Wednesday, June 4, 2014

నడీచే దారిలో రక్తం ఓడుతున్నా నడుస్తూనేఉన్నా

కారుచీకటిని 
నిలువున చీలుస్తూ
పరుచుకుంటున్న 
వెలుగుల తీరంలో
జీవన నైజం తన 
దిశ మార్చుకుండి
నాకు నేను 
ముళ్ళ బాట పరచుకొని
నడీచే దారిలో రక్తం ఓడుతున్నా
నడుస్తూనేఉన్నా 
గమ్యీం తెలియకపోయినా
రాత్రంతా మదనవేదన 
పడిన తనువు
అనంతాకాశాన్నుంచి 
జాలువారుతున్న
జలపాతపు 
సవ్వడిలో ముక్కలుగా
విరిగిపోతూనే ఉంది ..
మనసు చిరుగుల్లోఉంచి
కనిపిస్తున్న నిజాలను 
ఎవరు చూశాను
చూడాల్సిన అవసరం 
ఏముంది
మనసు తనుకోరిన 
హృదయంలో
పరకాయ ప్రవేశం చేస్తూ…
అనుభూతుల
పిచ్చుక గూడు 
అల్లుకుంటూ ఉంటుంది…
కాని ఆ మనస్సును 
ప్రశాతంగా 
ఉండనీయరుగా
దూరంగా నెట్టివేస్తున్నా 
ఆ మనస్సు ఇంకా
పాత జ్ఞాపకాలతో బైటికి రాలేక
లోపల వద్దని 
నెట్టివేస్తూ అవమానిస్తున్నా
సమాదానం లేని 
ప్రశ్నలా మిగిలీపోలేక
ఒంటరిగా ఆకాశంవైపు చూస్తూ
ఎవ్వరూ వినకుండా 
దిక్కులు పిక్కటిల్లేలా
అరుస్తుంటే ఆరోదన అరణ్య రోదనే కదా..?