నిద్ర పట్టని రాత్రి
నా హృదయం
నీ జ్ఞాపకాలు
ముసురుకుంటాయి
తట్టుకోలేక
తరిమేయ్యలన్న
ప్రయత్నంతో
పారిపోయినట్టే పోయి
మళ్లీ కమ్ముకుంటాయి….
నాహృదయానికి
చిల్లులు పడేలా కుట్టేస్తాయి
హృదయాన్ని చిల్లులు పొడుస్తాయి
చుట్టూ చిమ్మచీకటి
అందరూ ఆదమర్చి
నిద్రపోతున్నవేల
నా ప్రమేయంలేకుండా
కారుతున్న కన్నీరు
బోరున ఏడుపు రాదు ఎందుకో ..
మౌనంగా రోదిస్తాను
గుండె బరువు
తీర్చుకోవటానికి
ఎంత ప్రయత్నించినా
కుదరటంలేదు
కనుకొన నుంచి
ఆగి ఆగి రాలుతున్న,
ఒక్కో కన్నీటి చినుకులో..
తడిసిన తలగడ
చెంపకు ఆని
వెచ్చని కన్నీటితో
గుండె తడిని గుర్తుచేస్తుంది ఈ రాత్రి ఎందుకో
చీకటిలో నిద్రపోదామంటే
వెలుతురులో రాచుకున్న
జ్ఞాపకాలతో నిద్ర పట్టని ఈ రాత్రి
నన్ను చంపేసేలా ఉంది
రేపటి ఉదయాన్ని చూస్తానో లేదో అనిపిస్తుంది
ఇలా ప్రతి క్షనం ప్రతి నిమిషం
అవమానాల పాలవడం కంటే
అదేబెటరేమో ఆరోజుకోసమే ఎదురు చూస్తున్నా ....?
