ఆందాల బొమ్మ నను అవమానించింది ..ఇష్టం వచి నట్టు మాట్లాడింది

ఆవేశం .. ఆందోళన. ఆక్రోశం  వెరసి
ఒంటరితనం.. మనసంతా గందరగోళం
బ్రతుకు మీద విరక్తి ..
మనుషులంటే భయం
మనసులంటే  టెర్రర్
అందుకే మనుషులకు ,
మనసులకు దూరంగా
ఒంటరిగా ఉండటం
అలవాటు చేసుకుంటున్నా

అటుగా అందమైన అమ్మాయి వచ్చింది
నీరసంగా ఉంది.. ఆందోళనగా   ఉంది
ఏంటో అప్పటికే భాదల్లో ఉన్న నేను
తనను పలుకరించా,, నా వైపు చూడలేదు..

నాకెందుకులే అని కళ్ళు మూసుకొని
పాతజ్ఞాపకాలు తడుముకొంటున్నా
ఎందుకో ఒక్కసారిగా  తట్టుకోలేక
కంట కన్నీరు ఆగలేదు

ఎవరో నన్ను తడిమారు
నా కన్నీరు తుడిచారు.
అర్దంకాలే కళ్ళు తెరచి చూశా
అందాల బొమ్మ కన్నీరు తుడిచింది
తాను అన్ని ఉన్నా ఒంటరిగా
ఫీల్ అవుతున్నా అంది
భాదలు షేర్ చేసుకొంది
సలహాలు ఇచ్చింది 
నీకు నేనున్నా అంటూ బరోసా ఇచ్చింది
నిన్ను ఎప్పటికీ వీడను  అంది
మరొ క్రొత్త ప్రపంచాన్ని చూపించింది

అన్నీ నిజం అని నమ్మా
ఎవరో వచ్చారు. ఎమో చెప్పారు
అంతే  ఆందాల బొమ్మ నను అవమానించింది
ఇష్టం వచి నట్టు మాట్లాడింది
ఎవరికోసమో నన్ను అవమానించింది
అంతకు ముందు  నాకు చిన్న
భాద అనిపించినా విల విల్లాడింది
మరి ఇప్పుడూ ఇలా అర్దం కాలేదు

మళ్ళీ మొదటి కొచ్చిన జీవితం.
మళ్ళీ అదే విరక్తి.. అదే అందోళన
అప్పుడి కంటే ఇప్పుడు డబుల్ వేదన
ఏంటో జీవితం.. మళ్ళీ మొదలైంది..
నాఖు ఇదే బాగుంది
ప్లీజ్ ఎవ్వరూ పలుకరించకండి
అప్యాయంగా పలుకరిస్తే భయం  వేస్తుంది
నిజం ఏదో అబద్ద ఏదో తెలియక

వాస్తవన్ని జీర్నించుకోలేక
మృత్యువు పిలుపు కోసం ఎదురు చూస్తూ
ఏన్నాళ్ళీనా ఏన్నేళ్ళీనా అర్దంకాని పరిస్థితుల్లో
నమ్మి మోస పోయిన మనస్సు మరిలో
రగులుతున్న అగ్నిపర్వతాలు పేళుళ్ళూ
ఆపాపనే విఫల ప్రయత్నం మాని
ఆరోజుకోసం ఎదురు చూస్తున్నా ప్రియా