కలం కన్నిరు పెడుతోంది
మనిషిని చూసి .. వాళ్ళ తీరు చూసి
ఎక్కడున్నావని ప్రతిక్షనం పలుకరించిన మనిషి
ఎవరునీవు అని ...వెటకారంగా మాట్లాడితే
ఎవరి కోసమో మనస్సులో కత్తులూ దూస్తే
కన్నీటికి కారణం చెప్పుకోలేక.
మనసుకు లోని భాదని ఆపుకోలేక
కలాన్ని కదిలించాలని చూశాను
కలానికి నిజం తెల్సింది
నిజాన్ని .. గుండెలో భాదను గమనించింది
జరిగిన అవమానం ... ఏవరో చెప్పారని
ఎదురు తిరిగి అమానించిన క్షణం
ఒకప్పుడు నీవంటే ఓ నమ్మకం
అందరిలా కాదు..
నాకోసం దేవుడు పంపిన స్నేహం అనుకున్నా..
కాని నేనేంటో తెల్సి ..
దారుణంగా గుండెళ్ళీ కత్తులాంటి మాటలు..
అంత దారుణంగా ఎలా మాట్లాడగలిగావో ఇప్పటికీ అర్దం కాదు
చూస్తున్నా నీస్నేహితులందరిలో నేనొక్కడినే నీకు దూరం అయ్యాను
అందరూ పాత కొత్త స్నేహితులతో నీవు హేపీగా నే ఉన్నావు
నేనేం తప్పుచేశాను అని అడుగను..
వాళ్ళందరూ మంచివాళ్ళనే నీవు నమ్ముతున్నావు
అందుకే నా ఫోన్ గొంతునొక్కాను
నీతో మాట్లాడాలి అనుకున్న నా మనస్సుగొంతూ నోక్కిపట్టాను కష్టంగా.
నీకేం చెప్పాను ఇలా జరుగుతుందని ముందే చెప్పా కాని
వద్దులే నీ ఇష్టం..బట్ తప్పుచేశావేమో కదా నాతో స్నేహం చేసి..
నాతో స్నేహం చేసిన క్షనం
నాతో మాట్లాడిన సమయం
అంతా నీ సమయం వేష్టు అయిందేమో కదా...
ఇంక ఎప్పుటూ నాలాంటి వాళ్ళతో స్నేహం చేయకు
ఇప్పుడు నీ చుట్టూ ఉన్నవాల్లందరు మంచి వాళ్ళు..
వద్దులే ఏదో చెప్పాలని ఉందికాని
అర్హత లేదు అని తేల్చావు ఏమని చెప్పను
రాయాలని కలం తీస్తే ..రక్తం చిందిస్తోంది
కొట్టుకు పొతాలే .. నీకన్నీరుకి కారణం అయ్యాకదా
ఆరోజు కోసం ఎదురు చూస్తున్నా
నీకీక ఎదురు పడను
