నింగి నుండి దూకే ఆ చినుకు
వరదై నిలువెల్ల ముంచి,
తన రూపునే మార్చేసిందని
పారే ఆ సెలయేరు చినుకుతో గొడవపడి
కోపంతో స్నేహాన్ని విడిచిందా........?
మల్లి తన కొంగుచాచి పట్టి
తనలో కలుపుకొని
తిరిగి ఆవిరిగా మారి
ఆ చినుకుకి మరు జన్మనివ్వలేదా...?
చల్లని చిరుగాలి
ఆవేశంతో చెలరెగి సుడిగాలిలా మారి
తనరెక్కలు విరిచి తన గమ్యాన్ని మార్చిందని
పక్షి ఏనాడైనా ఆ గాలిపై
అలకబూని,మాట్లాడటం మానేసి...
స్నేహం చేయకుండా వుందా...?
మరల ఆ గాలిని రెక్కలతో
తన గుండెలకి హత్తుకొని
హాయిగా అకాశంలో విహరించటం లేదా...?
కల్మషం ఎరుగని ఆ స్నేహంలో
వేలాది తీపిగురుతులే కనిపిస్తాయికాని
అప్పుడప్పుడో....అనుకొకుండానో జరిగే పొరపాట్లో, తప్పులో కావు
పొరపాట్లు సహజం...
కోపం క్షణకాలం...
ప్రేమ శాశ్వతం....
...బాబు
