నా హ్రుదయానికి తగిలిన గాయం మానేలా లేదు..
ఎందుకో తెలీదు నీవంటే నాకంత ఇష్టం..
ఎందుకో నీవు నాకు అలా దూరం అయ్యావు..
దగ్గరగా ఉన్నప్పుడే భయపడే వాడిని ఇంతగా ఇష్టపడుతున్నా దూరం అయితే...?
ఆలోచనే అప్పుడు అంత భయకరమనిపించిది అప్పుడు..
కాని అదేనిజం అయింది..నీవు నన్ను అసహ్యించుకునేంతగా..
మరి నాహ్రుదయం ఎంత గాయపడుతుంది చెప్పు..
అదీ నీవు అసహ్యించుకునేంతగా అంటే నేను ఎలా తట్టుకోగలను చెప్పు..
ఇప్పటికీ నీవంటే ప్రాణం అని మాత్రం చెప్పగలను..
నీకోసం ప్రాణం అయినా ఇవ్వగలను కాని ఇప్పుడు నేనంటే నీకు అసహ్యంకదా...?
వద్దు నీవులేని నాజీవితం వద్దు...బ్రతకాలని అస్సలు లేదు..
అదీ నీవు నన్ను అసహ్యించుకుంటున్నావు అని తెల్సి ఎలా బ్రతకను చెప్పు..
నీవు అసహ్యించుకునే జీవితాన్ని నేను ఎలా జీవిస్తాను చెప్పు ప్రియా..
