నలిగి చినిగిపోయిన జ్ఞాపకాలకు కుట్లు వేసుకుంటూ నేను

చిక్కని చీకటి లో  మిగురులై 
వెలుగుతున్న జ్ఞాపకాలు 
కిరణాలు సోకని పుస్తకంలో అక్షరాల 
ఆరబోస్తున్న ఎందుకంటే కన్నీటిలొ 
తడిచి విరిగిపోతున్న క్రమంలో 
కొన్ని జారిపోతున్నా పట్టుకొన్న
భావాలను  త్రాగి నాలో నేను 
నన్ను నేను వెలిగించుకుంటున్నా 
నిజాన్ని కప్పేసిన 
అవమానంలోనుండి 
బ్రతకాలన్న విఫల ప్రయత్నంలో 
ఆలోచనలన్నీ నాపై దాడి చేస్తే 
పగిలిపోతున అక్షరాలను 
పేరుస్తున్న క్రమంలో 
కొన్ని అక్షరాలు మనసుకు గుచ్చుకొని 
కారిన రక్తపు బొట్లను 
తోడి కన్నీటిలో కలిపిన క్షనంలో  
కన్నీటి వర్షం ప్రతి సారి చెరిపేస్తున్న 
కలల  ను మల్లీ పుట్టించుకొని 
గతంలోనుంచి నిజాన్ని 
బ్రతికిచుకోవాలని  
చూస్తున్న పిచ్చిగా 
అది ఊహకే పరిమితమై 
గతం అంతా  అగ్గిగా 
మారి నన్ను తగలబెడ్తోంది 
తగల బడుతున్న నన్ను నేను 
చూసుకొన్నప్పుడు 
తెలిసింగి  నేను నిజం లో లేనని 
చిమ్మ చీకటీలో 
గతం నిజం అవ్వలని 
తడుముకొంతున్నాను అని 
నలిగి చినిగిపోయిన జ్ఞాపకాలకు 
కుట్లు వేసుకుంటూ
నిశబ్దపు దుప్పటిలో దూరి 
కారిన కన్నీటికి విలువ కట్టాలని 
చూడటం .. అన్నీ నావే అనుకొవడం 
అన్నీ నిజాలని బ్రమపడటం 
సత్సరాలు గడచి పోయినా 
ఇంకా గతంలో బ్రతలాన్న 
ఆతీపి జ్ఞాపకాల కోసం 
పిచ్చోడిలా తడుముకోవడం 
నిజంగా పిచ్చేమో కదూ ..?