న‌న్నే గమనిస్తున్న నా నీడ
కాళ్ళీడ్చుకుంటూ నా వెంటే ఉంటుందనుకున్నావా?
దానికో సాయింత్రమొస్తుంది
న‌ను వీడి వెళ్ళిపోతుంది అప్పుడు
నా చుట్టూ నేనే
నాలో నేనే...
నే వొంటరిన‌వుతాను
నేనో ఏకాంత క్షణమవుతాను
అప్పుడు నాలో ఏ ఉద్వేగమూ మిగల‌దు
నాకంతా రహస్యమే....> ఆరహస్యిం నాలోదాచుకునే వాన్ని చెప్పుకునేందుకు నీవున్నావు...ఓదార్పుగా చెప్పేనీమాటలు నన్ను ఎప్పుడూ నీడలా వెంటాడేవి...ఎందుకో నాకు చాలా దైర్యంగా ఉండేది... ప్రపంచం చిన్నదిగా అనిపించేది .. మల్లీ నీ తీయ్యని స్వరం వినేదాకా నా మనస్సు నీ మాటలకోసం సూన్యింలో వెతికేవి ... మనస్సేమో నీమాటల్ మూటలు గుండెళ్ళీ నిక్షిప్తంచేసి..అంత మండుటేండలోకూడా చల్లని గాల్లులో తేలియాడేట్టు చేసేవి..నేను ఒంటరిగా ఉన్నా నన్నమాట మర్చేవాన్ని ఎందుకంటే ఎదోసమయంలో నీస్వరం వింటాననే దైర్యం ,,,గతం చేసిన గాయాలకు అదో మందు..అన్ని మర్చి నీ తీయ్యని స్వరం కోసం వెతికే వాన్ని..గుర్తిచ్చిన క్షనాన్నెSMS నీ సెల్ లో నింపేవాన్ని అప్పుడు గాని నాకు తృప్తిగా ఉండేది ఏంటో కదా ..నీవు ఎక్కడికన్నా వెళ్ళావంటే గుండె తడబడేది..ఎందుకో నీకోసం తీవ్రంగ ఆలోచిస్తుండగానే నీ కాల్..అంతే అప్పటిదాకా పడ్డ ఆవేదన తుర్రుమని ఎగిరిపోయేది..ఇలాంటి తియ్యటి జ్ఞాపకాలన్ని నీడల్లా వెంటాడుతున్నాయి
" రెప్పల చాటున దాగిన దృశ్యాలన్నీ
పెదాలు బిగించి
ఒక్కొ వంతెన్నీ దాటుకుంటూ వెళ్ళుతున్నాయి
అంతా జ్ఞాపకాల గొడవే
నన్ను గుర్తించిన ఒక్కో జ్ఞాపకం
నన్నో ఏకాంతాన్ని చేసి వెళ్ళిపోతున్నాయి
ఇక నేనంతా బట్ట బయలే
నాకే రహస్యాలూ లేవు" నామనస్సునిండా నీజ్ఞాపకాలే అంటే నీవు నమ్ముతావా...ఒకప్పటి నీజ్ఞాపకాలే గాయాలై ఇప్పుడూ బాదిస్తున్నాయి..అప్పుడలా ఇప్పుడిలా ఏంటో జీవితం..నీపరిచయం లో నా అంత అదృష్టవంతుడు లేడు మరి ఇప్పుడూ నా అంత దురదృష్టవంతుడు లేడు అదృష్టానికి , దురదృష్టానికి వ్యత్యాసం ఇంత భాదాకరం అని తెలీదు అప్పుడు నీకు దూరంకాకుండా ఉండేందుకు జాగ్రత్త పడేవాన్ని ,,,కాని నీవు నా అనుకున్నా...అందుకే అంతస్వార్దంగా ప్రవర్తించా,,,అదే నీమనసును గాయం చేసిందేమో...అగాయం నాకు మిగిల్చి నాకు దూరం అయ్యావు..
