Sunday, February 27, 2011
మాటలు తడబడుతున్నాయి... మనసు మూగబోయింది..
మాటలు తడబడుతున్నాయి... మనసు మూగబోయింది..
మాటలు గొంతుదాటడం లేదు..మనసు ఆరాటం తప్ప..
మాటల్లో చెప్పి మనసు వేదన తగ్గీంచుకోవాలని వుంది
ఆరాటం అవదులు దాటుతున్నా ..అవకాశం చేజారింది..
మనమద్యి అతరం పెగిగించి..అర్హత అడ్డొస్తోంది..
కనీసం ఓ స్నేహితునిగా మాటాడే అర్హ్జత కుడా లేదా
గతం తాలూక జ్ఞాపకాలు..గుండేల్లోనే పదిలంగా ఉన్నాయి
ఇప్పుడు నీతో మాట్లాడే వారికన్నా నేను మంచోడిని కాదా..
నీతో మాట్లాడకుండా ఉండ లేకపోతున్నా..ఎన్నాల్లిలా మౌనంగా
నా పెదాలు దాటే పదాలు..నీహ్రుదయాన్ని చేరేదెలా..
ఏవేచో చెప్పాలని ఉంది..అన్నీ చెప్పి మనసులో భారం దించుకోవలని ఉంది..
నా అర్హత అడ్డొస్తోంది మిత్రమా..ఈ మౌన వేదన బరించలేకున్నా..నా వళ్ళ కావడం లేదు
Labels:
కవితలు