చుట్టూ చిమ్మచీకటి
అందరూ ఆదమర్చి
నిద్రపోతున్నవేల
నా ప్రమేయంలేకుండా
కారుతున్న కన్నీరు
బోరున ఏడుపు రాదు ఎందుకో ..
మౌనంగా రోదిస్తాను
గుండె బరువు
తీర్చుకోవటానికి
ఎంత ప్రయత్నించినా
కుదరటంలేదు
కనుకొన నుంచి
ఆగి ఆగి రాలుతున్న,
ఒక్కో కన్నీటి చినుకులో..
తడిసిన తలగడ
చెంపకు ఆని
వెచ్చని కన్నీటితో
గుండె తడిని గుర్తుచేస్తుంది
ఈ రాత్రి ఎందుకో
నిద్ర పట్టని రాత్రి
నా హృదయం
నీ జ్ఞాపకాలు
ముసురుకుంటాయి
తట్టుకోలేక
తరిమేయ్యలన్న
ప్రయత్నంతో
పారిపోయినట్టే పోయి
మళ్లీ కమ్ముకుంటాయి….
నాహృదయానికి
చిల్లులు పడేలా కుట్టేస్తాయి
హృదయాన్ని చిల్లులు పొడుస్తాయి