మనం ఎప్పుడూ ఒంటరి వాళ్లంకాదు దుక్కంలో , ఆనందంలో అందరికీ తోడుండేది ఆ కన్నీళ్ళే,
ఎందుకంటే నా కన్నీళ్లు నాకు తోడున్నాయి,నులలివెచ్చగా ఓదార్పుని ఇచ్చేవి ఆకన్నీళ్ళే
ఈ రోజే తెలుస్తోంది నాకు ,కన్నీళ్లు కూడా కమ్మగా ఉంటాయని ,
కన్నీళ్ళని మించిన చెలిమి లేదని,కన్నీళ్ళకేమీ సరిరావని.
సుఖాల్లోనే కాదు కష్టాలలో కూడా ,నేనున్నానంటూ ఆప్యాయం గా హత్తుకునే
కన్నీళ్లు ,నాకెప్పుడు దూరం కాకూడదు .కన్నీళ్ళన్నీ వచ్చిన ఆక్షనం మనస్సు ప్రశాతంగా ఉంటుంది
ఇది నేను కోల్పోతున్న ,నీ తీయని చెలిమి ఇస్తున్నకన్నీళ్ళు ఉప్పటి వరమేమో కదా .
లేక నా దురదృష్టం అని మాత్రం తొందరపడి డిసైడ్ కాకు ...అనేక ఆలోచనలతో వచ్చే ఆకన్నీళ్ళను ఆపకండి
కారే ఆకళ్ళీకు అడ్డు పడకండి...చివరివరకు మనకుతోడు నీడ అవే అనేవాస్తవాన్ని మరువకు
ఎవరు భాదపెట్టినా... ఆనందం ఎక్కువైనా నేనున్నానంటూ పలుకరించేవి ఆకన్నీళ్ళే కదా
కన్నీళ్ళు వచ్చేప్పుడు మరొకరు మీవద్ద లేకుండా ఓంటరిగా ఉండేందుకు ట్రై చేయండి..
లేదంటే కన్నీళ్ళు పెట్టుకొని మనస్సును ప్రశాతంగా చేసుకునే అవకాశాన్ని కోల్పోతాం
ఈ కన్నీళ్లపై ఇంకా ఏదో చెప్పాలని ఉంది కాని గతంతాలూక భాదలు గుర్తుకొస్తున్నాయి..
నాకన్నీళ్ళను ఎందుకు ఆపుకోవాలి అందుకే ఆ అవకాశాన్ని వదులుకోను..
ప్లీజ్..ప్లీజ్..ఒంటరిగా వదిలేయండి ఇప్పటికే అర్దం అయిందనుకుంటా
