ప్రతిరోజూ ఇదే అనుభవ౦..గతం తాలూకా నీ జ్ఞాపకాలతో పొద్దువాలేలోపు గాయపడట౦
రాత్రులు గాయాన్ని కన్నీళ్ళతో తడుముకోవడ౦..నిద్రలేని రాత్రుల్లు గడపడం అలవాటైంది..
నా చితిమంతలు కాలేవరకు నిన్ను మరలేనని తేలింది..
ఇది ప్రతిరోజు జరిగే సన్నివేశ పునరావృత పర౦పరలో..
గొ౦తెత్తి ప్రశ్ని౦చే స౦దర్భము౦డదు..మూగగా రోదించడం తప్ప
మనం ఆనందంగా వున్నరోజులు తిరిగిరావని తెల్సు కాని..భాద నాకు తప్పదు..
నన్ను మర్చిపోవడం నీకు చేతనవుతుందేమో గాని అది నావళ్ళకాదని నీకు తెల్సు
ఎదురుచూపుల నమ్మక౦పై..ద్రోహాన్ని సూదులుగా గుచ్చుతాయి.
విరిగిన భుజాలమీ౦చి నడిచే విషాద౦..ఏడ్చి ఏడ్చి కన్నీరు ఇంకిపోయింది..
ఎవ్వరు ఇలా నా విషయంలో..ఏ ఉదయాలు గాయపడకు౦డా అడ్డుకోలేవు..
ఏ రాత్రీ గాయానికి పూతమ౦దు కాలేదు..ఆగాయం ఇంకా పెద్దది అవుతోంది
ఇప్పటికీ ప్రతిరోజూ ఇదే అనుభవ౦..పాత గాయాలను ఓదార్చుకు౦టూ వెళ్ళి..
మళ్ళీ పొద్దువాలేలోపు గాయపడట౦..రాత్రులు గాయాన్ని కన్నీళ్ళతో తడుముకోవడ౦..
