ఎప్పటికీ ఇంకిపోదనుకున్న
ఇంకు హఠాత్తుగా ఇంకిపోయింది
సరదాకు చిరునామా
జాడలేని లోకాలకు నన్ను నెట్టేస్తున్నావు
మిగిలి ఉన్న జీవితాన్ని వదిలేసి
ఒక చిరునవ్వును లాగేసుకున్నావు
తొందరలు.. తొక్కిసలాటలు...
మితిమీరిపోవటాలు
పత్రికల నిండా.. టీవీల నిండా ఎన్నెన్ని
ఆత్మాహుతులు.. రక్త ప్రవాహాలు.. క్రౌర్యాలు..
ఎన్ని చూడలేదు.. ఎన్ని రాయలేదు..
నీ దాకా వచ్చేసరికి చిన్న
పిచ్చి హేతువు చాలిందా
పైకి కనిపించకుండా లోలోపల తొలచి తొలచివేసే
బడబాగ్ని వంటి అనుభవం నీకు మాత్రమే తెలుసు
దినం గడుస్తున్న కొద్దీ పలుచబడకుండా గాఢమయిన
ఆవేదన నీకు మాత్రమే తెలుసు
అంచనాలు తలక్రిందులయినాయి
ఓడిపోయిన అదనంతో తలవంచాను
ఆ క్షణంలో ఏం జరిగింది
నిన్ను నువ్వు తిరస్కరించుకోలేని
ఆదేశం నీవే ఇచ్చేసుకున్నావు
నేను నిర్మించుకున్న
కలల పరిధులను చేరుకోకముందే
అచంచలంగా నిశ్చయించుకున్నావ్
మృత్యువు గుహలోకి
నన్ను నువ్వే తోసేస్తున్నావు
ఎందుకింత తొందర?
ఎంత ఒత్తిడి.. ఎంత వ్యధ..
ఎంత నిరాశ? ఎంత తొక్కిడి..
ఇంతమందిమి ఉన్నాం..
ఎవరమూ వెనక్కి లాగలేకపోయాం
కళ్ల ముందే ఉదయాస్తమయాలు
యథావిధిగా వెళ్లిపోతున్నాయి
నీవు వదిలి వెళ్లిన ఆ క్షణం
మాత్రం చిత్తంలో పదిలంగా ఉండిపోయింది
నన్ను నాలోనుంచి సగంగా చీల్చావు
మిగిలిన సగంలో ఏదో గుర్తించరాని లోపం
నడకలో... నడతలో మమ్మల్ని ఆవహేళన చేస్తోంది
అందిందంతా అఇష్టమైన చోట పంచుతూ
అయిష్టమైన చీకట్లోనే సంతృప్తిని వెతుక్కున్నావు
నీ వారి ఇష్టాల హోరులో నీ అయిష్టం కలగలిసిపోయింది
ఎదుగుతున్న కొద్దీ ముక్కలుగా తరిగిపోతూ
నువ్వు నడిపిన జీవితం ఒక సమరం
ఇందులో ఓటమి లేదు.. గెలుపు లేదు.
