Sunday, December 20, 2015

చీకటి పడగానే నన్ను పకరిస్తుంది ఒంటరితనం

చీకటి పడగానే నన్ను పకరిస్తుంది
అప్పటిదాక చుట్టూ జనాలను చూసి
అందరూ ఉన్నారని మిడిసి పడతావేమో 
అని ఏమరపాటు లోంచి 
చొరవగా బయటకి చొచ్చుకొస్తుంది
నాలో దాగి ఉన్న ఒంటరితనం
చీకట్లో నిద్ర రెప్పల కింద మెలకువని 
నీ జ్ఞాపకాలు రగిలించి తనెళ్ళిపోయాక
చంద్రుడ్ని మింగే తొలి 
పొద్దు కోసం యుగాల్ని లెక్క పెడుతూ
కదలని గడియారం ముళ్ళు 
నేను నాలోని జ్ఞాపకాలతో 
అంతర్యుద్ధం చేస్తూ 
ఒంటరిగా మిగిలిపోతాను