Wednesday, November 6, 2013

మనసంతా గాయాలతో నిరీక్షిస్తున్న క్షతగాత్రడిని

అపరాధ భావాలన
అంతర్మదనంతో
ప్రతిరాత్రి నిన్నే తలస్తూ
కన్నీళ్ళతో గుండెను  

తడుపుతూ
మౌనంగా రోధిస్తూ
నాలోని నన్ను శోధిస్తూ
ఒంటరిగా నేనొక్కడినే
నేనొక్కడినే ఒంటరిగా
నీవు లేని నేను 

లేను అని తెల్సీ

ఒక్కో అనుభవం నన్ను
నాకు పరిచయం చేస్తూ
జ్ఞాపకాలుగా
నిక్షిప్తమవుతున్నాయి
గుర్తొచ్చిన ప్రతీ సారీ
నాకు ఏదొకటి బోధిస్తున్నాయి
అవి గుర్తొచ్చిన ఈసారి...
నన్ను ప్రశ్నించే క్షణంతో
అనుబంధం అవివేకమని
ఆ క్షణాన్ని 

ప్రశ్నించకుండా సాగిపోని
 

గదిలో గది 
వెలుపల స్థబ్ధత ఉన్నా
హృదయాంతరాలలో
మాత్రం విస్ఫోటనాల 

ప్రకంపనలు
ముగింపు లేని
తెచ్చిపెట్టుకున్న
మస్యల పరంపరలో
విజయం కోసం పరితపిస్తూ
మనసంతా గాయాలతో
నిరీక్షిస్తున్న క్షతగాత్రడిని