చీకటి వేళైనా ఉషోదయంలా కనిపిస్తావు
మండుటెండనైనా పండు వెన్నెలగా మార్చేస్తావు
కనుమూయగానే కలల అలవై వచ్చి సంతోషంలో ముంచేస్తావు
ఆరాటపడే మనసుపై అమృత చినుకుల్ని చిలకరిస్తావు
కనిపించకుండానే అనుక్షణం నన్ను కవిస్తావు
అందుకే... నీ మాయ సోకిన నా మనసు నను నిలవనీయనంటోంది
నినుచేరి తరించాలని అనుక్షణం నా మనస్సు నన్ను వేధిస్తోంది