బరించలేని భాదను గుండెళ్ళో రగిలించి ఆనందిస్తున్నవు.

ఏ దివ్య కాంతి పుంజమో
నీ నీడ ను నా దరికి చేర్చింది
నీ మౌన పరిభాష
నా కవితాక్షరాలై కులుకుతున్నాయి..> అవును ఆకాంతి పుంజం వెలుగుల్లో వెలిగిపోవాలని ..ఎన్నో ఆశలు పడ్డాని...ఆవెలుగులు జీవితానికి అనుకున్నా కాని నన్ను తగులబెట్టే నిప్పు అనుకోలేదు నా మనసును తాకిన కాంతులు జాబిళ్ళి వని మురిసిపోయాను కాని అది పైకి కనిపించని సూర్యుని అతినీలలోహిత కిరణాలని తెల్సుకోలేకపోయాను..అవి ఎవ్వరికీ కనిపించకుండా నన్ను తినేస్తున్నాయి..
నీ మౌన పరిభాష
నా కవితాక్షరాలై కులుకుతున్నాయి...> గుండెళ్ళో సెగలై ఆవిర్లు బైటికొస్తున్నాయి..అందరిని ఆ సెగ తగులుతోంది నీకూ మాత్రం చల్లగా హాయిగా ఉంది అందుకేనేమో ఇంకా మనసును రాజేసేస్తున్నావు. ఎందుకంటే నీ చలికి కావుకాచే వేడి ఆసెగలేకదా.. నాకు భరించ రాని ఆవేదన నీకు ఆనంద పుష్పాలు కదా ....................నాలోని భావకున్ని నీకర్పిస్తున్నాను...
నన్ను నీ సొ౦త౦ చేశాను. నీ అనుమతి లేకు౦డా...> అందుకేనేమో బరించలేని  భాదను గుండెళ్ళో రగిలించి ఆనందిస్తున్నవు... ఇంతకీ నీపరిచయం నాకు వరమా శాపమా ప్రియా..(