మరు జన్మ కు పొందేన నీ హ్రుదయాని
మనం చివరి సారి ఎదురుపడ్డప్పుడు
నీవు పడ్డ తడబాటు
నా గుండె స్పందనై అలానే ఉండిపొయింది
నా చూపు నీవైపు లేదనుకుని
చూసిన ఆ చూపులు
ఇంకా నా యధను తాకుతూనే ఉన్నవి
కను సైగకు కాన రాక
ఎదురు చూసిన చూపులెన్నో
నువ్వు చూడని ని వెనువెంట వొచ్చిన
నీ నీడగ మారిన నా హ్రుదయాని అడుగు ప్రియతమా
నీ పలకరింపుకై ఎన్నేలు వేచి
ఆ చీకటిలో ఉండిపొయిందో
నీ హంస నడకల సోయగాని వర్నించ తరమా నాకు
నీ కోకిల రాగలా పలుకులు ఏ పుణ్యం చేసాయో
నీ పెదవిపై నాట్యం చేసేందుకు
ఏమని వర్నిచను ప్రియతమా
నా ప్రేమనైనా నిన్ను
ఈ మాటలన్ని నాలోనీ భావాలుగానే మిగిలిపొయాయి
నీ వరకూ రానివ్వలేదు నా పిరికితనం
నీ కొంటె చూపుకు గాయపడిన నా మనసు
ఎన్నేలకు కోలుకునెనో
భహుస నీ రూపాని నేను మరిచినప్పుడు కాబొలు
ఈ జన్మ కి మరిచేన నా ప్రాణని
మరు జన్మ కు పొందేన నీ హ్రుదయా
