కోపంలో నీ కంటి కొసన నిప్పు రాజుకుంది

అగ్ని గుండెల్లో మండుతున్న అగ్ని
రాసుకుంది ఎక్కడో కాదు గుండెల్లో
కోపంలో నీ కంటి కొసన నిప్పు రాజుకుంది
మంటల్లో కొన్ని స్వప్నాలు..
తగలబడుతున్నాయి
నా మరణవార్త నేనే చెప్పుకుని
దుఃఖిస్తాను..స్వరపేటికలో
నెత్తుటి పాట ..నింపుకుంటున్నాను
మృత్యోర్మా అమృతంగమయా అంటూ
నాలో నేణు చివరి 
పాట పాడుతూనే ఉన్నాను
ఇంకా పొరలు పొరలుగా 
కాని ఎందుకో ఎక్కడో
నా గుండెలో నీ జ్ఞాపకాలు 
నవ్వుతునే ఉన్నాయి
ప్రేమాక్రోశ అవేదనలో 
అరుస్తున్న అరుపులు
కలవర పడుతున్న 
మదిని తగులబెట్టాను
సమాధికింద బుట్టదాఖలైన
ప్రేమ పదాలు 
మూగగా నీకోసం రోదిస్తున్నా
పట్టీంచుకునే స్థితిలో లేని నీవు
చుట్టూ నిన్ను పొగిడే జనాల పొగడ్తల్లో
నా రోదలు నికేం వినిపిస్తాయిలే
ఆలకించేస్థితిలో లేని నీకోసం చేసే ఆక్రందనలు
నిన్ను చేరినా విన్నట్టే విని చిరాగ్గ పెట్టిన 
నీ అందమైన మొకాన్ని చూసి
ఆ ఆర్తనాదాలు నిన్ను చేరలేక నామీదే దాడిచేస్తున్నాయి