప్పిన సమాదానాలు రేపు పోష్టుచేస్తాను..ఇప్పుడు టైం 4:00 ( రాత్రి )దాటింది ఎందుకొ నిద్రరాక కంప్యూటర్ ముందు కూర్చున్నా..మూడ్ సరిగా లేదు (కారనం..?)

సరే ఇకమొదలు పెడతాను..చెప్పిన సమయానికి అక్కడికి వెల్లాను...అమె ఎక్కడవుందో తెలియదు..అడగలేదు..ఫోన్ చేశాను సార్ నేను వచ్చి చాలాసేపు అయింది..మీకోసమే వైటింగ్ అంటూ తానున్న ప్లేస్ చెప్పింది..గతంలో అదే ప్లేస్ లో ఓ కూర్చున్నప్పుడు పాతజ్ఞాపకం గుర్తుకు వచ్చింది....అది గతం ఇది వాస్తవం అని గుర్తుకు వచ్చి ఆవిషయాన్ని పక్కనపెట్టి..సరే చెప్పండి అన్నాను ఏదో ఆలోచనలో..కారణం అక్కడ ఉన్న వాతావరణం ఎంతో ప్రశాంతంగా ఉంది ఎవ్వరు ఎలాపోతే నాకేంటి...నన్నెవరు ఏమనుకున్నా నేను అందరికి మంచే చేస్తాను అని ప్రక్రుతి అన్నట్టు గా అనిపించిందినాకు ......మీరడిగితే నేను సమాదానం చెబుతాను.. అనటంతో సోది అడగకుండా డైరెక్టు పాయింట్ కు వద్దామని ప్రశ్నించడం మొదలు పెట్టాను

నేను :-> నీ పర్సనల్ గురించి అడుగుతున్నాను అనుకోకు మీరు ఎవరిని అన్నా ప్రేమిస్తున్నారా ..

ఆమె:-> తప్పేముంది సార్ 8 సంత్స్రాలుగా ఒ అబ్బాయిని ప్రేమిస్తున్నాను..మాకు ఇద్దరికి ఒకరంటే ఒకరికి ఇష్టం..అలా కొనసాగుతుంది..

నేను:-> నీకు స్నేహితులలో అబ్బాయిలు ఉన్నారా...అమ్మాయిలు ఉన్నారా..

ఆమె:-> ఇద్దరూ ఉన్నారు అబ్బాయిల తో అమ్మాయిలు స్నేహం చేయకూడదా...నాకు అమ్మాయిలతో కంటే అబ్బాయిలతో నే స్నేహంగా ఉంటాను అమ్మాయిలు ఒ పట్టాన అర్దంకారు..అబ్బాయిలు నాతో మంచిగా ఉంటారు అన్ని విషయాలు షేర్ చేసుకుంటారు

నేను :-> మరి ఈ విషయం నీవు ప్రేమిస్తున్న అతనికి తెలుసా...

ఆమె:-> తెలుసు సార్ ముందే చెప్పాను ..మొదట్లో గొనిగాడు ఆతరువాత నాపద్దతి చూసి సరే అన్నాడు...తనని అయినా వదులుకుంటాగాని స్నేహితుల్ని మాత్రం వదులు కోను అని ఓ సందర్బంలో గట్టిగా చెప్పాను

నేను :-> ఏసందర్బంలో చెప్పవలసి వచ్చింది తెలుసుకోవచ్చా మీకు ఇబ్బంది లేకపోతే

ఆమె:-> తప్పకుండా సార్ తన ప్రేండ్స్.. నా బాయి ప్రేండ్స్ గురించి ఏదో చెప్పారంట అది నన్ను అడిగాడు అప్పు గట్టిగా చెప్పాను...ఓ మగ ఆడ మాట్లాడి తే అలాంటి సంబందాలు అంటగడితే ఊరుకొనని వార్నింగ్ ఇచ్చాను
....( ఇంకా ఉంది సమయం దొరికినప్పుడు పోష్టు చేస్తాను)

.వీళ్ళు మనుషులా..? ఎక్కడికి పోయింది మానవత్వం..?

.వీళ్ళు మనుషులా..? ఎక్కడికి పోయింది మానవత్వం..?

ఒక్కసారి పైన కనిపిస్తున్న ఫోటోలను చూడండి మనసును ఎవ్వరో కెలుకుతున్నట్టు అనిపిస్తుంది కదా..అవును నిజమే అసలు విషయంతెల్సుకుంటే జరిగేది కూడా అదే మరి కొన్నిసార్లు జరుగుతున్న సంఘటనతాలూక విషయాలు గుర్తుకు వచ్చినప్పుడు...మనసు కలత చెందుతుంది...నేను టివి9 లో పని చేస్తున్నప్పుడు జరిగిన ఘటన..ఉస్మానియా హాస్పిటల్ వైద్యులు నిర్లక్ష్యానిని నిదర్శనం..పైన ఫోటోలు ఇప్పటికే చుసివుంటారు..చూడండి మనిష్యుల్లొ మానవత్వం లోపిస్తున్నాయి ఈ ఫొటోలే నిదర్శనం..ఉస్మానియా హాస్పిటల్ బయట మార్చురి గేటు వైపు చిన్నగా మూలుకు వినిపిస్తుంది....అప్పుడు అటుగా వెలుతున్న నేను ఆ ద్రుస్యాలను కెమేరాలో బందిచి వివరాలు సేకరించే ప్రయత్నం చేశాను అప్పుడు తెల్సింది... ఉస్మానియా హాస్పిటల్ లో జాయిన్ అయిన అనాదను ఎలాంటి ట్రిట్ మెంట్ ఇవ్వకుండా మామ మాత్రపు ట్రీట్ మెంట్ ఇచ్చి ఇలా చత్తకుప్పలో పడవేశారు ఆని...అప్పుడు నేను టివి9 లో పని చేస్తున్నాను ఈ విషయాన్ని మా ఇన్ చార్జ్ ద్ర్షుష్టి కి తీసుకెల్లాను ..వెంటనే ఆష్టోరీని టెలికాష్టు అయి ఈ ఘటనకు కారణం అయిన వారిని సస్పెండ్ చేసి అతనిని హాస్పిట్ ల్ లో చేర్పించి ట్రీట్ మెంట్ చేశారు... కాని ఎందుకో అతని కి ఎలా ఉందో చూద్దామని మరోసారి హాపిటల్ కు వెలితే మళ్ళీ నిర్లక్ష్యిం అక్కడ కనిపించింది..గొడవచేసి నిర్లక్యింగా ఉద్యొంగం చేస్తున్న వారిని సస్పెండ్ చేయించి నా..మళ్ళీ అదే నిర్లక్ష్యిం సదరు బాదితున్ని హాస్పిటల్ సిబ్బంది క్రింద దిక్కులేని వానిలా క్రింద పడుకో పెట్టారు (ఫొటో లో ఆద్రుస్యిం మీరు చూడవచ్చు) ఉండటం జరిగింది మీడియా కల్పించుకొన్నా అక్క పరిస్థితులు నిర్లక్ష్యానికి ప్రత్యెక్ష సాక్ష్యిం ఈ ఘటన..మళ్ళీ హడావిడి చేసి మంచి ట్రీట్ మెంట్ ఇప్పించ గలిగాను కాని ఆ వ్యక్తి తన వివరాలు అందించకుండాని తిరిగిరాని లోకాలకు పోయాడు ..లోకంలో జరిగే ఇలాంటి ఘోరాలు చూడలేను అనుకున్నాడో ఏమొ మరి నాకు ఈ ఘటన్ గుర్తుకు వచ్చినప్పుడల్లా అతన్ని ఎందుకు బ్రతికించలేక పోయానా అనే చిన్ని భాద మాత్రం మిగిలిపోయింది..

మానసిక..ఘర్షణ..సుడిగుండెల వలయాలు

ఎప్పటికప్పుడు వెంటాడే జ్ఞాపకాలు..
ఎంతటి మానసిక సుడిగుండాల వలయాలు
ఈ ఆలోచనలు ..మనసులోని సునామీల హొరు..
పైకి కనిపించేది కాదిది..ఎవ్వరితో పంచుకునేది కాదు..
ఏకాంతంగా బరించాలన్నా వశంకావడంలేదు...నీవు పెట్టిన చిచ్చు అలాంటిది..
నివెందుకు కాపని చేశావో నీఉద్ద్యేశ్యం ఏమిటో తెలీయదు..
నీవు పెట్టిన చిచ్చు రగులుతూనే ఉంది..ఆరని అగ్ని గోళంలా
నిజాయితీ గా స్నేహం చేసినందుకు మర్చిపోలేని గిష్ట్ ఇచ్చావు..
నీకు తెల్సి చేసావు తేలికచేశావో జీవితంలో మర్చిపోలేని గిప్ట్ ఇచ్చావు..
ఆరని అగ్నిరగిల్చి హాయిగా లైఫ్ ఎంజాయి చేస్తున్నావు
నిన్ను అనేంత ష్టేజి కాదు నాది ...అనుకునేంత స్వతంత్రంలేదు ఇప్పుడు మనమద్యి
మనిషిలోని మనస్సుకు మేధస్సుకు మద్యి వైరం రగిల్చావు..
ఒకప్పుడు కొంచెమే ఉండేది ...నివురుగప్పిన నిప్పులా దానికి అగ్నిని రాజేశావు..
రాజీ పడలేని ఘర్షన..
మనసు గాజుగుండెలో బందించి ఒక్కసారిగా బద్దలు చేసినట్టుంది..

ఊహలోంచి యధార్థంలోకి

ఒక ఊహలోంచి యధార్థంలోకి
పయనానికి సమాయత్తమవుతున్న వేళ
ఎన్నెన్ని అనుమానాలో... ఎన్నెన్ని ఆలోచనలో...
మనసును ఎంతగా స్థిరపరచుకొంటున్నా
కమ్ముకొన్న ఆలోచనల దొంతరలెన్నో...
ఊహల్లో ఉండటం ఎంత
హాయిగా ఉంటుంది!
జరుగుతున్న వాస్తవం చేదుగా ఉంటుంది
మనసుని స్థిమితంగా ఉండ నీయదు
ఒక నిజాన్ని ప్రతిష్ఠించే ప్రయత్నంలో
గతకాలపు గందరగోళాలు
వెనక్కు లాగేస్తున్నాయి.
జీవితం క్షణక్షణంగా సాగే ఆలోచనల
సమాహారం కదా...
ఓ క్షణంలో మెరిసే వెలుగుకు ఆకృతి
కల్పించడానికి పట్టే సమయం
ఎవరికీ తెలీదేమో...!
అందుకే ఓర్పు ఎంతో కావాలి.
ఆటుపోటులకు అలవాటు పడడమూ
అవసరమే!
సమయంతోపాటు స్వచ్ఛతను
తోడు చేసుకోవడం అవసరమే.
వాస్తవచిత్రాలు రూపుదిద్దుకొనేవరకూ
వేచి ఉండటమూ అవసరమే!
ప్రతిదీ కాలమే నిర్నయిస్తుంది
జరగాల్సింది జరిగిపోతుంది..
అయినా ఓర్పుతప్పదు...

మరచిపో నేస్తమా..హ్రుదయముంటే సాద్యమా

మరచిపో నేస్తమా..
హ్రుదయముంటే సాధ్యమా..
జ్ఞాపకాల నీడలు..తీవి చేదు బాసలు
ని గుండెలో చెరిపేసుకో
నీకోసమే తుడిచేసుకో
గుడ్డి ప్రేమల్లో...మూగ సాక్ష్యాలు
ఇక వినిపించునా కనిపించునా

నీ కంటి పాపతో కన్నీరు చల్లకు...
పన్నీట వెన్నెలాజల్లుకో..
కొత్త ఆశలే..తీగలల్లుకో
మన్నిస్తున్నాలే మాజి ప్రేయసి
పచ్చని సిరులు..వెచ్చని మరులు..నచ్చినవరుడు..నూరేళ్ళుగా నీతోడుగా వర్దిల్లగా
ఆకాశ వీధిలో..ఏతారనడిగినా..
చెబుతుందెలే మన ప్రేమ గాధలు...
భగ్న జీవుల గుండె కోతలు
గెలుపే నీదమ్మ..జోహారందుకో
పగిలిన హ్రుదయం..చిలికిన రక్తం..కుంకుమ తిలకం ఏనాడు నీ శోభలై వర్దిల్లగా




సినిమా :- జీవన పోరాటం ( 1996 )
మ్యూజిక్ :- చక్రవర్తి
లిరిక్స్:- వేటూరి , సి.నారాయణ రెడ్డి

వీదుల పావలవుతున్న బావిభారత పౌరులు...

కారణాలు అనేకం..ఇంటినుంచి బయటికి వస్తున్న చిన్నారులు గమ్యింతెలియక అనేక అలవాట్లకు గురౌతున్నారు...తల్లిదండ్రుల ఆలనా పాలనా కరువైనప్పుడు...వీదుల పాలవుతున్న చిన్నారులు ఎందరో...ఒక్క హైదరాభాద్ లోనే వేలల్లో దేశవ్యాప్తంగా లక్షల్లో ఉంటున్నారు..మరి విరిని అసాఘిక శక్తులుగా చూడవలసిందేనా...ఒక్కసారి వారి జివితాల్లోకి తొంగిచూసే ప్రయత్నంచేస్తే ఎన్నో బయంకరమైన వాస్తవాలు వెలుగుచూస్తున్నాయి...నేను ఈ ష్టోరీని 6 సంత్స్రారాలక్రితం చేశాను కాని అప్పటికి ఇప్పటికి సమాజంలో ఎలాంటి మార్పులేదు..వీధిబాలలు పెరుగుతూనే ఉన్నారు కొన్నిస్వచ్చంద సంస్థ్జలు పనిచేస్తున్నా...పెరుగుతున్న వీధి బాలల జివితాలు బుగ్గిపాలవుతూనే ఉన్నాయి..........ఎవరో వస్తారు ఏదో చేస్తారని కాకుండా మనం స్వచ్చందంగా ముందుకు వచ్చి ఇలాంటి వీధి బాలలను ఆదుకోవలసిన అవసరం ఎంతైనాఉంది..ఆ వీధి బాలలు తల్లిందడ్రులను వదలి విదుల్లో ఎలాంటి కష్టాలు అనుబవిస్తున్నారో ఒక్కసారి మీరే చూడండి....

Note :- ఇక్కడ భాదకరమైన విషయం ఈ ష్టోరీ వీడియో ఎడిటర్ "శివ" చనిపోయాడు...నాకు మంచి మిత్రుడు...ఎంకో ఈష్టోరి వీడియో చూసినప్పుడల్లా తనే గుర్తుకు వస్తాడు...అందుకే వెతికి వెతికి నా స్నేహితుడిని గుర్తుకు తెచ్చుకొంటూ పై లోకాల్లో దేవుని వద్ద ఉన్న నాస్నేహితుడు "శివ" ఆత్మకు శాంతి కలగానలని కోరుకుంటూ ఈ ష్టోరీని అంకిత మిస్తూ తిరిగిరాని లోకాల్లో ఉన్నా నీవు ఎప్పుడూ మామదిని వీడి పోలేవనేది నిజం నేస్తమా కన్నీటి విడ్కోలు ఇవ్వడం తప్ప ఏమి చేయలేని నేను ఏమి చేయాలొ అర్దంకావడంలేదు..స్నేహం పేరుతో అడ్దంగా మోసాలు చేస్తూ ...నమ్మకానికి అర్దంలేకుండా చేస్తున్న ఈ రోజుల్లో నీలాంటి స్నేహితుడు దొరకడం కష్టం..

మనసు చేరిన ఓ నేస్తమా..ఏ మైయిందీవేళ

ఏమైంది నా మనసుకి కొత్తగా ఈ ఆందోళన.
దరిచేరనంత దూరం అయ్యావని తెల్సీ..ఏదో అలజడి

నీగురించి ఆలోచనలు కొత్తగా అనిపిస్తూన్నాఈవేళ
నీవు నను వీడి పోయావు అనే అలోచన గుండెలో అలజడి రేపుతుంది.

మనం విడిపోయిన ఇన్ని రోజుల్లో ఏ రోజు లేదే ఇలా?
ఈ రోజు ఏమైంది నా మనసుకి కొత్తగా..

ఏమైంది నాకు నేస్తమా నీవైనా తెలుపవా?
గతంలో జరిగింది అంతా నిజంకాదని..
అంతా ఒట్టి బ్రమేనని నా మనసుని నమ్మేదెలా?

ఏమైంది నా మనసుకి నిన్ను చూసి కొత్తగా భిడియ పడుతుంది.
నీ చేరువని నా నుండి దూరం చేస్తుంది...

ఒకప్పుడునీవు దగ్గరవుతుంటే హాయిగా అని పించేది ...
మనం కల్సుకొని మాట్లాడి విడిపోతున్న క్షణాన బాధ అనిపించేది
ఎన్నోసార్లు నీతో అన్నా అదే ఇప్పుడు నిజం అయింది
నను నీవు వీడి పోయావంటే గుండెలో అలజడి రేపుతుంది.ఇప్పటికీ

దరిచేరవని దూరం అయ్యావని తెల్సి ఈ రోజేమిటి ఈ కొత్త ఆనందం...
పాత జ్ఞపకాలు మనసుని మైమరపిస్తున్నాయి నాకుతెలీకుండా

ఏమైంది నాకు నేస్తమా నీవైనా తెలుపవా?
నాదరికి చేరని ఓ మదురస్వప్నమేనని.. మనసుని నమ్మేదెలా?

మనసు చేరిన ఓ నేస్తమా..ఏ మైయిందీవేళ

మౌనం గానే ఎదగమని మొక్క నీకు చెపుతుంది..

మౌనం గానే ఎదగమని మొక్క నీకు చెపుతుంది
ఎదిగిన కొద్దీ ఒదగమని అర్ధమందులో ఉంది
అపజయాలు కలిగిన చోటే గెలుపు పిలుపు వినిపిస్తుంది
ఆకులన్ని రాలిన చోటే కొత్త చిగురు కనిపిస్తుంది

1.దూరమెంతో ఉందని దిగులు పడకు నేస్తమా
దరికి చేర్చు దారులు కూడా ఉన్నాయిగా
భారమెంతో ఉందని బాధపడకు నేస్తమా
బాధ వెంట నవ్వుల పంట ఉంటుందిగా
సాగర మధనం మొదలవగనే విషమే వచ్చింది
విసుగే చెందక కౄషి చేస్తేనే అమౄతమిచ్చింది
అవరోధాల దీవుల్లొ ఆనంద నిధి ఉన్నది
కష్టాల వారధి దాటిన వారికి సొంతమవుతుంది
తెలుసుకుంటె సత్యమిది
తలచుకొంటె సాధ్యమిది

2.చెమట నీరు చిందగా నుదుటి రాత మార్చుకో
మార్చలేనిదేదీ లేదని గుర్తుంచుకో
పిడికిలీ బిగించగా చేతి గీత మార్చుకో
మారిపోని కధలే లేవని గమనించుకో
తొచినట్టుగా అందరి రాతలు బ్రహ్మే రాస్తాడు
నచ్చినట్టుగ నీ తలరాతను నువ్వే రాయాలి
నీ ధైర్యాన్నే దర్శించి దైవాలే తలదించగా
నీ అడుగుల్లొ గుదికట్టి స్వర్గాలె తరియించగా
నీ సంకల్పానికి ఆ విధి సైతం చేతులెత్తాలి
అంతులేని చరితలకి ఆది నువ్వు కావలి
music:
ilayaraja,devi,anu malik,sonu

నేను ప్రేమించే వాళ్ళకన్నా .... నన్ను ప్రేమించే వాళ్ళు అంటే నాకు ఇష్టం

నేను ప్రేమించే వాళ్ళకన్నా నన్ను ప్రేమించే వాళ్ళు అంటే నాకు ఇష్టం
నా ప్రీయ మైన నెస్తమా...!
నా చుపూ నీ కొసం ఏదురు చూస్తుంది
నా అ స్వప్నం నీ కొసం తపిస్థుంది...
నా ప్రతి ఆశ నువ్వు గొప్ప వ్యక్తివి కావలని..
నా ప్రతి రక్తపు బొట్టు నీ కొసం చిందిస్తాను..
నా తుది స్వసా వదిలె వరకు నిన్ను మరవను..
ఆత్మకి చావు వుండదు.. మన స్నేహానికి కూడ చావు వుండదు..
నీ కొసం తపిస్తున్న ఈ స్నేహితుడిని మరవకు......................

"ఎవరు నువ్వు అని నన్ను అడిగితే -
ఏమని చెప్పను నా గురించి నేను...

ఇన్నేళ్ళ ఈ ప్రయాణాన్ని ఒక్కసారి వెను తిరిగి చూస్తే
నా ఈ జ్ఞాపకాల దొంతరలో
ఎన్నో అనురాగాలు,ఎన్నో మమకారాలు
ఎన్నో ఏవగింపులు,ఎన్నో ఈసడింపులు..

ఏమి సాధించానని నన్ను నేను ప్రశ్నించుకుంటే -
అసలు ఏమీ సాధించావంటు ఈ ప్రశ్న అని
నా అంతరంగం నవ్వుతుంది నన్ను చూసి..

చిత్రంగా లేదు -
కనీసం నా అంతరంగాన్ని అయినా సమాదానపరుచుకోవాలన్న
పట్టుదలతో ముందుకి సాగుతున్నాను......

ఒంటరితనం మనిషిని పిచ్చివాడిని చేస్తుంది అంటారు -
కాని అదే ఒంటరితనం నిన్ను నువ్వు తెలుసుకోవాడానికి,
నిన్ను నువ్వు మలుచుకోవాడానికి దొరికే సమయం అంటాను నేను...

ఈ ఒంటరితనపు నిశీదిలో
నిశ్శబ్దం భయంకరంగా ఉంటుంది అంటారు -
కాని అది నన్ను వెక్కిరిస్తుంది
నిన్ను నువ్వు తెలుసుకుంటు ఎన్నాళ్ళు ఇలా అనీ..

పాపం దానికేమి తెలుసు -
మనిషి ఆశకు అంతం ఉండదని
ప్రపంచం ఎంత తెలుసుకున్నా చేరని లోతు బావి అని....

అణువు అణువున స్వార్ధం నిండిన ఈ ప్రపంచం మీద నాకు -
ఏదో తెలియని ఆవేశం
ఏదో తెలియని ఆక్రొశం
ఏదో తెలియని ఆవేదన...
కాని -
రేపు ఎప్పుడు నిన్న లాగ ఉండదని నాది ఒక చిన్న ఆరాటం
రేపటీ ఆ వెలుగు కిరణాల కోసమే నా ఈ గమ్యం లేని ప్రయాణo"

"స్నేహమా"...ఏమని చెప్పను ...?

"స్నేహమా"
విస్తరించిన వెల కట్టలేని వెన్నెల "స్నేహం"

మలినం లేని మృదువైన మౌనం "స్నేహం"

బంధుత్వం అవసరం లేని బలమైన బంధం "స్నేహం"

మమతలతో మైమరపించే మహా మాయ "స్నేహం"

ఆప్యాయతలతో అలరించే అనుబందం "స్నేహం"

వివరణలు అడగని విలువైన వాస్తవం "స్నేహం"

నిరూపణలు కోరని స్వచమైన నిజం "స్నేహం"

సరిగమలు అక్కర లేని వినసొంపైన సంగీతం "స్నేహం"

ప్రేమానురాగాలకు నిజమైన ప్రతిరూపం "స్నేహం "

కరుణ ,సహృదయతలకు కావ్య రూపం "స్నేహం"

కొందరికే సొంతం ఈ అపురూప వరం ఈ స్నేహం ...

మానవత్వమా ఎక్కడ నీచిరునామా...?

మానవత్వమా ఎక్కడ నీచిరునామా...?
మనుష్యుల్లో మానవత్వం కొరవడుతోంది...నేను సుఖంగ ఉంటేచాలు ఎదుటివాడు ఎమైపోయినా నాకేంటి అంటున్నరు..స్వార్దం నిండిన జీవితం జీవించి ఉపయోగంఏంటి...కనీసం జరిగింది తెల్సుకునేంత సమయంలేకుండా పోతోంది..అంతా స్వార్దం ఎదుటివాడు బాద పడ్తున్నా డని తెల్సినా తాను హేపీ గా ఉన్నా కదా వాడు ఎమైతే నాకేంటి అన్న కుంచిత మనస్తత్వం..ఎదుటి వాడు స్నేహితుడైనా స్వార్దం మనిషిలో ప్రవేశించాక అప్పటిదాకా ఉన్న విచక్షన కోల్పోతున్నారు....ఎప్పటి కైనా నిజం నిజమే...వాస్తవం తెలిసాక వెనుక్కుతిరిగి చూస్తే నీకు మిగిలేది బూడిదే..నేను చేస్తున్నది కరెక్ట్ అనుకంటూనే ఎన్నోతప్పులు చేస్తున్నావు..జరిగింది జరుగుతోంది ఒక్కసారి గుర్తుకుతెచ్చుకొంటే అసలు నిజం తెలుస్తుంది ...మనసునిండా స్వార్దం తో ఉన్న నీవు విచక్షణ కోల్పోతున్నావు వాస్తవాన్ని మరుస్తున్నావు ఎంత చెప్పినా చెవిటివాడి ముందు శంఖం ఊదినట్టే కదా మనిషిగా మానవత్వం తో బ్రతుకు అదే నీజీవితంలో గొప్ప విజయం అని మర్చిపోకు...లేదంటే జీవితం లోతిరిగి చూడని కష్టాలు నీకోసం ఎదుచూస్తూ ఉంటాయి .?
మనం రోజు రోడ్డు మీద వెలుతున్నప్పుడు కొందరు పేద అనామక జనం పడిపోయి ఉండటాన్ని ఎన్నోసార్లు గమనించే ఉంటాం అలా అపస్మారక స్థ్తితిలో పడి ఉన్నవారికి ఎమై ఉంటుంది బ్రతికి ఉన్నారా చనిపోయరా అని తెల్సుకోం ఎందుకంటే మనం అంతబిజీ..అలాపడీపోయివున్న సదరు వ్యక్తిని రక్షించొచ్చుకదా ఆని ఆలోచించే సమయందొరకడంలేదు ..యూసప్ గూడాలో నడి రోడ్డు మీద పడిఉన్న వ్యక్తిని పట్టింకోని జనం అడిగితే తాగి పడీపోయాడని వెకిలి నవ్వులు..ఆ వాస్తవద్రుస్యాలను మీ ముందుంఛే ప్రయత్నం..ఓ నిండు ప్రాణాన్ని కాపాడానన్న ఆత్మసంత్రుప్తి ..టివి5 లోఉండగ జరిగిన ఘటన

"శారద" రియల్ ష్టోరి-2 మగాడి చేతిలో ఇంకా మోసపోతూనే ఉంది

"శారద" రియల్ ష్టోరి-2

మగాడి చేతిలో దారుణంగా మోసపోయిన శారద అసలు ఇంట్లో ఇప్పుడు ఎలాంటి భాదలు అనుభవిస్తుంది ఆనే విషయాన్ని రియల్ గా చూపించే ప్రయత్నం ఈ శారద ష్టోరి-2..ఆమె ప్రస్తుత పరిస్థితేంటి ..శారదకు అండగా మేముండి న్యాయం జరిపించగలిగాం..మాఈ ప్రయత్నంలో అమ్మాయిలు ఇలామోసపోకుండా జాగ్రత్తగా ఉండాలని కోరుకుంటున్నాను..నమ్మకం అనే చెట్టుకింద జరిగేవే ఇలాంటి మోసాలు..నమ్మకంగా గొంతులు కోసేవారు చూడటానికి డీసెంట్ గా కనిపిస్తారు మాటలు చేతలు గొప్పమేధావిని తలపిస్తాయి తాను మేధావిని అని అనుకొంటూ మనస్సులో తాను తెలివిగా మోసం చేసున్నానను కొంటాడు ..( అది అతని నిజస్వరూపం )..మహీళలు ఏడ్చేమగాన్ని ఎప్పుడూ నమ్మకండి...మీకోసమే నాజీవితం అంటూ ఏడ్చాడో మీరు ట్రాప్ లో పడ్డట్టే..కొందరు నమ్మకంగా మోసగిస్తున్న విషయాన్ని అమ్మాయిలు గుర్తించడంలేదు.. తీర మోసపోయాక తిరిగిసూస్తే ఏమి అర్దంకాని పరిస్థితుల్లో..ఆత్మ హత్యలకు పాల్పడుతున్నారు...శారద విషయంలో అదే జరిగింది..తీరా మోసపోయాక కాని అసలు విషయం తెలియలేదు.అలాంటి మోసగాన్ని గుర్తించాలంటే అతని ప్రతికదలిక అనుమానస్పదంగా ఉంటుంది...ప్రతి విషయాన్ని అనుమానిస్తుంటాడు...తాను మిమ్మల్ని అనుమానిస్తున్నడు అనవసర విషయాల్లో అంటే తనని తాను నమ్మకుండా ఎదుటి వాళ్ళపై ఆ అపనమ్మకాన్ని రుద్దాలని చూస్తాడు.ఆతని మాటల్లో చేతల్లో నిజాయితీ ఉండదు ఎప్పుడు ఎదుటి వాని పై అపనమ్మకాన్ని వ్యక్తంచేస్తూ అభద్రతా భావంతో ఉంటాడు తాను స్వార్దంతో కావలనుకున్నది ఎవ్వరీ దోచుకెలుతున్నట్టు ఆందోళ పడుతుంటాడు(ఈ సో బీకేర్ ఫుల్).మీరు మరో శారద కాకుండా ఉండాలంటే ప్రతి విషయాన్ని నిసితంగా ఆలోచించండి అసలు విషయం మీకే బోద పడుతుంది..

స్నేహానికి విలువ తెల్సిన ఓ ప్రెండ్ పంపిన కవిత

మనం స్నేహంకోసం వెంట పడేకన్నా మనస్నేహంకోసం ఆసించే వారూ ఉంటారు.
మనం ఇష్టపడే వారు మనల్ని పురుగుల్లా తీసేసినప్పుడు అలాంటి వారిగురించి ఆలోచించకుండా...మనకోసం ఆలోచించే స్నేహితులకోసం సమయం కేటాయించండి