నాలో నేను (5)

అర్థం కాని లోకంలో
అయోమయంలో
అదోరకపు భ్రాంతిలో
 బ్రతికేస్తున్నాం
మనుషులంతా ఇప్పుడు..
మౌనశిలలుగా మరో రూపమెత్తారు
మాటలు కరువైయ్యాయి
పెదాల కదలికల్ని మనసు దారిలో విసిరేసి
తమది కానీ లోకంలో విహరిస్తున్నారు

ఇప్పుడు మాట్లాడ్డానికేమున్నాయి?
అంతా వాట్సాప్,ఫేస్ బుక్ లేగా
ఇదే నిశ్శబ్దాలకు మూలాలు
అయిన ఇప్పుడేం మిగిలుంది
ఇద్దరి మనుషుల  నిశ్శబ్దమేగా
ఇద్దరు వ్యక్తుల మధ్య
నిరంతరం భయంకర నిశ్శబ్దం
ఆవరించి ఉంది
విధ్వంసానికి
మహా సంగ్రామాలు అక్కర్లేదు
ఎదురెదురుగా ఉన్నా
మాటలు రాలని మౌనం చాలు
అందుకే ఇప్పుడు..
మాటల్ని మౌనపు
ముద్దలుగా మూలకి విసిరేసి
మనుషులంతా నడిచే
మౌనశిలలుగా బతుకీడ్చుతున్నారు.
కాదు కాదు మౌన శిలలు గా మారిపోయారు

నాలో నేను (4)

నమ్మకపు నాలుక చివరన
పడ్డ గాయం..నిశ్శబ్దపు
నిజం మాటున
చుర కత్తుల్లా..దూచుకొచ్చి
అక్షరాలు మనసునిండా
గాయాల మయం చేసాయి..

ఇష్టం కష్టం గా మారిన క్షణాన
ఎదురించ లేని నిస్సత్తువ నడుమ
నాలో రగిలిన‌ భావాలతో
నన్ను నేను రాగిలించు కొంటూ
తగలబడుతున్న జ్ఞాపకాల
వెలుగుల్లో..కానరాని నీకోసం.
నా మనసు ఆత్రంగా వెతుకుతొంది

నాలో రగులుతున్న
ఆశలు నా దేహాన్ని
చీల్చుకొని పదాల పరిమలా లై
విచ్చుకుంటూ ని గుండెలోతుల్లో
చొచ్చుకుపోతూ..చొరబడాలని
ఎప్పటికప్పుడు విఫల ప్రయత్నం
చేస్తూనే ఉన్నా  ఆశ నిరాసై
మౌనపు చీకటి సాక్షిగా..
గాయపడ్డ నిజం కన్నీరు పెడుతుంది

నీవు గుర్తొచ్చినప్పుడు
కొన్ని క్షణాలు నన్ను ఆశక్తుణ్ణి
చేసి ఏకాంతపు
గుహలో పడ్డప్పుడు
తడబడుతున్న అడుగులతో
నడుస్తూ వెళుతూనే ఉన్నా

నాలో నేను(1)

మనసుపోరాల్లోని
జ్ఞాపకాలు తడుముకున్నప్పుడు
కంటి చివరల నించి..
క్షణాలను ఒడిసిపట్టుకుందామనుకున్న
జారిపోతున్న భావాలను
బందీలుగా చేయాలని చూస్తున్న
ప్రతి ప్రయత్నం విఫలం అవుతూనే ఉంది

 ఎదురుగా కనిపిస్తున్న రూపం
లిలగా అస్పష్టం కనిపిస్తూ
 మురిపిస్తు మైమరిపిస్తోంది
ప్రశ్నలుగా మిగిలిపోయిన
కొన్ని జవాబులుగా సాక్షిగా..
గాయపడ్డ గతం జ్ఞాపకాలై..
రాలి పోతూనే ఉన్నాయి
నీ చిరునవ్వుల ముందు
చిరిగిపోయి
జీవితాలు పొరల చిరిగుల్లో
వెతికిచూస్తే కనిపిస్తూనే ఉన్నావు

నాలో నేను(2)

ఒంటరితనపు నడకలో
ఆమె కన్నీటితో
నిర్లక్ష్యం నన్ను వేక్కిరిస్తూ
తన నడక సాగిస్తూనే ఉంది
నా రెప్పలపై జారిపోతున్న
కలల సాక్షిగా..నాలో నేను
తడబడుతూ...అడుగులు వేస్తున్నా
చెదిపోతున్న స్వప్నాల సాక్షిగా
నిదురలో ఉలిక్కి పడ్డ నేను
ఊహలకు ఉపిరిపోసుకుంటూ
 ప్రతీరాత్రీ...కలత నిద్రలో నీకోసం
తడుము కుంటూనే ఉన్నా

వేకువ కోసం వేలరాత్రులు
ఎదురు చూపులతో
కాలం కరిగిపోతూనే ఉంది
నిజం అడ్డుగోడను
బద్దలు చేసిన అబద్ధం సాక్షిగా
అన్ని కలలు గానే మిగిలి పోయాయి

 మనసు మూలలో
మౌనంగా రోధిస్తున్న నిజం సాక్షిగా
ఆ గతమంతా జ్ణాపకమై..మిగిలి పోయింది..

నాలోనేను (3)

పగిలిపోయిన పగుళ్లలో
ముక్కలైన..చిరుగుల.మధ్య
మనసులో జ్ఞాపలకు చేస్తున్న
విధ్వసం,విస్ఫోటనాలు
నాకు మాత్రమే వినిపిస్తున్నాయి

నిజం ఆకలి చూపులకు
ఆవిరి అవుతున్న జ్ఞాపకాల సాక్షిగా
అబద్ధపు..అక్రందనలో
ఆశగా ఎదురు చూస్తున్న
విషాదం..నిషా చీకటిలో
విరహపు నల్లటి రంగు
పులుపు కొంటుంది..ఎంటో..?

కోరికల విరహ వేదనతో
కసి తీర్చుకుంటున్న కాలం
కరిగిపోతున్నా..కనికరించని జ్ఞాపకం
కన్నీరై వెక్కి వెక్కి వెక్కి
ఏడుస్తున్న..గుర్తు గా మిగిలిన
ఆ ఎరుపెక్కిన కళ్ళే సాక్ష్యాలు

ఎక్కోడో.. మత్తెక్కిస్తున్న
మల్లెలు...నలిగి.నాశనం అయినా
చివరి  రెబ్బవరకు
మత్తైన వాసననిస్తూ
ఓ రెండు మనసులను దగ్గర చేసి
ఓ వింతైన తృప్తి తో
చెత్త బుట్టలో చేరి
ఆ ఇంటిని చివరిసారిగా నలిగిన
ఆ దుప్పటి మడతల్లో..తనొదిలిన
మల్లెల మాధుర్య0..ఒక్కసారిగా
జివ్వున వచ్చిన
గాలి తనతో తీసుకెళ్ళ0ది
అయినా  ఆ మత్తెక్కించే నిజానాన్ని
మౌనంగా వదలి..తాను తగలబడింది