Wednesday, August 22, 2012
పైటలేని పరువాలు నన్నుడికిస్తుంటే.. ఎలా ఆగను ప్రియా
నల్లని నీకురులు నన్ను రమ్మనిపిలుస్తోంది
నాజూకైన నీ కళ్ళు అద్దంలోకి మత్తుగా చూస్తున్నాయి
అందమైన మెడవంపులు వలపుల తలపులై
పైటలేని నీ యదలోతుల్లో ..గుండేవేగం ఎంత ప్రియా
పైటతీసి...పరువాలను చూపిస్తూ నన్నెందుకే ఊరిస్తావు
నీ యదపొంగుల పరువాలు..నాలో కసినిరేపుతున్నాయి ప్రియా
నీ పెదవి చాటున నన్ను అద్దంలో చూస్తు ఓరగా
నన్ను పిలుస్తున్నావా ప్రియా నేనింక ఆగలేను
మెడవంపున మెత్తగ ఏదో తాకి మైమరచి నేనుంటే
నీవు మదిలో మెదిలి మోహంతో పరవసింపజేయకు
ఆచ్చాదన లేని ..అందమైన నీ ఎదపొంగులు
నన్నేగదమాయిస్తున్నాయి ప్రియా..మదిని దోచావే
పైటలేని పరువాలు నన్నుడికిస్తుంటే.. ఎలా ఆగను ప్రియా
మలయమారుతంలాంటి ఆచ్చాదన లేని నీ బొడ్డు..
నీ నడుము మడతల వయ్యారం..
నాలోని విద్యుత్ మొత్తం లాగేసేలా ఉంది ప్రియా..
కామనాడుల్లో కార్చిచ్చు అలజడిరేపుతోంది ప్రియా
రతీదేవి నిలువెత్తు రూపలావణ్యిమా.. ఈ రేయినిన్ను నిదుర పోనీనులే
తలుపులు వారగా తెరచి ఉందు అర్ద్రరాత్రి తలుపుతడతాను
లోపలికొచ్చానో ఇంక నీకు గాలీసోకని ప్రాంతాలేవీ నీకు గుర్తుండవేమో ప్రియా
లేత లేత పసిడి వన్నేల రూప లావణ్యింమా
ఈ రేయి మణ్మద రాజ్యానికీ ఈ రేయి నీవే రాణీవి
మన సంఘమం..మరపురాని తీపు గుర్తు అవుతుంది ప్రియా నీకు
మదిలో మణ్మద భానాల భావోద్వేహం...
ఎప్పుడు చీకటౌతోందాని తొందర పెడుతోంది ప్రియా..
నన్నాక ఆపకు ప్రియా నేనాగలేను..వచ్చేస్తున్నా కాచుకో మరి
Labels:
కవితలు