చీకటి గుహలలో ఒకరికోసం ఒకరం

చీకటి గుహలలో 
ఒకరికోసం  ఒకరం
వెర్రిగా వెతుకులాడుతూ..
కనబడగానే కంగారు పడుతూ
ఒకరినొకరు ఊహల్లో 
తడుముకుంటూ..
మన గతాల లోతుల్లోకి  
ఒకరికి తెలియకుండా 
ఒకరం లోయల్లోకి జారిపోతూ
ఎవరికి వారు ఒంటరిగా
ఒకరికొకరు ఆసరాగా ఎగబాకుతూ

ఏదో తెలియని అలజడి ఆక్రమించేస్తుంది
చెప్పాలనుకున్న మాటలు గొంతులో
ఇరుక్కపోయి మాటలను 
ముక్కలు చేస్తున్నాయి
నేను అనే మనిషిని 
మనం నించి విడిపోయి
నన్నెలా మరిచిపోయావనే 
ప్రశ్నకు సమాదానం
చెబుతావేమో అని ఓ చిన్ని ఆశ ...

నా మనసెప్పుడూ గాజుపలకే
పగులుతూనే ఉంటుంది..
ఎందుకంటే ఎప్పుడూ
పగులగొట్టాలనే చూస్తున్నావు కాబట్టి
అందుకే అవి ముక్కలు 
ముక్కలవుతూనే ఉంటాయి…
ఒక పారదర్శకమైన పొర 
నాకు కవచమైందిప్పుడు
మనసును  చుట్టి ఉంచుతుంది.
ముక్కలు చెల్లా చెదరైనా
నేలరాలకుండాఆ పొరలోనే 
ఇరుక్కపోయాయి...
ప్లీజ్ కనీసం ఆ ముక్కలనైనా నాకివ్వవా