నిద్రలేని రాత్రుల్లు గడపడం అలవాటైంది..నా చితిమంతలు కాలేవరకు నిన్ను మరలేనని తేలింది..

ప్రతిరోజూ ఇదే అనుభవ౦..
గతం తాలూకా నీ జ్ఞాపకాలతో పొద్దువాలేలోపు గాయపడట౦
రాత్రులు గాయాన్ని కన్నీళ్ళతో తడుముకోవడ౦..
నిద్రలేని రాత్రుల్లు గడపడం అలవాటైంది..
నా చితిమంతలు కాలేవరకు నిన్ను మరలేనని తేలింది..

ఇది ప్రతిరోజు జరిగే సన్నివేశ పునరావృత పర౦పరలో
గొ౦తెత్తి ప్రశ్ని౦చే స౦దర్భము౦డదు..మూగగా రోదించడం తప్ప
మనం ఆనందంగా వున్నరోజులు తిరిగిరావని తెల్సు కాని..భాద నాకు తప్పదు
నన్ను మర్చిపోవడం నీకు చేతనవుతుందేమో గాని అది నావళ్ళకాదని నీకు తెల్సు
ఎదురుచూపుల నమ్మక౦పై..ద్రోహాన్ని సూదులుగా గుచ్చుతాయి

విరిగిన భుజాలమీ౦చి నడిచే విషాద౦..ఏడ్చి ఏడ్చి కన్నీరు ఇంకిపోయింది..
ఎవ్వరు ఇలా నా విషయంలో..ఉదయాలు గాయపడకు౦డా అడ్డుకోలేవు
ఏ రాత్రీ గాయానికి పూతమ౦దు కాలేదు..ఆగాయం ఇంకా పెద్దది అవుతోంది

ఇప్పటికీ ప్రతిరోజూ ఇదే అనుభవ౦..పాత గాయాలను ఓదార్చుకు౦టూ వెళ్ళి
మళ్ళీ పొద్దువాలేలోపు గాయపడట౦..రాత్రులు గాయాన్ని కన్నీళ్ళతో తడుముకోవడ౦..

ప్లీజ్ నీవిషయంలో ఇప్పటికీ ఓడిపోవాలని లేదు..?

ప్లీజ్ నీవిషయంలో ఇప్పటికీ ఓడిపోవాలని లేదు..?
అప్పుడు ఎందుకు ఓడించావో తెలీదు..ఏం తప్పుచేశానో ఇప్పటికీ అర్దం కాదు..
ఎందుకు ఓడించాలని పించిందో ఇప్పటికీ అర్దంకాదు..ఎలా చేయగలిగావో..
ప్లీజ్ ఒక్కసారన్న గెలిపించవా అని అడగాలని ఉంది ఇంక గెలిచే అవకాశం లేదా..?
అప్పుడు అలా ఉన్న నీవు ఇప్పుడిలా ఎందుకు మారిపోయావు..?
అవును నీకు నన్ను గెలిపించాలని లేనప్పుడు నేనెలా గెలుస్తాను కదా..?
గతం రీళ్ళలా కళ్ళముందు కదిలాడుతూనే ఉంది..మనసులొ ప్రతిక్షనం..
వద్దనుకున్న నిజాలు కాదనుకున్న వాస్తవలు జరుగుతుంటే..ఏం చేయలేక
ఆకాశం వైపు వెర్రి చూపులు చూస్తూ ఉండటం తప్ప కదా...?
వర్షాన్ని ఆస్వాదిస్తున్నప్పుడు వరదై అది మనల్ని ముంచేస్తే ఎలా ఉంటుందో అలా ఉంది నాపరిస్థితి..
చల్లని చిరుజల్లులు పడుతుంటే అలా ఆస్వాదిస్తుంటే షడన్ గా వర్షం వచ్చి పిడుగులు పడ్డట్టు..
ఏంటీ పోలిక అని నవ్వుకోకు భాద అనుభవించిన వాడికి తెలుస్తుంది ..
నా ఎదురుగా నిన్ను ...తీసుకెలుతుంటే ఆ దృస్యిం ఇంకా కళ్ళముందే కదిలాడుతుంది..
ఒకటికాదు రెండుకాదు ఎన్నో నా ఎదురుగా ...జరుగుతుందని కలలో కూడా ఊహించలేదు...?

ఎక్కడ నే తడబడ్డానో తెలియక...ఏం చేస్తున్నానో అర్దంకాక

మనసు ఇంకా తడిగానే ఉంది..పొడి బారలేదింకా
కాని ఆచెమ్మ కళ్ళను చేరడం లేదెందుకో మరి

నీ చెంత చేరాలని..ఏవేవో చెప్పాలని
హృదయ బారాన్ని దింపుకోవాలని ఉంది

కాని నీ సన్నిది చేరాలంటే..ఏం చేయాలంటూ
నాలోని చేతకాని తనం వెక్కిరిస్తుంది ఎన్నాళ్ళకెన్నాళ్ళ కని

ఎక్కడ నే తడబడ్డానో తెలియక...ఏం చేస్తున్నానో అర్దంకాక
తెలిసినట్లే అనిపించినా దిద్దుబాటులో అడుగులు జారిపోతున్నాయెందుకో?

క్షణ క్షణం నీకు దగ్గరవుతున్నానుకొని..ఇంత దూరం అయ్యానెందుకో
నాకు తెలియకుండానే నీనుండి దూరంగా వెళ్లిపోతున్నాను కదూ ?

అసలేం జరుగుతోంది...ఎవరు తప్పు చేస్తున్నారు కారణం
దాచడానికేమి లేని నేను అయినా మనమధ్య తెలియని అగాధం

తెలిసిన ఒక శూన్యం మనసంతా..తెలియని అవేదన జీవితంలో
తెలియనిదల్లా అధిగమించాలన్న కోరికనెలా ఆచరించాలన్నదే?

నన్ను కాదనవని తెలుసు...ఎందుకు దూరంగా ఉంటున్నావో అర్దంకాదు
క్షమించే నీ మనసు తెలుసు అయినా తెలియని భయం ఆందోళన

చూసావా! నేను చెప్పాలనుకొన్న..ఏం చెబుతున్నానో
విషయాన్ని కూడా నీకర్దమయ్యెలా చెప్పలేకపోతున్నాను కదూ?

ఇకపై ప్రతి క్షణం ఒకే మంత్రం,...నీగురించే ఆలోచనల్
నీవైపు చూస్తూ, నీ మాటలే మదిలో మననం చేస్తూ

నీతోనే నేనని నీలోనే సాగాలని..ఓ తీరని కోరిక
నీ ఒడిని మళ్ళీ చేరాలని ఓ పిచ్చి ఆలోచన

అందుకోసం నన్ను నేను..పూర్తిగా మర్చిపోయాను
సంసిద్ధ పరచుకోవాలని ఆశతో చేస్తున్నా మరోపోరాటం

సాద్యింకాదని ఈమద్యే తెలిసింది...కాని ఎందుకిలా అని అడుగలేను
ఇప్పటికీ ఓ నిర్నయం తీసుకున్నా ..అటువైపు వడివడిగా అడుగులు వేస్తున్నా

ఎప్పటికైనా నిజం తెల్సుకుంటావు..నన్ను చేరాలనుకుంటావు
అప్పటికి సమయం మించి పోతుంది..కాలం కరిగి పోతుంది

పాత జ్ఞాపకాలు మనసును అల్ల కళ్ళోలం చేస్తున్నాయి

పాత జ్ఞాపకాలు మనసును అల్ల కళ్ళోలం చేస్తున్నాయి..
సంత్స్రం క్రితం ఇదే రోజు జరిగిన ఘటన...గుండెళ్ళో అలజడులు రేపుతున్నాయి
చేయని తప్పులకు దోషిగా నిలబడి...నిర్దోషిని అని చెప్పుకునే అవకాశం లేక
రోదిస్తున్నా అని తెల్సినా ..దూరం అయిన మనిషికోసం ఎంత భాదపడ్డానో
అప్పటిరోదన అరణ్యిరోదనే అయింది..కనీసం పలుకరించలేదేం ప్రియా అంటూ
ఇద్దరిలో నన్ను దూరం చేసావంతే నాస్నేహం తప్పు నేను మంచివాడినికాదు కదా..
నీవు మర్చిపోయినా అప్పటిజ్ఞాపకాలు మదిలో కదిలాడుతున్నాయి
ఏవైతే జరుగకూడదనుకుంటానో అవే జరుగుతాయి..ఎందుకో
ఏవైతే తెలియకూడదనుకుంటానో అవే తెలుస్తాయి ....ఎందుకో
ఎవరు దూరం కాకూడదనుకుంటానో వాళ్ళే దూరం అవుతారు ...ఎందుకో
ఒకప్పుడు ఎప్పుడో జరిగిన దానికి బయపడి భాదపడ్డా ..కాని ఇప్పుడు
ప్రతిరోజు అదే జరుగుతుందని తెల్సి..మదనపడుతున్నాను
మరచిపోదామనుకున్నా ...మదిలో రీళ్ళలా జరుగుతున్న ఘటనలు కదిలాడుతున్నాయి
మరిచి పోలేని మరపు రాని నిజాలు..ప్రతిరోజు రాత్రుళ్ళు.....జరుగుతున్నాయని తెల్సిస్తే?
ఆలోచించడానికే అర్హతలేదని తేల్చినా ..జరుగుతున్న నిజాన్ని ఎలా మర్చిపోవాలి..
నిప్పులాంటి నిజాలు నన్ను దహించివేస్తున్నాయి...కాలి బుడిదవుతున్నాను
మిగలను లే ఎన్నాళ్ళు కొన్ని రోజులేగా...Be Happy...Dear

కనులు దాటిన క్షణం ...కనుల ముందే చేజారే చేజారిన మదురక్షనాలు

కనులు దాటిన క్షణం ...కనుల ముందే చేజారే చేజారిన మదురక్షనాలు
నీ జ్ఞాపకాలతో కనులు మూసే లేదని నిజం..మనసు నిండా మరిగే జలం
కనులు దాటని ఓ వరం..ఏ దేవుని శాపం మూలమో
నా దేవుని మరిచిన పాపమో..గగనాన చంద్రుడు ఒంటరిలే
ఏ చుక్కల దరికి చేరడులే..అర్థం తెలియని ప్రశ్నలు ఎన్నో
అంతం ఏదని అడిగిన కొంచెం..దూరమని కొనసాగించె
వెలుతురు కై వేచే చీకటి తను పోనిదే రానిదని
తెలిసిన గతి ఏమని ,ఎవరిని అడగనీ..
అడిగే అర్హతలేదు..ఎందుకిలా దూరం అయ్యావో

అక్షరాలు కావివి, నా గుండె గాయపు రక్తాశ్రువులు .

కన్నీరు కడలయి చెక్కిలి తీరం చేరగా,

మూగబోయిన స్వరం మౌన రాగం ఆలపించగా,

ఆ రాగపు వేదనలో గుండెలోని నీ జ్ఞాపకాలన్నీ గుండెళ్ళో గునపాలై గుచ్చుతున్నాయి,

నా హృదయారణ్యంలో నీ ప్రేమ సమాధిపై రాస్తున్నా ఈ అక్షరాలు,

అక్షరాలు కావివి, నా గుండె గాయపు రక్తాశ్రువులు .

నీవున్నది నాలోనే ఎల్లప్పుడూ

మనసులో ఉన్న ప్రేమను కూడా అలానే వెంట పెట్టుకొని ఉన్న నీతో చెప్పలేక!!

వీచే చల్ల గాలులలో నీ స్పర్శను ఆస్వాదిస్తున్న,
నీ జ్య్నపకాలతొ నా ఒంటరి తనని దూరం చేసుకుంటున్న,
కురిసే వర్షం లో నా కన్నీటిని దాచుకుంటున్న,
మనసులో ఉన్న ప్రేమను కూడా అలానే వెంట పెట్టుకొని ఉన్న నీతో చెప్పలేక!!
ఏమని సమాధానం చెప్పను,
సాగరతీరంలొ ఒంటరిగా నడుస్తున్న నన్ను చూసి ఆ కెరటాలు ప్రశ్నించాయి,
నీతో నడిచే నీ తొడు ఏమయిందని,
సాయంసంధ్యవేళ అస్తమించే సూర్యుడు అడిగాడు,
నీ వెన్నెల కనిపించటంలేదేంటని,
నిన్ను వెతికే నా కళ్ళు అడిగాయి,
నీ మనసు దోచిన అందమేదని,
నాతో నడిచే నా నీడ అడిగింది,
తనతో నడిచిన తొడు ఏమయిందని?
ఏలా సమాధానం చెప్పను వాటికి,
కన్నీళ్ళను కానుకగా వదిలి తను వెళ్ళిపొయిందనా?
గుండెలొ మంటరేపి వెళ్ళిపొయిందనా?
మనసును ఒంటరిని చేసి వెళ్ళిపొయిందనా?
నన్ను కాదని వదిలి వెళ్ళిపొయిందనా?
ఏమని చెప్పను తను నా మనసుని తీసుకెళ్ళిపొయిందనా?
మూగబొయిన మనసులో మాటలు మాయమయ్యాయి.
మౌనమే సమాధానం అయ్యింది.

“నేనిలాగే జీవించదలుచుకున్నాను..” ...? అయితే ఏంటంట

“నేనిలాగే జీవించదలుచుకున్నాను..” అయితే ఏంటంట అని ఎప్పుడైనా మనం బల్లగుద్ది చెప్పగలమా? మన జీవనశైలిని సమర్థించుకోవడానికి చాలాసార్లు మనం “యెస్.. నేనింతే” అని ఢాంబికాలు పోతుంటాం. కానీ మనసులో మన నిర్ణయంపై మనకు నమ్మకముందా? మన నిర్ణయాలు అస్థిరమైనవి.. బయటకు ప్రకటింపజేసుకోవడానికే తప్ప మనసులో వాటికి బలమైన పునాదులు ఉండవు.ఆ నిర్నయాలమీద నిలబడగలవా...? బయపడుతూ సమాజంలో అతని వల్ల ఎలాంటీ ప్రాబ్లలు వస్తాయో ఎక్కడ పరువు పోతుందో అని ఆలోచిస్తూ మనసు చంపుకొని బయపడుతూ జీవించడంలో నీమనస్సాక్షిని వప్పించగలవా..? నిజాన్ని నిజంలా ఒప్పుకోలేనప్పుడు..?

“నేనింతే..” అని చెప్తుంటాం కానీ ఆ “నేనింతే..” ధోరణినీ సమ్మతింపజేసుకోవడానికి మనుషుల వైపు చూస్తుంటాం. అంటే పరోక్షంగా అందరూ ఒప్పుకుంటే “నేనింతే..”ని చెల్లుబాటు చేసుకుంటాం. అందరూ తిరస్కరిస్తే దారి మళ్లించుకోజూస్తాం.

మనం ఓ లక్ష్యం నిర్దేశించుకుంటాం.. దాన్ని సందర్భమొచ్చినప్పుడల్లా వల్లెవేస్తుంటాం. వినేవారి నుండి మిశ్రమ స్పందనలు వస్తాయి. ఆ స్పందనలు మన లక్ష్యంపై అనుమానాలు పెంచుతాయి.. చిన్నచిన్నగా ఆ లక్ష్యం కాస్తా నీరుగారిపోయి.. కొన్నాళ్లకు.. “నేను ఫలానా పని చేద్దామనుకున్నాను.. కానీ పరిస్థితులు అనుకూలించలేదు..” అని అదే లక్ష్యాన్ని గొప్పగా చెప్పుకుంటూనే సంజాయిషీలు ఇచ్చుకునే స్థితికి దిగజారిపోతాం. లక్ష్యాలూ, సాధనలూ అంటే ఇదేదో విద్యార్థులను ఉద్దేశించి మాత్రమే రాస్తున్నది కాదు. ప్రతీ ఒక్కరి మనసులో ఎన్నో కలలు చిగురిస్తుంటాయి. అవి మరుక్షణంలోనే చిదిమిపోతాయి. కారణం మన అనుకున్నది మొండిగా చేయకపోవడమే.

మనం మనకు నచ్చినట్లు ఉంటామంటే అందరూ ఒప్పుకోరు. అందరూ ఒప్పుకోవాలని ఆశించడం అతి పెద్ద తప్పు. అంతెందుకు.. “నాలైఫ్ ష్టైల్ నాయిష్టం ఎదుటి వాళ్ళ మనస్సుతో నాకేంటీ నాకు నచ్చినట్టు నేనుంటా...?” అని నేను ఎక్కడ చెప్పినా,అందరూ నమ్మరు నీ మనస్సులో అసలు నిజాన్ని ఎంత చిత్తశుద్ధితో దానికి కట్టుబడి ఉన్నా కొంతమంది పెదవి విరుస్తుంటారు.. కొంతమంది బ్రతకడం తెలియదన్నట్లు వంకర నవ్వులు నవ్వుతుంటారు. వారు కోరుకున్నట్లే బ్రతకడం నా పాషన్ గా భావించి ఉంటే నేను ప్రతీ విషయంలో పెట్టే effortకి ఆ రకమైన ఫలితాలు లభించేవేమో! నేను రాస్తున్న పాయింట్ కి నా స్వంత విషయాన్ని ఓ ఉదాహరణగా చెప్పానే తప్ప ఎవరిపై నాకు కంప్లయింట్లు లేవు. ఇక్కడ ఎవర్నీ దోషులుగా నిలబెట్టలేం. ఎవరి ప్రయారిటీలు వారివి. మనమొక లక్ష్యాన్ని నిర్దేశించుకున్న తర్వాత ఎవరి నుండి ఎలాంటి స్పందన వచ్చినా వెనక్కి తిరిగి చూడకూడదు.

లక్ష్యం కోసం ముందుకు సాగే క్రమంలో ప్రగతిని వెనక్కి తిరిగి బేరీజు వేసుకోవడం సబబు గానీ కోల్పోయినవేమిటా అని భూతద్దంలో చూడడం లక్ష్యాన్ని కుంగదీస్తుంది. కొన్ని సాధించాలంటే కొన్ని కోల్పోక తప్పదు. ఇది అందరం వినీ వినీ, చదివీ చదివీ ఆ ఫీల్ ని కూడా పోగొట్టుకున్న ప్రాధమిక సూత్రం. మరి అలాంటప్పుడు సాధించడానికా మనం లక్ష్యాలు నిర్దేశించుకునేది.. లేక కోల్పోయినవి గుర్తుతెచ్చుకుని ఉపసంహరించుకోవడానికా?

లక్ష్యం మనది.. కష్టం మనది.. సాధించేదీ, కోల్పోయేదీ మనం! లక్ష్యమనేది అంత స్వంతమైన విషయం అయినప్పుడు ఎవరి సమ్మతీ ఆశించకుండానే గుడ్డిగా కష్టపడదాం. వస్తే ఫలితం వస్తుంది, లేదా సంతృప్తి మిగులుతుంది. అంతే గానీ కాసేపు ఉత్సాహం, మరికాసేపు నిరుత్సాహంతో గొప్ప లక్ష్యాలను ముందుకు తీసుకువెళ్లడం సాధ్యం కాదు.

మనసు ఫలకాలపై మిగిలెను జ్ఞాపకాల శఖలాలు

ఆకాశమార్గాన మేఘ మధనాలు,
సాగరతీరాన చల్లని పవనాలు,
హృదయసంద్రాన విరహ వేదనలు,
కలలరాణి కలయికతో నూతన గమనాలు

చెలి చెంత చిగురించెను చిలిపి కధనాలు
తనపైన రాశాను వలపు కవనాలు
నను మైమరిపించెను తన సొబగుల పరువాలు
వెన్నెల ఒడిలో జరిగెను నూతన సమరాలు

అంతలోనే దూరమాయెను తన వలపు కెరటాలు
మంచువలె కరిగిపోయెను హిమ ప్రేమ శిఖరాలు
మనసు ఫలకాలపై మిగిలెను జ్ఞాపకాల శఖలాలు
తోడులేక గతితప్పెను నా హృదయ శ్రుతిలయలు

ఈ నిజాన్ని ఎప్పుడు నమ్ముతాను

మృత్యువు తన రక్కసి కోరలు చాసి నావైపే కోపంగా చూస్తుందెందుకో...?

మృత్యువు తన రక్కసి కోరలు చాసి నావైపే కోపంగా చూస్తుందెందుకో...?
వరుసగా జరుగుతున్న ఘటనలు...జరిగినవన్ని ఆ రక్కసి మృత్యువు పనేనేమో
చావు ఒక్కసారే వస్తుంది....కాని గుండెగు తగిలినగాయాలు తగులుతున్నాగాయలకంటే మృత్యువే కరెక్టేమోకదా..?
ప్రతిక్షనం ప్రతినిమిషం చస్తూ బ్రతకడం కంటే అదే నయమేమో కదా..?
మనసుకు నచ్చిన మనిషి భాదపడుతుంటే ఒదార్చాలి అనిపించదా...?
భాదలో మనసుకు నచ్చినమనిషి ఓదార్చితే ఎంత బాగుండో అనిపిస్తుంది...?
సమ్మెటపోటులా ప్రతిక్షనం గుండేకు గాయాలవుతుంటే ఆగుండే ఈ గాయాలతో చిళ్ళులు పడుతున్నాయి
గుండేకు పదునైనకత్తితో గట్టిగా గీతలాగ గీస్తే ఎంత కాలం భాద ఉంటుందో ఆభాద అనుబవిస్తున్నా ప్రతిక్షనం
అన్నీ తెల్సు కాని నీవెందుకలా కాంగా ఉంటావో ఉండగలుతున్నావో తెలీదు..?
అప్పుడంత ఇష్టంగా వున్ననీవు ఎలామారావో ఇప్పటికీ అర్దంకాదు..?
మొత్తానిని మృత్యువు తన కోరలు జాపి నావైపే కోపంగా చూస్తుంది..?
అమ్మను నానుంచి దూరం చేసిన మృత్యువు నీవెంత అని వెకిలిగా నవ్వుతోంది
ఇంత మందిని నీకు దూరం చేసినా ఎందు సిగ్గులేకుండా బ్రతికున్నావని మృత్యువు వెక్కిరిస్తోంది
నీవు గుండెళ్ళొ పెట్టిన గాయం... ఇంకా పెద్దది అవుతోందెందుకో
ఒకప్పుడు ఎప్పుడో ఎదో జరిగింది అన్నందుకే అంత భాదపడ్డా ..ఇప్పుడు ప్రతిరోజు అదే జరుగుతుంది అని తెల్సి ...?
అప్పుడు ఆబ్యియస్లీ అన్న పదం...ఇప్పుడు పదునైన కత్తినా గుండెళ్ళో ఇంకా లోతుకు దిగుతోంది
ప్రతిరాత్రి నాకు నిద్రకరువైన రాత్రులే అని కూడా నీకు తెల్సు..ఆయినా నీహేపినెస్.....?
నాకు తెల్సి నాలాంటి పరిస్థితి ఎవ్వరికి రాదు రాకూడదుకూడా ...అంత భాదపడుతున్నా..
జరిగింది తల్సుకొని జరుగుతున్నది తల్సుకొని...ఏంచేయలేక ఇంతకంటే..?
ఎప్పుడోకప్పుడు మృత్యువు కబలిస్తుంది అన్నది మాత్రం నిజం కాని ఎందుకు లేట్ చేస్తుందో అర్దం కావడం లేదు..?
మృత్యువు ఒక్కసరే వస్తుంది కాని నేను ప్రతిక్షనం అనుబవిస్తున్న బాద...అంత కంటే ఎక్కువే అని నీకు తెల్సా..?
గుండెల్లో ఎవ్వరికి చెప్పుకోలేని భాదను పెట్టుకొని నవ్వుతూ నటించడం...కష్టంగా ఉంది....?
పంటి బిగువున భాదను నొక్కిపట్టి నవ్వుతూ నటించడం చాలా కష్టంగా ఉంది..
మృత్యువును నేనే ఆహ్వానిస్తున్నా అది ఒకేసారిరాకుండా తన పదునైన కోరలు చిన్నగా నా గుండెల్లో గుచ్చి ఆనందిస్తొంది
ఆ మృత్యువికి కూడా నామీద ఎందుకంతకసో నాకర్దంకాదు ...వ్యర్దం లాంటీ నాలాంటీ వాళ్ళు బ్రతికి వేష్టని చెప్పకనే చెబుతోంది
అదుగో మృత్యువు అగ్ని కీలలరూపంలో కోరలు చాచి దగ్గకు వస్తోంది...దగ్గరకు వస్తోంది
నాకు బయం అనిపించడం లేదు... ఈ భాదలకంటే అదే నయం అని ఆహ్వానిస్తున్నా మృత్యువుని ఆనదంగా ఆహ్వనిస్తున్నా
ఆ మృత్యువు వచ్చేలోపు నీ ఏదురుగా కూర్చొని ఏదేదో చెప్పాలని ఉంది అది సాద్యంకాదు అని తెల్సుకాని పిచ్చిమనస్సు ఆరాట పడుతోంది
మనసులో ఈవిషయం తెల్సి మృత్యువు వెర్రిగా బిగ్గరగా నవ్వుతోంది నీవు మారావని అప్పని నా...రదవు కాదని చెబుతోంది
వీవు చాలా మారిఫోయావంట నన్ను గుర్తు పట్టలేనంతగా ..గుర్తుపెట్టుకోవాళ్సినంతగా..?
నేను నమ్మను కాని జరుగుతున్నవి జరిగినవి అవేనిజాలని చెబుతున్నా ఎక్కడో చిన్ని ఆశ పోయేలోపు....?
ఒక్కసారి ఎదురుగా కూర్చొని మాట్లాలేనా ..సాద్యిం కాదేమోకదా...?
అదుగో మృత్యువు అగ్ని కీలలరూపంలో కోరలు చాచి దగ్గకు వస్తోంది...దగ్గరకు వస్తోంది

నువ్వు నవ్వితే నాకు ఆనందం ..కానీ ఆ నవ్వు వేరొకరి సమక్షంలో ఐతే,..?

నువ్వు నవ్వితే నాకు ఆనందం
కానీ ఆ నవ్వు వేరొకరి సమక్షంలో ఐతే,
నేను బాధ పడతాను.
ఆ నవ్వుని నేను కోల్పోయానే అని,

నువ్వు నడుస్తుంటే చూస్తూనే ఉంటాను.
కానీ, తర్వాత ఏడుస్తాను
ఆ నడక నీ నుండి నన్ను దూరం చేసిందని.

నువ్వు నా ఎదురుగా మాట్లాడుతుంటే
నాకు ఏమీ అర్ధం కాదు. ఎందుకంటే,
నీ అధరాల కదలికను గమనిస్తూ,
నా చెవులు వినటం మానేస్తాయి. .

నువ్వు గమనించావో లేదో ,
కవులందరూ ప్రకృతిలోని అందాన్ని వర్ణిస్తారు.
కానీ నేను నీలోనే ప్రకృతిని చూస్తాను.
ప్రకృతిలో జరిగే అలజడిని నాలో చూస్తాను.


నువ్వు కనపడితే నా కళ్ళు వర్షిస్తాయి
కనపడకపోతే మళ్ళీ వర్షిస్తాయి
ఒకసారి ఆనందంతో అయితే,
మరోసారి దుఃఖంతో..............

ఇదిగో వినిపిస్తున్నా చివరి సందేశం ...?

ఇదిగో వినిపిస్తున్నా చివరి సందేశం
శ్మశానం నుంచి నా ఆకరు స్థానం నుంచి
శవాన్నై మృత కలేబరాన్నై
దివంగతునై దిగంబరునై
నిచ్చేస్టునై నిత్తేజునై
నిచ్వాస ఉచ్వాస లకు అతీతునై
నిగామార్థ మోక్షానికి అనర్హునై
ఏది నా శైశవము ఏది నా యవ్వనము
ఏది నా కౌమారము ఏది నా వృద్దాప్యము
దేనిని తనివితీరా తాకనేలేదు
ఏది నా భోగము ఏది నా సౌక్యము
ఏవి నా సంపదలు ఏరి నా బందువులు
ఒక్కరైన నావెంట నడవనేలేదు
ఏది నా స్వార్థము ఏది నా మోహము
ఏది నా లోభము ఏది నా శోకము
ఇంకిప్పుడు కనుచూపు మేరనైన కానరానేలేదు
పట్టెడు మెతుకుల వెతుకులాట కై సాగిన బ్రతుకు సమరమున
గెలుపోటములింకా తేలనేలేదు
ఆశల మడుగులో అణువణువునా మునిగి విసిగి వేసారిన
నాకింకా ఓదార్పు అందనేలేదు
ఆశయాల కొలిమిలో నిలువునా రగిలిన నాకోసం
ఒక్క ఆసృవైనా నేలరాలనేలేదు
నిరాశతో నిసృహతో సాగిన ప్రయాణం శ్మశానందాకా
నడిదారిన ఆడంబరాలు మోసి మోసి అలసి సొలసి
చితి పాన్పుపై పవలించినాకా
ఇంకెందుకు ఆక్రందన ఇంకెందుకు ఆవేదన
ఇంకెందుకు గతస్మృతులు ఇంకెందుకు నా అన్నవారి వ్యధలు
ఇంకాసేపట్లో చితిమంటల అభిషేకానికి సన్నద్దమవుతూ
చిత్రంగా వినిపిస్తున్నానెందుకు చివరి సందేశం

నన్నెందుకు ఇలా....వేధిస్తావు???

ఎవరు నీవు.....?
నాకు ఏమవుతావు.....?
నన్నెందుకు ఇలా....వేధిస్తావు???
నీవు కలవైతే నేను నిదురిస్తాను...
మధురమైన జ్ఞాపకమైతే నా మస్తిష్కంలో ఏదో పొరలో.....
నిన్ను పదిలంగా.....నిక్షిప్తపరుస్తాను.గాయం రేపె బాధవైతే మౌనంగా.....
భరిస్తాను.కానీ....,నీవు మాటలు రాని మౌనంలా...
వెలుగు లేని చీకటిలా...గులాబీ చాటు ముల్లులా......
అనుక్షణం నన్ను వెంటాడే నీడలా...ఎందుకు నన్ను ఇలా.......వేధిస్తావు....???

పొద్దువాలేలోపు గాయపడట౦..రాత్రులు గాయాన్ని కన్నీళ్ళతో తడుముకోవడ౦

రాత్రులు గాయాన్ని కన్నీళ్ళతో తడుముకోవడ౦..
ప్రతిరోజూ ఇదే అనుభవ౦
పొద్దువాలేలోపు గాయపడట౦
రాత్రులు గాయాన్ని కన్నీళ్ళతో తడుముకోవడ౦

సన్నివేశ పునరావృత పర౦పరలో
గొ౦తెత్తి ప్రశ్ని౦చే స౦దర్భము౦డదు
ఋతువులు భ్రమణసూత్రాన్ని వల్లిస్తూ
ఎదురుచూపుల నమ్మక౦పై
ద్రోహాన్ని సూదులుగా గుచ్చుతాయి

ముఖాలు మౌనాన్ని తెరలు ది౦చుకుని
ప్రాణ౦ ఊడిన త౦త్రీవాద్యాలవుతాయి

విరిగిన భుజాలమీ౦చి నడిచే విషాద౦
ఉదయాలు గాయపడకు౦డా అడ్డుకోలేవు
ఏ రాత్రీ గాయానికి పూతమ౦దు కాలేదు

ప్రతిరోజూ ఇదే అనుభవ౦
పాత గాయాలను ఓదార్చుకు౦టూ వెళ్ళి
మళ్ళీ పొద్దువాలేలోపు గాయపడట౦
రాత్రులు గాయాన్ని కన్నీళ్ళతో తడుముకోవడ౦..

అన్నీ నాకే ఎందుకు ఇలా జరుగుతున్నాయో తెలీదు..?

కాదనుకున్నా జరిగేవి వాస్తవాలు...కారనం తెలీదు..?
కాలం కసి తీర్చుకుంటుంది అన్నది మాత్రం వాస్తవం...?
ఒకటికాదు రెండుకాదు ప్రతివిషయం ఎదురు తిరిగితే ..ఎలా తట్టుకోవాలి..?
నాకు నేనుగా నన్ను నేను దూరం అవుతున్నాను అనిపిస్తొంది..
కంటిముందే మొన్నటిదాకా కనిపించిన అమ్మ దూరం అవ్వడం..?
కన్నీరుకి కూడా నేనంటే చిరాకేసింది..అంతలా...ఏలా చెప్పను..?
అమ్మ ఎలాంటి భాదపడకుండా షడన్ గా చనిపోవడం..
కాస్త ఊరటగా ఉన్న మాకిక కనిపించదనే మాట నమ్మాలనిపించడం లేదు..
ఇటు అమ్మ చనిపోవడం..అటు ఆఫీసులో అనుకోని మార్పు
మనసుకు దగ్గరయిన మనిషి దూరం అవ్వడం ....
ఎందుకు అన్నీ నాకే జరుగుతాయో అనిపిస్తుంది..
ఆలోచనలు చాలా కఫ్యూజ్ చేస్తున్నాయి...ఎందుకిలా జరుగుతోంది..నాకే అని..
ఈ రోజు ఇలా ఉన్నా అంటే కారనం అమ్మ..?
ఈ స్థితిలో ఉన్నా అంటే అమ్మ ప్రోత్సాహం ఎంతో ఉంది..
నలుగురిలో మాట పడకూడదు అని అమ్మ చెప్పిన మాట ఎప్పుడూ గుర్తుకొస్తుంది..
మనిషిగా బ్రతకాలి అంటే డబ్బేకాదు ..మానవత్వం ఉండాలి ..అనే అమ్మ మాట..
మనం ఎదురా ఉన్నప్పుడు పొగడటం కాదు మనలేనప్పుడు మనగురించి చెప్పుకోవాలి అనేది అమ్మ..
ఎందుకో చిన్నప్పటినుంచి అమ్మ అంటే భయం ఆబయం తప్పుచేస్తున్నప్పుడూ గుర్తుకొస్తుంది..
మనిషిగా బ్రతకాలంటే డబ్బుకాదు ముఖ్యిం...మంచితనం అనేది అమ్మ.
ఇలా గుండెల్లొ నిలచిపోయిన అమ్మ కనిపించని లోకాలకు షడన్ గా పోతే
తట్టుకోవడం చాలా కష్టంగా ఉంది..అమె ఇక కానరాదు అనేనిజం అబద్దం అయితే ఎంత బాగుండో కదా.?
శుక్రవారం 8 గంటలకు (18-11-20011 )అమ్మ చనిపోయిందనే వార్తం గుండెల్లో బాంబు పేల్చింది..
జీవితంలో ఎప్పుడో ఒకప్పుడు జరిగేదే కాని ఎందుకిలా జరగాలి అనేదే అర్దం కాదు,..
అమ్మ చనిపోయిన వార్తేకాదు కొన్ని తట్టుకోలేని వార్తలు వరుసగా జీవితంలో
నాకే ఎందుకు జరుగుతున్నాయో తెలీదు..తలచుకోని భాదపడని క్షనం లేదు...ఎందికిలా జరిగిందాని
దీనికి తోడు ...వరుసగా జరుగుతున్న కొన్ని నిజాలు ..ఎందుకో తెలీదు

జ్ఞాపకాలు చేదయ్యాక తానో తీపి గురుతుగా మిగిలిపోతూ ...............

ఇదో స్వబంధ సంబంధం ఇదో నిర్బంధ నియమం ...........
"అను" బంధాలను అనుభవించని అనుభవైకిక వేద్యం .........
ద్వీతీయతకు తావు లేని అద్వితీయ అద్వైతం............
నీడను సైతం తిరస్కరించే నిరంకుశ తత్వం
ఆత్మావలోకనమే తన లోకం ......స్థిమితం స్థితప్రజ్గ్నం తన స్వరూప స్వభావం ......
స్పందనలతో పనేముంది .........నిరంతర నిశ్శబ్దం
నిత్య సంగీతమై హృదయ స్పందనగా మారినపుడు ........
పులకింతలో పసేముంది .....పలకరింతకు నోచుకోని
పాశవికం పాశమై అల్లుకున్నప్పుడు ...................
పోగొట్టుకున్న జ్ఞాపకాలు వెతికి పెడుతూ ............
జ్ఞాపకాలు చేదయ్యాక తానో తీపి గురుతుగా మిగిలిపోతూ ...............
భయానికి హేతువు అవుతూ , ధైర్యానికి ప్రేరణ నిస్తూ ........
ఆత్మా దేహాన్ని వదిలే నిర్దయతకు నిరూపితమవుతూ ..........
నిత్యం నిలిచి వుండేది ఒంటరితనం ........

దేవుడివి అయితే అంతా నీ ఇష్టమేనా ...మా అమ్మను ఎందుకు నీవద్దకు తీసుకు పోయావు ..?

దేవుడివి అయితే అంతా నీ ఇష్టమేనా ...మా అమ్మను ఎందుకు నీవద్దకు తీసుకు పోయావు ..?
దేవుడివైతే ...నీవేమైనా చేయగలవు అయితే ..అంతా నీఇష్టమేనా
నాకు మనస్సుకు ఇష్టమైనవాళ్ళను దూరం చేశావు..?
బావా భావా అంటూ నాచుట్టూ తిరిగే నా బావమర్దిని తీసుకెల్లావు...?
నేను ప్రాణం కంటే ఇష్టపడీ మనిషిని నాకు దూరం చేశావు ఎందుకిలా చేస్తున్నావొ
మా అమ్మను నాకు దూరంగా నీదగ్గరకు తీసుకెల్లావు దేవుడా...?
అసలేంటి నీ దైర్యం నిన్ను అడిగే వారు లేరనేగా.....ఎందుకు నాకిలా చేస్తున్నావు
నేను నిన్ను అడగలేననేనా నీవిలా చేస్తున్నావు దేవుడా...?
ఎందుకు నామనస్సుతో ఇలా ఆడుకుంటున్నావు ..నాకిష్టమైనవాళ్లను నాకెందుకు దూరం చేస్తున్నావు.
నీకు నేనేం అన్యాయం చేశాను నన్నే నీవు ఎందుకు టేర్గెట్ చేస్తున్నావు..?
నేను చిన్న విషయాన్ని తట్టుకోలేనని తేల్సి నా మనస్సుతో ఎందుకు ఆడుకుంటున్నావు దేవుడా,..?
అందరిలా నీవు సృష్టించిన మనిషినే ..నన్నెందుకిలా భాదపెడుతున్నావో అర్దం కావడం లేదు
నేను చిన్న విషయాన్ని తట్టుకోలేను అని తెల్సి ఎందుకిలా చేస్తున్నావు
నేను ప్రాణం కంటే ఇష్టపడ్డవాళ్ళను నాకు ఎందుకు దూరం చేస్తున్నావు.
నిన్ను నిలదీసి అడలేను అనేకదా నీధీమా ..ఏందుకిలా నా మనస్సుతో ఆడుకొంటున్నావు
నన్నుఇలా భాద పెట్టేకంటే నన్నే నీ వద్దకు తీసుకు పోవచ్చుగా నీకు దైర్యం ఉంటే..?

ఆడపిల్లల్ని అడ్డంగా అమ్మేస్తున్నారు...రియల్ Story

ఇండియాలో ఉన్నోడి దగ్గర డబ్బులు బాగానే ఉంటున్నాయి కాని లేనోడే మరీపేదోడుగా మిగిలి పోతున్నాడు..ఆడపిల్ల పుడితే బవిష్యత్తులో పెంచలేమేమో అని అడ్డంగా అమ్మేసుకుంటున్నారు..తప్పెవరిది క్షనికావేశంలో బిడ్డేదో తెల్సుకోలేని తల్లిదండ్రులదా..కన్నబిడ్డ ఆడదైతే ఏంటి మగబిడ్డ అయితే ఎంటి..ఏంటీ తేడా ఎందుకు మనుషులు మారుతున్నారు...అప్పుడే పుట్టిన బిడ్డ తనను అమ్మొద్దంటూ మొరపెట్టుకుంటే ..అప్పుడే పుట్టిన బిడ్డకు మాటలు వచ్చి నిలదీసి అడిగితే నవమాసాలు మోసావు కాని ఆడబిట్ట అని తెలియగానే అమ్మేస్తున్నావు నీకిది న్యాయమా అని నిలదీస్తే..తనకు ఇంకా పేరు పెట్టకముందే ఎందుకిలా చేస్తున్నావని దీనంగా అడిగితే..నవమాసాలు మొసి కన్న బిడ్డ ఆడపిల్ల అని అడ్డంగా అమ్మేస్తున్న తల్లిదండ్రులు కన్న తల్లీ ఓ ఆడదే..అప్పుడు నీతల్లీ ఇలా అనుకుంటే నీవు ఇంత సంతోషంగా ఉంటావా..బొడ్డూడని పసికూన నిన్ను ఏమని అడిగింది..నీకున్నదానిలొ పెడితె పెరగదా...? అదే మొగపిల్లవాడైతే అమ్ముతావా..ఇదేంన్యాయం అని నిలదీసి అడగలేదనే కదా మీధీమా అమ్మా ..అమ్మా అని ఏడుస్తూ నన్ను అమ్మొద్దని మొరపెట్టుకుంటున్నా ఆచిన్నారి మొర ఎవరు వినాలి... ...ఎందుకిలా చేస్తున్నారో ఒక్కసారి ఆలోచించండి..అమ్మ అని పిలవలేని ఆచిన్నారులను సొంత అమ్మే అమ్మకానికి పెడితే...తనను అమ్మేది డబ్బులకోసం అని పెరిగి పెద్దైనాక తెలిస్తే...ఊహకే బయంకరంగావున్న ఇలాంటి ఘటనలు జరుగుతున్నాయి తెలుసా?...తొమ్మిది నెలకు మొసి తనను కనిపెంచిన తల్లే కర్కసంగమారి..బొడ్డూడని ఒ చిన్నారిని అమ్మకాని పెట్టిన సంఘటనను జీ24గంటలు వెలుగులోకి తీసుకవచ్చింది..జీ 24 గంటలు నిఘాలో వెల్లడైన నిజాలు

భాదను అదిమిపెట్టుకొని పైకి నవ్వాలంటే కష్టంగా ఉంది

భాదను అదిమిపెట్టుకొని పైకి నవ్వాలంటే కష్టంగా ఉంది....
విధి ఇంతగా...కక్ష కట్టి వెంటాడితే ఇలాగే జరుగుతుందేమో..
నిజాన్ని తట్టుకోలేక ..గతన్ని మర్చిపోలేక ..
మనస్సు మూలల్లో జరుతున్న అలజడి వైబ్రేషన్స్
పెరుగుతున్న గుండె దడ..కాదన్నా జరిగింది నిజం
మనిషిని మనసును గతితప్పించిన గతం తలూక నిజం
నేనీటికీ నేనేంటో అంటున్న ప్రస్తుతం నుంచి తప్పుకోలేక
ఆలోచనల మటల్లో కాలిపోతున్న మనస్సు
అందుకే భాదను అదిమిపెట్టుకొని పైకి నవ్వాలంటే కష్టంగా ఉంది....

నా కళ్ళలోఉప్పునీటి ఏరై ఆగకుండా ఉప్పొంగుతుంది

అందమయిన ప్రకృతి నీలో కలిసి ముందుకు సాగి పోతుంటుంది
వసంతాల చివురులు తొడిగి మరి మరి మారాకులు వేస్తుంటుంది
సువాసనల రాదారిలో ప్రతి పువ్వు పులకింతల నవ్వు రువ్వుతుంది
చినుకుల కిత కితలకి మట్టి వయ్యారాల మొలకలు పొడుస్తుంటుంది
నీ చూపు తగిలినంత మేరా ఆకాశం వేవేల చుక్కల తివాచీ విప్పుకుంటుంది
నీ స్పందన కి పులకించిన సెలయేరు గల గలా జల జలా నవ్వుతూ కింది కి జారిపోతుంది
ఓ కను సైగ కి నీ వెచ్చటి స్పర్శకి సైతం నోచుకోని
నా కళ్ళలోఉప్పునీటి ఏరై ఆగకుండా ఉప్పొంగుతుంది
భగ భగ మని గుండె లావాలా గుబులవుతుంది
నా ఒక్కడి కోసం చిమ్మ చీకటి పరదాలు పరుస్తుంది
నేను మాత్రం మంచులా బిగిసి ,
కరిగి నీరై , ఆవిరై సమసిపోతాను ..
నీకే మాత్రం ఇబ్బందిలేకుండా..
నేనే మైపోయినా నీలో చలనం ఉండదు..
నీకోసం అన్నీ వదులుకొని నీ అలోచనల తో ఉన్నా అని తెల్సినా..?
గతం అస్సలు గుర్తుకు రానట్టు..అస్సలు గతమనేదే లేనట్టు..ఎలా ఉంటావు

ఎందుకు ఇలా నాకే జరుగుతోంది....?

ఎందుకు ఇలా నాకే జరుగుతోంది....?
ఎందుకు నన్నే ఇలా చెసావు అని ..?
నీ చూపులు శూలలై నా గుండెలో గుచ్చుకుంటుంటే
నీ కనుపాపను చేరే సాహసం నా చుపులకు లేక
నా మనసులోని మాట..
నా కనులలోని బాద కవితై తెలిపేందుకు కన్నీరుగ రాగ...

నీ కనులను చేరెందుకు ప్రయింత్నించగా..
నీ చూపులను చేరలేని
తెల్లని కాగితంపై కన్నెటితొ రాసిన కవితై
నీ ముంధు వృదాగా మిగిలిపోనా
మాటలు మనసును దాటకుండానే...మట్టిలో కల్సిపోతానేమో..?

నీకూ నాకూ మధ్య ...నిశ్శబ్ధం లాంటి ఓపొర

నీకూ నాకూ మధ్య ...నిశ్శబ్ధం లాంటి ఓపొర
సమాజపు కట్టుబాటులా!వ్యక్తీకరణలో లోటుపాటులా!
ఎవరికి భయపడుతున్నావు ఎందుకు భయపడుతున్నావు!
మనసు పొరలో పెడుతున్న బావం నీకు తెలిపేదెలా!
నీ లైఫ్ గురించి ఏన్నో ఆలో చనలు చేశా..అందరి కంటే నీవు గొప్పగా ఉండాలని ..
నీగురించి కన్న కలలన్నీ కళ్ళలు చేశావు..ఎందుకో తెలీదు..


నా ఎదురుగా నన్ను కాదన్న ఘటన ఇంకా కళ్ళ ముందు మెదులుతోంది..
ఇద్దరి లో నన్నెందుకు కాదన్నావో అంటూ గుండెళ్ళో మెలికలు తిరుతుగున్నట్టు భాద..
అతని కంటే నేను నాస్నేహం గొప్పది కాదు అని అప్పుడే తేల్చావు కదా..?


నీకూ ఏదో చెప్పాలని ఉంది నీవు చెప్పేది వినాలని వుంటుంది
చెప్పలేక కట్టిపెట్టి నే బంధించిన ఓ భావానికి
నువు పదాలు పేరిస్తే,దాచిపెట్టినా దాగని
నీనవ్వులోని శబ్ధానికి మరో అర్ధం వివరిస్తే!
ఆ అర్దం అపార్దం చేసుకొని నన్ను కాదంటే!

గుండెను రాపిడిని చేస్తున్న ..గంతం తాలూకా జ్ఞాపకాలు..
ప్రతి జ్ఞాపకం గుణపాలై గుండేళ్ళో గాయాలు చేస్తూనే ఉంది..
అప్పుడు అలా ..ఇప్పుడిలా ...ఎందు కలా అంటూ..
అప్పుడు నాగురించి అంతకేరింగా ఉన్ననీవు ఇప్పుడు ఎందుకలా మారావు..?
మనసులు అంత తోందరగా మారతాయా...?

ఏదో ఓ రోజు ..ఎదురొచ్చే ఆ క్షణం
ఎలా వస్తుందో అనిపించే తరుణంలో
ఇప్పుడు ఈ క్షణం ఇలా...గమ్మత్తుగా!
మనసు మెళిపెడుతున్న భాదగా ఏంచేయలేక
గతించిన కాలానికి కొనసాగింపుగా! జీవితాన్ని జీవించలేక..
వెళ్ళిపోయేరోజు దగ్గరలో ఉంది ...ఎదురు చూస్తున్నా ఎప్పుడొస్తుందా ఆ రోజని

నాకిష్టమైన సాంగ్..శారదా నను చేరవా సాంగ్

Sarada Nanu Cheraga (Sarada) by Telugumasala

నిన్ను శుభోదయం అని పలకరించే పదిమంది లో నేనూఒకన్ని కావడం నాకిష్టంలేదు

నిన్ను శుభోదయం అని పలకరించే పదిమంది లో నేనూఒకన్ని కావడం నాకిష్టంలేదు
అందుకే భానుని లేత తొలి కిరణం లా మారి నిన్ను ప్రత్యేకంగా చేరాలనుకుంటున్నాను

వేల నక్షత్రాలలో ఒకటిగా చేరి నీ నిశిరాత్రి ని నింపడం నాకు నచ్చలేదు
అందుకే నీ మనసులో వెన్నెల వెలుగు లా కురవాలనుకుంటున్నాను

సమస్యలసంద్రంలో నువ్వు ఉన్న సమయాన నిన్ను ఒడ్డుకునెట్టే వంద అలల్లో ఒకటి కావడం నా అభిమతం కాదు
అందుకే నా ప్రేమనావ లో నిన్ను తీరాన్ని చేర్చాలని తపన పడుతున్నాను

నిన్ను ఆహ్లాదపరిచే వేల వర్ణాల్లో ఒకటి కావడం నా కోరిక కాదు
అందుకే నీ మనసు కాన్వాస్ పై చిత్రమైన వర్ణాల చిత్ర పటమై నిలవాలనుకుంటున్నాను

నువ్వు చూసే వేల రూపాల్లో నాది ఒకటి కావడం నాకు తృప్తి నివ్వదు
అందుకే అద్దం లో నిన్ను నువ్వు చూసుకున్నప్పుడు నీ ప్రతిబింబం నేనవ్వాలనుకుంటున్నాను

నేను నీకెంత ప్రత్యేకతనిస్తానో
నీక్కూడా నేనంత ప్రత్యేకం కావాలనుకుంటున్నాను

ఈ భావాలకి నువ్వు పెట్టే పేరు అసూయ అయినా ఆనందమే.....
నా అభిమానానికి నువ్విచ్చే బిరుదు స్వార్ధమైనా సంతోషమే.................!

పాత గాయాలను ఓదార్చుకు౦టూ వెళ్ళి

రాత్రులు గాయాన్ని కన్నీళ్ళతో తడుముకోవడ౦..
ప్రతిరోజూ ఇదే అనుభవ౦
పొద్దువాలేలోపు గాయపడట౦
రాత్రులు గాయాన్ని కన్నీళ్ళతో తడుముకోవడ౦

ముఖాలు మౌనాన్ని తెరలు ది౦చుకుని
ప్రాణ౦ ఊడిన త౦త్రీవాద్యాలవుతాయి

విరిగిన భుజాలమీ౦చి నడిచే విషాద౦
సామూహిక దు:ఖమై స్రవిస్తు౦ది
ఉదయాలు గాయపడకు౦డా అడ్డుకోలేవు
ఏ రాత్రీ గాయానికి పూతమ౦దు కాలేదు

ప్రతిరోజూ ఇదే అనుభవ౦
పాత గాయాలను ఓదార్చుకు౦టూ వెళ్ళి
మళ్ళీ పొద్దువాలేలోపు గాయపడట౦
రాత్రులు గాయాన్ని కన్నీళ్ళతో తడుముకోవడ౦..

బ్రతకాలన్న ఆశ ఎప్పుడో చచ్చిపోయింది...?

ఓడిపోయి, ఓడిపోయి, విసిగిపోయి
గెలుపు అనే మాటే మరచిపోయి....

అలసి సొలసి ఇల పయనిస్తూ, అడుగు అడుగునా మరనిస్తూ,
జీవనపోరాటం చేస్తున్న వేళ..

ఒటమిలో తోడుగా, చిరునవ్వుల జాడగా
నా వెనువెంటే వచ్చావు, నాకు నీ ప్రేమ పంచావు, గెలవాలనే తపన పెంచావు

నేడు ఇలా రొజు రొజుకీ, ఘడియ ఘడియకీ గెలుస్తూ ఉంటే,
ఏ గెలుపు లో నువ్వు లేవనే బాద తిరిగి నన్ను ఒంటరివాడిని చేసేసింది....

బ్రతకాలన్న ఆశ ఎప్పుడో చచ్చిపోయింది...?
ఇద్దరిలో నన్ను కాదన్నప్పుడే నేను చచ్చిపోయానురా..?

నేను నిజంకాదు అబద్దం కదా..నిజం నీదగ్గరే ఉంది...
నేను నిజం కాదు కాబట్టీ నీకు దూరంగా ఉన్నాకదా...?

నేను ఓడిపోయాను..గెలవలేను అని తెల్సింది..
గెలిచే హక్కుకూడా లేదని తెల్సింది..

తప్పు నీది కాదు .. నిన్ను నమ్మించలేని నాస్నేహానిది...
ఓడిపోయాను ..జీవితంలో గెలవలేనేమో..కదా...?

రాత్రులు గాయాన్ని కన్నీళ్ళతో తడుముకోవడ౦..

రాత్రులు గాయాన్ని కన్నీళ్ళతో తడుముకోవడ౦..
ప్రతిరోజూ ఇదే అనుభవ౦
పొద్దువాలేలోపు గాయపడట౦
రాత్రులు గాయాన్ని కన్నీళ్ళతో తడుముకోవడ౦

సన్నివేశ పునరావృత పర౦పరలో
గొ౦తెత్తి ప్రశ్ని౦చే స౦దర్భము౦డదు
ఋతువులు భ్రమణసూత్రాన్ని వల్లిస్తూ
ఎదురుచూపుల నమ్మక౦పై
ద్రోహాన్ని సూదులుగా గుచ్చుతాయి


ముఖాలు మౌనాన్ని తెరలు ది౦చుకుని
ప్రాణ౦ ఊడిన త౦త్రీవాద్యాలవుతాయి

విరిగిన భుజాలమీ౦చి నడిచే విషాద౦
సామూహిక దు:ఖమై స్రవిస్తు౦ది
ఉదయాలు గాయపడకు౦డా అడ్డుకోలేవు
ఏ రాత్రీ గాయానికి పూతమ౦దు కాలేదు

ప్రతిరోజూ ఇదే అనుభవ౦
పాత గాయాలను ఓదార్చుకు౦టూ వెళ్ళి
మళ్ళీ పొద్దువాలేలోపు గాయపడట౦
రాత్రులు గాయాన్ని కన్నీళ్ళతో తడుముకోవడ౦..

నిశ్శబ్దంగా నాలో జారుతున్నా కన్నీటి జడివానకు మేఘసందేశానివయ్యావు.

చిరునవ్వుమోముతో నా జతలో రంగుల జాబిల్లివి అవుతావనుకున్నా
చిధ్రమయ్యెలా నా బ్రతుకుకు స్వాగత తోరణమయ్యావు.
నీ నిస్వార్తపు జల్లులతో కుసుమాల బృందావనాన్ని వరంగా ఇస్తావనుకున్న,
నిశ్శబ్దంగా నాలో జారుతున్నా కన్నీటి జడివానకు మేఘసందేశానివయ్యావు.
ఆరారు కాలాల వర్ణాలతో నా మన: పరిసర ప్రకృతిని పరవశింప చేస్తావనుకున్న,
నీ జ్ఞాపకాల ధుఖ: సాగరంలో కన్నీటి కెరటాలను మిగిల్చావు.
నా వాత్స్యిల్యిపు చిగురుల్లో ప్రతి నిత్యం వసంత కోకిలవవుతావనుకున్న,
నీ ఎడబాటులో బ్రతుకే భారామయ్యేలా విషాద గీతాలను వినిపిస్తున్నావు.
నీ మనసు వెన్నెల కాంతిలో నా ఆశల విరులు నీ సిగలో పూయించాలనుకున్న,
కానీ ఓరిమి సాక్షిగా (అన్ని నువ్వెననుకున్న పరధ్యానంలో) ఓటమి అడుగు జాడలలో నడిపిస్తావనుకోలేదు ప్రియా....
నీ ప్రేమను విడిచిన నాకు ఒంటరితనమే నా సహాగమనం అదే కదా కడదాక నిస్వార్తపు నా నేస్తం.

కనుపాప రూపమై నిలవమని అడగాలి చెలి నయనం

కలవరింతలో పలకరింతలా కావలి ఒక హృదయం

కనుపాప రూపమై నిలవమని అడగాలి చెలి నయనం


మాటల కూడికల రాతిరి కోడి కూతై తెరవాలి కోరికల కిటికీ

నా తలపుల తపనలు ఆ తలుపులు దాటి తను చేరి చేయాలి జాగారం

తెల్లవారి పెరగాలి కోరికల శేషం కలై కను చేరినా ప్రేమ వలై

నను చుట్టాలి ప్రియ పరువం అప్పు లేని వడ్డీలు అందించి

పొందాలి అధర మధురం పలుకులేరుగని ప్రతి క్షణం..

ఆగని కాలంకేసి భారంగా చూస్తూభారమైపోతున్న గుండెకేసి జాలిగా చూస్తూ

కళ్ళలో దాగిన చిన్న కన్నీటి బొట్టు జారిగుండె లోని ఎంత భారాన్ని దించింది...
బారం ఎక్కువై మళ్ళీ వస్తున్న కన్నీళ్ళు ఆగనంటున్నాయి..
ధారగా వస్తున్న కన్నీళ్ళకు దారెటో తెలియడం లేదు..
ఆ కన్నీళ్ళకు కారనం ఎవ్వ్రరో తెల్సినా..మౌనరాగం తప్పదు
ఈ రోజే కన్నీటి బరువు తెలుసుకున్నాను
ఇందరి ప్రియ నేస్తాల సమక్షం కూడాఇవ్వని ఓదార్పు
ఇవ్వడం నీవక్కదానివల్లే సాద్యిం అయింది
ఆ రోజే ఒక ఆత్మీయతను తెలుసుకున్నాను
ఇన్ని తెలిపిన ఈ కష్టం ఇపుడు నాకిష్టమైంది
ఈ రోజు నాకెంతో విలువైనదిగోల పెడుతున్న
మాటల గువ్వలను ఎగరనీయకుండా
భావాల రూపం లోగుండె లోనే బందించేస్తూఇంకా ఎంత కాలమిలా..?
మనసుకి స్నేహం మత్తు నిచ్చి నిద్రపుచ్చుతూ
మాటలకు మౌనం భాషనేర్పినవ్వుకుంటూఇంకా ఎంతకాలమిలా..?
ఆగని కాలంకేసి భారంగా చూస్తూభారమైపోతున్న గుండెకేసి జాలిగా చూస్తూ
చూస్తూ..చూస్తూ..చెలిని దూరం చేసుకుంటూ ఇంకా ఎంత కాలమిలా..?

నడిరేయిలో నీ తలపు లీలగా మెదిలినందుకే

వేకువఝామున తొలికిరణం నువ్వై తాకినందుకే
ప్రతి ఉదయం కొత్తవెలుగులతో స్వాగతిస్తుంది

అపరాహ్నంలో నీ ఊసు తలపోసినందుకే
నీలాకాశం నీ రూపురేఖలతో నను కవ్విస్తుంది

మలిసంధ్యలో నువ్వు నా మది మీటినందుకే
మనసు కొమ్మపై కొత్త కోయిల ఆలపిస్తుంది

నడిరేయిలో నీ తలపు లీలగా మెదిలినందుకే
గతం జ్ఞాపకాలు నన్ను ప్రతిక్షనం తరుముతుంటాయి

ఇలా నీ ద్యాసలోనే సాగిన ప్రతీ రోజూ
వేయి రంగుల హరివిల్లై మది విరబూస్తుంది..

ఇదంతా గతం ప్రస్తుంతం నీవు దూరం అయి ..
అను భవిస్తున్న నా ఈ భాదను ఎప్పుడు అర్దం చేసుకుంటావో ప్రియా

రతీ,మన్మదులు కలిసి గీసిన నిలువెత్తు చిత్రానివో( పెద్దవాళ్ళకు మాత్రమే )

అలసి,గెలిచిన అప్సరస అందాల ఆరబోతవో

రతీ,మన్మదులు కలిసి గీసిన నిలువెత్తు చిత్రానివో

చూపుల చుంబన చోరినివో రాతిరి వీడలేని వన్నెల జాబిలివో ,

ఆ ఇంద్రుడుపంపిన శస్త్రానివా,ఈ కౌశికునే మెప్పించ తలచిన పంతానివా ...

ఆ ఒంపు సొంపుల ఉక్కిరి బిక్కిరి రగిలించే నాలో మోహావేశం..

యద తలుపులు తెరుచుకొని నాకోసం ఎదురు చూస్తున్న అప్సరసవా..

యద వంపుల్లో మెలికపడ్డ ..మెత్తని వయ్యావపు శృంగాద వర్నానివా

నింగిని నేలను ఏకం చేశే శృగార దేవతా ..నీకోసం ఎదురు చూస్తున్నా..

నయనాలతో నన్ను రమ్మని వలపు గాలి కెరటాలు నావద్దకు పంపావా ప్రియా

ఆ చుక్కల చెక్కిళ్ళ సరిగమలు అధరాల మధురిమలతో కలగలిసి కరిగించే తాప ఆరాటం

అయినా ..!నీ చూపుల రాపిడికేకాలిపోతున్నా

తనువుల తాకిడికే తిరిగి వస్తున్నా ప్రతిసారి...

రసమేని వయ్యారి .........

నీవు చీరకట్టుకుంటే మనస్సు కట్టలు తెచ్చుకొంటోంది ఎందుకో....?

ఇప్పుడు కాదు ఎప్పుడు నీవు చీరకట్టినప్పుడు చూసినా సేం ఫీలింగ్...ఎందుకీలా పుట్టీంచాడురా బ్రహ్మ అని ఎన్ని సార్లు తిట్టుకున్నా పుట్టిస్తే పుట్టీంచావు నాకోసమే అన్నట్టు ఊరించి నాకు నా సఖిని ఎందుకు దూరం చేశావు నీకు నేనేం ద్రోహం చేశాను...నా సఖిని ఎప్పుడు ఇలా చీరెకట్టులో నాదగ్గరకు చేస్తావాని తప్పస్సు చేస్తున్నా.. బ్రమ్మా నీవు ప్రత్యెక్షం అవ్వొద్దు... నిన్ను నేనూ కోరుకొనే ది ఒక్కటే ... నా సఖిని చీరకట్టులో నా దగ్గరకు పంపు చాలు తనను అలా చూస్తూ నే ఉంటా బ్రతికినన్నాళ్ళూ..నా చెలిని ఎప్పుడూ అలా అందమైన చీరకట్టుకొని నాదగ్గర శాశ్వితంగా ఉండేలా చేయి స్వామి ..చచ్చి నీ కడుపున పుడతాను..?..చెంగావి చీరకట్టిన చెలి, చెంతచేరి మాటాడుతుంటే చెలికాని కనురెప్పలు కొట్టుకుంటాయా? కొంగుమాటున దోబూచులాడే శృంగారం, కనిపించనట్టే కనిపించే సింగారం.. గుబులు రేపకపోతే ఆ చీరకే సిగ్గుచేటు కాదా? ఆ కట్టు... ఆ బొట్టు.. చెంగుమని ఎగిసిపడే ఆ చెంగులు... అందానికి కొమ్ముకాసే కొంగు, సౌందర్యానికే సౌందర్యం కాదా..వన్నెల రాణికి సిరిజోతలను ఏరికూర్చి పెట్టే అందాల పూబోణి చీర.. చీరకట్టిన చిన్నారి వయ్యారంగా నడుస్తుంటే వినిపించే రసధ్వనికి రాయైనా చలించకుండా ఉండేదెలా? చీర కట్టు పవర్ అలాంటిది మరి..కనిపించి కనిపించని అందాలు చూపి చుపనట్టుగా ఊరిస్తుంటే అలాగే కన్నార్పకుండా చూడాలనిపిస్తుంది మరి అది ఆ చీరకట్టులో అందం..ఊరించే అందాలు ఊరకనే ఉంటాయా మరి మనసులు అల్లాడిస్తాయి మరి.ఇలా చీరలో నా ఇష్టసఖి ని చూస్తే మాత్ర్రం నా మనసు మాటవినదు మరి.. ఆ అందాల ఆరబోతలో చెలిని చీర కట్టుకోనే చూడాలి మరి..ఓ మాట అనకూడాదుకాని ఎదురొచ్చు యుద్దానికి సిద్దమా అన్నట్టు ఉండే ఎదపొంగును తన చాటున దాచే పైట గాలిలి అలా ఎగురుతుంటే ..ఇక చెప్పెదెముంది లేమరి కొందరికి సన్నని నడుము అందాలయితే మరికొందరిని నడుమున కనిపించీ కనిపించని మడతల వయ్యారాలు ఆ చీరకట్టులోనే ఉరిస్తూ కనిపించి కనిపించకా ఊపేస్తాయిమరి....మనసు సఖి ఇలాంటి చీరకట్టులో దగ్గరుకు వస్తే చేతులు ఊరకుంటాయా...ఆగండి ఊహల్లోకి వెళ్ళకండి ఆ చీరకట్టు గురించి ఆ అందాల గురించి డీటైల్ గా తెల్సుకోవాలని ఉందా అయితే ఈ ష్టోరి ఒసారి చుడాల్సిందే మరి

దూరంగా ఉన్న నిన్ను మరవలేక

దూరంగా ఉన్న నిన్ను మరవలేక
దగ్గరగా ఉన్న నా ప్రాణం నిలుపుకొలేక
కరిగిపోతున్న నా ఈ జీవితం
త్వరలో ఆరనున్న దీపం...
నీ తలపుల తడిలొ తదిచింది నా తనువు.............
నీ వలపుల వానలో వనికింది నా వయసు................
నా వయసు వాకిట.......నీ తలపు తాకిటికినా గుండె అదిరింది..
మనసు చెదిరింది........
నువు కనిపిస్తే అలనయ్యాను............
పలకరిస్తే కరిగె మంచునయ్యాను
ప్రతి క్షణమూ మురిపించావు.....కను తెరిస్తె కలనన్నావు
నేను రాసే ప్రతి అక్షరం నీకె అంకితం నేస్తం.......

ఓ అమ్మాయిని అర్దరాత్రి బెదిరిస్తున్న కానిష్టేబులు..రియల్ Story

పోలీస్ అంటూ ఓ అమ్మాయిని అర్దరాత్రి బెదిరిస్తున్న కానిష్టేబులు.. పనిచేసేది పంజాగుట్టా.. నారాయణ గూడా కానిష్టేబుల్ అంటూ బెదిరింపులు..రాకపోతే అతు చూస్తాఅంటాడు..అదేం అంటే మేమింతే అంటాడు..మీడీయా అయినా ఏంటట అంటూ నీలాంటి వాళ్లని చాలా మందిని చూశామటాడు.. అసలు ఈ కానిష్టేలు కాని కానీష్టేబులు రియల్ దందా తెల్సుకోవాలని ఉందా.అటు నారాయణ్ గూడా , పంజా గుట్టా పోలీసులకు చెప్పినా ఈ మోనార్క్ గురించి పట్టించుకోరు అంటే ఈ మోనార్క్ కానిష్టేబులు వెనుక పెద్దసార్లే ఉన్నారని సమాచారం మరి మీడియాలో వచ్చినా ఇంతవరకు చర్యిలు లేవు ..ఎప్పటిదాకా ఇలా ఎంక్వైరీ అంటూ కాలయాపన చేస్తారో ..కానిష్టేబులే ఇలా ఉంటే మరి అలసలు పెద్దసార్ల పరిస్థితేంటో మరి..కొత్తగా వచ్చిన కానిష్టేబుల్స్ ఇలా రెచ్చిపోయి జనాలను పీక్కు తింటున్నారని సమాచారం మరి కానిష్టేబుల్ కాని కానిష్టేబుల్ దందా ఎలా ఉంటుందో తెల్సుకోవాలని ఉందా ..అయితే జీ 24 గంటలు స్పెషల్ ష్టోరీ మీరు చూడాల్సిందే..

అమ్మాయిల్ని ,ఆంటీలకు నిదురలేకుండా చేస్తున్న పోకిరీలు రియల్ ష్టోరీ

టెక్నాలజీ మన అవసరాలకోసం ఉపయోగ పడుతోదని బ్రమ పడుతున్నాం...స్పీడ్ యుగంలో పోటీ పడాలంటే పోటీప్రపంచంలో పరిగెత్తాలంతే టెక్నాలజీ ఉపయోగం చాలా అవసరం..మన అవసరాలకోసం ఉపయోగపడుతుందనుకున్న టెక్నాలజీ మనల్నే బజారున పడేస్తుంటే ..మనిషిలోని శాడిజానికి ఆ టెక్నాలజీ ఉపయోగించుకొని..మనిషిని నిదురలేకుండా చేస్తున్నారు కొందరు ఆకతాయిలు అవునా అనికాదు అసలు నిజాన్ని తెలుసుకునే ప్రయత్నం చేయండి...నిజాన్ని నిబ్బరంగా తెల్సుకోవడం కాదు ఆ వాస్తవాల వెనుక ఉన్న అసలు గుట్టు తెల్సుకొని ఆకతాయిల పనిపట్టి బుద్ది చెప్పాలి లేదంటే ఎందరో జీవితాలు బజారున పడటానికి ఆ శాడిష్టు లే కారనం..అసలేంటి ఈ గోల అనుకుంటారా ..రైట్ అసలు పాయింటుకు వస్తాను...ఇప్పుడు వస్తున్న సెల్ఫోన్ లు అడ్వాన్స్డ్ త్రీజీ వరకు తక్కువరేటుకే వస్తున్నాయి 2 మెగా పిక్ సెల్ నుంఛి 5 మెగా పిక్ సెల్ ఫొన్లు ఇప్పుడు తక్కువరేటుకే అందుబాటులోకి వస్తున్నాయి...మరి..డిజిటల్ కెమేరాలు అవసరంలేకుండా ఎంతో క్వాలిటి ఫొటోలు వీడియోలు తీయగలుగుతున్నాం కర్చేలేకుండా మనం డైలీ వాడే సెల్ఫోన్ లలోనే అందరికి అందుబాటులో ఉన్న టెక్నాలజీ ...అంటే సంతోషమే కాని ఇక్కడే అసలు ట్విష్టు ఉంది...ఆకతాయిలు అమ్మాయిలను ఈ సెల్ఫోన్ల్ లో ఫొటోలు వీడియోలు తీసి. పరువు బజారుకీడుస్తున్నారు...ఇల్లలో పనులు చేసుకుంటున్నా..రోడ్డున వెలుతున్నా...సరదాకా వాటర్ పార్కు లల్లో ఫ్యామిలీలతో ఎంజాయి చేస్తున్నా ఫోటోలు తీసి నెట్ లకు ఎక్కిస్తున్నారు...చివరికి పరీక్షహాల్ లో ఉన్నా కూరగాయల మార్కెట్ లో ఉన్నా ఈ ఫోకిరి గాళ్ళు అమ్మాయిలను వదలడం లేదు ఇలాంటి వారికి చెక్ పెట్టేందుకు సైబర్ క్రైంపోలీసులు నిఘాపెట్టారు ఐటి యాక్టులో కఠినమైన శిక్షలున్నాయని హెచ్చరిస్తున్నారు...యూట్యూల్ లో వెతికి ఎవరు పోష్టు చేశారో తెలుసుకొని కేసులు పెడుతున్నారు...ఆలాంటి వారిపై ఐటి యాక్టు ప్రకారం కేసులు పెడితే మూడునుంచి ఐదు సంత్సరాల జైలు శిక్షేకాకుండా మీరికి ఎలాంటి చదువులు చదివే అవకాశం ఉద్యోగాలు చేసే అవకాశం కూడాలేదని హెచ్చరిస్తున్నారు ...అసలు నిజాలు తెల్సుకోవాలంటే జీ 24 గంటలు స్పెషల్ ష్టోరీ మీరే చూడండి..

రాత్రులు గాయాన్ని కన్నీళ్ళతో తడుముకోవడ౦..పొద్దువాలేలోపు గాయపడట౦

ప్రతిరోజూ ఇదే అనుభవ౦
పొద్దువాలేలోపు గాయపడట౦
రాత్రులు గాయాన్ని కన్నీళ్ళతో తడుముకోవడ౦

సన్నివేశ పునరావృత పర౦పరలో
గొ౦తెత్తి ప్రశ్ని౦చే స౦దర్భము౦డదు
ఋతువులు భ్రమణసూత్రాన్ని వల్లిస్తూ
ఎదురుచూపుల నమ్మక౦పై
ద్రోహాన్ని సూదులుగా గుచ్చుతాయి


ముఖాలు మౌనాన్ని తెరలు ది౦చుకుని
ప్రాణ౦ ఊడిన త౦త్రీవాద్యాలవుతాయి

విరిగిన భుజాలమీ౦చి నడిచే విషాద౦
సామూహిక దు:ఖమై స్రవిస్తు౦ది
ఉదయాలు గాయపడకు౦డా అడ్డుకోలేవు
ఏ రాత్రీ గాయానికి పూతమ౦దు కాలేదు

ప్రతిరోజూ ఇదే అనుభవ౦
పాత గాయాలను ఓదార్చుకు౦టూ వెళ్ళి
మళ్ళీ పొద్దువాలేలోపు గాయపడట౦
రాత్రులు గాయాన్ని కన్నీళ్ళతో తడుముకోవడ౦..

Aదురుచూపులో ఎన్ని ఋతువులు కరిగిపోయాయో.నా కన్నీళ్ళలో ఎన్ని కలలు జారిపోయాయో

Aదురుచూపులో ఎన్ని ఋతువులు కరిగిపోయాయో
నా కన్నీళ్ళలో ఎన్ని కలలు జారిపోయాయో

మనసు మెదడుతో యుధ్ధ౦ చేస్తో౦ది
ఫలితమే ఈ నిదురలేని రాత్రి

అయితేనేమిలే...
పారిపోయిన కాలాన్ని పట్టలేనని తెలుసుకున్నాను

ఓ నిరాశా...
ఈ రాత్రి మాత్రమే నీది
ప్రతిరాత్రి నిరాశనాదే..

ఎవరికోసం ఎదురు చూపు....?

నాఇష్టాలను మార్చుకున్నా నీకిష్టమైనదే జరగాలని

నీ గురించి ఆలోచించడం మొదలు పెడితే .........
ఎన్నో తీపి జ్ఞాపకాలు .....మరెన్నో మదుర స్మ్రుతులు....
ఆన్నిటికి మించి మనసు లో చెప్పలేని ఆనందం......ఏదో సాదించేసాను అని ఆనందం...
ఏమి సాదించాను ......??????
ఈ ప్రపంచాన్ని సైతం జయించగలను అన్న మనోదైర్యం...................
నా మీద నాకు నమ్మకం ...ఎదైనా సాదించగలను అన్న నమ్మకం.......
కానీ..............
ఎక్కడో చెప్పలేని బాధ....
నిన్ను గెలుచుకోగలనా అన్న బాధ....
నా ఆశ నిరవెరుతుందా అన్న బాధ...
నితో కలిసి జీవితాన్ని పంచుకుంటానా లేద అన్న బాధ...!!!
నన్ను నేను మార్చుకున్నాను నీకు నచ్చాలని..........
నాఇష్టాలను మార్చుకున్నా నీకిష్టమైనదే జరగాలని.............
నన్ను నేను ఇష్టంగా కష్టపెట్టుకున్నాను...నువ్వు కష్టపడకూడదని....
అయినా నీకు దురమవుతూనే ఉన్నను....!!!!
ఎన్నో అవాంతరాలు ....మరెన్నో అడ్డంకులు....
అడుగడుగునా అంతులేని ఆలోచనలు.....
మనసులొ ఎక్కడో చిన్న ఆశ ....నువ్వు నాకే సొంతం అన్న ఆశ.....

ఏదో చెప్పాలని ఆరాటం.....అంతులేని ఆలోచనలు ....

ఏదో చెప్పాలని ఆరాటం.....అంతులేని ఆలోచనలు ....
ఏమిటి అవుతుంది????
ఎందుకు ఈ అలజడి మనసులో????
నాది చేయి జారిపోతుంది అన్న బావం..
మనసు దాటి భాద రాదు....ఎవరికి చెప్పాలో తెలియక!!!!
పెదవి దాటి మాట రాదు .....ఏమి చెప్పాలో తెలియక!!!!!!
నన్ను నేను మర్చిపోతూ...ఏమి చేయాలో తెలేయక !!!!!
అసల ఎందుకు ఈ అలజడి నాలో???
ఏడు అడుగులు నడిచి..జీవితాంతం వరకు న చేయి వదలని మనసు కోసమా ?????
నా ఆశయాలకు ఊపిరి పోసే మనసు కోసమా ?????

ఓడిపోయి, ఓడిపోయి, విసిగిపోయి

ఓడిపోయి, ఓడిపోయి, విసిగిపోయి
గెలుపు అనే మాటే మరచిపోయి....

అలసి సొలసి ఇల పయనిస్తూ, అడుగు అడుగునా మరనిస్తూ,
జీవనపోరాటం చేస్తున్న వేళ..

ఒటమిలో తోడుగా, చిరునవ్వుల జాడగా
నా వెనువెంటే వచ్చావు, నాకు నీ ప్రేమ పంచావు, గెలవాలనే తపన పెంచావు

నేడు ఇలా రొజు రొజుకీ, ఘడియ ఘడియకీ గెలుస్తూ ఉంటే,
ఏ గెలుపు లో నువ్వు లేవనే బాద తిరిగి నన్ను ఒంటరివాడిని చేసేసింది....

ఓ నయనం వర్షించే నీ కోసం..

ఓ నయనం వర్షించే నీ కోసం..
నీ రూపు చెరిపేయమంది మరునయనం...
ఓ పాదం కోరే నీవులేని లోకం వైపు పయనం..
నీ అడుగుల బాటలో సాగమంటుంది మరుపాదం...
ఓ అదరం అడిగే నీతో మాటలసమరం..
మౌనశాంతిన్ని ఆకాంక్షించే మరు అదరం...
మది ఆశించే నీ కౌగిలి భానిసత్వం..
విరహపు స్వేచ్ఛను కోరుతుంది నా హృదయం...
గతం పంచుకోమంది నీతో జీవితం..
ఒంటరిగా జీవించమంటుంది వర్తమానం...
ఇలా!
నన్ను రెండుగా చీల్చే ఈ నరకయాతన..
నీవు లేని నాతో నేను తెలుపగలనా?ఇకనైనా...

ఈ రోజు నాకేదో అయింది..మసంతా గందరగోళం..

ఈ రోజు నాకేదో అయింది..మసంతా గందరగోళం..
కారణం ఏదైనా..కనిపించింది వాస్తవమా అనేంతగా ఆందోళన...
యదలోతుల్లోని గాయాలు..తట్టినట్టుంది ఈరోజు..క్షనకాలం తెలియని హాయి
కన్నీటి ప్రవాహం..కడదాకా చేరకుండా కనుమరుగైయింది..కారణమేంటో
నేను అంతరాత్మను అడిగా ఎందికీవేలఈ అలజడి అని..
వేడిగాలి ఆగి తుప్పర్లు జల్లు కురిసినట్టు..ఎక్కడో ఆందోళన
నాకు ఏదో అయిందని మనస్సు హెచ్చరిస్తున్నా...నిజాన్ని నమ్మాలి
దూరం....మోయలేని భారం!!
నిన్ను మరిచే మంత్రం ఏదైనా ఉందా ప్రేమ...
పెనం మీద పడ్డ నీటిబొట్లు మాదిరి
నా ఆనందాన్ని క్షణాల్లో ఆవిరి చేస్తున్నావే నీకిది న్యాయమా...?
నా ఆలోచనలన్నీ ఏ వైపుకు మరల్చిన
అయస్కాంతంలా నీవైపుకు లాగేస్తావ్...
లాగేసిన దానివి నీ.. కౌగిలో..
కాదు.. కాదు.. కనీసం నీ..పిడికిలిలోనైన నను బందిస్తావా....
లేదు నీ దరిదపుల్లోకైన రానీయకుండా దూరంగా..... నేట్టేస్తావ్.
మరుగైన కావు...
మరుపైన రానివు...
ఎందుకీ.... దూరం ?
ఎందుకీ....మౌనం??

ముగ్గురు కూతుర్ల తో వ్యబివారం ప్రారంబించింది తల్లి ..రియల్ Story

నవ మాసాలు కని పెంచినతల్లి కర్కసంగా కాటెసింది పాము తన ఆకలికోసం సొంత పిల్లల్నే చంపితిన్నట్టు ఒ నిక్రుష్టపు తల్లి తన కూతుర్లను వ్యబివారులుగా మార్చి తన ముగ్గురు కూతుర్ల తో వ్యబివారం ప్రారంబించింది తల్లి చరనుంచి బ్యటపడ్డ ఆయువతి జి 24 గంటలును ఆశ్రయింవింది..కన్నతల్లే కసాయిగామారితే..ఆ బిడ్డ ఎవరికి చెప్పుకోవాలి..సమాజాన్ని నిందించాలా కన్నతల్లే తనపాలిట రాక్షసి అని లోలోపల కుమిలి పోతున్న..ఆ అమ్మాయికి ఆసటగా నిలచాం ...సమాజంలో ఇలాగూడా జరుగుతాయా అని ఆచ్చర్య పోకండి జరిగిన నిజాలు తెల్సుకోండి ఇలాంటీవి జరుగున్నాయి అని తెల్సినప్పుడు మనం ఏంచేయాలొ తెల్సుకోండి..ఇది పాత ష్టోరీనే కాని సమాజం లో ఇలాంటివికూడా జరుగుతున్నాయి ప్లీజ్ ఇలాంటి అభాగ్యులకు ఆసరాగా నిలుద్దాం..కొన్ని సందర్బాల్లో ఒకమనిషికి మరో మనిషి ఆసరా అవసరం..అది అందరికీ రాదు ఇలాంటి వారు తారసపడితే ఎవ్వరికైనా ఇలాంటీ విషయాలు తెల్సిస్తే ..మనసున్న మనిషిగా స్పందించండి మానవత్వపు విలువలు ఇంకా బ్రతికే ఉన్నాయి అని నిరూపించుకొండి..అందరం బ్రతుకుతాం కాని ఇలాంటి వారికి సహాయపడే అవకాశం దేవుడు కొందరికే ఇస్తాడు అది మీరే అవ్వొచ్చు

నా కన్నీళ్ళలో ఎన్ని కలలు జారిపోయాయో

దురుచూపులో ఎన్ని ఋతువులు కరిగిపోయాయో
నా కన్నీళ్ళలో ఎన్ని కలలు జారిపోయాయో

మనసు మెదడుతో యుధ్ధ౦ చేస్తో౦ది
ఫలితమే ఈ నిదురలేని రాత్రి

అయితేనేమిలే...
పారిపోయిన కాలాన్ని పట్టలేనని తెలుసుకున్నాను

ఓ నిరాశా...ఈ రాత్రి మాత్రమే నీది
ప్రతిరాత్రి నిరాశనాదే..ఆశనిరాశగా మారింది.

గతాన్ని తెచ్చుకోలేను ..ప్రస్తుతాన్ని నమ్మలేను
ఆగతం దేవుడిచ్చాడని సంతోషించా..ఈ ప్రస్తుతం దేవుని శిక్షేనేమో కదా..

మరిచే స్నేహం చెయ్యకు.. చేసే స్నేహం మరవకు..

మరిచే స్నేహం చెయ్యకు.. చేసే స్నేహం మరవకు..
ఒంటరిగా దిగులు బరువుమోయబోకు నేస్తం
మౌనం చుపిస్తుందా సమస్యలకు మార్గం !!!
కష్టం వస్తేనే కదా గుండె బలం తెలిసేది
దుఃఖానికి తలవంచితే తెలివి కి ఇంక విలువేది !!!
మంచి అయిన చెడ్డ అయిన పంచుకోను నే లేనా !!!
ఆ మాత్రం అత్మియతకు అయిన పనికి రానా ..

మతిని చెడగొడుతున్న తన జ్ఞాపక సమూహం,

మదిని మెలిపెడుతున్న తన మాటల ప్రవాహం,
మతిని చెడగొడుతున్న తన జ్ఞాపక సమూహం,
దగ్గరై దూరమాయెను నా చిలిపి చకోరం...
మాటైనా చెప్పకుండెను నా మూగ మయూరం ......

తానులేని ఈ ఒంటరి పయనంలో,
మనసే ప్రత్యర్ధైన ఈ కఠిన సమరంలో,
ప్రయత్నమే లేక నే ఓడిపోతున్న,
మళ్ళీ మళ్ళీ నే ఒంటరినౌతున్న,

తాను గీసిన పరిధిని దాటి విధి ఆడితే
మౌనముద్ర దాల్చిన బ్రహ్మను నిందించలేక,
తను రాసిన జగన్నాటకపు పాత్రలే శ్రుతిమించితే
మూగబోయిన మహావిష్ణువుని మాటైనా అనలేక,
విధి ఆడిన వింత ఆటలో నే పావునయ్యా!


కాంక్షలేని కనులు కలవరపడుతుంటే,
కాంక్షించిన కోర్కెలు కనుమరుగవుతుంటే,
ఊపిరిసలపని ఊసులు ఊగిసలాడుతుంటే,
ఆ కనులవాకిట బంగారు భవిత చితికిపోతుంది.
ఆ చితికిన కోర్కెలనడుమ బతుకు చిద్రమౌతుంది..
ఆ చిద్రమైన ఊసులతోడి ఈ తనువు చితికి తరలిపోతుంది...

ఇంటర్నెట్ లో కొత్తతరహా మోసాలు..Be కేర్ ful

ఇంటర్నేట్ లో అనేకమోసాలు..కాన్సెప్టు పాతదే కాని రూటే సపరేట్ అంటూ మోసాళు చేస్తున్నారు కొన్ని గ్యాంగ్ లు ఇలా 100 మందికి మైల్స్ పంపితే దాదాపు 10 మందైనా వారి బారినపడి మోసపోతున్నారు సో ఆ కదా కమీషు ఏంటో తెల్సుకొండీ ..చూడటానికి ఇంతేనా అనిపిస్తుంది కాని..దిగితేగాని లోతు తెలీదని మోసపోతేగాని అసలు భాదేంటో తెలీదు..రకరకాలుగా మోసాలు చేస్తున్నారు కొందరు గ్యాంగ్ లు..మనిషి ఆశే ఇక్కడ పెట్టు బడి..అంతే పని మొదలు పెట్టారో టార్గెట్ రీచ్ అవ్వాల్సిందే..టార్గెట్ రీచ్ అయితే మన జేబులు గుల్ల అవ్వాల్సిందే అవునాకాదు నిజం తెల్సుకునే ప్రయత్నం చేయండి..వాస్తవం తో కాస్త జాగ్తత్త ఉంచాలన్నదే మాఈ చిన ప్రయత్నం..ఆశకు అంతుండాలి కాని కోట్లు ఒక్కసారే కొట్టేద్దాం అనే ఆశే ఇలాంటి మోసాలకు పెట్టు బడీ..మొసపోయినంతకాలం ఇలా మోసాలు చేస్తుంటారు..ఆ రియల్ ష్టోరీ కదా కమీషు ఏంటో తెల్సుకొని నిజం తెల్సుకొండీ ప్లీజ్ మీచుట్టూ మోసగాల్లు ఉంటారు ..ఎప్పటికపుడూ అప్రమత్తం గా ఉడాలి మిమ్మల్ని అప్రమత్తం చేసేందుకు చేసేందుకే ఈ చిన్నప్రయత్నం

ఉస్మానియా యూనివర్సిటీ క్యాంపస్ లో రిస్కీ రిపోర్టింగ్..లైవ్ కవరేజ్

రిపోర్టిం చేసేప్పుడు ఏంజరుగుతుందో తెలీదు..ఒకసారి పోలీసులు కావాలని టార్కెట్ చేశారు..అయినా విద్యార్దుల వాయిస్ లైవ్ లో చూపించాలనే ప్రయత్నం..ఈ వైపు రాళ్ళ వర్షం..టియర్ గ్యాస్ ప్రయోగం జరుగుతున్నా రిస్కు తీసుకొని విద్యార్దుల వద్దకు వెళ్ళీ వారి వాయిస్ ప్రపంచానికి తెలిపే ప్రయత్నం..ఉస్మానియా యూనివర్సిటీలో చదువుతునన్ విద్యర్ది నగేష్ ఆత్మ హత్యి చేసుకోవడం తో నిరసన తెలిపేందుకు విద్యార్దులు ర్యాలీ చెయ్యడానికి ప్రయత్నించగానే పోలీసులు వారి ర్యాలీని అడ్డ్డుకోవడంతో పరిస్థితి ఉద్రిక్తంగా మారింది.. బాష్పవాయువు ప్రయోగందాకా వెల్లింది..ఓ వైపు పోలీసులు ఓ వైపు విధ్యార్దులు మద్యి ఘర్షనలో అసలు వాస్తం తెలిపేందుకు.. విద్యార్దుల వాయిస్ తెలిపేందుకు రిస్క్ తీసుకొని వారి వద్దకు వెళ్ళీ ఆ ఉద్రిక్తవాతావరణం లో నే అసలు వాస్తవాలు తెలుసుకునే ప్రయత్నం లైవ్ లోనే వారి వాయిస్ ప్రపంచానికి తెలిపే ప్రయత్నం అందరూ వద్దు వద్దు అంటున్నా...ష్టూడెంట్స్ వద్దకు వెల్లీ లైవ్ లో వారి గొంతు తెలంగానా కోసం ప్రాణం కోల్పోయిన విద్యార్ది మరనానికి కారణం అయిన వాళ్ళపై చర్యిలు తీసుకోవాలి ..పోలీసులు క్యాంపస్ చుట్టూ ఇలా పోలీస్ బలగాలు పెట్టడం సరికాదన్నవారి వాదన లైవ్ లో ప్రపంచానికి తెలిపే ప్రయత్నం..

నా మన్నస్సులో ఉన్నావే నేను ఎలా వెళ్ళగలను?

నీ జ్ఞాపకాల దారిలో....ఎండుటాకును నేను....
ప్రేమంటే ఎప్పటికీ తీరని భాదేనేమో....
తనలోని మనకై శోధన అది కనలేని నాడు వేదన...ఆవేదన....
అది అంతులేనిది...అంతంకానిది...
మన కన్నీరే మనల్ని ముంచే ధు:ఖసంద్రం అయితే
అది ఖచ్చితంగా ప్రేమే అవుతుంది...
లోకాన మనకై ఎందరు ఉన్నా తను లేని మనం ఏకాకులమే...
తను ఉండి లోకాన ఏది లేకున్నా...జగమంత కుటుంబం మనది.
నా కన్నీటికి కారణం నువ్వే? అంటే... ప్రేమ నవ్వుతుంది.
"ఎవరిమ్మన్నారు నీ మదిలో నాకు స్థానం.
నన్ను బయటకు తోసేసి నీ కన్నీటిని తుడిచేసుకో" అంటోంది ఎంతో నింపాదిగా...
నా ప్రేమ అంతే...ఎలా...తొలిగించగలను నా.. మది నుండి...
ప్రేమించటం సులువే కాని మరుపే చాలా కష్టం.
నువ్వు ఎదురుగా ఉంటె నీ నుండి తప్పించుకు పారిపోగలను.
నా మన్నస్సులో ఉన్నావే నేను ఎలా వెళ్ళగలను?
ఎక్కడికని వెళ్ళను??

చిత్తు కాగితం మీద ప్రేమలేఖ...!!

జీవితమనే చిత్తు కాగితం మీద రాసిన అందమైన ప్రేమలేఖను నేను...!
భావాల సుడిగాలి రేగినప్పుడు అలా తేలుతూ...నీ ముందు వాలుతాను.
నాకు తెలుసు నువ్వు నా...స్థానాన్ని నాకిస్తావని.
నా జీవితాన్ని ఉండ చుట్టి అందులో పడేసావ్.నువ్వు పనికిరావని విసిరేసిన వస్తువులతో నేను జతకట్టాను.
నాకు వాటికి ఒకటే తేడా...అవి నిన్ను ప్రేమించావు.నేను ప్రేమించకుండా...ఉండలేను.
రోజులో ఏదో ఒక సారి నువ్వు నావైపు తొంగిచూస్తావ్.అది మొగ్గవిచ్చుకోనేందుకు పడ్డ సూర్యకిరణం అని అనుకొనే అంతలోపే...మేఘాల కనురెప్పలు వాల్చేసి వెళ్ళిపోతావు.
నా చుట్టూ ఉన్న కిటికీ సందులలో నుంచి నీ పాదాల కదలికలను గమనించే ఆ ఆనందమే వేరు...
నేడు నువ్వు ఇచ్చిన స్థలం కంటే పెద్ద స్త్స్లంలో వచ్చి పడ్డాను.ఇక్కడ చాలా మందికి పనికి రాని వస్తువులు ఉన్నాయి కానీ,నాకెందుకో వాటితో స్నేహం చేయాలని లేదు.. ఎందుకంటే నీది అన్నది ఏది...లేదు కదా!
మల్లి నాలో భావాల సుడిగాలి రేగి నీ చెంతకు రావాలని ఎగిరాను...కానీ గాలి నాకు ఆర్హత లేదంటూ... మంటల్లోకి నెట్టేసింది.నేను బూడిదైన...నా ప్రేమ పరిమళాలు నిన్ను తాకితే అంతే చాలు... ఈ జన్మకు...!!

నిజంగా అంత ఇష్టంగా ఎలా ఉంటారో కదా..అలా ఉంటారా..?

నిజంగా అంత ఇష్టంగా ఎలా ఉంటారో కదా..అలా ఉంటారా..? జరిగిన పరిస్థితులు తలచుకుంటే భాద వేస్తుంది..కొందరి నిఖార్సైన స్నేహాన్ని ప్రేమను చూస్తుంటే నిజమా అని ఆచ్చర్యిం వేస్తుంది అలా ఎలా ఉటారా అనిపిస్తుంది...నా ఎదురుగా జరిగిన ఘటనలు నిజాలు...నేను విన్నవాస్తవాలు...కొన్ని రోజులు కనిపించక పోతే ఎలావున్నావంటూ ఆత్రంగా పలుకరింపు..ఎవరైనా తన కిష్టమైనవాళ్ళు తనస్నేహితుడు ఇలా అని చెబుతుంటే వాడు అలాంటి వాడుకాదు నాకు వాడేంటో తెల్సు అని అని ధైర్యంగా నమ్మకంగా ..చెబుతున్నా ఆ అమ్మాయిని చూస్తుంటే ఇంత ఇష్టంగా ఎలా ఉంటుందా అనిపిస్తుంది..నీవు ఏరోజైనా నాగురించి అలాచెప్పావా..ఎందుకు చెప్పాలనిపించలేదు.. అంత నమ్మకమైన స్నేహం చేయలేదా మనం మాట్లాడుకున్నన్ని రోజులు నీతో ఎలా ఉన్నానో నీకు తెలియదా ఏరోజైనా నిన్ను ఇబ్బంది పెట్టానా...ఎప్పుడూ నీవు హేపీగా ఉండాలనే చూశాను నాకు కష్టం అనిపించినా ఆసందర్బాలు నీవు చెప్పినా నాస్వార్దం చూసుకోలేదు...నీవు హేపీగా ఉండాలనే చూశాను కదా..అదా నేను చేసిన తప్పు...ఆ అమ్మాయి తన స్నేహితుని గురించికేరింగా గొప్పగా చెబుతున్నప్పుడు నీవు గుర్తుకు వచ్చావు అప్పుడు నీవు గుర్తుకు వచ్చావు..ఎవరో వచ్చి నాగురించి చెప్పినప్పుడు జరిగిన ఘటనలు గుర్తుకు వచ్చాయి..ఒకప్పుడు నేనంటే నీవు ఎంత ఇష్టంగా వున్నావో గుర్తుకు వచ్చింది...ఎంత ప్రాణంగా వున్నావో గుర్తుకు వచ్చింది..,,మరి ఆ తరువాత..బద్ద శత్రువుగా ఎందుకు చూస్తున్నావు....ఆ అమ్మాయి తన స్నేహితుని మీద చూపించే ప్రేమను చూస్తుంటే నీవు గుర్తుకు వచ్చి ...చాలా భాద వేస్తుంది..తప్పు నీదికాదు నాది....నీవు నాతో స్నేహం చేసి నీ టైం వేష్టుచేసుకున్నావుకదా...? నాకు అలాగే అనిపిస్తుంది..ఎందుకంటే జరిగిన అన్ని ఘటనలు తలచుకొంటే అదేనిజం అనిపిస్తుంది స్నేహం చేయడం చేతకాని నాలాంటి వాల్లతో నీకేం పనిలేకదా...?అప్పుడేదో తప్పుజారి నాతో స్నేహం చేశావు..తరువాత నిజం తెల్సుకొని దూరం అయ్యావు అనిపిస్తుంది..ఇప్పుడున్న నీస్నేహితులు నాకంటే గొప్పవారు.కదా..అందుకే నన్ను ..వద్దనుకున్నావు..ఇప్పుడు హేపీగా ఉన్నావుకదా కనీసం ఎప్పుడైనా గుర్తుకు వస్తానా ...అయినా గుర్తుంచుకునేంత గొప్ప మనిషినా..అంత బెష్టుప్రెండ్ నా...కదా. .అవును కాని కొందర్ని చూస్తుంటే ...అంత ఇష్టంగా ప్రాణంగా ఎలా ఉంటారా అనిపిస్తుంది..కదా..? నీవు జీవితంలో నన్ను తప్ప అందరితో ఇలాగే ఇష్టంగా మంచి స్నేహితురాలిగా ఉంటావుకదా...? అందుకే ఓ నిర్నయం కరెక్ట్ అనిపిస్తుంది....తప్పదు..అయినా నా నిర్నయం నీకెందుకు చెప్పాలి Who Am i కదా ..నేను గుర్తున్నానా..ఎందుకో ఒకే ఒక్కసారి నీతో మాట్లాడాలి అనిపిస్తుంది..ఇంక ఎప్పుడూ జీవితంలో నేను కనిపించనేమో...ఒకే ఒక్కసారి ప్లీజ్ నీతో మాట్లాడాలి....మనం టీ తాగాం గుర్తుందా..యూసఫ్ గూడాలో ...అదే చివరి చూపు అని అవే చివరి మాటలు అని ఎందుకో అప్పుడు తట్టలే కాని ఇప్పుడు తలచుకుంటే ..అదే నిజం అనిపిస్తుంది..ఇంక ఎప్పటికీ నీతో మాట్లాడలేనేమో..అవును తరువాత ఎప్పుడూ మనం మాట్లాడుకోలేదు...కనిపిచావు ఏపరిస్థితుల్లో నిన్ను చూడకొడుతు అనుకున్నానా ఆ పరిస్థితుల్లో చూడటం చాల భాద వేసింది నాకు తెల్సి నాలాంటీ పరిస్థితి ఎవ్వరికి రాదేమో ..రాకూడదు కూడా ఎందుకంటే ..? నేను నాది అనుకున్నది నాకే సొంతం అని ఫీల్ అవుతా అలా అనిపించిన మొట్టమొదటి స్నేహం నీది.... నీవు నాకే సొంతం నా ఒక్కడీకే స్నేహితురాలివి అని ఫీల్ అయి ..అదే నిజం కావాలని కోరుకున్నా ఆ స్వార్దం ఇలా తిరగబడి నాతో మాట్లాడనంత దూరంగా వెళ్ళి పోతావని చూడకూడని పరిస్థితుల్లో చూడాల్సి వస్తుదని అనుకోలా అలా చూసినప్పుడు ..ఎంత భాద పడ్డానో తెల్సా ఆది చెప్పేభాదకాదులే అది కాక నీవు నమ్మినవాళ్ళు నీ గురించి అనే మాటలు వింటుంటే ఏంటిదంతా అని భాదేసింది..ఏమో మనస్సంతా గందరగోళం..నీవు నాకు దూరం అయ్యావు మనం ఇలా శత్రువుల్లా ..ఎందుకు నన్నుదూరం చేశావు...నేను అలాంటి వాడీనా నీవంటే ఎంత ఇష్టమో తెల్సికూడా నీవు...? నాతో మాట్లాడవని తెల్సుకాని ఒకే ఒక్కసారి మాట్లాడుతా ...మాట్లాడవని ఆ అవకాశం లేదని తెల్సు....ఎందుకంటే ప్రపంచంలో నీకు ఇష్టం లేనిది నేనొక్కడినే కదా అలాంటి నాతో మాట్లాడాల్సిన అవసరం నీకేంటి కదా...నేనంటే చిరాకు... నా స్నేహం అంటే చిరాకు ...చివరకు నా పేరు అన్నా విన్నా నీకు చిరాకు...కదా...? అలాంటీ నాతో మాట్లాడాల్సిన అవసరం నీకేంటి నీకు మంచి గొప్పస్నేహితులు ఎందరో నాతో నీకు పనేంటి..కనిపిస్తే ఎవరు నీవు అంటావా..గుర్తుపడతావా ఇంకా నేను గుర్తున్నాన్నా..?ఇప్పటికీ చెబుతున్నా నీవు ఎప్పటికీ నవ్వుతూ హేపీగా ఉండాలీ అదే నా చివరికోరిక ఏమో నీకిక ఎప్పటికీ కనిపించనేమో.. ఎప్పటికీ అయినా నీకు ఎంత మంది మంచి స్నేహితులోకదా ...?

నేనూ ఏం కోల్పోయి నీకు దగ్గరయ్యానో నీకు తెల్సు కాని ఇప్పుడు ఏం జరిగింది

ఎందికిలా జరిగింది అని ఎన్ని సార్లు అనుకున్నానో కాని ప్రశ్న ప్రశ్నగానే మిగిలి పోయింది..సమాదానం నాకే దొరకలేదు అడిగేందుకు నేనున్నాచెప్పేందుకు నీవు సిద్దంగా లేదు...కారనం " రీజన్స్ " షడన్ గా అవే అడ్డుగోడలు గా నిలవడం ఏంటో అర్దకాలేదు..అర్దంచేసుకునే ప్రయత్నంలో నిజంగా నేను విఫలం అయ్యాను..జరిగిన జరుగుతున్న నిజాల్ని ఒప్పుకోలేక తప్పుకు తిరుగుతున్న నీవు ఎందుకిలా చేస్తున్నావు అని ....అప్పుడూ ప్రతిక్షనం గుర్తుకు వచ్చిన నేను ...ఎప్పుడూ మైండ్ లో ఉన్న నేను ఇప్పుడు ఏమయ్యాను...ఎవరో వచ్చి ఏమో చెబితే నమ్ముతావా ..నీ చుట్టూ ఉన్నవాళ్ళని అందర్నీ నమ్మావు నన్నెందుకిలా దూరం చేశావు..నేనేం తప్పు చేశాను ..నీవు బాగుండాలని నీవు హేపీగా ఉండటం కోసం మనసు చంపుకొని ఏం చేసినా చివరికి దోషిని నేనే అయ్యాను.. అందరిలో నన్నొక్కడినీ దూరం చేశావు కావాలని ఎవరికోసం అతను ఏంటో నీకు పూర్తిగా తెలీదు తెల్సుకునే రోజొస్తుంది...ఎదుటి మనిషిని విలవ ఇవ్వకుండా ..నిన్ను అనుమానించి నా స్నేహాన్ని అడ్డు తొలగించడానికి ఎన్ని డ్ర్రామాలు ఆడాడు నిజం ఏదో అబద్దం ఏదో తెలుకోగలిగిన నీవు అంత గుడ్డిగా ఎందుకు ప్రవర్తించావో తెలీదు..నీకు భయం సమాజంలో వాడి వల్ల నీ పరువుపోతుంది అని ..కదా..తాగి గొడవచేస్తే..దానికోసం నా స్నేహాన్ని వదులుకోవడానికే నీవు సిద్దపడ్డావు అదే చేశావు ...నీవు కొందని నేను తప్పతనకి స్నేహితులు లేరు అన్నవిషయం తప్పు నీకు అస్సలు విలువ ఇవ్వని మనుషులు నీ చుట్టూ వున్నారు...అది ఎప్పటికి తెల్సుకుంటావో ..నీచుట్టూ వుండే మనుష్యులను చదివా నీవనుకున్న క్వాలిటీస్ ఎవ్వరికీ లేవు ..టైపాస్ కోసం నీ స్నేహం కావాలి .నీ ఎదురుగా కాకుండా ప్రక్కకు వెళ్ళినప్పుడు నీగురించి ఏం మాట్లాడుతున్నారో నీకు తెలియడం లేదు ..నేనూ ఏం కోల్పోయి నీకు దగ్గరయ్యానో నీకు తెల్సు కాని ఇప్పుడు ఏం జరిగింది...అసలే చింద్రమైన మనస్సును మరింత చింద్రం చేశాడో వెదవ..పిచ్చాడి చేతికి రాయి దొరికినట్టైంది నాజీవితం వాడి చేతిలొ సర్వనాశనం చేశాడు ..నీవు చూస్తూ ఉండీపొయావు కనీసం ఒక్కసారైనా నేను ఎలంటి వాడినో అని వాడికి చెప్పలేదా..ఇన్ని రోజుల మన పరిచయం లో నేను ఎలా ఉన్నానో నీకు తెలీదా ..ఒక్కసారైనా నాకు సపోర్టుగా మాట్లాడతావేమో అది ఎదురు చూశా ఆశనిరాసైంది..దుక్కం తన్నుకొంచ్చిందేకాని ఏదో జరగలేదు..దోషిగా నన్ను నిలబెట్టావు...నిజమేకదా. నీ పరిచయం నా జీతంలో కొత్త మలుపు అని ఎన్నిసార్లు అనుకున్నానో..ఆ పరిచయమే ఇప్పుడు నాజీవితానికి ముగింపు అవుతుందని అస్సలు హించలేదు..అప్పుడు నా లైఫ్ ష్టైల్ వేరు దాన్ని పూర్తిగా మార్చి ఏమార్చావు...నామీద నాకు అసహ్యం వేసేలా చేశావు..నేనో తప్పుడోన్ని గా చేశావుగా..అందరూ మంచివాళ్ళు నేను తప్ప నిజమేకదా..ఇప్పుడు జరుగుతున్న ప్రతిఘటన నాకు ఎందుకో చాలా వింతగా అనిపిస్తుంది..ఎందుకిలా జరుగుతుందో తెలీదు..అయినా అడగటానికి ఆలోచించడానికి నేను ఎవర్ని..ఏమౌతాను కదా..? Yes Non My Business కదా నిజమే ఎన్నిసార్లు Non You'r Business ఈమాట అన్నావో గుర్తుకొచ్చిందా ఈ మాట అన్నప్రతిసారి ఎంత భాదపడ్డానో తెలుసా..కోన్ని నిజాలు చెప్పేప్రయత్నంలో కూడా నేను నీతో ఈ మాట అనిపించుకున్నా..ఇప్పటికీ చెబుతున్నా నీజీవితంలో నన్ను భాదపెట్టినంతగా నీవు ఎవ్వరినీ భాదపెట్టి ఉండవు ఇది మాత్రం నిజం....నీ వ్యక్తిత్వాన్ని చంపుకొని ఎందుకిలా చేశావో ..నాకు ఇప్పటికీ అర్దంకాదు...ప్రతిక్షనం నేను పడుతున్న ఆందోళన నీకు అర్దం కాదు అర్దం చేసుకునే ప్రయత్నం కూడా చేయవు కదా ఆ అవసరం లేదు ...అప్పుడలా ఇప్పుడిలా ...?

పక్క మనిషి ఉనికినీ, అభిప్రాయాలనూ గౌరవించాలి!

ప్రశ్నించే దృఢమైన స్వరమున్నంత మాత్రాన ప్రతీదీ ప్రశ్నించచూడడం సబబైనది కాదు!
కొన్ని ప్రశ్నలు సంధించడానికీ, కొందరిని ప్రశ్నించడానికీ కనీసమర్యాద అవసరం.


వయస్సు వేడే వ్యక్తిత్వమనుకుని భ్రమపడే మానసిక స్థితిలో తరతమ బేధాలు మర్చిపోయి ప్రవర్తించడమూ సరైనది కాదు.

వేడి చల్లారిన వయస్సులో కూడా లాజిక్ నీ, లాపాయింట్లనీ పట్టుకుని దేనికైనా మనవద్ద జవాబు సిద్ధంగా ఉంచుకోవడమే గొప్పని స్థాయీబేధాలూ, వినయ విధేయతలూ గాలికొదిలేయడమూ వ్యక్తిగా మన పతనాన్నే సూచిస్తుంది.

ఎవరి వయస్సేమిటో, ఎవరి మెచ్యూరిటీ లెవల్స్ ఏమిటో గ్రహించకుండా "మాట్లాడడానికి ఓ నోరుంటే ఏదైనా మాట్లాడేయొచ్చు.." అని సాటి మనిషిని గౌరవించాలన్న కనీస సంస్కారాన్ని నేర్పలేని పిల్లల పెంపకాలు జరుగుతున్నాయి.

ఓ మనిషి పట్ల ఎందరికి గౌరవముంటోంది? అస్సలు సాటి మనిషికి మనం కనీస విలువ ఇస్తున్నామా?

ఎక్కడ చూసినా ఎప్పుడు చూసినా.. అన్యాయాలూ, అక్రమాలూ, నేరాలూ, స్కాములూ! ఇన్ని నెగిటివ్ వైబ్రేషన్స్ మధ్య ఒక మనిషి నిరంతరం అభద్రతకు గురవుతూ పక్క మనిషి తనకెక్కడ అన్యాయం చేస్తాడేమోనని అనుమానంగా, జెలసీతో మరింత దూరం చేసుకుంటున్నారు
ఒక మనిషికి మరో మనిషి ఎప్పుడు దగ్గరవుతారూ...?

1. మొదట ఒకరిపై ఒకరికి నమ్మకం కలగాలి. అది సాధ్యమవుతోందా? మీరు నన్ను నమ్మారే అనుకుందాం. మీరు ఆశించిన దానికి భిన్నంగా ఎప్పుడైనా ఒక సందర్భంలో నేను ప్రవర్తించి ఉంటే నా మీద మీ నమ్మకం పూర్తిగా పోవడం మనుషులను నమ్మడమా? ఇలాంటి నమ్మకాలతో ఎంతకాలం రిలేషన్స్ నిలుస్తాయి? సో మన ఆలోచనలు మరింత మెచ్యూర్డ్ గా ఉండాలి.

2. పక్క మనిషి ఉనికినీ, అభిప్రాయాలనూ గౌరవించాలి! "వీడికే ఉందిలే బోడి లైఫ్.." అని తృణీకారంగా మొదటి చూపులోనే దూరంగా నెట్టేస్తున్నామే మనుషులను! ఇంకా వారి ఉనికికి ఏం విలువ ఇస్తున్నట్లు? ఎవరైనా ఏ అభిప్రాయం చెప్పినా చులకనగా మనసులో ఓ ఫీలింగ్ పడేసుకుంటున్నాం.. మరి ఇతరుల అభిప్రాయాలను గౌరవించనప్పుడు మనుషులు ఎలా దగ్గరవుతారూ?

3. స్నేహభావంతో చూడడం చాలా ముఖ్యం. కానీ ఒక మనిషి మనకు మొదట కన్పిస్తున్నది శత్రువుగానే! ఇంత దృష్టిదోషాన్ని సరిచేసుకోకుంటే ఎవరికి ప్రమాదం?

అందరూ ఆలోచించవలసిన విషయాలు ఇవి. "లైట్ తీసుకుందాం.." అంటూ overlook చేస్తే భవిష్యత్ తరాలు యంత్రాలుగానే మిగులుతాయి మనుషులుగా కాదు.

మతిని చెడగొడుతున్న తన జ్ఞాపక సమూహం,

ఆ కనులవాకిట బంగారు భవిత చితికిపోతుంది.
మతిని చెడగొడుతున్న తన జ్ఞాపక సమూహం,
దగ్గరై దూరమాయెను నా చిలిపి చకోరం...
మాటైనా చెప్పకుండెను నా మూగ మయూరం ......

తానులేని ఈ ఒంటరి పయనంలో,
మనసే ప్రత్యర్ధైన ఈ కఠిన సమరంలో,
ప్రయత్నమే లేక నే ఓడిపోతున్న,
మళ్ళీ మళ్ళీ నే ఒంటరినౌతున్న,

తాను గీసిన పరిధిని దాటి విధి ఆడితే
మౌనముద్ర దాల్చిన బ్రహ్మను నిందించలేక,
తను రాసిన జగన్నాటకపు పాత్రలే శ్రుతిమించితే
మూగబోయిన మహావిష్ణువుని మాటైనా అనలేక,
విధి ఆడిన వింత ఆటలో నే పావునయ్యా!
రా(భందు) పాత్రల చేతిలో తోలుబొమ్మనయ్యా!!

కాంక్షలేని కనులు కలవరపడుతుంటే,
కాంక్షించిన కోర్కెలు కనుమరుగవుతుంటే,
ఊపిరిసలపని ఊసులు ఊగిసలాడుతుంటే,
ఆ కనులవాకిట బంగారు భవిత చితికిపోతుంది.
ఆ చితికిన కోర్కెలనడుమ బతుకు చిద్రమౌతుంది..
ఆ చిద్రమైన ఊసులతోడి ఈ తనువు చితికి తరలిపోతుంది...

పారిపోయిన కాలాన్ని పట్టలేనని తెలుసుకున్నాను

దురుచూపులో ఎన్ని ఋతువులు కరిగిపోయాయో
నా కన్నీళ్ళలో ఎన్ని కలలు జారిపోయాయో

మనసు మెదడుతో యుధ్ధ౦ చేస్తో౦ది
ఫలితమే ఈ నిదురలేని రాత్రి

అయితేనేమిలే...
పారిపోయిన కాలాన్ని పట్టలేనని తెలుసుకున్నాను

ఓ నిరాశా...
ఈ రాత్రి మాత్రమే నీది
ప్రతిరాత్రి నిరాశనాదే..

కలలైనా కన్నీరైనా నీవల్లనే

కలలైనా కన్నీరైనా నీవల్లనే
బాధించినా బందించినా నీతలపులే
నగపించినా వగపించినా నీఊసులే
అనుభందమేదో అందించావు బందమైరాక బాదించావు

ఒకరికొకరు ఏనాడో ముడిపడెనని
నువ్వు నేను మనమని మురిసామని
జంటగా రేపటికై ఎగసిపడ్డామని
నిజమన్నది నిష్టూరమాడి నీతోడన్నది తడబడి ఎడబాటై గ్రహపాటైనది...
ఎదల చొరబాటు మనదా పొరబాటు ఎవ్వరిది తొందరబాటు...

నీతనువుకి మనువయ్యిందని తెలుసు
నీలోనేను మరుగవ్వాలని తెలుసు
ఐనా మరచిపోతున్నావని మరచిపోయావని అనిపిస్తే మరణించిపోవాలనిపిస్తుంది
నీదూరం నిజమంటు ఆనిప్పు ననుదహిస్తుంటే
తాళలేని గుండె, కల్లల రెక్కలపై ఊహల పానుపున మనఊసుల దుప్పటిలో
నువులేని రేపటిని తలచలేక నేటిని మరచి నిన్నల్లోనే నిదురోతున్నది....

మరుగవుతున్న మనమన్న గతాన్ని మేల్కొలిపేందుకు కాదు...
నీమదినేమూలనో ఒదిగున్న నాకై నీప్రేమ
మరుజన్మకు మనసారా నను తలచేందుకు
నేనిక లేనన్న వాస్తవాన్ని తెల్సుకునే రోజొస్తుంది ఎదురు చూడు మిత్రమా.ప్రియతమా

అదే నా మనసు నిండి పొయింది బాధలో నీ లేమితొ ఈనాడు,

నీవు నన్ను మర్చిపోయావని తెలిసిన క్షనం నుంచి
కనుల సరస్సులో ప్రేమ ఇంకా ఇంకిపోకుంది,
హృదయ స్పందనలో ప్రేమ ఇంకా ఆగిపోకుంది,
మది గదిలో ప్రేమ ఇంకా ఖాళీకాకుంది,
ఆలోచనని ఆణిచిపెట్టినా, జ్ఞాపకం కరిగిపోనంటుంది.
నీ ఊహలేని క్షణాన్ని కాలం దరిచేరనీయనంది.
ఇంక ఎలా మరి నిన్ను మరిచిపోయేది....?
ఒక్క మాటలో చెప్పనా నా జీవితంలో ప్రతిరోజు....
నిదుర కరిగిన కనులకు మొదటి రూపం,....
రెప్పవాల్చే కనులలో చేరే చివరి అందం నీ ఆలోచనే.

నా బాధ
నిండి పొయింది నా మనసు నీ రూపంతో ఒకనాడు,
అదే నా మనసు నిండి పొయింది బాధలో నీ లేమితొ ఈనాడు,

కలలన్ని కధలయ్యయి, కన్నిళ్లే వరమయ్యయి,
వెన్నెల సైతం కాల్చెస్తుంది నీ విరహ వేదన తొ,

ఆగదు నా హ్రుదయం ఈ క్షణం నీవు లేవని,
ఎదురు చూస్తుంది నీవు వచ్చె క్షణం కొసం............

భారమైపోతున్న గు౦డెకేసి జాలిగా చూస్తూ

గోల పెడుతున్న మాటల
గువ్వలను ఎగరనీయకు౦డా
భావాల రూప౦లో
గు౦డెలోనే బ౦ధి౦చేస్తూ
ఇ౦కా ఎ౦త కాలమిలా..?

మనసుకి స్నేహ౦ మత్తునిచ్చి
నిద్రపుచ్చుతూ
మాటలకు మౌన౦ భాష నేర్పి
నవ్వుకు౦టూ
ఇ౦కా ఎ౦త కాలమిలా..?

ఆగని కాల౦కేసి భార౦గా చూస్తూ
భారమైపోతున్న గు౦డెకేసి జాలిగా చూస్తూ
చూస్తూ... చూస్తూ... చెలిని దూర౦ చేసుకు౦టూ
ఇ౦కా ఎ౦త కాలమిలా..?

గు౦డె బరువు ది౦చుకునే క్షణ౦ ఎప్పుడొస్తు౦దోమరి..?

మనసులో కలుగుతున్న భావాలెన్నో
ఏ రూప౦ లేకు౦డా అలానే గతిస్తున్నాయి
నా అక్షరాలు కొ౦తకాల౦గా అజ్ఞాతవాస౦ చేస్తున్నాయిమరి

భావానికి రూపాన్నిచ్చే భాష
ఆమె మాయలో పడి లిపిని మరచిపోయి౦ది
ప్రేమ మత్తు అటువ౦టిదిమరి

భావాలకి రూపాన్నిచ్చి
గు౦డె బరువు ది౦చుకునే క్షణ౦ ఎప్పుడొస్తు౦దోమరి..?

మతిని చెడగొడుతున్న తన జ్ఞాపక సమూహం,..మదిని మెలిపెడుతున్న తన మాటల ప్రవాహం,

మదిని మెలిపెడుతున్న తన మాటల ప్రవాహం,
మతిని చెడగొడుతున్న తన జ్ఞాపక సమూహం,
దగ్గరై దూరమాయెను నా చిలిపి చకోరం...
మాటైనా చెప్పకుండెను నా మూగ మయూరం ......

తానులేని ఈ ఒంటరి పయనంలో,
మనసే ఎదురు తిరిగి ఈ కఠిన సమరంలో,
ప్రయత్నచేయలేక లేక నే ఓడిపోతున్న,
..నీ తలపులతో మళ్ళీ మళ్ళీ నే ఒంటరినౌతున్న,

నా కనులు కలవరపడుతుంటే,
కోరురుకున్న కోర్కెలు కనుమరుగవుతుంటే,
ఊపిరిసలపని ఊహలు ఊగిసలాడుతుంటే,
ఆ కనుల ముందు బంగారు భవిత చితికిపోతుంది.
ఆ చితికిన కోర్కెలనడుమ బతుకు చిద్రమౌతుంది..
ఆ చిద్రమైన ఊసులతోడి ఈ తనువు చితికి తరలిపోతుంది...

నా కన్నీళ్ళలో ఎన్ని కలలు జారిపోయాయో

దురుచూపులో ఎన్ని ఋతువులు కరిగిపోయాయో
నా కన్నీళ్ళలో ఎన్ని కలలు జారిపోయాయో

మనసు మెదడుతో యుధ్ధ౦ చేస్తో౦ది
ఫలితమే ఈ నిదురలేని రాత్రి

అయితేనేమిలే...
పారిపోయిన కాలాన్ని పట్టలేనని తెలుసుకున్నాను

ఓ నిరాశా...
ఈ రాత్రి మాత్రమే నీది
ప్రతిరాత్రి నిరాశనాదే..

నా ప్రతి జ్ఞాపకంలో నువ్వున్నావు;

చెలీ.. నా ఏకాంతం లో తోడు వైనావు;
నా ఆవేదనలో ఓదార్పు వైనావు;
నా ఆనందంలో ఆత్మియతైనావు;
నా దారిలో నీడవైనావు;
నా మనసులో జ్యోతి వైనావు;
నా ప్రతి కల లోను నువ్వున్నావు;
కానీ వాస్తవంలో కలవైనావు;
నా ప్రతి జ్ఞాపకంలో నువ్వున్నావు;
కానీ ఓ జ్ఞాపకంగానే మిగిలిపోయావు;
నా కళ్ళలో పదిలంగా ఓడిగిపోయావు;
కాని అంతలోనే కన్నీరులా కరిగిపోయావు;
ఆకాశమంత ఆప్యాయతను చూపించావు;
చివరకు అంధకారం మిగిల్చి వెళ్ళిపోయావు;
తొలకరి చిరుజల్లులా చేరువయ్యావు;
కల్లోల కడలిలా అలజడి రేపి వెళ్ళిపోయావు;
కడదాక తోడుంటా నన్నావు;
కన్నీటి రుచి చూపించావు;
నేను లేకుండా నువ్వు సుఖంగా ఉంటానను కుంటున్నావు;
కాని ఏదో ఒక రోజు నువ్వు తెలుసు కుంటావు, నా అంత ప్రేమ నీకు ఎక్కడా దొరకదని, నన్ను నిజంగా కోల్పోయానని.

నీ ఆలోచనలు ఇంకా నన్ను ఉక్కిరి బిక్కిరి చేస్తున్నాయి

నీ ఆలోచనలు ఇంకా నన్ను ఉక్కిరి బిక్కిరి చేస్తున్నాయి..
సరిగ్గా సంత్స్రం క్రితం నన్ను గుండెల్లో గుచ్చే సంఘటనలు..
నేనేం కోరుకున్నా నాకు కష్టం అనిపించినా నీకు ఇష్టం వచ్చినట్టు జరగాలనుకున్నా..
కాని ఏం జరిగిందో నీకు తెల్సు ..ఎందుకిలా జరిగిందో అని ఇప్పటికీ
నాకు తెల్సు నాకు ఎప్పుడూ ప్రానంకంటే ఎక్కువ ఇష్టపడ్డది ఎప్పుడు నాకు దూరం అవుతుంది
అందుకే మొదటినుంచి నీతో చాలా కేరింగా ఉన్నా ఎక్కడ మిస్స్ అవుతావో అని..
ఎందుకో ప్రతిసారి కంగారు పడేవాడీని నీవు మిస్స్ అవుతావని..
ఆవిషయం నీకూ తెల్సు..కొన్ని నిజాలు నీవు చెప్పినప్పుడు చాలా భాదపడ్డా..?
ఎంత అంటే ఆరొజు మొదలు ఈరోజు దాకా నిద్రలేని రాత్రుల్లే రోజూ..
అప్పుడు అబ్యుయస్లీ జరుగుతుందని చెప్పినప్పుడు భాదపడ్డా..
ఇప్పుడు అదే జరుతుందని తెల్సి ఏం చేయలేక ..భాద పడుతున్నా..?
ఒక్కోసారి అనిపిస్తుంది ..తప్పు నీది కాదు వాడిదికాదు నాది..
నాస్నేహానిది తప్పు నిన్ను మెప్పించలేని నాది తప్పు అందుకే దూరం అయ్యావు..
నన్ను నమ్మలేదు అంటే తప్పునాదే ..నేను మంచివాడ్ని కాదు అని నన్ను దూరం చేశావుకదా...?
నీవు నీ ప్రెండ్స్ ..అందరూ మంచివాళ్ళు నేను తప్పకదా..?
అందుకే నన్ను దూరం చేశావు .మాట్లాడొద్దూ అన్నావు..నా సెల్ నెంబర్ బ్లాక్ చేశావు..
నాకు తెల్సి నీజీవితంలో నన్ను భాదపెట్టినంతగా ఎవ్వరినీ భాదపెట్టి ఉండవు కదా..?
ఎవ్వరికీ ఇవ్వని ఆద్రుష్టం నాకొక్కడికే ఇచ్చేవు కదా ఎంతైనా స్పెషల్ ప్రెండ్ కదానేను :(
వాడ్ని నిన్ను చూసి వాడేం చేసినా భరించా ...వాడు కొట్టిన దెబ్బ ఇంకా నాకు సమ్మెట పోటులా..
అవకాసం వచ్చినప్పుడల్లా తగులుతూ నేవుంది నీకేం నీవు హేపీగానే వున్నావు..
నేను తట్టుకోలేక పోతున్నా..ఆ భాదకు..నీవు దూరం అయిన దానికి ఏమౌతానో తెలీదు..
కచ్చితంగా ఏదో రోజు కనిపించకుడా పోతాను ఏదో రోజు..
కాని నేను వాడ్ని వదలను కచ్చితంగా ముందురోజు వాడ్ని కచ్చితంగా నాతో తీసుకెలతా..
అసలు వాడ్ని ఎందుకు క్షమించాలి ..ఈసారి మాత్రం చాన్సు వస్తే నేనేంటో చూఫిస్తా..
ఎవ్వరి విషయంలో నేనిలా ఉండలే నీమీద ఇష్టం నన్ను అలా చేసింది
వాడు నన్ను చేతకాని వాడు అనుకున్నాడేమో భయం అంటే చూపిస్తా ఏదో రోజు
దూరం ఆయిన నీ జ్ఞాపకాలు ఇంకానన్ను వేదిస్తున్నాయి...
ఈ మద్యి ఇంకా ఎక్కువ అయ్యాయి కానీ ఏం చేయలేని నిస్సహాయ స్థితిలో ఉన్నా..

మిమ్మల్ని ఎవరో గమనిస్తున్నారు...మీ మాటలు ఎవరో వింటున్నా

మిమ్మల్ని ఎవరో గమనిస్తున్నారు...మీ మాటలు ఎవరో వింటున్నారు... మీ SMS ను ఎవరో చదువుతున్నారు ఇది సాద్యిమా అని ఆలోచించకండి...మీరు సెల్పోన్లలో మాట్లాడే ప్రతిమాట ఎవరొ వింటున్నారు..మీరు సీక్రెట్ గా మాట్లాడే అన్ని విషయాలను ఎవరో తమ కంప్యూటర్ లో రికార్డు చేస్తున్నారు..మీకు వచ్చే ప్రతికాల్ పతి ఫోన్ నెంబర్ వేరే ఎవరో గమనిస్తున్నారు.. మీ సెల్పోన్ జేబులో ఉన్నా , టేబుల్ మీద ఉన్నా అన్ని మాటలు ఆసెల్పోన్ ద్వారా వేరే వాళ్ళు వింటున్నారు.....అ సెల్పోన్ ద్వారానే మీరు ఎక్కడున్నది కనుక్కుంటున్నారు..మీ ప్రతి కదలిక ప్రతివిషయాన్ని చేరవేసేదే మీ సెల్ఫో అంటే నమ్మగలరా ఎస్ ఇది నిజం ఆవివరాలు కొత్తగా వచ్చిన స్పై సాప్ట్ వేర్ తో అన్నీ సాద్యిమే అదెలాగో మీరేచూడండీ..

నువ్వున్నప్పుడు ఎన్ని చెప్పాలనుకుని చెప్పలేకపోయానో నువ్వెళ్ళిపోతున్నావంటే మరెన్నో చెప్పాలనున్నా

నువ్వు రాబోతున్నప్పుడు నేనెదురు చూసిన ప్రతి నిమిషం గంటగా మారి నన్నెంతగా బాధించిందో
ఇప్పుడు నువ్వెళ్ళబోయే సమయం మేఘాలపై పరుగున వస్తూ అంతే బాధిస్తోంది ..
నీతో గంభీరంగా ఉండాలనుకుంటానా !!? నిన్ను చేరేవరకే అది....
నాలుగు రోజులుగా కొమ్మ చివరన నిబ్బరంగా ఉన్న గులాబీని ప్రేమతో సున్నితంగా తాకీ తాకగానే జల జలమంటూ రాలే రేకుల్లా ...
నిన్ను చూస్తే చాలు ఉరకలు వేసే హృదయాన్ని మభ్యపెట్టడానికి ఆ దిక్కో ఈ దిక్కో చూపిస్తున్నా...
నువ్వున్నప్పుడు ఎన్ని చెప్పాలనుకుని చెప్పలేకపోయానో నువ్వెళ్ళిపోతున్నావంటే మరెన్నో చెప్పాలనున్నా... మౌనంగా చూస్తున్నా,,,
నువ్వు మాత్రం నన్నే చూస్తూ .. ఈ కొద్ది క్షణాలైనా కళ్ళనిండా చూసుకోవాలన్నట్టు ...
నిజమే కదా! కొన్ని రోజులైతే నువ్వు నా పక్కనుండవు...
కానీ.. ఎలా..? నిన్ను ఇలా చూస్తానా... అలా ..... మనసు భారంగా మారిపోతోంది ..
తన గుండె చప్పుడు వినిపించాలని విశ్వప్రయత్నం చేస్తుంది.
నువ్వెళ్ళిపోయిన క్షణం .. అప్పటి వరకు నువ్విక్కడే.. నా పక్కనే ... కానీ ఆ పైన నేనొక్కడినే....
ప్రేమలో నీకు నా వీడ్కోలు నా మనసుకి అనారోగ్యం...తట్టుకోవడానికి తగ్గడానికి కాలమే ఔషధం.....
నీ జ్ఞాపకాలైనా ... నన్ను ఓదారుస్తాయనుకుంటే.. అవి కూడా నిర్దయగా నే మోయలేని బరువై మదిలో చేరి ..
నీతో ఉన్నప్పటి నీ నవ్వులని, నీ మాటల్ని, నీతో చేతల్ని, గుర్తు చేస్తూ..
నువ్వు లేనితనాన్ని గుచ్చి గుచ్చి చూపిస్తున్నాయి..
తీపి జ్ఞాపకాలని.... ఒంటరితనంతో పోలుస్తూ.... వాటిని చేదుగా మార్చే వీడ్కోలు భారాన్ని నే తట్టుకోగలనా!!!!!!

ఇంత అద్బుతమైన ప్రేమ మోసం చేస్తే

రె౦డు హృదయాల మూగబాష ప్రేమ
నాలుగు కన్నుల ఎదురుచూపు ప్రేమ
ఎన్నో తెలియని భావాల బాధ ప్రేమ
చిలిపిదనాల తీయనైన అనుభవ౦ ప్రేమ
మాట్లాడగలిగే మౌన౦ ప్రేమ
యుగాల నిరీక్షణే ప్రేమ
మనసైనవాడిని రెప్పలవెనుక దాచేది ప్రేమ
మరణాన్ని సైత౦ ఎదిరి౦చేది ప్రేమ
ఆరాధి౦చేది ప్రేమ..ఆరాటపడేది ప్రేమ
అ౦తు తెలియనిది ప్రేమ..అ౦త౦లేనిది ప్రేమ
ఇది నాకు తెలిసిన ప్రేమ..నేను పొ౦దిన ప్రేమ
ఇది నేను అక్షరభాష్య౦ కూర్చిన ప్రేమ
నాలోని భావాలను పలికి౦చిన ప్రేమ
కానీ...
భాష తెలియని భావాలెన్నెన్నో
ప్రేమన్న రె౦డు అక్షరాల పద౦లో..!
ఇంత అద్బుతమైన ప్రేమ మోసం చేస్తే
షడన్ గా మాటమార్చి...మాట్లాడొద్దూ అంటే
అంత మనసున్నమనిషి లో షడన్ గా వచ్చిన మార్పు
ఎందుకు జరిగిందో ...ఏలాజరిగిందో .
ఎందుకిలా జరుగుతుందో తెలియని పరిస్థిల్లో..?

నా కన్నీళ్ళలో ఎన్ని కలలు జారిపోయాయో

ఎదురుచూపులో ఎన్ని ఋతువులు కరిగిపోయాయో
నా కన్నీళ్ళలో ఎన్ని కలలు జారిపోయాయో

మనసు మెదడుతో యుధ్ధ౦ చేస్తో౦ది
ఫలితమే ఈ నిదురలేని రాత్రి

అయితేనేమిలే...
పారిపోయిన కాలాన్ని పట్టలేనని తెలుసుకున్నాను

ఓ నిరాశా...
ఈ రాత్రి మాత్రమే నీది
ప్రతిరాత్రి నిరాశనాదే..
ప్రతి భాదా నాదే ...సంతోషం నీకిచ్చా..
నేను ఇక కానరానేమో రా నీకు

ఇ౦కా ఎదురుచూస్తూనే ఉన్నాను నువు వస్తావని..?

ఇ౦కా ఎదురుచూస్తూనే ఉన్నాను నువు వస్తావని
నాకు తెలుసు నువు రావని.., రాలేవని
తిరిగిరాని సుదూర తీరాలకు తరలిపోయావని
అయినా నిరీక్షిస్తున్నాను ఎ౦దుకో... నువు వస్తావని
నీదైన ప్రతి జ్ఞాపక౦ మదిలో మెదులుతు౦డగా
మధురమైన భావాలను కలిగిస్తు౦ది
అసలు నువు లేవన్న మాటనే మరచిపోతున్నాను
మది కరిగి౦చే నీ చిరునవ్వు కనులము౦దు కనిపిస్తూనే ఉ౦ది
నాపై వెన్నెల జల్లులు కురిపిస్తూనే ఉ౦ది
ఒ౦టరినై ఉన్నప్పుడు నీ వెచ్చని స్పర్శ
ఓదార్పుగా తీయని పలకరి౦పు తాలూకు భావన
ఇప్పటికీ నువు ఉన్నావన్న అనుభూతిని కలిగిస్తున్నాయి
ఆ తలపులే...
నువు నావె౦టే ఉన్నావన్న ధైర్యాన్ని ఇస్తున్నాయి
అయినా...
నీవులేని నా కల సైత౦ ఊహి౦చలేను
నీ నీడగా మారిన నా మనసుతోపాటూ నేనూ వస్తున్నాను
నిను చూడాలని... నీ దరి చేరాలని
ఈ లోకానికి చివరి వీడ్కోలు పలుకుతూ...
నీ దరి చేరబోతున్న నేను..!

అవును నిజమే నాకు అలా జరగాల్సిందే...?

అవును నిజమే నాకు అలా జరగాల్సిందే..?
నిన్ను ప్రాణం కంటే ఎక్కువగా ఇష్టపడ్డాకదా అదే నేను చేసిన్ తప్పు కదా..
ప్రేమటే మోసం చేయడం అని నాకు తెలీదు నీవు చెప్పేదాకా
ఇష్ట పడటం అంటే..మనస్సును దారుణం గా కష్టపెట్టడం అని తెలీదు..
కారనాలు లేకపోయినా పరువు పోతుందని..ఇష్ట పడ్డ వాల్లపై దాడి..?
అక్కడ నీ పరువు ముఖ్యిం నా మనస్సు లో భాదతో నీకు పనేంటి..
వాడు తాగి అల్లరి చేస్తే పోయే పరువు గురించి ఆలోచించావుగాని మదన పడుతున్న ఓ నమస్సుగురించి ఎందుకు ఆలోచించలేదు...?
అప్పుడు చెప్పిన ఇష్టానికి ఇన్ని అర్దాలుంటాయో నాకు తెలీదు..
దైవం అంటే ఇష్టంలేని నీవు దేవుడి సాక్షిగా ప్రేమగురించి చెప్పిన నిర్వచనం..?
అప్పుడు జరిగిన ప్రతిఘటన ఇంకా కళ్ళముందు కదిలాడుతూనే ఉంది..
మీరు అన్నీ అర్దం చేసుకుంటారండీ అన్న మాట వెనుక ఎంత భాద వుందో గుర్తించావా.?
నా మనస్సులో ఇష్టాన్ని పక్కన పెట్టి నీ హేపీనెస్ కోసం చేసింది అని ఇప్పుడైనా గుర్తించావా..
వాడు చేసిన పనికి ఇప్పటికీ సమ్మెట పోటుల్లా గుండెకు తగులుతున్న గాయాల సాక్షిగా.?
నేనైమైపోతున్నానో ఏమౌతానో తెలీదు...నన్ను చీకట్లోకి నెట్టి నీవు వెలుగును వెతుక్కుంటూ పోయావు..
పంటి బిగువున నేనేం కోల్ఫోయి భాదపడుతున్నానో అర్దం ఎందుకు చేసుకోవు..
ఒకప్పుడు ఎక్కడో చిన్న ఆశ ఉండేది కాని ఇప్పుడు ఆ ఆశ చచ్చిపోయింది
నా సెల్ నెంబర్ బ్లాక్ చేసినప్పుడు అది నిజం అని నిర్దారణ అయింది..
ఇప్పుడు జరుగుతున్న ప్రతి ఘటన నాకు తెల్సు కాని ...?
జీవితంలో నీవు కొట్టిన దెబ్బలకు ..నేనింక కోలుకోలేను అని తెల్సింది కాబట్టే ఈ నిర్నయం...?
నీవు సంతోషంగా ఉండాలని ఇన్నీ చేస్తే రోజు రోజుకి నీవు మోసపోతుంటే ఎలా బరించగలను..
పూర్తిగా ఊభిలో చిక్కుకున్నాకా తప్పకుండా నా స్వచ్చమైన స్నేహం గుర్తుకొస్తుంది..
నీకోసం నేనేం కోల్పోయాను నీకోసం ఎంత మదన పడ్డానో తెలుస్తుంది అప్పటికే...?
జరగాల్సిన దారుణం జరిగిపోతుంది....ఎంత వెతికినా కానరాని మనిషికోసం అప్పుడు భాదపడి ఏం ఉపయోగం కదా...?

ష్ట్రీట్ చిల్డ్రన్ పై నేను 8సంత్సరాలక్రితం చేసిన ష్టోరి

అప్పుడప్పుడో....అనుకొకుండానో జరిగే పొరపాట్లో, తప్పులో కావు

నింగి నుండి దూకే ఆ చినుకు
వరదై నిలువెల్ల ముంచి,
తన రూపునే మార్చేసిందని
పారే ఆ సెలయేరు చినుకుతో గొడవపడి
కోపంతో స్నేహాన్ని విడిచిందా........?
మల్లి తన కొంగుచాచి పట్టి
తనలో కలుపుకొని
తిరిగి ఆవిరిగా మారి
ఆ చినుకుకి మరు జన్మనివ్వలేదా...?

చల్లని చిరుగాలి
ఆవేశంతో చెలరెగి సుడిగాలిలా మారి
తనరెక్కలు విరిచి తన గమ్యాన్ని మార్చిందని
పక్షి ఏనాడైనా ఆ గాలిపై
అలకబూని,మాట్లాడటం మానేసి...
స్నేహం చేయకుండా వుందా...?
మరల ఆ గాలిని రెక్కలతో
తన గుండెలకి హత్తుకొని
హాయిగా అకాశంలో విహరించటం లేదా...?

కల్మషం ఎరుగని ఆ స్నేహంలో
వేలాది తీపిగురుతులే కనిపిస్తాయికాని
అప్పుడప్పుడో....అనుకొకుండానో జరిగే పొరపాట్లో, తప్పులో కావు
పొరపాట్లు సహజం...
కోపం క్షణకాలం...
ప్రేమ శాశ్వతం....

...బాబు

నిజానికి కరిగే 'కల'

నిజానికి కరిగే 'కల'
కరిగినా ,తరిగినా చెరగని విలువగా
మంచుగా మారనా , వెదకినా..
దొరకని ,పలకని మనసునై నిలవక

నే రాసిస్తి అందాల పూదోట
అనుబంధాల అందాలు నెలకొన్న చోట
నాడు కలలాగా కను చేరి మురిపిస్తి
నేడు కను జారి నిజమైతి అలలాగా కొనసాగి
ఆ ధరి కానక , కను చేరక
కథనైతి కనిపించక
ఏ తిది నైనా {అతిధినై}కనిపింతునా
కనుపాపకు నిజముగా నే కలననక ..

ఒ౦టరిగా కూర్చుని శూన్య౦లోకి చూస్తున్నాను...?

ఒ౦టరిగా కూర్చుని శూన్య౦లోకి చూస్తున్నాను
ఆ శూన్యాన్ని మనసులో ఉ౦చుకుని
ఎక్కడో ఉ౦ది అనుకు౦టున్న నేను
ఎ౦త పిచ్చివాడిని...
కనులము౦దే మసకబారిపోతున్న వ్యక్తిత్వాన్ని
శిలలా చూస్తూ ఉ౦డట౦ తప్పి౦చి
ఏమీ చేయలేకపోతున్నాను
సరిదిద్దే నేస్త౦ దరిలేక
వె౦టాడే ఒ౦టరితన౦ ను౦డి
పారిపోలేకపోతున్నాను
చేయివేసి ఓదార్చే హస్త౦లేక
కోరుకునే ఏకా౦తాన్ని అ౦దుకోలేకపోతున్నాను
ఎ౦దుక౦టే...
అనుక్షణ౦ నీడగా, తోడుగా ఆలోచనల్లో నా నేస్తాలు...
జ్ఞాపకాలలో నవ్వుల పూవులు పూయిస్తూ
శూన్యాన్ని సైత౦ స౦దడిగా మారుస్తూ..!

జీవితమనే చిత్తు కాగితం మీద రాసిన అందమైన ప్రేమలేఖను ...!

చిత్తు కాగితం మీద ప్రేమలేఖ...!!
జీవితమనే చిత్తు కాగితం మీద రాసిన అందమైన ప్రేమలేఖను నేను...!
భావాల సుడిగాలి రేగినప్పుడు అలా తేలుతూ...నీ ముందు వాలుతాను.
నాకు తెలుసు నువ్వు నా...స్థానాన్ని నాకిస్తావని.
నా జీవితాన్ని ఉండ చుట్టి అందులో పడేసావ్.నువ్వు పనికిరావని విసిరేసిన వస్తువులతో నేను జతకట్టాను.
నాకు వాటికి ఒకటే తేడా...అవి నిన్ను ప్రేమించావు.నేను ప్రేమించకుండా...ఉండలేను.
రోజులో ఏదో ఒక సారి నువ్వు నావైపు తొంగిచూస్తావ్.అది మొగ్గవిచ్చుకోనేందుకు పడ్డ సూర్యకిరణం అని అనుకొనే అంతలోపే...మేఘాల కనురెప్పలు వాల్చేసి వెళ్ళిపోతావు.
నా చుట్టూ ఉన్న కిటికీ సందులలో నుంచి నీ పాదాల కదలికలను గమనించే ఆ ఆనందమే వేరు...
నేడు నువ్వు ఇచ్చిన స్థలం కంటే పెద్ద స్త్స్లంలో వచ్చి పడ్డాను.ఇక్కడ చాలా మందికి పనికి రాని వస్తువులు ఉన్నాయి కానీ,నాకెందుకో వాటితో స్నేహం చేయాలని లేదు.. ఎందుకంటే నీది అన్నది ఏది...లేదు కదా!
మల్లి నాలో భావాల సుడిగాలి రేగి నీ చెంతకు రావాలని ఎగిరాను...కానీ గాలి నాకు ఆర్హత లేదంటూ... మంటల్లోకి నెట్టేసింది.నేను బూడిదైన...నా ప్రేమ పరిమళాలు నిన్ను తాకితే అంతే చాలు... ఈ జన్మకు...!!

ప్రతి ఉదయం నీ తలపులే నన్ను నిద్రలేపుతాయి

నా గుండెల్లో నుంచి దుఃఖం లాంటిది కెరటంలా ఉప్పొంగి వస్తోంది

నా కళ్ళలోని నీరంతా వేడికి ఆరిన ఎండమావిలా ఇంకిపోయాయి ...

ఇప్పుడు నా కళ్ళవెంట నీళ్ళు రావడం లేదు

అయినా నా హృదయం మాత్రం రోదిస్తూనే ఉంది ...

నీ జ్ఞాపకాలు కలిగించే ఆనందవిషాదాలను తలచుకోవడం నా చేతులో లేదు

కాని నాలో రగిలే ఈ ఆనందావేశాలకు ...రూపరహితమైన ఆ నా ఊహాస్మ్రుతలకు ...

చిరునామా నీ దగ్గరే ఉంది ......

ప్రతి ఉదయం నీ తలపులే నన్ను నిద్రలేపుతాయి

ప్రతిరాత్రి నీ గురించిన కల్లలే నన్ను నిద్రభుచ్చుతాయి

బౌతికంగా మాత్రామే నీకు దూరంగా ఉన్న ...

నా మది ఎప్పుడో నిన్ను చేరింది ......

ఈ రోజు రాయాలనిపించలేదు కాని గతం గుర్తుకు వచ్చి రాస్తున్నా

ఈ రోజు రాయాలనిపించలేదు కాని గతం గుర్తుకు వచ్చి రాస్తున్నా..రోజూ సిష్టం ఓపెన్ చేశాను..కాని నిన్నటినుంఛే గుండెల్లో అలజడి సరిగ్గా సంత్సరం క్రితం జరిగిన ఘటనలు రాత్రే నిద్రను దూరం చేశాయి..నీ పరిచయం మొదలు ఏరోజు నిద్రపోయింలేదు..అప్పుడు ఎందుకో దూరం అవుతావేమో అన్న దిగులు ఇప్పుడు దూరం అయ్యావన్న దిగులు ఎన్నాళ్ళీలానోతెలేదు...? వాడికి నీమీద అనుమానం ..నిన్ను డైరెక్టుగా అదగలేక నన్ను బలి పసువును చేసిన్ రోజిది..31 సాత్రం రాత్రి 2 గంటలకు మొదలు పెట్టాడు..మరుసటిరోజు ఉదయం .. మళ్ళీ మొదరులు ఎందుకో నాగుండెళ్ళొ కంగారు నీకేదో జరుగుతుందని ...తనకి నచ్చ జెప్పాలని ట్రైచేశాను..నిజంగా తను బాగుండాలనే నాకిష్టమైన నీకోసం పంటి బిగువున భాదను నొక్కి పెట్టుకొని మనస్సు చంపుకొని వాడితో మాట్లాడాను...అప్పుడు వాడు అన్న మాటలు గుండెల్లో బాంబుల్లా పేలిన చిరునవ్వుతో ఉండే నీమొము ఎప్పుడూ అలాగే ఉడాలి అని నేను అన్ని మనస్సులో అదిమి పెట్టుకొని బరించా..
అప్పుడు వాడు...అమ్మోరికి (నీకు )బలిపసువును బలి ఇచ్చినట్టు నాస్నేహాన్ని బలి చేశాడు అని చేస్తాడు అని ఊహించలే వాడన్న అన్ని మాటలు భాద అనిపించినా మానస్సులో పెట్టుకొని భాదగా తిరిగి వచ్చా అప్పుడు వాడన్నాడు నాతో నీకు ఎదో లెస్సన్ నేర్పింస్తాను అని నేర్పించాడా .. ( వాడీ వద్దనుంచి నీవు నేర్చుకోవాలంట మరి ఏం నేర్పించాడు ..వాడు హైదరాబాద్ రాగానే వాడి తో సాయంత్రం_____నివు అని చెప్పాడు ... వద్దులే చెప్పలేను అర్దం అయిందనుకుంటా ) ...సాయంత్రానికి షాక్ నీనుంచి ఫొన్ వాడు తాగి నిను ఇబ్బంది పెట్టడం..నన్నా కలచివేసింది...వాడు చెప్పినవన్నీ నీవు నమ్మడం..భాద అనిపించింది వాడు ఇద్దరిని నిలబెట్టి నిజాలు తేల్చాలని నిన్ను దోషిని చేయాలని చేసిన ప్రయత్నంలొ వాడిని గెలనీయలేదు..కాని ఈ ప్రయత్నం లో నీవు నన్ను మరో విదం గా అనుకున్నావు...నేనేం నేరం చేయలేదని బిగ్గరగా అరవాలని ఏదో చెప్పాలన్న ఏప్రయత్నాన్ని నీవు వినలేదు ....నేనెలాంటి వాడీనో తెల్సి..సంత్సరం అయిపోయిందా అప్పుడే అనిపిస్తుంది... నిద్రను దూరం చేసిన నీస్నేహం నాకు దూరం అయి ఏంసాదించావు చెప్పు.. ఇప్పుడు నీవు ప్రతిక్షనం నాకు గుర్తుకు వస్తూనే ఉన్నావు.. గుర్తుకు వచ్చినప్పుడల్లా..కన్నీటి పొర నన్ను పలుకరిస్తుంది ఎవరన్నా చూస్తారేమో అని అలా ఉన్న మనం ఇలా ఎందుకయ్యామోకదా.. నేను నిన్ను తప్పు పట్టను..ఇద్దరిలో నీవు నాకిచ్చిన ప్రిఫరెన్స్...అని ఎప్పుడు గుర్తుకు తెచ్చుకొని భాదపడుతుంటా...నీ మనచ్చులో నా VALU అదే అయినప్పుడూ నీవేం చేస్తావు చెప్పు..నీ తప్పుకాదు నీవు నన్ను నమ్మలేదంటే నా స్నేహం ఫాల్ట్ ...నేను నీకు అంత మంఛి స్నేహాన్ని పంచి ఇవ్వలేక పోయాను...అందుకే ఇలా జరిగింది నీస్నేహితులతో పరిచయం పెంచుకుంది ఎందుకొ తెల్సా నీగురించి తెల్సుకుందామని నీవు హేపీగా ఉన్నావో లేదో అని ఎందుకంటే నీ మనస్సులో నీకందని దూరంగా పెట్టావు నన్ను బట్ వాళ్ళు నీగురించి అలా మాట్లాడుతుంటే తట్టూకోలేక పోయా...నిజంగా వాళ్ళను నీవు ఎంత నమ్ముతావో నీ ఎదురుగా ఒకరకంగా బయట ఒకరకంగా మాట్లాడుతుంటే ..ఎందుకిలా చేస్తున్నారంటూ నీవు గుర్తుకు వచ్చి భాదేసింది వాళ్ళని నిలదీసి కొట్టాలన్నంత కోపం కాని నీవు ..వద్దులే ఎందుకంటే నన్ను అర్దం చేసుకోవు వాళ్ళు చెప్పిందే నమ్ముతావు అందుకే వాళ్ళందర్నీ దూరం చేసుకున్నా కావాలని ఇక జీవితంలో వారితో మాట్లాడను ..బట్ నీవు జాగ్రత్తా రా అందర్నీ నమ్మను అని మాత్రం చెప్పగలను.. నీకోసంగతి చెప్పనా నాకు తెల్సి జీవితంలో నీవు నన్ను భాద పెట్టినంతగా ఎవ్వరిని భాద పెట్టి ఉండవేమో...ఆదృష్ట, దురష్టవంతున్ని నేనేకదా..ఎవ్వర్నీ చిన్న మాటకూడా అనని నీవు నన్ను ఎన్ని మాటలు అన్నావో కదా ఎవరి సంతోషం కోసం నన్ను ఏమైనా అనటానికి వెనుకాడలేదు ..అది నీతప్పుకాదు నాస్నేహం తప్పు ....ఇది రాస్తున్నప్పుడు ఇప్పుడు నా కంటో ఓ కన్నీటి పొర ..అక్షరాలు కానరావడం లేదు ఎం టైప్ చేస్తున్నానో అర్దంకావడం లేదు..కళ్ళు మొత్తం కన్నీటితో నిండీ..మనస్సు మూగగా నీజ్ఞాపకంతో వద్దులే అర్హత లేని నాలాంటి నీగురించి మాట్లాడే అర్హత లేదని ఎన్నడో తేల్చావు.....? నీ గురించి ఎంత ఆలోచించే వాడీనో తెల్సా ఇప్పటికీ నీన్ను గొప్పగా చూడాలని ..నీవనుకున్న ప్రతిది జరగాలని నీ గురించి ఎవేవో ఆలోచనలు చేసేవాడీని ... ...ఎమేమో అనుకునే వాడిని అలాంటి నన్ను... నీవు వద్దు ...నీ సహాయం అస్సలే వ్వద్దు..నీవు నాతో మాట్లాడవద్దు నాకు ఫోన్ చేయవద్దు..అని అన్నప్పుడు ఒక్కసారిగా గుండేల్లో పదునైన కత్తి దింపినంత భాద పడ్డాను తెల్సా...ఏంటొ ఈ రోజు మనస్సు నీజ్ఞాపకాలతో గందరగోళంగా ఉంది ఏమో నామనస్సులో ఏదో జరుగుతోంది చివరికి ఏమౌతానో తెలీదు...ఏమైతే నీకేంటి చెప్పు నీ లైఫ్ నీది నీవు హేపీగా ఉన్నావు నాలాంటి వాడితో నీకు పనేంటీ నాలాంటి వేష్టు స్నేహితుడితో మాట్లాడాల్సిన అవసరం ... ఆలోచించాల్సిన అవసరం నీకు లేదు.. నీ చుట్టూ ఎంతో మంది స్నేహితులులు ..కదా..?