నేనిప్పుడు మరనించిన మృతకళేబరాన్ని

నేను పుట్టిన గడ్డపై
నక్కి నక్కి బతకాల్సిన
దీనమైన పరిస్థితి
నాలోని సంతోషాన్ని దొంగలించి
భయాన్ని బదులుగా ఇచ్చివెల్లావు
గట్టిగా నా మనసులోని
భావాన్ని చెప్పలేను
నిజాన్ని నీకు చెప్పాలనుకున్నా
మాటలు పలుకలేని 
మతితప్పిన మనిషిని
నేనిప్పుడు మరనించిన 
మృతకళేబరాన్ని

నా మెదడులోని 
ఆలోచనలను హత్యిచేసి
అనుభవాల బూడిద 
పూసుకొన్న బైరాగిని
జ్ఞాపకాల చురకత్తుకు 
గుండెల్లో గుచ్చి నీవేం సాదించావు

 నెత్తుటి మరకలు అంటిన 
అక్షరాలను ముందేసుకొని 
ఆనందాన్ని వెతకాలని 
చూస్తే అక్కరకు రాని వేదనే కనిపిస్తుంది
రాని రాలేని వసంతంకోసం 
వెక్కి వెక్కి ఏడ్చినా
వెనక్కు తిరిగి గనాన్ని 
తరచి చూస్తే భయమేస్తుంది
నిజాలనే అబద్దపు స్నేహాల 
ముగులో మోసపోయాను  

మరనించిన గతాన్ని 
తవ్వి చూడాలి అనుకొంటే
కదల్లేని స్థితిలో ఉన్న సిధిలం
అయిన నాహృదయం నన్ను వెక్కిరిస్తుంది