కవ్వించిన వసంతం...నిరాశమిగిల్చి వెల్లింది...
హేపి హేపి లైఫ్..ప్రొఫిషన్ లో విజయాలు అంతా మంచిపేరు..విజయం అంతా అతనిదే
ఎక్కడో ఎవ్వరికీ తెలియని పెప్పలేని చెప్పుకోలేని భాద..
ఎవ్వరికీ చెప్పే అవకాశంలేదు...చెప్పుకునేది కాదు..
ఎవ్వరికన్నా చెప్పుకొని ఆభాదనుంచి కాస్తరిలీఫ్ పొందాలంకున్నా అవకాశం దొరకలేదు
అలాంటి సమయంలో అతనికి పరిచయం అయింది పండు వెన్నెల లాంటి వసంతం...
కవ్వించించి...కైపుల్లొ తేలియాడేలా చేసింది.పరిచయం అయిన కొద్ది రోజుల్లోనే..నిద్దుర లేకుండా చేసిందా వసంతం..
ఆకలి మందగించింది..అవసంతంగురించే ఆలోచనలు...నిద్రపోతున్న కోర్కెలను మళ్ళీ తట్టి లేపింది....
అన్ని విషయాలు షేర్ చేసుకునే అవకాశం రావడంతో అన్నివిషయాలు తెల్సుకొని మరీ ఉరించి ఊహల్లో తేలేలా చేసింది...
వసంతంకవ్వింపులతో పులకించి తననుకున్న ఆ రోజు ఎప్పుడు వస్తుందా అని ఎదురుచూడటం మోదలు పెట్టాడు...
ఆ అవకాశాన్ని మరొకరు అయితే ఎదోవిదంగా ఉపయొగించుకునేవాళ్ళే....అక్కడా మంచితనం అడ్డువచ్చింది....అవకాశంజారిపోయింది..
ఎందుకో తెలియదు...ఇష్టం ఇష్టం అంటూనే దూరం పెట్టడం మొదలు పెట్టింది...నేను నీస్వొంతంకాదు అని తెల్సి చెప్పింది..
అయినా కాంప్రమైజ్ అయినా ఎందుకో మొదట్లో కవ్వింపులే గుర్తుండి పోయాయి...అప్పుడు అనిపించింది ఇప్పుడు అనిపించడంలేదంటూ చెప్పిందా వసంతం...
.అప్పటి జ్ఞాపకాలతో ఆకలి మందగించి..నిద్దుర కరువైనా( ఇప్పటికీ )ఆ వసంతం మాత్రం హేపీగా వుంది...ఎందుకిలా చేస్తున్నావంటే అప్పుడలా అనిపించింది ఇప్పుడు అనిపించడంలేదంటూ కూల్ గా చేప్పి..నాకిష్టంలేదంటూ ( ఒకసారి అనిపించడం మరో సారి అనిపించకుండా ఉండట మేంటో కదా )
తేల్చి చెప్పిన ఆవసంతం కవ్వించి కైపెక్కించిన ...ఆవసంతం తిరిగి వెల్లిపొయింది
