శూన్యంలో నీకోసం ఆశగా ఎదురు చుస్తున్నా ...

ఎన్నో పంచుకోవాలని కలలు కన్నాను
దగ్గర అయ్యేకొద్దీ  కొద్దీ దూరమయ్యావు.

నీకోసం పలవరించిన ఏకాంతపు రాత్రులు
కలవమని చేసిన అభ్యర్ధనలు..ప్రార్ధనలు


నీకాలిక్రిందవేసి నిర్దాక్షన్యంగా తొక్కి 
నా మానాన నన్నొదిలేశావు..
ఒంటరిని చేసావు 

స్థితిగతులు మారి, 
నా నిస్సత్తువ గెలిచినప్పుడు
నిస్సహాయుడనై.. నీకోసం పిలచిన పిలుపులు
ప్రతిధ్వనులై వెక్కిరించాయి.
నీకోసం ఆత్రంగా వెతికిన నా కళ్ళలో 
ఉబికి వస్తున్న నాకన్నీ విలువ 
తెలుసుకోలేక నన్నోదిలేసి 
నీ ఆనందం నీవు చూసుకున్నావు 
నాతోనే ఉన్నావంటావా .. సాక్ష్యమేదీ ?
అని నిజం కాదు కదా 
అప్పతి జ్ఞాపకాలు సూదులై గుండెల్లో 
గుచ్హుతున్న గాయాల తాలూకా పుండ్లే అవి 
నా బ్రతుకంతా నువ్వు చేసిన జ్నాపకాలే కదా మరి 


నువ్వెంతమందిని పిలిచావు?
ఎంతమందిని కలిశావు ?
అందరూ మంచొల్లే నీకు 
ఒక్క నేను తప్ప ..?
ఎందుకో చెప్పవూ ..?
ఏం నేచేసిన తప్పిదమేమిటి ?

నా రాక.. నీకది ఇష్టంలేదేమో
నే రావడం.. నీకు  కష్టమే ?
అసలాంతర్యమేమో ? ఈ ఎడబాటెందుకో ?
కడలి కన్నీరే తెలిపిన నిజాలివి 

విధిని నమ్మిన వాడిని
నీవి కావాలని కోరుకుంటున్న మనస్సు
.క్షమించు
కాలం జారుతుందిగా..
మన మధ్య దూరమూ..కరుగుతుంది. 
అనే పిచ్చి బ్రమలో బ్రతుకుతున్నా 

ఎప్పటికైనా మన కలయిక తధ్యమే !
కానీ తొందరలో చూడగలనన్న ఆశతో.
నిరాశ అని తెల్సి ..
ఆశను చివరి కోరికగా చేసుకొని 
శూన్యంలో  నీకోసం ఆశగా ఎదురు చుస్తున్నా