అందుకేనేమో వాడు నిజం అయ్యాడు నేను అబద్దం అయ్యి అదృస్యిం అవుతున్నానేమోకదా..?
" వెన్నెల ప్రవాహం...... పగటి వెలుగులో ముడుచుకుని. రాత్రి నిశ్శబ్దంలో విచ్చుకున్న మల్లెల నవ్వు... "
" మలుపులు తిరుగుతూ సాగుతున్న దారులు రెండు. యూసఫ్ గూడ కేఫ్ లో. కలుసుకున్న సాయంత్రం. మెరిసే కళ్ళు , నవ్వే "
" కొన్నిటిలో మూర్ఖుణ్ణయి... ఎదో చూసి..ఏదో విని... ఏదో అనుభూతించి... ఒక్క క్షణం అసలెక్కడా అని ఆగి , వెనక్కి చూసుకుంటే ... "
"అందమయిన అక్షరాలు..... అందమయిన అక్షరాలు మాట్లాడే అక్షరాలు రాగం తీసే అక్షరాలు అరకులోయలో ఒంటరి ప్రేయసిలా ."
" ఈ దేహాన్ని, చైతన్యాన్ని పట్టి ఉంచిన దేనినో అన్వేషిస్తూ... ఈ సంతోషానికి ,దిగులుకు మూలం ఎక్కడా అని యోచిస్తూ ..."
" ఙ్ఞాపకాలు వెంటాడుతాయి......కొన్ని చూపులు వెంటాడుతాయి.అలాగే కొన్ని అక్షరాలు కూడా.చదివేపుడు అవి కలిగించిన ."
" ఎవరు ....??ఎవరామె..??అంత స్వేచ్చగా రెండు రెక్కలు సాచి విహరిస్తోంది.....?నచ్చిన చోటికల్లా....,విరగబూసిన పూదోటల్లో... "
" జీవితం ఎందుకో, ఎటుపోతున్నాననే సందేహం,అలోచన నిరంతరం వెంటాడుతోంది.అర్థం లేని వెదకులాట. కాలం అలా సెకన్లు ."
" నీకూ నేనొక రహస్యంలాగే కనిపిస్తానా? నా మీసాలు,గడ్డాలూ, చేతుల్లో బలం....అన్నీ.. నాకయితే నువ్వెపుడూ నిలువెత్తు "
" నీ మౌనంలో........ నిదురించిన నా ఙ్ఞాపకాలు మేల్కొంటాయి... నీ నవ్వు నా చెవుల్లో మ్రోగేంతవరకూ... నీ ఙ్ఞాపకాల అలల్లో "
" సృష్టి పలికిస్తోంది...అనాదిగా.... నాదాన్ని ...ప్రణయ గీతాన్ని ...... ఒక్కొక్కరినుంచి..... ఒకప్పుడు నీనుంచి.......తీయగా."
" 1 సెప్టెం 2008 – మలుపులు తిరుగుతూ సాగుతున్న దారులు రెండు. యూసఫ్ గూడ కేఫ్ లో. కలుసుకున్న సాయంత్రం. మెరిసే ..."
" ఎన్ని స్పర్శలు. నీ శ్వాసతో నులివెచ్చని స్పర్శ. నన్ను కాల్చేసే గోర్వెచ్చని సుగంధపు స్పర్శ. నీ కంటి చూపు తాకగానే ..."
" నాగుండెలపై వాలి... శూన్యంలోకి మగతగా చూసే నిన్ను.... నాతో పెదాలు కలిపి మూసిన కళ్ళ వెనుక. ఙ్ఞాపకాలు నేనెలా పట్టను ..."
